Wirus zapalenia wątroby typu C jako stymulator autoprzeciwciał we wczesnym okresie życia dzieci zakażonych wertykalnie

Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) wykazuje związek ze stymulacją procesów autoimmunologicznych. Oceniano częstość występowania niespecyficznych narządowo autoprzeciwciał (NOSA) u 19 dzieci zakażonych wertykalnie HCV, dotychczas nieleczonych. Autoprzeciwciała wykryto u 10 spośród 19 dzieci (52,6%); przeciwciała przeciw mięśniom gładkim (SMA) — u 3; przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) — u 3; przeciwciała przeciw mikrosomom wątroby i nerki (LKM-1) — u 4. Średnia aktywność aminotransferazy alaninowej (ALT) u pacjentów z NOSA(+) — 77,17 jm./l, u pacjentów NOSA(–) — 51,72 jm./l. Stężenie g-globulin w obu grupach było prawidłowe. Badanie histopatologiczne bioptatu wątroby wykonano u 2 dzieci z NOSA(+), u 1 z NOSA(–). Nie stwierdzono cech histologicznych procesu autoimmunizacyjnego w wątrobie. Dzieci zakażone wertykalnie HCV będą leczone interferonem α i rybawiryną. Interferon α może indukować procesy autoimmunizacyjne. Pacjenci, szczególnie z NOSA(+), powinni podczas terapii podlegać ścisłemu nadzorowi i częstym badaniom kontrolnym, które pozwolą jak najszybciej wyodrębnić pacjentów uaktywniających proces autoimmunizacyjny. Forum Medycyny Rodzinnej 2011, tom 5, nr 6, 485–49