Serce sportowca w obrazie echokardiograficznym

Wstęp: Wyniki pomiarów echokardiograficznych u zawodników wyczynowo uprawiających sport porównano z wynikami osób aktywnych fizycznie. Materiał i metody: Badaniem objęto 96 sportowców wyczynowych. Uwzględniając uprawianą dyscyplinę, podzielono ich na wykonujących wysiłki statyczne (S), dynamiczne (D) oraz mieszane (SD). Oceniając osiągane wyniki, zawodników podzielono na mistrzów świata (MŚ), mistrzów Europy (ME) i mistrzów Polski (MP). Grupę kontrolną (K) stanowiło 30 studentów AWF nietrenujących wyczynowo. U wszystkich osób wykonano badania echokardiograficzne i oceniono wymiary serca, kurczliwość i czynność rozkurczową lewej komory. Wyniki: Uwzględniając rodzaj wykonywanego wysiłku, w grupie S obserwowano mniejszy wymiar skurczowy lewej komory w stosunku do grup D i DS (odpowiednio 28,9 mm vs. 32,2 mm i 32,7 mm), natomiast masa lewej komory była większa w grupie D w stosunku do grupy K (273 g vs. 219 g). Czas relaksacji izowolumetrycznej (IVRT) we wszystkich grupach badanych był dłuższy w stosunku do grupy K (82–83 ms vs. 74 ms). Średnie ciśnienie w tętnicy płucnej (MPAP) w grupie S i DS było niższe w stosunku do grup D i K (odpowiednio 11,8 i 11,1 vs. 15,5 i 17,4 mm Hg). Uwzględniając podział sportowców według osiąganych wyników, masa lewej komory była większa w grupie MŚ w stosunku do grupy K (261 g vs. 219 g), IVRT był dłuższy w grupie MP w stosunku do grupy K (83 ms vs. 74 ms), a MPAP było niższe w grupach MP i ME w stosunku do grupy K (odpowiednio 11,4 i 13,1 vs. 17,4 mm Hg). Wnioski: Stwierdzono odrębności serca sportowca w obrazie echokardiograficznym w porównaniu z osobami aktywnymi fizycznie, zwłaszcza oceniając IVRT oraz MPAP. (Folia Cardiol. 2002; 9: 529–536

Serce sportowca w obrazie echokardiograficznym

Wstęp: Wyniki pomiarów echokardiograficznych u zawodników wyczynowo uprawiających sport porównano z wynikami osób aktywnych fizycznie. Materiał i metody: Badaniem objęto 96 sportowców wyczynowych. Uwzględniając uprawianą dyscyplinę, podzielono ich na wykonujących wysiłki statyczne (S), dynamiczne (D) oraz mieszane (SD). Oceniając osiągane wyniki, zawodników podzielono na mistrzów świata (MŚ), mistrzów Europy (ME) i mistrzów Polski (MP). Grupę kontrolną (K) stanowiło 30 studentów AWF nietrenujących wyczynowo. U wszystkich osób wykonano badania echokardiograficzne i oceniono wymiary serca, kurczliwość i czynność rozkurczową lewej komory. Wyniki: Uwzględniając rodzaj wykonywanego wysiłku, w grupie S obserwowano mniejszy wymiar skurczowy lewej komory w stosunku do grup D i DS (odpowiednio 28,9 mm vs. 32,2 mm i 32,7 mm), natomiast masa lewej komory była większa w grupie D w stosunku do grupy K (273 g vs. 219 g). Czas relaksacji izowolumetrycznej (IVRT) we wszystkich grupach badanych był dłuższy w stosunku do grupy K (82–83 ms vs. 74 ms). Średnie ciśnienie w tętnicy płucnej (MPAP) w grupie S i DS było niższe w stosunku do grup D i K (odpowiednio 11,8 i 11,1 vs. 15,5 i 17,4 mm Hg). Uwzględniając podział sportowców według osiąganych wyników, masa lewej komory była większa w grupie MŚ w stosunku do grupy K (261 g vs. 219 g), IVRT był dłuższy w grupie MP w stosunku do grupy K (83 ms vs. 74 ms), a MPAP było niższe w grupach MP i ME w stosunku do grupy K (odpowiednio 11,4 i 13,1 vs. 17,4 mm Hg). Wnioski: Stwierdzono odrębności serca sportowca w obrazie echokardiograficznym w porównaniu z osobami aktywnymi fizycznie, zwłaszcza oceniając IVRT oraz MPAP. (Folia Cardiol. 2002; 9: 529–536

Wpływ wysiłku dynamicznego na dopplerowskie parametry czynności rozkurczowej lewej komory serca u pacjentów z jednonaczyniową chorobą wieńcową oraz u osób zdrowych

Wstęp: Celem pracy było porównanie wpływu wysiłku dynamicznego na ergometrze rowerowym na wybrane dopplerowskie parametry globalnej czynności rozkurczowej lewej komory serca u pacjentów z chorobą wieńcową jednonaczyniową oraz osób zdrowych. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 135 osób. U 84 badanych na podstawie koronarografii stwierdzono jednonaczyniową chorobę wieńcową. U 51 osób, skierowanych na diagnostykę inwazyjną serca z powodu podejrzenia choroby wieńcowej, obraz naczyń wieńcowych był prawidłowy. Osoby te stanowiły grupę kontrolną. U wszystkich badanych dokonano echokardiograficznego pomiaru wybranych dopplerowskich parametrów globalnej czynności rozkurczowej lewej komory serca w spoczynku, a następnie po obciążeniu wysiłkiem na ergometrze rowerowym. Wyniki: Stwierdzono istotną statystycznie różnicę pomiędzy wartościami niektórych parametrów globalnej funkcji rozkurczowej lewej komory serca mierzonych w spoczynku u pacjentów z chorobą jednonaczyniową oraz osób zdrowych. Wartość wskaźnika E/A była istotnie mniejsza, a czas deceleracji fali E (tdecE) i czas relaksacji izowolumetrycznej (IVRT) znamiennie dłuższe u pacjentów z chorobą jednonaczyniową niż u osób zdrowych (p < 0,05). U pacjentów z chorobą jednonaczyniową nie obserwowano istotnych zmian wartości parametrów czynności rozkurczowej pod wpływem wysiłku w porównaniu z wartościami wyjściowymi. U osób zdrowych wysiłek spowodował istotny wzrost wartości fali E, skrócenie tdecE oraz IVRT w stosunku do wartości stwierdzanych w spoczynku. Wnioski: W grupie chorych z potwierdzoną angiograficznie jednonaczyniową chorobą wieńcową nie obserwowano istotnych statystycznie zmian badanych parametrów czynności rozkurczowej pod wpływem obciążenia. (Folia Cardiol. 2004; 11: 101&#8211;109

Wpływ wysiłku dynamicznego na dopplerowskie parametry czynności rozkurczowej lewej komory serca u pacjentów z jednonaczyniową chorobą wieńcową oraz u osób zdrowych

Wstęp: Celem pracy było porównanie wpływu wysiłku dynamicznego na ergometrze rowerowym na wybrane dopplerowskie parametry globalnej czynności rozkurczowej lewej komory serca u pacjentów z chorobą wieńcową jednonaczyniową oraz osób zdrowych. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 135 osób. U 84 badanych na podstawie koronarografii stwierdzono jednonaczyniową chorobę wieńcową. U 51 osób, skierowanych na diagnostykę inwazyjną serca z powodu podejrzenia choroby wieńcowej, obraz naczyń wieńcowych był prawidłowy. Osoby te stanowiły grupę kontrolną. U wszystkich badanych dokonano echokardiograficznego pomiaru wybranych dopplerowskich parametrów globalnej czynności rozkurczowej lewej komory serca w spoczynku, a następnie po obciążeniu wysiłkiem na ergometrze rowerowym. Wyniki: Stwierdzono istotną statystycznie różnicę pomiędzy wartościami niektórych parametrów globalnej funkcji rozkurczowej lewej komory serca mierzonych w spoczynku u pacjentów z chorobą jednonaczyniową oraz osób zdrowych. Wartość wskaźnika E/A była istotnie mniejsza, a czas deceleracji fali E (tdecE) i czas relaksacji izowolumetrycznej (IVRT) znamiennie dłuższe u pacjentów z chorobą jednonaczyniową niż u osób zdrowych (p < 0,05). U pacjentów z chorobą jednonaczyniową nie obserwowano istotnych zmian wartości parametrów czynności rozkurczowej pod wpływem wysiłku w porównaniu z wartościami wyjściowymi. U osób zdrowych wysiłek spowodował istotny wzrost wartości fali E, skrócenie tdecE oraz IVRT w stosunku do wartości stwierdzanych w spoczynku. Wnioski: W grupie chorych z potwierdzoną angiograficznie jednonaczyniową chorobą wieńcową nie obserwowano istotnych statystycznie zmian badanych parametrów czynności rozkurczowej pod wpływem obciążenia. (Folia Cardiol. 2004; 11: 101&#8211;109