The use of 1.5T magnetic resonance imaging for therapeutic decisions in patients with cardiac implantable electronic devices and significant neurological, neurosurgical and neuro-oncology diagnostic indications

Between September 2009 and May 2014 the classification of 36 patients with cardiac implantable electronic devices (CIEDs) in terms of the feasibility of MRI scanning due to strong clinical indications was carried out. Finally MRI examinations were performed in 20 patients, of whom 27 studies were conducted and a total number of 35 anatomical regions were scanned. Neurological, neurosurgical and neuro-oncology indications for MRI were reported in 19 patients (95%) in whom 26 MRI studies (96.3%) were performed, and 34 anatomical regions (97.1%) were scanned. One patient had indications for MRI in the field of cardiology. Medical information obtained from 27 MRI studies allowed decisions to be made regarding the treatment in all patients. After 8 studies (29.6%), patients were classified into 9 different neurosurgical procedures. In the case of the remaining 19 studies (70.4%), there were no indications for surgical treatment and the decisions to implement conservative treatment were made. There were no complications related to the implanted CIEDs observed: neither immediate nor in the follow-up. Conclusions (1)Magnetic resonance imaging studies in patients with non-MRI-conditional CIEDs in the vast majority are performed because of significant neurological, neurosurgical and neuro-oncology clinical indications.(2)Careful determination of the indications for MRI in each case allows the data necessary to be obtained to make definitive treatment decisions.(3)The adherence to examination protocol and device controlling procedures after MRI allows a very high safety profile of the method to be achieved

Watermills and windmills as monuments in Poland - protection of cultural heritage in situ and in open-air museums

This paper presents the results of research on the history of the protection of mills as objects of cultural heritage on Polish lands. First, the spatial distribution of over 20,000 mills at the beginning of the previous century is characterized, then the main actions undertaken for their protection in the nineteenth and twentieth centuries are discussed. Merely 3.4% of mills that worked in the past are now protected as monuments and recorded in the national register. Most of them remain in their original locations (in situ), and another 71 windmills and 22 watermills have been relocated to open-air museums. These specific institutions face a particularly important task involving the necessity to retain the original functionality of the mills

Przedsionkowe zaburzenia rytmu serca we wczesnym okresie po kardiowersji elektrycznej migotania przedsionków

Wstęp: Liczne pobudzenia przedwczesne przedsionkowe (SVEB), zwłaszcza te o krótkim czasie sprzężenia, stanowią czynnik ryzyka napadowego migotania przedsionków (PAF). Skłonność do wystąpienia nawrotu PAF zmniejsza się wraz z upływem czasu od momentu zastosowania kardiowersji elektrycznej. Skrócenie okresu refrakcji mięśnia przedsionków, przypisywane remodelingowi elektrycznemu przedsionków, może być również częściowo zależne od zmian neurohumoralnych spowodowanych impulsem elektrycznym kardiowersji. Celem badania była ocena występujących bezpośrednio po kardiowersji elektrycznej zaburzeń rytmu serca, w odniesieniu do ilości energii impulsu elektrycznego, wzrostu stężenia amin katecholowych oraz przedsionkowych zaburzeń rytmu serca w kolejnych 24 godzinach monitorowania EKG metodą Holtera u chorych poddanych kardiowersji elektrycznej z powodu migotania przedsionków. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę chorych z PAF (22 pacjentów w wieku 64,1 &plusmn; 11,2 roku; 10 kobiet i 12 mężczyzn). Kardiowersję elektryczną wykonywano w dożylnym znieczuleniu ogólnym etomidatem i fentanylem. Bezpośrednio przed kardiowersją rozpoczynano 24-godzinne monitorowanie EKG metodą Holtera za pomocą systemu Medilog Optima. Stężenie całkowitych amin katecholowych oznaczano we krwi żylnej metodą radioenzymatyczną przed skutecznym impulsem kardiowersji elektrycznej i bezpośrednio po nim. Liczbę SVEB oceniano w 5-minutowych przedziałach czasowych bezpośrednio po kardiowersji i godzinę po niej jako wartości kontrolne. Obecność PAF oceniano w 24-godzinnym monitorowaniu holterowskim. U wszystkich chorych przed kardiowersją wykonywano badanie echokardiograficzne z oceną wymiarów jam serca, czynności lewej komory i obecności materiału zakrzepowego. Wyniki: W badanej grupie chorych średnia wartość LVEDD wynosiła 53,3 &plusmn; 7,2 mm, frakcji wyrzutowej lewej komory - 61,4 &plusmn; 14,8%, wielkość lewego przedsionka - 48,6 &plusmn; 5,1 mm, liczba impulsów elektrycznych - 1,6 &plusmn; 1,0 (1&#8211;5), a całkowita zastosowana energia - 391,0 &plusmn; &plusmn; 340,0 (200&#8211;1580 J). Stwierdzono, że liczba SVEB bezpośrednio po kardiowersji elektrycznej jest istotnie statystycznie większa (odpowiednio: 29,3 &plusmn; 44,9 vs. 10,7 &plusmn; 33,7; p < 0,05) i koreluje dodatnio z liczbą SVEB w godzinę po zabiegu (r = 0,65; p < 0,05). Nie wykazano zależności między liczbą SVEB w analizowanych przedziałach czasowych a innymi badanymi parametrami. Po zabiegu obserwowano istotny wzrost stężenia amin katecholowych (2,1 &plusmn; 0,9 vs. 3,3 &plusmn; 1,6 pmol/ml; p < 0,01) w porównaniu z wartością spoczynkową. Obecność PAF w monitorowaniu holterowskim (obserwowana u 10 chorych) nie korelowała z innymi oznaczanymi parametrami. Wnioski: Podczas kardiowersji elektrycznej następuje wzrost stężenia amin katecholowych. Bezpośrednio po zabiegu liczba przedsionkowych pobudzeń przedwczesnych jest istotnie większa niż godzinę po kardiowersji. (Folia Cardiol. 2004; 11: 653-648

Przedsionkowe zaburzenia rytmu serca we wczesnym okresie po kardiowersji elektrycznej migotania przedsionków

Wstęp: Liczne pobudzenia przedwczesne przedsionkowe (SVEB), zwłaszcza te o krótkim czasie sprzężenia, stanowią czynnik ryzyka napadowego migotania przedsionków (PAF). Skłonność do wystąpienia nawrotu PAF zmniejsza się wraz z upływem czasu od momentu zastosowania kardiowersji elektrycznej. Skrócenie okresu refrakcji mięśnia przedsionków, przypisywane remodelingowi elektrycznemu przedsionków, może być również częściowo zależne od zmian neurohumoralnych spowodowanych impulsem elektrycznym kardiowersji. Celem badania była ocena występujących bezpośrednio po kardiowersji elektrycznej zaburzeń rytmu serca, w odniesieniu do ilości energii impulsu elektrycznego, wzrostu stężenia amin katecholowych oraz przedsionkowych zaburzeń rytmu serca w kolejnych 24 godzinach monitorowania EKG metodą Holtera u chorych poddanych kardiowersji elektrycznej z powodu migotania przedsionków. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę chorych z PAF (22 pacjentów w wieku 64,1 &plusmn; 11,2 roku; 10 kobiet i 12 mężczyzn). Kardiowersję elektryczną wykonywano w dożylnym znieczuleniu ogólnym etomidatem i fentanylem. Bezpośrednio przed kardiowersją rozpoczynano 24-godzinne monitorowanie EKG metodą Holtera za pomocą systemu Medilog Optima. Stężenie całkowitych amin katecholowych oznaczano we krwi żylnej metodą radioenzymatyczną przed skutecznym impulsem kardiowersji elektrycznej i bezpośrednio po nim. Liczbę SVEB oceniano w 5-minutowych przedziałach czasowych bezpośrednio po kardiowersji i godzinę po niej jako wartości kontrolne. Obecność PAF oceniano w 24-godzinnym monitorowaniu holterowskim. U wszystkich chorych przed kardiowersją wykonywano badanie echokardiograficzne z oceną wymiarów jam serca, czynności lewej komory i obecności materiału zakrzepowego. Wyniki: W badanej grupie chorych średnia wartość LVEDD wynosiła 53,3 &plusmn; 7,2 mm, frakcji wyrzutowej lewej komory - 61,4 &plusmn; 14,8%, wielkość lewego przedsionka - 48,6 &plusmn; 5,1 mm, liczba impulsów elektrycznych - 1,6 &plusmn; 1,0 (1&#8211;5), a całkowita zastosowana energia - 391,0 &plusmn; &plusmn; 340,0 (200&#8211;1580 J). Stwierdzono, że liczba SVEB bezpośrednio po kardiowersji elektrycznej jest istotnie statystycznie większa (odpowiednio: 29,3 &plusmn; 44,9 vs. 10,7 &plusmn; 33,7; p < 0,05) i koreluje dodatnio z liczbą SVEB w godzinę po zabiegu (r = 0,65; p < 0,05). Nie wykazano zależności między liczbą SVEB w analizowanych przedziałach czasowych a innymi badanymi parametrami. Po zabiegu obserwowano istotny wzrost stężenia amin katecholowych (2,1 &plusmn; 0,9 vs. 3,3 &plusmn; 1,6 pmol/ml; p < 0,01) w porównaniu z wartością spoczynkową. Obecność PAF w monitorowaniu holterowskim (obserwowana u 10 chorych) nie korelowała z innymi oznaczanymi parametrami. Wnioski: Podczas kardiowersji elektrycznej następuje wzrost stężenia amin katecholowych. Bezpośrednio po zabiegu liczba przedsionkowych pobudzeń przedwczesnych jest istotnie większa niż godzinę po kardiowersji. (Folia Cardiol. 2004; 11: 653-648

Acute fatty liver of pregnancy – case report

Abstract Severe liver function disorders in late pregnancy are relatively rare but extremely dangerous, as they may quickly develop into a fulminant disease and become a life-threatening disorder for the mother and the fetus. In the following study we have reported a case of a previously healthy woman with severe liver disorder in the third trimester of pregnancy. On the basis of anamnesis, differential diagnosis, typical course and complications of the disease, and proper response to intensive supportive medical therapy, we diagnosed an acute fatty liver of pregnancy. The diagnosis was based on clinical presentation and laboratory abnormalities. Owing to timely intervention and adequate supportive care management, this severe complication of a pregnancy has had a successful outcome for both the mother and the child

The Single Resolution Mechanism in Action. An Analysis of the Decision-making Practice of the Single Resolution Board

The article provides an overview of the supranational bank resolution regime established under the Single Resolution Mechanism framework. Both the substantive rules governing the resolution process and its procedural requirements are explained. The main focus of the article is the decision-making practice of the Single Resolution Board (SRB), an EU agency responsible forthe execution of the resolution framework, which has already intervened in a number of cases in which banks were considered “failing or likely to fail” by the European Central Bank. Thearticle analyses the existing decisions on resolution action in order to establish how the substantive rules on resolution are interpreted by the SRB in its decision-making practice

AN OVERVIEW OF THE LEGAL FRAMEWORK OF THE BANKING UNION

The article provides an overview of the legal structure of the Banking Union consisting of two pillars – the Single Supervisory Mechanism and the Single Resolution Mechanism. As a point of departure, it discusses the reasons for the creation of the Banking Union. Then, it analyses the legal structure of the Single Supervisory Mechanism in order to compare it to the legal framework of the Single Resolution Mechanism and shows that the differences in their design are a corollary of disparate legal bases for both instruments. Finally, it argues that the disputed legal basis for the regulation establishing the Single Resolution Mechanism is sufficient in light of Meroni doctrine as formulated in the Short-selling case