Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) wykazuje związek ze stymulacją
procesów autoimmunologicznych. Oceniano częstość występowania niespecyficznych
narządowo autoprzeciwciał (NOSA) u 19 dzieci zakażonych wertykalnie HCV, dotychczas
nieleczonych. Autoprzeciwciała wykryto u 10 spośród 19 dzieci (52,6%); przeciwciała
przeciw mięśniom gładkim (SMA) — u 3; przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) —
u 3; przeciwciała przeciw mikrosomom wątroby i nerki (LKM-1) — u 4. Średnia aktywność
aminotransferazy alaninowej (ALT) u pacjentów z NOSA(+) — 77,17 jm./l, u pacjentów
NOSA(–) — 51,72 jm./l. Stężenie g-globulin w obu grupach było prawidłowe.
Badanie histopatologiczne bioptatu wątroby wykonano u 2 dzieci z NOSA(+), u 1
z NOSA(–). Nie stwierdzono cech histologicznych procesu autoimmunizacyjnego w wątrobie.
Dzieci zakażone wertykalnie HCV będą leczone interferonem α i rybawiryną. Interferon
α może indukować procesy autoimmunizacyjne. Pacjenci, szczególnie z NOSA(+), powinni
podczas terapii podlegać ścisłemu nadzorowi i częstym badaniom kontrolnym,
które pozwolą jak najszybciej wyodrębnić pacjentów uaktywniających proces autoimmunizacyjny.
Forum Medycyny Rodzinnej 2011, tom 5, nr 6, 485–49
