Methode voor het bepalen van kwik in grondmonsters

Doel was het ontwikkelen van een snellere vereenvoudigde destructiemethode ten behoeve van de kwikbepaling in grondmonsters. Samenvatting van de ontwikkelde methode: een hoeveelheid grond wordt met zuur gedestrueerd, het destruaat wordt aangevuld met demi-water, afgefiltreerd, aangevuld tot bekend volume en gemeten met koude damp AAS

Bepalen van de titer, werkverdunning en de specificiteit van het Diëthylstilbestrol antiserum RIV 0646/0647

Enige karaktereigenschappen van het Diëthylstilbestrol antiserum RIV 0646/0647 worden in dit onderzoek vastgesteld. Om de aanwezigheid van antilichamen te kwantificeren kan een antiserum-titratiecurve gemaakt worden. Uit deze curve kan men de titer (= die antiserumverdunning waarbij 50% van de toegevoegde hoeveelheid tracer gebonden wordt) en de werkverdunning (= die anti-serumverdunning waarbij 40 tot 50% van de toegevoegde hoeveelheid tracer gebonden wordt, onder de omstandigheden van de later uit te voeren bepaling) aflezen. Voor de bepaling van de specificiteit van een antilichaam gaat men na in hoeverre het antiserum reageert met andere verbindingen dan het eigen antigeen

Bepaling van Diethylstilbestrol in urine m.b.v. Radio-Immuno-Assay RIA

Om inzicht te krijgen in de opname en uitscheiding van het groeihormoon dethylstilbestrol (DES) bij mannelijke runderen en in het verschil t.o.v. onbehandelde dieren werd een stier ingespoten met 100 mg DES dipropionaat in olie (intramusculaire toediening). Van beide dieren werd gedurende enige weken urine opgevangen, om deze te onderzoeken op de aanwezigheid van DES d.m.v. Radio-Immuno-Assay

Vergelijkend onderzoek DES in 50 monsters urine, mei 1982

Op initiatief van de werkgroep EVATH is een ringonderzoek op DES uitgevoerd aan 50 monsters door vijf instituten, te weten BCO, CIVO, KUN, RIKILT en RIV, met in totaal vijf verschillende methoden, nl.: radio-immunoassay met voorzuivering, radio immuno assay zonder voorzuivering, dunnelaagchromatografie, electrochemische detectie en gaschromatografiemassaspectrometrie

Vergelijkend onderzoek naar DES in praktijkmonsters runderurine, maart - april 1983

Doel van dit onderzoek is: het, aan de hand van praktijkmonsters, nagaan van de mate van overeenstemming in resultaten tussen de voorhanden screenings- en hevestigingsmethoden van BCO , RIKILT en RIV voor het aantonen van DES in runderurine

Bepalen van de titer, werkverdunning en de specificiteit van de DES antisera RIV H143280, RIV H143281 en RIV H143282

Doel van dit onderzoek is om enige eigenschappen van de diethylstilbestrol antisera RIV no. H143280, RIV no. H143281 en RIV no. H143282 vast te stellen. Van de drie antisera worden antiserum-titratiecurven gemaakt om de titer en werkverdunning te bepalen. Om de specificiteit vast te stellen, werd een reeks verbindingen die mogelijk met de DES antisera zouden kunnen kruisreageren in opklimmende concentratie geincubeerd met de drie antisera. Door de concentratie DES die 50% B/Bo geeft te vergelijken met de concentratie van die stof die eveneens een % B/Bo geeft van 50, is het percentage kruisreaktie van die stof berekend

Bepalen van de titer, werkverdunning en de specificiteit van het Diëthylstilbestrol antiserum RIV 0646/0647

Enige karaktereigenschappen van het Diëthylstilbestrol antiserum RIV 0646/0647 worden in dit onderzoek vastgesteld. Om de aanwezigheid van antilichamen te kwantificeren kan een antiserum-titratiecurve gemaakt worden. Uit deze curve kan men de titer (= die antiserumverdunning waarbij 50% van de toegevoegde hoeveelheid tracer gebonden wordt) en de werkverdunning (= die anti-serumverdunning waarbij 40 tot 50% van de toegevoegde hoeveelheid tracer gebonden wordt, onder de omstandigheden van de later uit te voeren bepaling) aflezen. Voor de bepaling van de specificiteit van een antilichaam gaat men na in hoeverre het antiserum reageert met andere verbindingen dan het eigen antigeen

Biotransformation of dimetridazole by primary cultures of pig hepatocytes

Monolayer cultures of pig hepatocytes were used to investigate the role of the liver in the biotransformation of the veterinary drug dimetridazole (1,2-dimethyl-5-nitroimidazole). 14C-Labeled dimetridazole (DMZ) was primarily hydroxylated to 1-methyl-2-hydroxymethyl-5-nitroimidazole (up to 90%) and to a minor extent N-demethylated to 2-methyl-(4,5)-nitroimidazole (6-10%). Prolonged incubation with the parent drug but also the 2-hydroxymethyl metabolite resulted in the formation of two other minor metabolites. The major one of these was identified as the glucuronide of the 2-hydroxymethyl metabolite, based on its molecular mass and the succesful hydrolysis with β-glucuronidase. The second showed a molecular mass of 144 and is hypothesized to be 2-hydroxymethyl-5-nitroimidazole. No evidence was obtained for the formation of a cysteine or glutathione conjugate involved in the detoxification of reactive intermediates. In addition to free metabolites, there was a time-related formation of protein-bound metabolites up to a maximum of 30 pmol/mg of protein after exposure to 50 μM DMZ for 48 h. In general, these metabolites accounted for 0.06-0.15% of the metabolized DMZ. Unextractable metabolites were also observed after incubation of cells with the 2-hydroxymethyl and 1-desmethyl metabolites. It is concluded that the 1-desmethyl and, in particular, the 2-hydroxymethyl metabolite are the major metabolites formed by pig hepatocytes. These compounds are thus far the only metabolites identified in vivo, but together with the parent compound, they accounted for only a small part (<5%) of the excreted drug. Therefore, the site of formation of the majority of the unknown in vivo metabolites may be extrahepatic, and complimentary models are needed to investigate this hypothesis

Vergelijkend onderzoek DES in 50 monsters urine, mei 1982

Op initiatief van de werkgroep EVATH is een ringonderzoek op DES uitgevoerd aan 50 monsters door vijf instituten, te weten BCO, CIVO, KUN, RIKILT en RIV, met in totaal vijf verschillende methoden, nl.: radio-immunoassay met voorzuivering, radio immuno assay zonder voorzuivering, dunnelaagchromatografie, electrochemische detectie en gaschromatografiemassaspectrometrie