Magnetoelectricity at room temperature in Bi0.9-xTbxLa0.1FeO3 system

Magnetoelectric compounds with the general formula, Bi0.9-xRxLa0.1FeO3 (R =Gd, Tb, Dy, etc.), have been synthesized. These show the coexistence of ferroelectricity and magnetism, possess high dielectric constant and exhibit magnetoelectric coupling at room temperature. Such materials may be of great significance in basic as well as applied research.Comment: 11 pages of text and figure

Hydrogen transport in superionic system Rb3H(SeO4)2: a revised cooperative migration mechanism

We performed density functional studies of electronic properties and mechanisms of hydrogen transport in Rb3H(SeO4)2 crystal which represents technologically promising class M3H(XO4)2 of proton conductors (M=Rb,Cs, NH4; X=S,Se). The electronic structure calculations show a decisive role of lattice dynamics in the process of proton migration. In the obtained revised mechanism of proton transport, the strong displacements of the vertex oxygens play a key role in the establishing the continuous hydrogen transport and in the achieving low activation energies of proton conduction which is in contrast to the standard two-stage Grotthuss mechanism of proton transport. Consequently, any realistic model description of proton transport should inevitably involve the interactions with the sublattice of the XO4 groups.Comment: 11 pages, 11 figures, to appear in Physical Review

Temperature micro-Raman study of lysozyme crystals

We have performed for the first time micro-Raman studies of lysozyme crystals for the temperatures lower than the room one (in the range 282-300K). Anomalous temperature dependence of the positions of Raman scattering bands has been detected and discussed, which corresponds to the crystalline lysozyme structure in the vicinity of T=285K.Comment: 8 pages, 6 figure

Zmiany biochemiczne i mikrobiologiczne w serze wyprodukowanym przy udziale drożdży Yarrowia lipolytica

A Yarrowia lipolytica JII1c yeast strain, isolated from the Polish ‘Rokpol’ mould cheese, was used as an adjunct culture in the production of a Dutch-type cheese. Its effect on the microbiological and biochemical characteristics of the cheese was evaluated in this research study. Milk used to produce the cheese was inoculated with 105 cfu/mL yeast cells. During the ripening process, the yeast population grew systematically to reach a maximum level of 7.9 log cfu/g in the sixth week of maturation, whereas the number of lactic acid bacteria increased until the fourth week of ripening. Thereafter, the number of microorganisms in the both groups decreased. After 8 weeks of ripening, the pH value of cheese inoculated with yeasts was significantly higher than that of the control cheese sample (produced without those microorganisms) and reached the levels of 6.37 and 5.47, respectively. In the experimental cheeses, it was also found that the utilization rate of lactic and citric acids was higher. Additionally, the concentration levels of water-soluble nitrogen (WSN) and free amino groups (FAG) in the experimental cheeses were about twice as high as in the control cheese sample. A more intensive proteolysis in the experimental cheese was accompanied by a higher accumulation of biogenic amines, especially of tyramine, putrescine, and 2-phenylethylamine; in the experimental cheese, after 8 weeks, their contents amounted to: 167.01, 77.90, and 69.54 mg/100 g, respectively. In contrast, the concentration of histamine was similar in both cheeses (9.47 and 9.81 mg/100 g in the control and experimental cheese samples, respectively). Also, the experimental cheese revealed more pronounced lipolysis resulting in a higher accumulation of free fatty acids, especially of butyric, myristic, palmitic, stearic, and oleic acids. It can be concluded that the Y. lipolytica JII1c grew well in the cheese causing the ripening process of the cheese to significantly accelerate.Szczep drożdży Yarrowia lipolytica JII1c wyizolowany z sera Rokpol z przerostem pleśni zastosowany został jako kultura wspomagająca do produkcji sera typu holenderskiego. W pracy oceniano jego wpływ na właściwości biochemiczne wyprodukowanego sera oraz na rozwój mikroflory. Mleko użyte do produkcji sera zostało zaszczepione komórkami drożdży w ilości 105 jtk/mL. Podczas dojrzewania liczba drożdży systematycznie wzrastała, osiągając w szóstym tygodniu dojrzewania poziom maksymalny 7,9 log jtk/g, natomiast liczba bakterii mlekowych wzrastała jedynie do czwartego tygodnia dojrzewania. W kolejnych tygodniach dojrzewania liczba obu grup drobnoustrojów stopniowo malała. Po 8 tygodniach dojrzewania pH sera, do którego wprowadzono drożdże, było znacząco wyższe w porównaniu z serami kontrolnymi wyprodukowanymi bez udziału tych mikroorganizmów i osiągnęło wartość odpowiednio 6,37 i 5,47. W doświadczalnych serach obserwowano także intensywniejsze przemiany kwasu mlekowego i cytrynowego, a oznaczone wartości azotu rozpuszczalnego (WSN) i wolnych grup aminowych (FAG) były około 2-krotnie wyższe. Intensywniejszej proteolizie w serach otrzymanych przy udziale drożdży Yarrowia lipolytica towarzyszyła także wyższa zawartość amin biogennych, zwłaszcza tyraminy, putrescyny i 2-fenyloetylaminy. Ich ilości, w przeliczeniu na 100 g sera, wynosiły w 8. tygodniu dojrzewania odpowiednio 167,01, 77,90 i 69,54 mg. Stężenie histaminy w serach badanych i kontrolnych było zbliżone i wynosiło 9,81 i 9,47 mg w 100 g sera. Intensywniejszą lipolizę odnotowano w serach eksperymentalnych, co spowodowało większe stężenie wolnych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza masłowego, mirystynowego, palmitynowego, stearynowego i oleinowego. Wykazano, że szczep drożdży Y. lipolytica JII1c wprowadzony do sera wpływał na przyspieszenie procesu jego dojrzewania