Fenestration and duplication of contralateral internal jugular veins with concomitant cerebral arteries malformations

Duplication and fenestration of IJV are rare malformations that are usually accidental findings during necksurgeries and anatomical dissections. Their prevalence is estimated at 1–2%, while the prevalence of IJVduplication alone is around 0.4%. This is the first reported case of both fenestration and duplication of thecontralateral IJVs and one of few that confirm the coexistence of vascular malformations in other vessels — inthis case, cerebral arteries. The awareness of the presence of IJV malformations can prevent complicationsduring surgeries in the neck area and vascular procedures such as IJV catheterization

Prawostronny łuk aorty : opis dwóch przypadków

Background: A right aortic arch (RAA) is a rare congenital abnormality not always clinically manifested. The most common symptoms include dysphagia, dyspnoea on exertion, stridor, and bronchitis, resulting from a vascular ring around the trachea or esophagus. Asymptomatic cases may be viewed in adulthood. Case report: The report presents two cases of RAA found coincidentally in adult patients diagnosed using conventional chest X- ray and computed tomography (CT). Case 1 presents an abnormal course of the aortic arch, first manifested as dyspnoea in adulthood. Case 2 presents RAA with the right subclavian artery as a separate branch associated with an abnormal course of the left subclavian artery. Asymptomatic esophageal compression was also found. The abnormality was accompanied by numerous atherosclerotic lesions in peripheral vessels. Abnormal blood flow conditions might have contributed to a faster progression of atherosclerosis. Conclusions: RAA may remain asymptomatic for the entire life. Symptoms are caused by compression of the surrounding structures or impaired blood flow. RAA may be associated with malformations of its branches

Neuroendokrynne torbielowate nowotwory trzustki — punkt widzenia gastroenterologa

Cystic pancreatic tumors are detected with increasing frequency and remain a clinical problem. Since they have different potential of malignancy the management and decision making process is a hard task. Guidelines, concerning pancreatic cystic tumors indicate the management with mucinous, serous cystic pancreatic neoplasms and solid pseudopappilary tumor, while the management with pancreatic cystic neuroendocrine tumors is not included into these standards. This review tries to answer the question are the cystic pancreatic neuroendocrine tumors different entity from solid tumors of neuroendocrine origin.The management and differential diagnosis of these neoplasms with special focus on features on imaging studies allowing preoperative diagnosis are discussed.Torbielowate guzy trzustki są coraz częściej wykrywane w badaniach obrazowych i stanowią problem kliniczny. Charakteryzują się różnym potencjałem transformacji w guzy złośliwe, dlatego też postępowanie z tego typu zmianami jest trudnym zadaniem. Wytyczne dotyczące guzów torbielowatych trzustki odnoszą się głównie do torbielowatych nowotworów surowiczych, śluzowych i guza pseudobrodawkowatego, podczas gdy postępowanie z torbielowatymi guzami neuroendokrynnymi trzustki nie zostało w nich uwzględnione. W prezentowanej pracy autorzy próbują odpowiedzieć na pytanie, czy torbielowate guzy neuroendokrynne trzustki mają odmienną biologię niż guzy lite, przedstawiają również postępowanie oraz diagnostykę różnicową tych zmian, ze szczególnym uwzględnieniem charakterystyki torbielowatych nowotworów neuroendokrynnych w badaniach radiologicznych i endosonograficznych pozwalających na postawienie przedoperacyjnej diagnozy

Pancreatic neuroendocrine carcinoma metastasis to the skin

Not required for Clinical Vignette

Pierwotne guzy neuroendokrynne piersi, opis czterech przypadków

Breast neuroendocrine tumours are rare, accounting for up to 5% of all breasts tumours and approximately 1% of all neuroendocrine tumours. In most cases, breast neuroendocrine tumours are histologically and moderately well differentiated. Neuroendocrine breast tumours lack characteristic imaging patterns. The histopathological assessment of these tumours is difficult, and in most cases the correct diagnosis is made after proper examination of the postsurgical specimen.Guzy neuroendokrynne piersi są rzadkimi nowotworami, stanowią do 5 % guzów piersi i około 1% wszystkich guzów neuroendokrynnych. Większość zmian jest dobrze i umiarkowanie zróżnicowana, jednak  w badaniach obrazowych trudno wskazać cechy morfologiczne, które byłyby charakterystyczne dla tej grupy nowotworów. Ocena histopatologiczna również jest trudna i najczęściej właściwe rozpoznanie stawiane jest dopiero na podstawie materiału pooperacyjnego.

Wartość obrazowania dyfuzyjnego MR za pomocą aparatu niskopolowego w ostrym okresie udaru niedokrwiennego mózgowia

Background: Early detection of ischemic changes in the brain is significant for prompt initiation of suitable, especially thrombolytic, treatment. Until recently, the essential diagnostic method was computerized tomography (CT), despite its limited value in detecting and assessing ischemic area extent. CT perfusion, magnetic resonance (MR) perfusion, and diffusion MR (DWI, diffusion weighted imaging) are currently considered the most sensitive methods. Until recently, DWI was available only in modern, high-field MR units (1.5-3 Tesla). The aim of our study was to evaluate the usefulness of low-field DWI performed with a modern low-field MR system (with appropriate software) in patients with early ischemic stroke. Material/Methods: Forty patients with clinically diagnosed ischemic stroke were examined 1-12 hours after onset of symptoms. In all patients, non-contrast CT followed by DWI was performed. The time between both studies did not exceed 30 minutes. After 2 weeks, follow-up MR (FLAIR, T2 and Tl-weighted images) was performed in 36 patients. Results: Foci of increased signal intensity, localized in the cerebral hemispheres and posterior fossa, were detected on the DWI images of 30 patients. Follow-up MR studies confirmed ischemic lesions in 24 cases. Among the 10 patients in whom ischemic changes had not been diagnosed in DWI examination, the follow-up MR revealed such in 4 cases. The sensitivity, specificity, and accuracy of DWI were calculated as 87.5%, 50% and 78%, respectively. Conclusions: DWI examination with a low-field MR system enables efficient detection of brain lesions in the early stage of ischemic stroke

CT enteroclysis and CT enterography — new approaches to assessing pathology of the small intestine

Enteroklyza i enterografia tomografii komputerowej są nowoczesnymi metodami diagnostycznymi pozwalającymi na dokładną ocenę patologii ściany jelita cienkiego z jednoczesną oceną zmian pozajelitowych i pełną oceną pozostałych narządów jamy brzusznej oraz miednicy mniejszej. Podstawowa różnica w metodyce badania między enterografią a enteroklyzą polega na odmiennym sposobie podania kontrastu, w przypadku enteroklyzy odbywa się to przez sondę założoną do pętli jelita cienkiego, a w czasie enterografii kontrast podawany jest doustnie. Rolą enteroklyzy/enterografii jest rozpoznanie chorób zapalnych jelita cienkiego, dalsze monitorowanie aktywności tych chorób oraz ocena ich powikłań, ocena jelita cienkiego w przypadku podejrzenia choroby nowotworowej tego fragmentu przewodu pokarmowego, a także identyfikacja źródła krwawienia z jelita cienkiego. Kluczową kwestią dla poprawnej interpretacji wykonanego badania jest należyte przygotowanie pacjenta — wypełnienie pętli jelitowych roztworem negatywnego środka kontrastowego oraz dobór odpowiedniej techniki badania w zależności od danych zawartych w skierowaniu. Niezmiennie ważną role odgrywa doświadczenie radiologa interpretującego badanie. Pełna ocena badania obejmuje ocenę toposcanu, obrazów poprzecznych, traktowanych zawsze jako obrazy referencyjne, oraz ocenę rekonstrukcji wielopłaszczyznowych i 3D. Szczególnie enterografia w opcji tomografii komputerowej jest bezpieczną i dobrze tolerowaną przez pacjentów metodą diagnostyczną pozwalającą na zdiagnozowanie oraz monitorowanie chorób zapalnych, nowotworów i malformacji naczyniowych jelita cienkiego.CT enteroclysis and CT enterography are modern diagnostic methods that allow a detailed assessment of the small intestine wall combined with an evaluation of extraintestinal lesions and a full examination of the remaining organs in the abdominal cavity and the pelvis. A major difference in examination methodology between enterography and enteroclysis is the different way in which a contrast medium is administered; in enteroclysis this is done through a catheter inserted into the small intestine, whereas in enterography the contrast medium is given orally. The purpose of enteroclysis/enterography is to identify inflammatory diseases of the small intestine, follow up on the progression of such diseases and assess their complications, evaluate the small intestine if this part of the gastrointestinal tract is supposed to be affected by a cancerous growth, as well as find the source of bleeding from the small intestine. A key issue for the correct interpretation that should follow the examination is to prepare the patient properly: fill intestinal loops with negative contrast medium solution and choose the right examination technique depending on the information contained in the referral. An invariably crucial role is played by the experience of the radiologist responsible for the interpretation of the examination. A full evaluation of the examination involves assessing a topographic scan, axial images, which are always treated as reference, and multiplanar and 3D reconstructions. In particular, CT enterography is a safe and well-tolerated diagnostic method that allows the diagnosing and monitoring of inflammatory diseases, neoplasia and vascular malformations of the small intestine

Nowotwory neuroendokrynne trzustki — zasady postępowania (rekomendowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynych)

W niniejszej publikacji przedstawiono zaktualizowane zalecenia dotyczące diagnostyczno-terapeutycznego postępowania w nowotworach neuroendokrynnych trzustki (PNEN) zaproponowane przez Polską Sieć Guzów Neuroendokrynnych. Dotyczą one diagnostyki biochemicznej (oznaczanie specyficznych i niespecyficznych markerów neuroendokrynnych) i lokalizacyjnej (z uwzględnieniem EUS, CT, MR, scyntygrafii receptorów somatostatynowych z użyciem analogów znakowanych 68Ga lub 99Tc). Duże znaczenie ma rozpoznanie histopatologiczne, które determinuje dalsze postępowanie z chorymi na PNEN i musi być potwierdzone badaniem immunohistochemicznym. Terapia PNEN wymaga współpracy wielodyscyplinarnej grupy doświadczonych specjalistów zajmujących się nowotworami neuroendokrynnymi. Leczenie chirurgiczne jest postawową metodą postępowania. Dalsza terapia wymaga wielokierunkowego działania, dlatego omówiono zasady bioterapii, leczenia izotopowego, chemioterapii oraz celowanego leczenia molekularnego