Antimicrobial Activity of Honey

Honey has had a valued place in traditional medicine for centuries. It was used to overcome liver, cardiovascular and gastrointestinal problems and for treatment of some types of infectious disease. Particularly, good results were achieved in the case of application of this product for therapy of infected, difficult to heal wounds. The high health-promoting properties of honey have been recently confirmed in many research investigations. The antimicrobial activity of this product is highly complex. Generation of hydrogen peroxide, bee defensin-1, high osmolarity and low value of pH seems to be crucial for its antimicrobial potential. Considering honey as a therapeutic, antimicrobial agent special attention deserves Manuka honey. Its high antimicrobial activity is caused by high concentration of 1,2-dicarbonyl compound methylglyoxal. Some authors also suggest that other phytochemicals, especially phenolic compounds, are important antibacterial ingredients of honey. The results of many in vitro but also in vivo studies confirm high antimicrobial potential of honey against some important human and veterinary pathogens: Staphylococcus aureus, Helicobacter pylori, Mycobacterium tuberculosis, Pseudomonas aeruginosa and Escherichia coli. We do not have doubts that honey, but also other bee products, especially propolis, is promising antimicrobial agents and possibilities of their application in clinical medicine deserve consideration

Bee Products and Essential Oils as Alternative Agents for Treatment of Infections Caused by S. aureus

Bacteria of the genus Staphylococcus are important human and veterinary pathogens. A crucial characteristic for this group of bacteria is that they can easily acquire mechanisms of antibiotic resistance for a plethora of antibiotics currently in use for human and animal therapies. Therefore, there is a great need to find novel, non-antibiotic chemotherapeutics with marked antistaphylococcal activity. Promising but still underestimated group of potential antistaphylococcal chemotherapeutics constitute bee products: honey, pollen, royal jelly, fermented pollen and especially propolis. Another group of natural products that exhibit promising antibacterial activity is essential oils. Usefulness of bee products and essential oils in the treatment of infections caused by S. aureus has been confirmed by results of many investigations carried out by researches in different regions of the world. In this chapter, we have presented the review of publication in this area as well as perspectives and limitations of future applications of these two groups of natural products

Isolation of Bacteriocin-producing Staphylococcus spp. Strains from Human Skin Wounds, Soft Tissue Infections and Bovine Mastitis

A collection of 206 Staphylococcus spp. isolates was investigated for their ability to produce compounds exhibiting antistaphylococcal activity. This group included Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus xylosus strains recovered from bovine mastitis (n = 158) and human skin wounds and soft tissues infections (n = 48). Production of substances with antimicrobial activity was observed in six strains. Five of them were recovered from bovine mastitis, and one was isolated from the infected human skin wound. Three of the six antimicrobials produced by the different strains showed substantial loss of antimicrobial activity upon treatment with proteolytic enzymes, which suggests their peptidic structure. Additional studies have shown that one of the putative bacteriocins was efficiently secreted to the liquid medium, facilitating its large-scale production and isolation. The peptide produced by the M2B strain exhibited promising activity; however, against narrow spectrum of Staphylococcus spp. clinical and animal isolates. Growth inhibition was observed only in the case of 13 (including nine S. aureus, three S. xylosus and one S. epidermidis strains) out of 206 strains tested. Important advantage of the produced agent was its high thermal stability. Fifteen minutes of incubation at 90°C did not affect its antimicrobial potential. The highest efficiency of production of the agent was demonstrated in TSB medium after 24 hours at 37°C. The researches revealed that ability to production of bacteriocin among staphylococci is not very common. Only one (S. xylosus strain assigned as M2B) out of 206 strains tested produced satisfactory amounts of antistaphylococcal bacteriocin. In spite of that, we would encourage other researchers for investigation of their collections of Staphylococcus spp. isolates towards selection strains producing antimicrobial agents

Editorial for the Special Issue: “Honey Bee Products as an Alternative or Complement to Classical Antibiotics”

Based on World Health Organization reports, the resistance of bacteria to well-known antibiotics is becoming a major global health challenge [...

Paintings of Adolf Hyła in the Diocese of Gliwice and Opole

Zarówno osoba Adolfa Hyły, żyjącego w latach 1897-1965, jak i jego malarska twórczość wciąż dla wielu poozostaje dziś nieodkryta i nieznana. Obrazy tego artysty rozsiane są po całej Polsce, w prawie wszystkich archidiecezjach i diecezjach. Spośród nich najbardziej rozpowszechnionym i rozpoznawalnym na całym świecie jest wizerunek Jezusa Miłosiernego z krakowskich Łagiewnik. Zasadniczym celem powyższego artykułu jest ukazanie w syntetycznej formie historii powstawania dzieł pędzla Adolfa Hyły zlokalizowanych w dwóch diecezjach – opolskiej i gliwickiej. Artykuł podzielony został na dwie części. W pierwszej omówiono malowidła znajdujące się na terenie diecezji opolskiej, a w drugiej w diecezji gliwickiej. Analizując poszczególne obrazy pod kątem ich powstawania zastosowano klucz chrononologiczny, poczynając od najstarszych aż do najmłodszych realizacji. Dzięki odnalezionemu katalogowi dzieł Adolfa Hyły, jak tównież w trakcie przeprowadzonej kwerenedy naukowej, spośród jedenastu malowideł udało się zlokalizować dziewięć. W diecezji opolskiej trzy i w diecezji gliwickiej sześć dzieł Adolfa Hyły. Wciąż nieznane pozostaje miejsce przechowywania dwóch obrazów Bożego Miłosierdzia na terenie diecezji gliwickiej: w parafii. św. Wawrzyńca w Zabrzu Mikulczycach i parafii św. Józefa w Gliwicach

The iconography of Our Lady of Fatima in Adolf Hyła’s paintings

W bogatej twórczości krakowskiego artysty Adolfa Hyły, postaci niezbyt znanej w polskiej historii sztuki XX wieku, można odnaleźć oprócz licznych realizacji Jezusa Miłosiernego, także inne przedstawienia malarskie. Na szczególną uwagę zasługuje ikonografia maryjna w liczbie sześćdziesięciu pięciu obrazów. Wśród dzieł o tej tematyce najliczniejszą grupę stanowią przedstawienia ukazujące Maryję jako Matkę Boską Fatimską. Malowidła inspirowane bezpośrednio objawieniami maryjnymi w Fatimie stanowią interesujący przykład utrwalonej na płótnie czci Matki Boskiej Fatimskiej obecnej w życiu Adolfa Hyły. Historie poszczególnych dwudziestu dwóch realizacji ikonograficznych powstałe w latach 1948-1957 ukazane zostały w kluczu chronologicznym. Do tej pory ustalono lokalizację siedemnastu obrazów Matki Boskiej Fatimskiej. Znajdują się one w kościele kapucynów Sędziszowie Małopolskim, w Krynicy Zdroju u sióstr loretanek, w Krakowie u sióstr sercanek, w kościele parafialnym w: Mikołowie, Rybnej, Żyrakowie, Rudzie Śląskiej-Wir- ku, Gliwicach, Dąbrowie k. Niemodlina, Szczurowej i Ostrołęce, w klasztorze sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach, w kaplicy Żeńskiego Trzeciego Zakonu św. Franciszka w Krakowie czy u sióstr elżbietanek we Wrocławiu i w Poznaniu.In a wide range of art works of Adolf Hyła, a little known in the Polish art history of the twentieth century artist from Krakow, there are many images of Divine Mercy but also other paintings. Special attention should be paid to his 65 images of Marian iconography. These paintings inspired by the Apparitions of Our Lady at Fatima are an interesting illustration of Adolf Hyła’s devotion to Our Lady of Fatima captured on canvas. Among paintings on that subject the most numerous are those showing Our Lady of Fatima. The history of each of twenty-two iconographic works created between 1948-1957 is shown in chronological order. Up to now the location of seventeen paintings of Our Lady of Fatima is known. They are in the Church of the Capuchins in Sędziszów Małopolski, the convent of Sisters of Loreto in Krynica Zdrój, the convent of Sisters of the Sacred Heart in Kraków. Furthermore, they can be seen in parish churches in Mikołów, Rybna, Żyraków, Ruda Śląska-Wirek, Gliwice, Dąbrowa near Niemodlin, Szczurowa and Ostrołęka, and also in the convent of the Sisters of Our Lady of Mercy in Kraków-Łagiewniki, in the chapel the Third Order of St. Francis in Kraków and the convents of Sisters of Saint Elizabeth in Wrocław and Poznań

Malowidła Arcabasa w sanktuarium Matki Bokiej w La Salette

Acting under the nickname Arcabas, Jean-Marie Pirot is a contemporary French religious painter, totally unknown in Poland. Arcabas’s artistic output is enormous, albeit difficult to catalogue. Today his works can be admired in many churches in France, in other locations across Europe, as well as in North and South America, or even in distant Japan. Our article presents a synthesis of the artistic path of Arcabas as a versatile painter who likes to influence human senses by colours while looking for harmony and beauty as God’s humble follower. In his works he transfers biblical scenes to canvas, transforming them into visual art. Moreover, we analysed six Arcabas’s paintings exhibited in the cradle of the congregation of Missionaries of Our Lady of La Salette, i.e. in the shrine of Our Lady of La Salette in France: The Wedding at Cana, Mouring at Calvary, Christ Pantocrator, The Symbols of Five Evangelists, Crowned Madonna with Child Jesus, La Salette – the Encounter. The artist’s smooth transitions from the literal to the abstract, and even combining both in a single work cause Arcabas’s works to be greeted with enthusiasm on the one hand, but criticized on the other. Jean-Marie Pirot’s art is far from clear or easy to absorb; it is rather challenging and ambiguous. It holds a mystery that intrigues, invites and encourages us to look deeper. It contains strong links to traditional Christian art, both eastern and western. The painter is not satisfied with merely becoming part of the long tradition and being inspired by themes from the repertoire of the past. He is not a slave to traditional figurative art, although his works do contain references to this tradition; instead, he demonstrates his creativity, always coming up with something new. In addition, Arcabas’s output demonstrates exceptional freedom in intertwining the sacred with the profane, sometimes suggesting that the very division should be rejected. His works, including those displayed in the shrine in La Salette, raise many questions, and provoke deep thoughts and many feelings, ranging from negative to positive. It should be emphasized that Arcabas’s paintings in the shrine of Our Lady of La Salette are not kitsch, but exemplify brilliant art of the 20th century.Jean-Marie Pirot, działający pod pseudonimem Arcabas, to współczesny francuski malarz religijny, w Polsce zupełnie nieznany. Dorobek artystyczny Arcabasa jest ogromny, choć dzisiaj trudny do skatalogowania. Jego dzieła można podziwiać w wielu kościołach we Francji, a także w innych miejscach w różnych częściach Europy, w Ameryce Północnej i Południowej czy nawet w odległej Japonii. W naszym artykule ukazaliśmy w sposób syntetyczny drogę artystyczną Arcabasa, malarza wielostronnego, lubiącego działać na zmysły przez kolor, szukającego przy tym harmonii i piękna jako skromny naśladowca Stwórcy. W swoich dziełach przenosi on sceny z Pisma Świętego na płótno, czyniąc z nich sztukę malarską. Przeanalizowaliśmy ponadto sześć malowideł autorstwa Arcabasa znajdujących się w kolebce Zgromadzenia Księży Misjonarzy Saletynów, w sanktuarium Matki Boskiej w La Salette we Francji: Wesele w Kanie Galilejskiej, Ubolewanie na Kalwarii, Chrystus Pantokrator, Symbole czterech Ewangelistów, Ukoronowana Madonna z Dzieciątkiem, La Salette – spotkanie. Swobodne przechodzenie artysty od sensu obrazowego do abstrakcyjnego, a nawet łączenie obydwu w jednym dziele sprawia, iż realizacje Arcabasa z jednej strony przyjmowane są z wielkim entuzjazmem, a z drugiej krytykowane. Twórczość Jean-Marie Pirota nie należy do łatwej w odbiorze, jednoznacznej i czytelnej. Zawiera w sobie tajemnicę, która intryguje, zaprasza i zachęca do odkrywania. Widać w niej mocne odniesienie do tradycjonalnej sztuki chrześcijańskiej, tak wschodniej, jak i zachodniej. Jego sztuka nie zadowala się wpisywaniem się w długą tradycję i czerpaniem tematów z repertuaru przeszłości. Nawiązując do figuratywizmu tradycyjnego, nie pozostaje on jego niewolnikiem, ale tworzy i wynajduje coś nowego. W twórczości Arcabasa można dostrzec ponadto niezwykłą wolność w przenikaniu się tematów sacrum i profanum, sugerującą niekiedy, że taki podział należy odrzucić. Jego dzieła, także realizacje malarskie eksponowane w sanktuarium w La Salette, rodzą wiele pytań, prowokując do myślenia, wywołując u widza wiele różnych odczuć – od negatywnych po pozytywne. Trzeba więc podkreślić, że malowidła w sanktuarium Matki Boskiej w La Salette autorstwa Arcabasa nie są kiczem, lecz stanowią przykład wybitnej sztuki współczesnej XX wieku

Arcabas’s paintings in the Shrine of Our Lady of La Salette

Acting under the nickname Arcabas, Jean-Marie Pirot is a contemporary French religious painter, totally unknown in Poland. Arcabas’s artistic output is enormous, albeit difficult to catalogue. Today his works can be admired in many churches in France, in other locations across Europe, as well as in North and South America, or even in distant Japan. Our article presents a synthesis of the artistic path of Arcabas as a versatile painter who likes to influence human senses by colours while looking for harmony and beauty as God’s humble follower. In his works he transfers biblical scenes to canvas, transforming them into visual art. Moreover, we analysed six Arcabas’s paintings exhibited in the cradle of the congregation of Missionaries of Our Lady of La Salette, i.e. in the shrine of Our Lady of La Salette in France: The Wedding at Cana, Mouring at Calvary, Christ Pantocrator, The Symbols of Five Evangelists, Crowned Madonna with Child Jesus, La Salette – the Encounter. The artist’s smooth transitions from the literal to the abstract, and even combining both in a single work cause Arcabas’s works to be greeted with enthusiasm on the one hand, but criticized on the other. Jean-Marie Pirot’s art is far from clear or easy to absorb; it is rather challenging and ambiguous. It holds a mystery that intrigues, invites and encourages us to look deeper. It contains strong links to traditional Christian art, both eastern and western. The painter is not satisfied with merely becoming part of the long tradition and being inspired by themes from the repertoire of the past. He is not a slave to traditional figurative art, although his works do contain references to this tradition; instead, he demonstrates his creativity, always coming up with something new. In addition, Arcabas’s output demonstrates exceptional freedom in intertwining the sacred with the profane, sometimes suggesting that the very division should be rejected. His works, including those displayed in the shrine in La Salette, raise many questions, and provoke deep thoughts and many feelings, ranging from negative to positive. It should be emphasized that Arcabas’s paintings in the shrine of Our Lady of La Salette are not kitsch, but exemplify brilliant art of the 20th century