Het gedenkteken, de plek en de herinnering : de monumentalisering van de Duitse kampen in Nederland

Roel Hijink onderzocht op welke wijze de publieke herinnering aan de Duitse concentratiekampen in Nederland op hun historische locatie vorm heeft gekregen. Hij bekeek welke vormen de herinnering in de diverse periodes heeft aangenomen en wat men hiermee wilde uitdrukken en herdenken. Hijink toont aan dat de tekens van de herinnering zijn gevormd door een variatie van nationale mythes, heersende politieke idealen en behoeften van de tijd waarin ze zijn vervaardigd. De voormalige kampen zijn transformatieve ruimtes gericht op de verandering van de bezoeker ten gunste van een hoger doel: permanente educatie in burgerschap en democratie

Het monument van Joodse erkentelijkheid, teken van trots en schaamte

Het Monument van Joodse Erkentelijkheid was bij zijn onthulling op het Weesperplein te Amsterdam in 1950 al omstreden. Dit dankbetoon van de Joden aan de Nederlanders wekte bij veel overlevenden grote irritatie op. Anno 2018 staat het gedenkteken, in 1968 verhuisd naar de Weesperstraat, op het punt opnieuw verplaatst te worden of te verdwijnen, om ruimte te maken voor het Holocaust Namenmonument. Hoe kon dit gedenkteken tot stand komen en wie waren de drijvende krachten