Brunneroma: a rare cause of obstruction and bleeding of the digestive tract. Case report

Guzy hamartomatyczne gruczołów Brunnera występują niezwykle rzadko, stanowiąc zaledwie około 5% guzów dwunastnicy. Lokalizują się przede wszystkim w początkowym jej odcinku i rozpoznawane są przypadkowo w trakcie badań endoskopowych oraz obrazowych jamy brzusznej. Część z nich jest przyczyną wtórnych patologii układu pokarmowego, takich jak ostre i przewlekłe krwawienie (37%) lub wysoka niedrożność mechaniczna przewodu pokarmowego (37%), czy też rzadziej występujących, jak ostre zapalenie trzustki czy żółtaczka mechaniczna. Prezentujemy opis przypadku leczonej w naszym ośrodku 53-letniej chorej z nawracającymi epizodami krwawień do górnego odcinka przewodu pokarmowego, prowadzącymi do głębokiej anemizacji, których przyczynę rozpoznano z opóźnieniem. Chora w trakcie diagnostyki wymagała przetoczenia łącznie 14 j. koncentratu krwinek czerwonych.Hamartomatic tumours of Brunner’s glands are very rare and account for only 5% of tumours of the duodenum. Brunneromas are often diagnosed unexpectedly during endoscopic or radiological investigation. They may be the reason for digestive tract bleeding or duodenal obstruction. Brunneroma is an aetiological factor for acute pancreatitis and jaundice. We present the case of a 53-year old woman who had repeated episodes of digestive tract bleeding which cause secondary anemia. The cause of the bleeding was recogised when the patient was being given 14 units of packed red cells

Przypadkowo, śródoperacyjnie wykryty rak żołądka ― jak nie prowadzić diagnostyki

Do rozsiewu choroby nowotworowej ― głównej przyczyny niepowodzeń w leczeniu gruczołowego raka żołądka i połączenia przełykowo-żołądkowego najczęściej dochodzi drogą limfatyczną do węzłów chłonnych jamy brzusznej, wewnątrzotrzewnową (carcinosis peritonei) czy krwionośną (do wątroby płuc, kości, ośrodkowego układu nerwowego). Tematem pracy jest prezentacja przypadku 66-letniej pacjentki z wykrytym przypadkowo, podczas otwartej cholecystektomii guzem żołądka o zaawansowaniu regionalnym. Rozpoznanie zweryfikowano otwartą biopsją śródoperacyjną bez resekcji guza. Pomimo późniejszej gastrektomii z limfadenektomią D2 i zaawansowania pT2N1M0 leczenie zakończyło się niepowodzeniem w wyniku rozsiewu wewnątrzotrzewnowego. W omówieniu poddano ocenie sposób prowadzenia diagnostyki oraz potencjalne przyczyny niepowodzenia leczenia, wartość kliniczną czynników prognostycznych w przewidywaniu wystąpienia i dróg rozsiewu choroby nowotworowej. Omówiono również najczęstsze drogi rozsiewu gruczolakoraka. W diagnostyce śródoperacyjnej przypadkowo wykrytego raka żołądka o zaawansowaniu miejscowym T2-T3 należy unikać otwartej biopsji chirurgicznej

Wpływ radiochemioterapii na odległą jakość życia chorych leczonych operacyjnie z powodu raka żołądka

WSTĘP: Poprawa wyników leczenia raka żołądka (RŻ) szczególnie w następstwie coraz szerzej stosowanego leczenia skojarzonego sprawia, że coraz ważniejszym aspektem oceny odległych wyników leczenia jest zależna od terapii jakość życia Celem pracy jest porównanie odległej HRQoL chorych poddanych leczeniu uzupełniającemu w formie chemioradioterapii (CRT) według schematu MacDonalda, poprzedzonej wykonaniem gastrektomii. MATERIAŁ I METODY: W latach 2009–2012 w NIO-PIB w Warszawie 154 chorych, w tym 55 (35,7%) kobiet i 99(64,3%) mężczyzn, po gastrektomii (TG) z powodu RŻ, leczono uzupełniająco według schematu MacDonalda. Do badania włączono wszystkich (39) chorych wolnych od nowotworu w okresie obserwacji, którzy wyrazili na to zgodę. Grupę kontrolną (36 chorych) stanowili chorzy poddani wyłącznie leczeniu operacyjnemu w analogicznym zakresie. Jakość życia oceniano na podstawie kwestionariuszy EORTC: formularza ogólnego QLQ C-30. v.3.0 oraz modułu QLQ STO 22. WYNIKI: Wśród parametrów ocenianych w grupie badanej znamiennie gorsze oceny jakości życia dotyczyły jakości codziennego funkcjonowania FS (p = 0,007), wydolności fizycznej PF2 (p = 0,032) oraz statusu materialnego FI (p = 0,04). Nie wykazano różnic statystycznych w ocenie jakości życia przy pomocy kwestionariusza QLQ STO 22. PODSUMOWANIE: U osób wolnych od choroby nowotworowej żołądka CRT znamiennie obniża jakość życia w zakresie codziennego funkcjonowania, wydolności fizycznej oraz statusu materialnego. Odległa, zależna od stanu zdrowia jakość życia została uznana za dobrą

Individualized surgical treatment in patients with advanced gastrointestinal stromal tumor — a case series

In this case series we present the cases of two patients at a metastatic stage of stomach gastrointestinal stromal tumor, who received treatment with imatinib. After a period of disease stability patients showed signs of resistance to the first-line therapy and despite the promising switch to sunitinib, developed life-threatening complications. Salvage surgeries were performed, aimed at preserving patients life and simultaneously reducing the tumor mass. Operation greatly improved patients condition and allowed for successful continuation of tyrosine kinase inhibitor treatment, showing that surgery should be considered a viable complement to the chemotherapeutical treatment

Metastatic tumors of pancreas — whether and when surgical intervention is gainful for diseased people. Retrospective analysis of data from three surgery centers

Introduction. Metastatic tumors in the pancreas constitute a small (2–5%), but steadily growing percentage of all neoplasms of this organ. The aim of the study was to analyze the surgical treatment of metastases in the pancreas, in particular its effectiveness and the risk of surgical complications. Material and methods. The retrospective analysis was performed on 21 patients treated surgically in three surgical centers. This group included 16 women (76%) and 5 men (24%). The median age at the time of diagnosis of the underlying disease was 55.5 years (41–71). We analyzed the location of secondary lesions, their size, number, type and radicality of surgical intervention, histopathological diagnosis of the disease, as well as the occurrence of postoperative complications. Results. The starting point for metastatic lesions in 16 patients (76%) was renal cell carcinoma (RCC), in other cases — skin melanoma, eyeball melanoma, adenocarcinoma of the rectum, non-small-cell bronchi carcinoma. R0 radical surgery was performed in 15 patients (74%) and perioperative mortality was 5% (1 patient died). The median total survival time was 151 months (10–342), with 168 months for RCC (25–344) and 62 months for the remaining cancers (10–241). Conclusions. The main factor that determines the patient’s future fate is the type of primary neoplasm and surgical treatment of metastatic tumors in the pancreas is the best solution for selected RCC cases

Guzy przerzutowe trzustki — czy i kiedy leczenie operacyjne jest korzystne dla chorego. Analiza retrospektywna materiału trzech ośrodków chirurgicznych

Wstęp. Guzy przerzutowe trzustki stanowią niewielki (2–5%), ale stale rosnący, odsetek wszystkich nowotworów tego narządu. Celem pracy była analiza leczenia operacyjnego przerzutów nowotworowych do trzustki, w szczególności jego skuteczności i ryzyka powikłań chirurgicznych. Materiał i metody. Analizie retrospektywnej poddano 21 chorych leczonych operacyjnie w trzech ośrodkach chirurgicznych. W tej grupie znajdowało się 16 kobiet (76%) i 5 mężczyzn (24%). Mediana wieku chorych w chwili rozpoznania choroby podstawowej wyniosła 55,5 roku (41–71). Przeanalizowano lokalizację zmian wtórnych, ich wielkość, liczbę, typ oraz radykalność interwencji chirurgicznej, rozpoznanie histopatologiczne choroby, a także wystąpienie powikłań pooperacyjnych. Wyniki. Punktem wyjścia zmian przerzutowych u 16 chorych (76%) był rak nerkowokomórkowy nerki (renal cel carcinoma, RCC), w pozostałych przypadkach — czerniak skóry, czerniak gałki ocznej, rak gruczołowy odbytnicy, rak niedrobnokomórkowy oskrzela. Operację o radykalności R0 udało się wykonać u 15 chorych (74%), a śmiertelność okołooperacyjna wynosiła 5% (zmarł 1 chory). Mediana całkowitego czasu przeżycia wynosiła 151 miesięcy (10–342), przy czym dla RCC było to 168 miesięcy (25–344), a dla pozostałych nowotworów 62 miesiące (10–241). Wnioski. Głównym czynnikiem, który determinuje dalszy los chorego, jest rodzaj nowotworu pierwotnego, a leczenie operacyjne guzów przerzutowych trzustki jest najlepszym rozwiązaniem dla wyselekcjonowanych przypadków RCC

Odległe następstwa metaboliczne leczenia przyczynowego raka żołądka

WSTĘP: Najczęściej wykonywanym radykalnym zabiegiem operacyjnym z przyczyn onkologicznych jest gastrektomia (TG) z limfadenektomią D2. Następstwem operacji są zaburzenia trawienia i wchłaniania pokarmu oraz wynikające z nich niedobory pokarmowe oraz dysfunkcje metaboliczne. MATERIAŁ I METODY: Analizie odległych następstw metabolicznych leczenia raka żołądka poddano grupę 57 osób, chwili oceny wolnych od choroby nowotworowej, operowanych zarówno w Narodowym Instytucie Onkologii — Państwowym Instytucie Badawczym w Warszawie, jak i poza, w latach 2009–2012. Jako zabieg leczący wykonano u tych chorych TG. Analizie poddano: wskaźnik masy ciała (BMI) na różnym etapie trwania choroby, stężenie białka całkowitego, albumin, żelaza i witaminy B12, lipidogram, morfologię krwi, densytometrię. Porównano również częstość występowania parametrów pozanormatywnych do danych populacyjnych w tym zakresie. WYNIKI: W okresie pół roku po operacji u wszystkich chorych doszło do redukcji wartości BMI średnio o 25%. Średnia aktualnego BMI była o 15% niższa od wyjściowego BMI, ale o 11% wyższa od średniej wartości tego wskaźnika po 6 miesiącach od leczenia operacyjnego. Osteoporozę rozpoznano u 13 (39%) mężczyzn i 15 (62%) kobiet, osteopenię odpowiednio u 19 (59%) mężczyzn i 7 (29%) kobiet. Niedokrwistość rozpoznano u 38 (67%) chorych, w tym 13 (54 %) kobiet i 25 (76%) mężczyzn WNIOSKI: W okresie pierwszych 6–12 miesięcy po TG obserwowane są największe niedobory żywieniowe. W całym okresie pooperacyjnym konieczne jest monitorowanie poziomu witaminy B12 i żelaza oraz ich suplementacja, jak również okresowa ocena mineralizacji kości

The influence of surgery quality on the longtime results of gastric cancer combination therapy

Introduction.The aim of this study was to analyze the influence of surgical center experience on the long term survival of patients with locoregionally advanced gastric adenocarcinoma undergoing primary surgery, followed by comple­mentary chemoradiotherapy according to MacDonald regimen. Material and methods.154 patients treated surgically, including 75 (48.7%) at the Maria Sklodowska-Curie National Research Institute of Oncology (NIO-PIB) in Warsaw, and 79 (51.3%) outside this center. Both groups were retrospectively analyzed. The compared groups were statistically homogeneous. The following parameters were analyzed: age, gender, tumor differentiation, TNM VII (2010) staging, nodal index, radicality of surgical treatment, tumor type according to the Lauren classification, clinical stage, presence of prognostic factors, overall survival time. Results.Among those patients operated on at NIO-PIB, 71 (94.7%) patients underwent radical resection, 4 (5.3%) cases were microscopically non-radical resection had. There were no macroscopically non-radical resections (0%). For patients operated on outside NIO-PIB, 60 (75.9%) R0 resections, 15 (19%) R1 resections and 4 (5.1%) R2 resections were performed. The percentage of radical resections was significantly higher at NIO-PIB (p = 0.001). In 77% of patients operated on at NIO-PIB, disease progression in terms of feature could be established. This percentage for patients operated on outside the NIO-PIB was 54% and was significantly lower (p = 0.001). The probability of 5-year survival was 41.6% in total, with 45.3% for the group of patients operated on in the NIO-PIB and 38.0% for the group of patients operated on outside the NIO-PIB, respectively (p = 0.628). Conclusions.The quality of surgical treatment was significantly higher in NIO-PIB. The difference in 5-year overall survival (OS) between the compared groups is not statistically significant. Complementary treatment with chemoradiotherapy (CRT) according to MacDonald regimen reduces the shortcomings in the quality of surgical treatment in locoregionally advanced gastric adenocarcinoma.

Influence of surgery treatment quality on longtime results gastric cancer combination therapy

Introduction.The aim of this study was to analyze the influence of surgical center experience on long-term survival of patients with locoregionally advanced gastric adenocarcinoma undergoing primary surgery followed by complementary chemoradiotherapy according to MacDonald's regimen. Material and methods. 154 patients treated surgically, including 75 (48.7%) at the Maria Sklodowska-Curie National Researche Institute of Oncology (NIO-PIB) in Warsaw, and 79 (51.3%) outside this center, were retrospectively analyzed. The compared groups were statistically homogeneous. The following parameters were analyzed: age, gender, tumor differentiation, TNM VII (2010) staging, nodal index, radicality of surgical treatment, tumor type according to Lauren classification, clinical stage, presence of prognostic factors, overall survival time. Results. Among the patients operated at NIO-PIB, 71 (94.7%) patients underwent radical resection, 4 (5.3%) cases were microscopically non-radical resection. There were no macroscopically non-radical resections (0%). For patients operated outside NIO-PIB, 60 (75.9%) R0 resections, 15 (19%) R1 resections and 4 (5.1%) R2 resections were performed. The percentage of radical resections was significantly higher at NIO-PIB (p = 0.001). In 77% of patients operated on at NIO-PIB, disease progression in terms of feature n could be established. This percentage for patients operated on outside the NIO-PIB was 54% and was significantly lower (p = 0.001). The probability of 5-year survival was 41.6% in total, with 45.3% for the group of patients operated on in the NIO-PIB and 38.0 % for the group of patients operated on outside the CO-I, respectively (p = 0.628) Conclusions. The quality of surgical treatment was significantly higher in NIO-PIB. The difference in 5-year overall survival (OS) between the compared groups is not statistically significant. Complementary treatment with chemoradiotheraphy (CRT) according to MacDonald's regimen reduces the shortcomings in the quality of surgical treatment in locoregionally advanced gastric adenocarcinoma