Struktura doznań stresowych pacjentów w zespole bólowym odcinka lędźwiowego kręgosłupa podczas epidemii COVID-19 w Polsce

Introduction. The rapid transmission of the SARS-CoV-2 coronavirus has prompted government officials from many countries around the world to introduce severe epidemic restrictions to reduce the risk of developing coronavirus disease (COVID-19). However, apart from the necessity to protect somatic health, it turned out in a relatively short time that the pandemic also posed a serious threat to the mental functioning of many people.Aim. The aim of the study is assessing the structure of stressful experiences of women and men in the pain syndrome of the lumbar spine during the COVID-19 epidemic in Poland.Material and Methods. The study sample consists of 102 patients hospitalized in the Department of Neurosurgery and Pediatric Neurosurgery of the Independent Public Clinical Hospital No. 4 in Lublin. The first group is women, the second is men. The research used the KPS Questionnaire and a proprietary questionnaire. Statistical analyses were carried out using the IBM SPSS 25 program using the two-factor analysis of variance in the mixed schema included in the multivariate OML model.Results. In the group of women, 49.0% of patients feel high stress, 31.4% — moderate, and 19.6% — low. In the male population, 37.3% of the respondents exhibited high stress, 51.0% — average and 11.7% — low. Women exhibit lower emotional tension but higher external stress than men. In addition, the patients have the highest emotional tension and external stress, and the lowest — intrapsychic stress. In men, emotional tension dominates, next is external stress, and intrapsychic stress is significantly lower than them.Conclusions. The obtained data suggest that when designing interventions supporting the mental functioning of this group of patients, consideration should be given to taking into account individual differences identified in the studies. (JNNN 2021;10(3):96–104)Wstęp. Szybka transmisja koronawirusa SARS-CoV-2 skłoniła przedstawicieli rządów wielu państw na całym świecie do wprowadzenia surowych ograniczeń epidemicznych, mających na celu ograniczenie ryzyka rozwoju choroby koronawirusowej (COVID-19). Jednak poza koniecznością ochrony stanu zdrowia somatycznego, w stosunkowo krótkim czasie okazało się, iż występująca pandemia stanowi również poważne zagrożenie dla funkcjonowania psychicznego wielu osób.Cel. Celem badań jest określenie struktury doświadczeń stresowych kobiet i mężczyzn w zespole bólowym odcinka lędźwiowego kręgosłupa podczas epidemii COVID-19 w Polsce.Materiał i metody. Badaną próbę tworzy 102 pacjentów hospitalizowanych w Klinice Neurochirurgii i Neurochirurgii Dziecięcej Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego nr 4 w Lublinie. Pierwszą grupę stanowią kobiety, a drugą mężczyźni. W badaniach zastosowano Kwestionariusz KPS oraz ankietę. Analizy statystyczne przeprowadzono za pomocą programu IBM SPSS 25 z wykorzystaniem dwuczynnikowej analizy wariancji w schemacie mieszanym wchodzącej w skład wielozmiennowego modelu OML.Wyniki. W grupie kobiet 49,0% pacjentek odczuwa wysoki stres, 31,4% — umiarkowany, a 19,6% — niski. W populacji mężczyzn 37,3% badanych ujawnia wysoki stres, 51,0% — przeciętny i 11,7% — niski. Kobiety wykazują niższe napięcie emocjonalne, ale wyższy stres zewnętrzny niż mężczyźni. Ponadto pacjentki w największym stopniu mają nasilone napięcie emocjonalne i stres zewnętrzny, a w najniższym stres intrapsychiczny. U mężczyzn dominuje napięcie emocjonalne, następnie jest to stres zewnętrzny, a stres intrapsychiczny jest istotnie od nich niższy.Wnioski. Uzyskane dane sugerują, iż podczas opracowywania interwencji wspierających funkcjonowanie psychiczne tej grupy pacjentów należy rozważyć uwzględnienie zidentyfikowanych w badaniach różnic indywidualnych. (PNN 2021;10(3):96–104

Wpływ wsparcia społecznego dla jakości codziennego funkcjonowania osoby chorej na stwardnienie rozsianie

Background. Multiple sclerosis (MS) causes progressive disability which results in deterioration of patient’s functionalability to cope with daily living. It is important for a patient to get social support in order to develop an optimal way of achieving life goals that were modified by the disease. The solutions, worked out thanks to the provided social support, should allow a patient to achieve success in the reality determined by illness.Aim. Analysis of the impact of some elements of social support on the quality of everyday livingofpatients with multiple sclerosis (MS).Material and methods. The research study was conducted among patients hospitalized in the Department ofNeurology, Independent State Teaching Hospital No 4 in Lublin (SPSK4), among patients with multiple sclerosis living in their home environment and those staying in the National MS Rehabilitation — Residential Centre in Dąbek. The study group inclu­ded 106 patients with diagnosed multiple sclerosis (MS) and the average age of the examined patients was 45.51±11.34 years. The average duration of the disease was 14.25±10.25 years. The Multiple Sclerosis Impact Scale (MSIS-29) was used to asses the impact of multiple sclerosis on patients’ functional ability. The Social Support Demand Scale was used for assessment of scope and expectations for social support. The Pearson correlation coefficient and the chi-square independence test were used for statistical analysis. Adopted level of statistical significance: p<0.05.Results. The conducted research study revealed that the disease lowers patients’ quality of functioning. The average impact of the disease on the quality of functioning of an individual in the study population was 54.03% (78.34 points out of145). The study showed that the destructive effect of MS on psychic functioning (50.98%) is lower than the impactofMS onphysical aspects (55.40%).Conclusions. 1. Multiple sclerosis significantly lowers everyday functioning of patients; functioning disturbances were confirmed in 63.21 percent of patients; the disease disrupted overall quality of patients’ functioning in 54.03 percent on the average. 2. The destructive effect of MS on psychological aspects of everyday functioning of patients is lower (50.98%) than its effect on the physical aspects of illness (55.40%). 3. Patients with multiple sclerosis showed better functioning both in psychological and physical areas after they received informational, emotional, instrumental and material supportandassi­stance. 4. Informational assistance provided by healthcare professionals was totally effective in 31.19 percent of patients (information was completely understandable), in other cases itwas unsatisfactory. Only 29.25 percent of patients expect informational assistance from a nurse. (PNN 2013; 2(5):205–215)Wprowadzenie. SM powoduje postępującą niepełnosprawność, która powoduje zaburzenia w codziennym funkcjonowaniu. Ważne jest wparcie społeczne, które umożliwia wypracowanie optymalnego sposobu realizacji zmodyfikowanych w wyniku choroby celów życiowych. Wypracowane dzięki udzielonemu wsparciu rozwiązania powinny umożliwić pacjentowi osiągnięcie sukcesu w rzeczywistości zdeterminowanej przez chorobę.Cel. Analiza wpływu poszczególnych elementów wsparcia społecznego na jakość codziennego funkcjonowania osoby chorej na SM.Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone w SPSK4 w Lublinie w Klinice Neurologii i wśród osób chorych na SM przebywających w środowisku domowym oraz w Krajowym Ośrodku Mieszkalno-Rehabilitacyjnym dla Osób z SM w Dąbku. Badaniami objęto 106 chorych z rozpoznanym SM. Średnia wieku badanych wynosiła 45,51±11,34 lata. Średni czas trwania choroby wynosił 14,25±10,25 lat. W celu zbadania wpływu stwardnienia rozsianego na wydolność funkcjonalną badanych posłużono się testem MSIS-29. Do oceny zakresu i rodzaju oczekiwanego wsparcia społecznego wykorzystanoSkalę Zapotrzebowania na Wsparcie Społeczne. W analizie statystycznej wykorzystano współczynnik korelacji Pearsona oraz test niezależności Chi2. Przyjęto poziom istotności p<0,05.Wyniki. Badania wykazały, że choroba obniża jakość funkcjonowania chorych z SM. Średnia siła oddziaływania choroby na jakość funkcjonowania jednostki w badanej populacji wyniosła 54,03% (78,34 pkt. na 145 pkt. możliwe). Badania wykazały, że destrukcyjne oddziaływanie SM na psychiczne aspekty funkcjonowania (50,98%) jest mniejsze niż oddziaływanie na fizyczne aspekty (55,40%).Wnioski. 1. SM w istotny sposób obniża jakość codziennego funkcjonowania chorych, zaburzenia funkcjonowania potwierdzono u 63,21% pacjentów, ogólna ocena wynosiła średnio 54,03% pożądanej wydolności. 2. Destrukcyjna siła oddziaływania SM na psychiczne aspekty codziennego funkcjonowania chorych jest niższa (50,98%) niż oddziaływanie schorzenia na fizyczne aspekty codziennego funkcjonowania (55,40%). 3. Chorzy z SM funkcjonująlepiej zarówno w sferze fizycznej, jak również psychicznej po otrzymaniu wsparcia informacyjnego, emocjonalnego instrumentalnego oraz materialnego. 4. Dla 31,19% chorych udzielone przez pracowników służby zdrowia wsparcieinforma­cyjne było w pełni skuteczne (przekazywane informacje były w pełni zrozumiałe), w pozostałych przypadkachbyłoono niezadowalające. Tylko 29,25% chorych oczekuje wsparcia informacyjnego od pielęgniarki. (PNN 2013; 2(5): 205–215

Metody terapeutyczne z uwzględnieniem zadań pielęgniarki i ocena ich skuteczności w opinii pacjentów po urazie czaszkowo-mózgowym z rozpoznaniem zaburzeń alkoholowych

Introduction. Alcoholism is a phenomenon with multi-factorial conditions and numerous health and socialconsequences, which makes its treatment a real challenge not only for the addict himself and his relatives, but alsofor the entire medical team involved in the therapy process. For this reason, in order to strengthen the therapeuticeffects of alcoholic disease, it is important to conduct research aimed at determining the factors that shape theeffectiveness of the implemented methods. With this in mind, it has been assumed that the aim of the research isto determine the relationship between the therapeutic methods used in the Clinical Alcohol Dependency TherapyUnit (COTUA), taking into account the tasks of a nurse, and the assessment of their effectiveness in the perceptionof patients after craniocerebral trauma with a diagnosis of alcohol disease.Material and Methods. 100 COTUA patients were tested, in which the diagnostic survey method was used and aquestionnaire was chosen as a technique.Results. The conducted analyses showed that, in the opinion of the respondents, the leading tasks of the nurses atCOTUA include informing patients about the principles and methods of therapy, familiarizing them with thetopography of the ward, the Charter of Patient’s Rights, the regulations of the ward, the schedule of the day and itsspecifics, administering medicines, providing a sense of safety, providing psychological support, transferring knowledgeand learning how to live with the disease and cooperating with the therapeutic team. In addition, three quarters ofthe respondents indicated that the nurses working in the ward are willing to talk to patients about alcohol dependence,and a comparable percentage of the respondents assessed the effectiveness of the therapeutic methods used by thetherapeutic team in relation to their own alcohol dependence problem very well and well.Conclusions. Patients’ assessment of the effectiveness of the therapeutic methods used depends on the nurses’ tasksof conducting therapeutic conversations with patients, providing them with knowledge, learning how to live withthe disease, cooperating with the therapeutic team and the nurses’ readiness to talk to patients about alcoholdependence. (JNNN 2021;10(1):26–34)Wstęp. Alkoholizm jest zjawiskiem o wieloczynnikowych uwarunkowaniach oraz licznych zdrowotnych i społecznychkonsekwencjach, co sprawia, że jego leczenie stanowi prawdziwe wyzwanie nie tylko dla samej osoby uzależnionejoraz jej bliskich, ale również dla całego zespołu medycznego zaangażowanego w proces terapii. Z tego też względu,dążąc do wzmocnienia prowadzonych w oddziałach specjalizujących się w leczeniu choroby alkoholowej, oddziaływańterapeutycznych, istotne jest prowadzenie badań ukierunkowanych na określenie czynników kształtujących skutecznośćwdrożonych metod. Mając to na uwadze przyjęto, iż celem badań jest określenie zależności zachodzących pomiędzystosowanymi w Całodobowym Oddziale Terapii Uzależnienia od Alkoholu (COTUA) metodami terapeutycznymiz uwzględnieniem zadań pielęgniarki a oceną ich efektywności w percepcji pacjentów po przebytym urazie czaszkowomózgowymz rozpoznaniem choroby alkoholowej.Materiał i metody. Badaniom poddano 100 pacjentów COTUA, w których zastosowano metodę sondażudiagnostycznego, a jako technikę wybrano kwestionariusz ankiety.Wyniki. Przeprowadzone analizy wykazały, że w ocenie badanych do wiodących zadań pielęgniarek w COTUA należyinformowanie pacjentów o zasadach i sposobach terapii, zapoznawanie z topografią oddziału, Kartą Praw Pacjenta,regulaminem oddziału, rozkładem dnia i jego specyfiką, podawanie leków, zapewnianie poczucia bezpieczeństwa,udzielanie wsparcia psychicznego, przekazywanie wiedzy i nauka życia z chorobą oraz współpraca z zespołemterapeutycznym. Ponadto, trzy czwarte osób wskazało, że pracujące w oddziale pielęgniarki chętnie prowadząrozmowy z pacjentami na temat uzależnienia od alkoholu, a porównywalny odsetek badanych ocenił bardzo dobrzei dobrze skuteczność metod terapeutycznych stosowanych przez zespół terapeutyczny w odniesieniu do własnegoproblemu uzależnienia od alkoholu.Wnioski. Dokonywana przez pacjentów ocena skuteczności stosowanych metod terapeutycznych zależy od zadańpielęgniarek polegających na prowadzeniu rozmów terapeutycznych z pacjentami, przekazywaniu im wiedzy, nauceumiejętności życia z chorobą, współpracy z zespołem terapeutycznym oraz gotowości pielęgniarek do prowadzeniarozmów z pacjentami na temat uzależnienia od alkoholu. (PNN 2021;10(1):26–34

Wydolność samoobsługowa pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (SM) a jakość opieki pielęgniarskiej

Background. It can be observed that in the studies on the quality of medical services provided for patients with limited ability of self-care, the mere biological principles of health assessment are more and more often abandoned and the holistic point of view is adopted, focusing on patient's emotional experience, his/her state of mind and functional ability to cope with daily living.Aim. Analysis of chosen determinants of the deficiency of the quality of care provided for hospitalised patients with multiple sclerosis (SM).Material and methods. The study covered 70 patients with multiple sclerosis (SM), aged 22 - 64. The Repty functional index was used to asses the self-care efficiency of the examined patients. The BOHIPSZO method was used for assessment of the quality of nursing services.Results. The conducted research study revealed that the quality assurance system implemented at the examined hospital ward guarantees a high level of provided nursing services. The nursing indicator was 84.24. Nevertheless, in many aspects, the quality of nursing care differed significantly from the recommended standards and patients' expectations.Conclusions. The results of the conducted research study allow us to conclude that with regard to the nursing services provided for the patients with multiple sclerosis: 1) The functioning of the technical side of services is good - the patients have guaranteed safety and the procedure of protecting patients from infections operates efficiently thanks to the implementation of a quality assurance system. 2) Procedures of medical treatment and nursing care are performed at a high level, yet their quality decreases along with the deterioration of functional ability of the subjects. 3) Lack of the nursing process documentation, especially in regards to the group of younger patients, is a technical shortcoming. 4) It is disturbing that the patients' assessment of the obtained educational support and practised self-care abilities is poor; and such opinion was common especially among self-care efficient patients who struggle with stress related to diagnosed untreatable disease. 5) There are some critical defects of objectification of patients. 6) There are some concerns regarding the inadequate scope of information given to the patient and his/her family, concerning the treatment and nursing processes. These faults occur more frequently in patients who have no problems with self-care and in patients who require nurse's help and assistance in everyday life activities. (PNN 2013;2(1):9-17)Wprowadzenie. Coraz częściej w badaniach nad jakością usług medycznych skierowanych do pacjentów z ograniczoną sprawnością samoobsługową odchodzi się od zasady wyłącznie biologicznego oceniania zdrowia człowieka, a przyjmuje się bardziej holistyczny punkt widzenia, w którym szczególną uwagę zwraca się na emocjonalne doznania pacjenta, jego samopoczucie i możliwości funkcjonowania w codziennym życiu.Cel. Analiza wybranych uwarunkowań deficytu jakości opieki świadczonej dla hospitalizowanych pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (SM).Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 70 chorych na SM w wieku od 22 do 64 lat. Ocenę wydolności samoobsługowej badanych przeprowadzono za pomocą wskaźnika funkcjonalnego Repty. Do oceny jakości opieki wykorzystano metodę BOHIPSZO.Wyniki. Przeprowadzone badania pokazały, że wdrożony w badanym oddziale system zapewnienia jakości gwarantuje wysoki poziom świadczeń pielęgniarskich. Wskaźnik pielęgnacji wyniósł 84,24. Niemiej jednak w wielu aspektach jakość opieki pielęgniarskiej w znaczącym stopniu odbiega od zalecanych standardów i oczekiwań pacjentów.Wnioski. Wyniki przeprowadzonych badań pozwalają stwierdzić, że w świadczeniu opieki pielęgniarskiej wobec pacjentów z SM: 1) Dobrze funkcjonuje techniczna strona usług – chorzy mają zapewnione bezpieczeństwo oraz sprawnie funkcjonuje procedura ochrony pacjentów przed zakażeniami co jest rezultatem wdrożonego systemu zapewnienia jakości. 2) Na wysokim poziomie są realizowane zabiegi leczniczo – pielęgnacyjne, jednakże ich jakość spada wraz z obniżeniem wydolności funkcjonalnej podopiecznych. 3) Mankamentem technicznym są braki w dokumentowaniu procesu pielęgnowania, zwłaszcza w grupie młodszych pacjentów. 4) Niepokojąca jest niska ocena pacjentów uzyskanego wsparcia edukacyjnego oraz wyuczonych umiejętności w zakresie samopielęgnacji, w szczególności wśród osób wydolnych funkcjonalnie, którzy borykają się ze stresem związanym z rozpoznaniem u nich nieuleczalnej choroby. 5) Istnieją poważne uchybienia w zakresie podmiotowego traktowania pacjenta. 6) Niepokoją niedociągnięcia w przekazywaniu informacji choremu i jego rodzinie na temat procesu leczenia i pielęgnowania. Występują one ze szczególnym nasileniem u pacjentów niemających problemów z samoobsługą, oraz u podopiecznych, którzy wymagają asekuracji i nadzoru pielęgniarek w podstawowych czynnościach dnia codziennego. (PNN 2013;2(1):9-17) &nbsp

Wybrane uwarunkowania jakości życia w chorobie Parkinsona

Background. The most significant aim of treatment for Parkinson’s disease is the improvement of functioning of the patient in the daily living. The interest of medical sciences moved beyond the traditional, purely medical area of action, focusing on different fields of their life.Aim. The assessment of relations of chosen factors to the quality of life of patients with Parkinson’s disease was the purpose of this work.Material and methods. The research was conducted among 75 patients with Parkinson’s disease in the University Department of Neurology in Cracow and in Sądecki Railway Outpatient in the period from November 2010 to April 2011. The data was collected with the standardized Parkinson’s Disease Questionnaire 39 (PDQ 39) used for the evaluation of the quality of life and clinical state in patients with Parkinson’s disease, with Lawtona scale (Instrumental Activities of Daily Living – IADL) used for the assessment of functional efficiency in complex activities of everyday life and with the geriatric depression scale.Results. The research showed that Parkinson’s disease had an adverse impact on all examined aspects of the quality of life. To a great degree, the disease limits the patients’ mobility (74%) and makes it impossible to perform basic everyday activities (69%). As a result of illness, 61% of the examined patients feel permanent discomfort of the body and limited cognitive functions. As many as 60% have problems arising from contacts with other people because of the stigmatization of their illness, whereas 57% have problems in communicating and emotional disorders. Results also showed a moderate grade of depression in 61% of the examined people and only 36% of patients had no symptoms of depression.Conclusions. Parkinson’s disease to the greatest degree limits abilities of free migration of the patient, both in a public place and within their own flat. The illness deprives of possibilities to use the phone which is a basic tool of communication. The patients who run their household alone demonstrate a greater psychological resistance in the face of heavy and incurable illness in spite of greater functional dysfunctions. Symptoms of depression are one of the factors which lower the quality of life in Parkinson’s disease. (PNN 2012;1(2):48-57)Wprowadzenie. Coraz większe znaczenie w procesie leczenia choroby Parkinsona przywiązuje się do działań zmierzających do poprawy funkcjonowania pacjenta w codziennym życiu. Zainteresowanie nauk medycznych przesunęło się poza tradycyjny, czysto medyczny obszar działania, skupiając się na aktywności podopiecznych w różnych dziedzinach życia.Cel. Celem pracy była ocena wpływu wybranych czynników na jakość życia pacjentów z chorobą Parkinsona.Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 75 osób z chorobą Parkinsona w Krakowskim Stowarzyszeniu Chorych z Chorobą Parkinsona, w Krakowskiej Klinice Neurologii oraz w Sądeckiej Przychodni Kolejowej w okresie od listopada 2010 do kwietnia 2011 roku. Materiał badawczy w pracy został zebrany za pomocą stan-daryzowanego kwestionariusza Parkinson’s Disease Questionnaire 39 (PDQ 39) służącego do oceny jakości życia i stanu zdrowia pacjentów z chorobą Parkinsona, skali Lawtona (Instrumental Activities of Daily Living – IADL) służącej do oceny sprawności funkcjonalnej badanych w zakresie złożonych czynności życia codziennego oraz geriatrycznej skali depresji.Wyniki. Badania wykazały, że choroba Parkinsona negatywnie oddziałuje na wszystkie badane składowe jakości życia. W największym stopniu ogranicza mobilność pacjentów (74%), uniemożliwia sprawne wykonanie podstawowych czynności dnia codziennego (69%). W następstwie choroby 61% badanych, odczuwa stały dyskomfort ciała oraz ograniczenia funkcji poznawczych. Aż 60% ma problemy rodzące się w kontaktach z innymi ludźmi z powodu stygmatyzacji choroby, zaś 57% problemy w zakresie komunikowania się oraz zaburzeń emocjonalnych. Wykazano również, że tylko 36% pacjentów nie było obciążonych depresją, u 61% badanych stwierdzono umiarkowane nasilenie depresji.Wnioski. Choroba Parkinsona w największym stopniu ogranicza możliwości swobodnego przemieszczania się pacjenta zarówno w miejscu publicznym jak i w obrębie własnego mieszkania. Choroba pozbawia człowieka możliwości sprawnego posługiwania się telefonem, który jest podstawowym narzędziem komunikacji. Chorzy, którzy sami prowadzą gospodarstwo domowe wykazują większą odporność psychiczną w obliczu ciężkiej i nieuleczalnej choroby, pomimo większych dysfunkcji w zakresie sprawności funkcjonalnej. Objawy depresji są jednym z czynników, które obniżają jakość życia w chorobie Parkinsona. (PNN 2012;1(2):48-57

The need for social support for patients suffering from brain tumour

Introduction. Central nervous system tumours establish a group of benign and malignant tumours stemming from various nervous system cells [1]. In every stage of cancer the patient needs help and support compensating the deficits in psychophysical health. The term “social support” is used interchangeably with the following expressions: help, relationships, bonds, social relationships, connections [5,6]. Objective. The aim of the study was to assess the need for social support for patients suffering from brain tumour. Results. For patients suffering from brain tumour the most needed form of support is emotional. Conclusions. There is a relationship between certain sociodemographic data (marital status, family type) and the need for a certain kind of social support (personal or professional/formal support)