Zastosowanie ablacji prądem o częstotliwości radiowej w terapii nadkomorowych zaburzeń rytmu

Supraventricular tachycardia has been frequentlyseen during daily clinical practice. Development ofminimally invasive methods of therapy, also techniquesof the radiofrequency ablation, caused thatthey are real alternative for longstanding, associatedwith adverse drugs reactions, pharmacotherapy.In this article we focused on the link between currentstudies and guidelines, especially on the useof radiofrequency catheter ablation to treat the supraventriculartachycardia.Nadkomorowe zaburzenia rytmu są częstym problememspotykanym w codziennej praktyce klinicznej.Rozwój metod małoinwazyjnych, w tym technikprzezskórnej ablacji prądem o częstotliwości radiowej,sprawił, że stają się one realną alternatywą dla,często długoletniej, związanej z występowaniemdziałań niepożądanych, farmakoterapii.W niniejszym artykule podjęto próbę opisania aktualnychbadań i zaleceń dotyczących zastosowaniaprzezskórnej ablacji prądem o częstotliwościradiowej w terapii u pacjentów z najczęściej spotykanymiw codziennej praktyce nadkomorowymizaburzeniami rytmu

Fixed-dose combinations of antihypertensive agents — angiotensin-converting enzyme inhibitor and calcium-channel blocker — in hypertensive therapy

Nadciśnienie tętnicze rozpoznaje się u około 1/3 dorosłej populacji polskiej. Prawidłowa kontrola ciśnienia tętniczego wiąże się z obniżeniem ryzyka występowania niekorzystnych zdarzeń sercowo-naczyniowych. Do uzyskania optymalnej kontroli ciśnienia tętniczego często konieczne jest wdrożenie terapii kilkoma lekami przeciwnadciśnieniowymi. W niniejszym artykule autorzy podjęli próbę przeglądu aktualnego piśmiennictwa dotyczącego zastosowania preparatów złożonych z inhibitora konwertazy angiotensyny oraz antagonisty wapnia w terapii nadciśnienia tętniczego.Arterial hypertension is diagnosed by 1/3 adult population of Poland. Effective blood pressure control lead to risk reduction of adverse cardiac events. Very often optimal hypertension therapy require usedof few agents. In this article authors presented actually literature about fixed-dose agents, composed of angiotensin-converting enzyme inhibitor and calcium-channel blocker in hypertensive therapy

Dieta niskowęglowodanowa - alternatywa w leczeniu otyłości, ale czy bezpieczna? Opis przypadku

Wobec rozpowszechnienia otyłości - jednego z istotnych czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego - dużym wyzwaniem staje się jej leczenie. Podstawą tego leczenia powinny być odpowiednio dobrana dieta oraz zindywidualizowany wysiłek. W poniższym artykule opisano diety niskowęglowodanowe, wysokotłuszczowe, stające się często alternatywą dla diet konwencjonalnych, dobrze zbilansowanych, a przez to - rekomendowanych przez towarzystwa medyczne. W pracy przedstawiono opis przypadku chorej stosującej przez 10 lat dietę Kwaśniewskiego, przyjętej do Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu z rozpoznaniem zawału serca bez uniesienia odcinka ST

Redukcja ekspozycji na promieniowanie podczas ablacji migotania przedsionków z wykorzystaniem systemu elektroanatomicznego 3D zintegrowanego z fluoroskopią w codziennej praktyce klinicznej

Introduction. Fluoroscopy integration with three dimensional (3D) electroanatomical mapping system may allow dose reduction while invasive electrophysiological procedures. In this retrospective study we present real-population experience with integrated model. Material and methods. Ninety-six patients with paroxysmal atrial fibrillation (AF) after radiofrequency pulmonary vein isolation have been analyzed. In 48 patients, 3D mapping system integrated with fluoroscopy (Carto 3 UniVu) has been used. Clinical and peri-procedural data, inclusive, fluoroscopy time and dose, in-hospital complications and efficacy rate at 6 months have been compared. Results. Patients treated with classic 3D mapping system were significantly older (p = 0.036). Both fluoroscopy mean time (11.6 ± 4.3 vs. 6.7 ± 2.9 minutes, p < 0.05) and a median of the fluoroscopy dose [460.0 (IQR: 288.0–785.5) vs. 271.0 (IQR 145.0–535.0) mGy, p < 0.05] have been significantly reduced by using Carto3 UniVu. Total procedure time was comparable between groups. Periprocedural complications and recurrence of clinical arrhythmia rate in 6-month follow-up were comparable. Conclusions. Utilization of novel 3D mapping systems with classic fluoroscopy integration supports the radiation time and the dose reduction during AF ablation procedure, without any adverse impact on the total procedure time, complication or success rate. This real-life population results corresponds with previously presented prospective studies.Wstęp. Integracja obrazu fluoroskopowego z systemem obrazowania elektroanatomicznego 3D może zmniejszać ekspozycję na promieniowanie jonizujące podczas zabiegów elektrofizjologicznych. W tym retrospektywnym badaniu zaprezentowano wyniki stosowania zintegrowanego systemu elektroanatomicznego u pacjentów poddawanych ablacji migotania przedsionków w codziennej praktyce. Materiał i metody. Przeanalizowano 96 pacjentów z napadowym migotaniem przedsionków poddanych zabiegowi izolacji żył płucnych prądem o częstotliwości radiowej. U 48 z nich wykorzystano system elektroanatomiczny 3D zintegrowany z fluoroskopią (Carto 3 UniVu). U pozostałych zastosowano klasyczny system elektroanatomiczny 3D (Carto 3). Analizie poddano dane kliniczne, a także okołozabiegowe, w szczególności dawkę i czas skopii, a także częstość powikłań i nawrotu arytmii w okresie 6 miesięcy. Wyniki. Pacjenci leczeni z użyciem klasycznego systemu 3D byli istotnie starsi (p = 0,036). We wszystkich przypadkach uzyskano całkowitą izolację żył płucnych. Zarówno średni czas skopii (11,6 ± 4,3 vs. 6,7 ± 2,9 min; p &lt; 0,05), jak i mediana dawki (460,0 [IQR 288,0–785,5] vs. 271,0 [IQR 145,0–535,0] mGy; p &lt; 0,05) były istotnie mniejsze u pacjentów w grupie, w której stosowano Carto 3 UniVu. Całkowity czas zabiegu w obu grupach był porównywalny. Częstości powikłań okołozabiegowych oraz nawrotu klinicznej arytmii były porównywalne w obu grupach. Wnioski. Wykorzystanie nowego systemu elektroanatomicznego 3D zintegrowanego z klasyczną fluoroskopią pozwala na zmniejszenie ekspozycji na promieniowanie jonizujące podczas zabiegów ablacji migotania przedsionków, nie wpływając jednocześnie negatywnie na czasu zabiegu, ryzyko komplikacji czy skuteczność. Dane te, uzyskane w toku codziennej praktyki, korespondują z wcześniejszymi dowodami uzyskanymi z badań klinicznych

Clinical Study Myorelaxant Effect of Bee Venom Topical Skin Application in Patients with RDC/TMD Ia and RDC/TMD Ib: A Randomized, Double Blinded Study

The aim of the study was the evaluation of myorelaxant action of bee venom (BV) ointment compared to placebo. Parallel group, randomized double blinded trial was performed. Experimental group patients were applying BV for 14 days, locally over masseter muscles, during 3-minute massage. Placebo group patients used vaseline for massage. Muscle tension was measured twice (TON1 and TON2) in rest muscle tonus (RMT) and maximal muscle contraction (MMC) on both sides, right and left, with Easy Train Myo EMG (Schwa-medico, Version 3.1). Reduction of muscle tonus was statistically relevant in BV group and irrelevant in placebo group. VAS scale reduction was statistically relevant in both groups: BV and placebo. Physiotherapy is an effective method for myofascial pain treatment, but 0,0005% BV ointment gets better relief in muscle tension reduction and analgesic effect. This trial is registered with Clinicaltrials.gov NCT02101632

Stabilna choroba wieńcowa - epidemiologia, diagnostyka, wybór postępowania

Stabilna choroba wieńcowa to jedna z najczęstszych chorób układu sercowo-naczyniowego. W większości krajów europejskich stwierdza się ją u 20 000-40 000 na milion mieszkańców. Podstawowym objawem, na który skarży się chory, jest dławica piersiowa, czyli uczucie ucisku, pieczenia bądź dławienia w okolicy zamostkowej, wywołane wysiłkiem fizycznym, stresem, zimnym powietrzem, ustępujące w spoczynku lub po zażyciu krótkodziałających nitratów. Dolegliwości wynikają z niedokrwienia mięśnia sercowego, którego przyczyną jest miażdżyca tętnic wieńcowych. Badaniem pierwszego wyboru u większości pacjentów z podejrzeniem stabilnej choroby wieńcowej jest elektrokardiograficzny test wysiłkowy, zaś metodą uznawaną obecnie za podstawową w diagnostyce tego schorzenia - koronarografia. Umożliwia ona ocenę anatomii tętnic wieńcowych oraz lokalizację zwężeń, co pozwala na ustalenie sposobu postępowania (rewaskularyzacja bądź farmakoterapia) i określenie rokowania. W artykule przedstawiono możliwości diagnostyki choroby wieńcowej oraz dostępne opcje terapeutyczne stosowane w jej leczeniu, oparte na aktualnych wytycznych European Society of Cardiology z 2006 roku dotyczących postępowania w stabilnej chorobie wieńcowej (objaśnienie klas zaleceń oraz poziomów wiarygodności dowodów naukowych przedstawiono w tab. 1)

Wyniki leczenia ostrych zespołów wieńcowych u chorych w podeszłym wieku

Podeszły wiek wiąże się ze wzrostem liczby chorób współistniejących, odmiennymi objawami, przebiegiem i liczbą powikłań towarzyszących ostrym zespołom wieńcowym. Niejednokrotnie zły stan biologiczny, wynikający z zaawansowanego wieku &#8212; przy wyżej wymienionych dodatkowych obciążeniach &#8212; sprawia, że odstępuje się u nich od diagnostyki inwazyjnej i kwalifikuje do leczenia zachowawczego. Według doniesień z piśmiennictwa chorzy w podeszłym wieku nie tylko odnoszą korzyść z leczenia inwazyjnego, ale względny zysk z tej terapii może się zwiększać proporcjonalnie do wieku. Medycyna Wieku Podeszłego 2011, 1 (1), 15&#8211;2

Wyniki leczenia ostrych zespołów wieńcowych u chorych w podeszłym wieku

Podeszły wiek wiąże się ze wzrostem liczby chorób współistniejących, odmiennymi objawami, przebiegiem i liczbą powikłań towarzyszących ostrym zespołom wieńcowym. Niejednokrotnie zły stan biologiczny, wynikający z zaawansowanego wieku - przy wyżej wymienionych dodatkowych obciążeniach - sprawia, że odstępuje się u nich od diagnostyki inwazyjnej i kwalifikuje do leczenia zachowawczego. Według doniesień z piśmiennictwa chorzy w podeszłym wieku nie tylko odnoszą korzyść z leczenia inwazyjnego, ale względny zysk z tej terapii może się zwiększać proporcjonalnie do wieku

Czy wiek wpływa na rokowanie pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi?

Większość zaleceń dotyczących strategii leczenia chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi nie uwzględnia odmienności wynikających ze zróżnicowanego wieku pacjentów. Jednak nawet kilkuletnie różnice w wieku mogą istotnie wpływać na stan biologiczny organizmu i stopień progresji schorzeń towarzyszących, przekładając się zarówno na trudności diagnostyczne, jak i odmienną strategię leczenia chorych. Okazuje się, że zastosowanie uznanych za optymalne metod terapii opartych na wytycznych towarzystw kardiologicznych zmienia się wraz z wiekiem. Fakt ten może wpływać na rokowanie chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi, zwłaszcza w grupie osób starszych, istotnie częściej obciążonych dodatkowymi chorobami. Praca ta stanowi przegląd literatury pod kątem różnic populacyjnych, czynników obciążających rokowanie, różnic w strategii leczenia i rokowaniu pacjentów w zależności od wieku, ze szczególnym uwzględnieniem osób w wieku podeszłym