Clinical signs, aetiology and outcome in 30 cats with recurrent seizures (2002-2018)

ΔΕΝ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ ΠΕΡΙΛΗΨΗThe purpose of the current study was to describe seizure types, aetiology, treatment response and outcome in 30cats with recurrent seizures. This retrospective case series study included the medical records of client-owned cats, admitted to the Clinic of Companion Animals for seizure disorders, from 2002 to 2018. Recorded data included history, seizure type, physical and neurological examination findings, blood pressure measurements, complete blood counts, serum biochemistry profile and urinalysis, tentative/final diagnosis, treatment, hospitalization and longterm outcome. A total of 298 feline neurology cases were examined during the study period. Of those, 38 cases were admitted for seizure disorders and 30 met the inclusion criteria. Median age on admission was 38,2 months (3,1 years) (range 2 months- 14 years old).Seizure types, as per owner description, were generalized (26 cats), focal with secondary generalization (3 cats), focal (2 cats) and complex (1 cat). Cluster seizures appeared at least once in 18/30 and status epilepticus in 7/30. Different seizure types were also recorded in individual cases. Fifteen cats (15/30) were hospitalized at least once and the duration of hospitalization ranged from 1-10 days. In most cases, in which diagnosis was established, epilepsy wassecondary (25/30), due to previous head trauma(11/30),metabolic (1/30), or inflammatory (4/30) disease, arterial hypertension (3/30), toxicosis (3/30) and intracranial neoplasia (2/30).Congenital hydrocephalus was detected in 1 cat. Tentative diagnosis could not be established in 5cats; however differential diagnosis included inflammatory or neoplastic encephalopathies.Antiepileptic drug monotherapy (phenobarbital or levetiracetam) was sufficient to control the seizures in 14 cases, while administration of combination therapy with 2 or more antiepileptic drugs was required in 5 cases (phenobarbital, levetiracetam, gabapentin). Successful control was achieved in 11/30 animals for 1-5 years. Seven cats required intensive care at least once due to status epilepticus. Until today, eighteen (18/30) cats are still alive and 11 died or were euthanized.Although in most cases epilepsy was secondary, seizure control was adequate and quality of life (QoL) was improved with antiepileptic drugs when metabolic, inflammatory and neoplastic encephalopathies were excluded.

The prognostic value of microalbuminuria in puppies with canine parvoviral enteritis

Increased urine albumin concentration (UALB) or urine albumin-to-creatinine ratio (UACR) at admission has been associated with systemic disease and increased morbidity and mortality in critically ill canine patients. The objective of this study was to assess the prognostic value of UALB and UACR for the survival, as well as for the development and duration of systemic inflammatory response syndrome (SIRS) in puppies with canine parvoviral enteritis (CPVE). Unvaccinated puppies, aged 1-12 months with confirmed CPVE, hospitalized for ≥5 days were included. Urine was collected at admission via cystocentesis; albumin was measured immunoturbidimetrically and creatinine spectrophotometrically. The presence of SIRS was daily evaluated. Statistical analysis was conducted using R language. Twenty-six dogs were enrolled; 12/26 (46%) developed SIRS during hospitalization, while 5/26 (19%) died. A significant correlation was found between UALB and UACR (ϱ=0.868, p0.05). SIRS duration was significantly correlated with UACR (ϱ=0.427, p=0.030), but not with UALB (ϱ=0.386, p=0.052). The non-survivors had higher median UALB [0.6 (0.1-12.7) mg/dL] and UACR [19.6 (0.7-2,093) mg/g] compared to survivors [UALB= 0.2 (0-1.5) mg/dL, UACR= 2.3 (0-16.9) mg/g], but the differences were non-significant (p>0.05). UACR appears to be a prognostic indicator of SIRS duration in puppies with CPVE. However, a large-scale study is warranted to confirm the usefulness of UALB and UACR for clinical risk assessment in puppies with CPVE

Differential diagnosis of neurological diseases of small ruminants

Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι η περιγραφή της διαγνωστικής προσέγγισης σε νευρολογικά περιστατικά σε μικρά μηρυκαστικά. Για την υποβοήθηση της διαφορικής διάγνωσης σε περιστατικά νευρολογικών νοσημάτων σε μικρά μηρυκαστικά, στην ανασκόπηση αυτή τα νοσήματα κατατάσσονται ως εξής: (α) συγγενή νευρολογικά νοσήματα (αβιταμίνωση Α, ενζωοτική αταξία, νοσήματα ιογενούς αιτιολογίας [περιλαμβανομένης της νόσου border και της νόσου Schmallenberg], παθολογικές καταστάσεις με γενετικό υπόβαθρο), (β) επίκτητα νευρολογικά προβλήματα με οξεία εξέλιξη (νοσολογικές οντότητες ιδιαίτερης σημασίας: βακτηριακής αιτιολογίας μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, εντεροτοξιναιμία τύπου D, λιστερίωση, λύσσα, οξεία κοινούρωση, πολιοεγκεφαλομαλάκυνση, τέτανος, τοξιναιμία της εγκυμοσύνης, υπασβεστιαιμία / λιγότερο σημαντικές νοσολογικές οντότητες: αλλαντίαση, ενζωοτική αταξία, κροτωνική παράλυση, κροτωνογενής εγκεφαλίτιδα, τοξικώσεις, σπάνιες νευρολογικές παθήσεις παρασιτικής αιτιολογίας, τοξικώσεις, τραυματικής αιτιολογίας μονοπάρεση/μονοπληγία, υπομαγνησιαιμία, χάλκωση, ψευδολύσσα) και (γ) επίκτητα νευρολογικά προβλήματα με χρόνια εξέλιξη (νοσολογικές οντότητες ιδιαίτερης σημασίας: αρθρίτιδα-εγκεφαλίτιδα των γιδιών, ιογενής μη πυώδης εγκεφαλομυελίτιδα των προβάτων, τρομώδης νόσος, χρόνια κοινούρωση / λιγότερο σημαντικές νοσολογικές οντότητες: αποστήματα στο κεντρικό νευρικό σύστημα, παθολογικές καταστάσεις νεοπλασματικής ατιολογίας).Objective of the present review is the description of diagnostic approach in neurological cases in small ruminants. To improve description purposes in the present paper, neurological disorders of small ruminants are classified as follows: (a) congenital neurological disorders (vitamin A deficiency, copper deficiency, disorders of viral aetiology [including border disease and Schmallenberg disease], disorders with a genetic background), (b) acquired neurological disorders with an acute course (acute coenurosis, Aujeszky’s disease, bacterial meningoencephalitis, botulism, copper deficiency, copper poisoning, disorders following injury, hypocalcaemia, hypomagnesaemia, listeriosis, louping-ill, rare disorders of parasitic aetiology, pregnancy toxaemia, rabies, tetanus, tick paralysis, toxicoses, type D enterotoxaemia, vitamin B1 deficiency) and (c) acquired neurological disorders with a long-standing course (caprine arthritis-encephalitis, central nervous system abscesses, chronic coenurosis, neoplastic disorders, ovine lentiviral encephalomyelitis, scrapie)

A pre- and postpartum study of selected biochemical parameters in ewes for the early detection of pregnancy toxemia

Ερευνήθηκαν οι μεταβολές διάφορων βιοχημικών παραμέτρων στον ορό του αίματος προβάτων, από δυο επιλεγμένα αντιπροσωπευτικά ποίμνια της περιοχής της Θεσσαλίας κατά την περίοδο των τοκετών για τη διερεύνηση πιθανής υποκλινικής υπερκετοναιμίας. Εξήντα τέσσερα πρόβατα χωρίστηκαν σε δυο ομάδες . Η πρώτη ομάδα (ομάδα Μ) αποτελούνταν από 29 προβατίνες που δεν ήταν έγκυες και η δεύτερη ομάδα (ομάδα Π) από 35 προβατίνες που βρίσκονταν στο τελευταίο στάδιο της εγκυμοσύνης. Πάρθηκαν δείγματα αίματος σε εβδομαδιαία διαστήματα, από δυο εβδομάδες, περίπου, πριν από τον τοκετό μέχρι δυο εβδομάδες μετά τον τοκετό και προσδιορίστηκαν οι συγκεντρώσεις του β-υδροξυβουτυρικου οξέος, του ακετοξικου οξέος, της γλυκόζης, της ολικής και άμεσης χολερυθρίνης, του ασβεστίου,του ανόργανου φωσφόρου, του νατρίου, του καλίου,του μαγνησίου και της δραστηριότητος της δεϋδρογονάσης της σορβιτόλης και της γ-γλουταμυλοτρανσφεράσης. Ολα τα ζώα παρέμειναν υγιή καθ' όλη τη διάρκεια του πειραματισμού και ο τοκετός ήταν ομαλός. Δεκαοχτώ προβατίνες 51,4% γέννησαν από έναν αμνό, 12 (34.3%) από δυο αμνούς, 4 (11,4%) από τρεις και 1(2,9%) τέσσερις αμνούς. Από την ερμηνεία των αποτελεσμάτων της βιοχημικής ανάλυσης δε φαίνεται να υπάρχει υποκλινική κέτωση. Η γλυκόζη του αίματος των προβατίνων της ομάδας Π παρέμενε σημαντικά χαμηλότερη (Ρ<0,05) αυτής των μαρτύρων, ενώη χαμηλότερη συγκέντρωση της (2,3±0,34 mmol/L) παρατηρήθηκε μια εβδομάδα πριν από τον τοκετό. Μπορεί όμως να εμφανιστεί μικρός αριθμός περιστατικών με υποκλινική κέτωση παρά τις καλές συνθήκες διαβίωσης των ποιμνίων.A field investigation on the incidence of subclinical ovine ketosis was performed in two large sheep flocks in an agricultural region of central Greece. Sixty - four animals were allocated in 2 study groups: group C, consisted of 29 non-pregnant females and group S of 35 end-term pregnant ewes. The trial lasted 6 weeks, including the immediate pre- and postpartal period. Blood samples were collected on weekly intervals and used for determining the concentrations of ß-hydroxybutyrate (BHB), acetoacetate (AcAc), glucose, total (TB) and conjugated (CB) bilirubin, calcium (Ca), inorganic phosphorus (P), sodium (Na), potassium (K), magnesium (Mg) and the activity of sorbitol dehydrogenase (SDH) and γ-glutamyl transferase (yGT). All the animals remained clinically healthy throughout the trial and parturition was uneventful. Eighteen group S ewes (51.4%) delivered 1 lamb, 12 (34,3%) twins, 4 (11.4%) triplets and 1 (2.9%) 4 lambs. Although the overall evaluation of the biochemical analysis did not support the existence of subclinical ketosis, blood glucose remained significantly lower (P<0.05) in group S sheep, with its lowest value (2.3±0.34 mmol/1) recorded 1 week prior to parturition. Sporadic cases of subclinical hyperketonemia may occur, despite optimal flock management