Artykuł oryginalnyOdmienna wrażliwość na czynniki naczyniokurczące proksymalnego i dystalnego segmentu tętnicy promieniowej u chorych poddawanych pomostowaniu aortalno-wieńcowemu

Background: Complete arterial revascularisation using the radial artery (RA) is an attractive alternative to venous graft implantion for the coronary artery bypass grafting (CABG). In spite of the favourable long-term results of this approach, the sensitivity of RA to vasoconstriction and spasm is still limiting its use. It has been suggested that vasospastic properties of the artery may differ depending on the location (proximal or distal). Aim: To compare the vasoreactive properties of proximal and distal sections of RA grafts. Methods: Proximal and distal segments of RA were obtained from 27 patients undergoing CABG and isometric recordings of changes in smooth muscle force were performed mounted in the organ bath. Responses to cumulatively increasing concentrations of phenylephrine (PE), angiotensin II (AT-II), prostaglandin F2 (PGF2) and endothelin-3 (ET-3) were evaluated. Results: Both proximal and distal segments of RA constricted in response to KCl, PE, AT-II, PGF2 and ET-3. Proximal segments demonstrate significantly greater spastic response to KCl, as well as to receptor-mediated agonists PE and more importantly vasoactive peptide AT-II. These differences remained statistically significant after correcting for vessel size and weight. In contrast, reactivity of both segments of RA to increasing cumulative doses of PGF2 and ET-3 was similar. Conclusion: Proximal segments of the radial artery are more susceptible to vasoconstriction induced by PE and AT-II, which should be taken into consideration in the clinical setting of CABG surgery. Increased muscle content in this segment does not fully explain this difference, which may result from varying receptor density and properties.Wstęp: Całkowita tętnicza rewaskularyzacja z zastosowaniem tętnic promieniowych (RA) jest obiecującą klinicznie techniką leczenia choroby niedokrwiennej serca. Pomimo korzystnych obserwacji odległych, istotnym czynnikiem ograniczającym stosowanie RA jest jej wyjątkowa wrażliwość na czynniki naczyniokurczące. W ostatnich latach pojawiły się przypuszczenia, iż poszczególne segmenty RA mogą się różnić wrażliwością na działanie skurczowe, w tym podatnością na kurcz naczyniowy. Zatem zastosowanie w trakcie pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG) mniej podatnego na czynniki kurczące segmentu może mieć istotne implikacje kliniczne. Cel: Porównanie aktywności naczynioskurczowej pomiędzy dystalnym a proksymalnym odcinkiem RA. Metodyka: Uzyskiwano krótkie końcowe odcinki segmentu dystalnego i proksymalnego RA od 27 badanych chorych poddanych rewaskularyzacji tętniczej metodą CABG. Reaktywność naczyń na czynniki skurczowe oceniano in vitro za pomocą łaźni narządowej. Naczynia tętnicze po podzieleniu na pierścienie o szerokości ok. 2–3 mm umieszczano w 5-milimetrowych łaźniach i rozciągano między dwoma haczykami. Równocześnie badano segment proksymalny i dystalny RA pochodzącej od danego pacjenta. Krążki naczyniowe po stabilizacji przez okres 60–80 min i pasywnym naprężaniu do napięcia podstawowego 20 mN kilkakrotnie przykurczano przez jednakowe stężenia KCl (60 mM), a po uzyskaniu stabilnych odpowiedzi na KCl podawano kumulatywne wzrastające dawki fenylefryny (PE) (10–9–10–2 M) i kolejno angiotensyny II (AT-II) (10–12–10–6 M), prostaglandyny F2 (PGF2) (10–9–10–5 M), endoteliny 3 (ET-3) (10–9–10–7 M). Kurcz wyrażano jako wartość bezwzględną w mN (po odjęciu napięcia podstawowego). Wyniki: Zaobserwowano znamienny kurcz naczyń zarówno odcinka proksymalnego, jak i dystalnego w odpowiedzi na KCl, PE, AT-II, PGF2 oraz ET-3. Stwierdzono, iż proksymalne odcinki tętnicy promieniowej wykazują znamiennie większą odpowiedź kurczową na działający nieswoiście KCl, a także odpowiedź mediowaną stymulacją odpowiednich receptorów za pomocą PE oraz AT-II. Co ciekawe, reakcja obu odcinków na wzrastające stężenia PGF2 i ET-3 była podobna. Również maksymalna reakcja skurczowa badanych naczyń w odpowiedzi na podanie do łaźni narządowej wzrastających dawek PE oraz AT-II była znamiennie większa w segmentach proksymalnych w porównaniu z dystalnymi, a takiej różnicy nie zaobserwowano po podaniu wzrastających dawek PGF2 ani ET-3. Natomiast porównanie w badanych segmentach wartości EC50, czyli takiej dawki substancji, która wywołuje 50% maksymalnej odpowiedzi, nie wykazało znamiennych różnic po podaniu AT-II, ET-3 i PGF2. Wnioski: Bardziej podatny na czynniki naczyniokurczące, a w szczególności na KCl, PE i AT-II, jest odcinek proksymalny RA, co powinno być brane pod uwagę w klinicznym planowaniu zabiegów rewaskularyzacji z zastosowaniem RA. Co ciekawe, nie wszystkie z badanych substancji (PGF2 oraz ET-3) wykazywały znamienną różnicę w działaniu na segment proksymalny i dystalny RA. Większa podatność na kurcz fragmentu proksymalnego RA najprawdopodobniej wynikała z większej ilości mięśniówki gładkiej w obrębie błony środkowej, a także ze znaczącego i modyfikującego wpływu licznych ogólnoustrojowych czynników patofizjologicznych i farmakologicznych. Odpowiedź kurczowa segmentów RA jest zatem regulowana nie tylko ilością mięśniówki gładkiej, ale również liczbą, typem i aktywnością receptorów oraz funkcją śródbłonka

Protocol of Breast Cancer Prevention Model with Addition of Breast Ultrasound to Routine Gynecological Visits as a Chance for an Early Diagnosis and Treatment in 25 to 49-Year-Old Polish Females

The low attendance rate for cancer screening tests in Poland is a major healthcare concern that requires specific analysis and the development of implementation recommendations for prevention, and both actions are likely to benefit culturally similar countries. Four female cancers account for approximately 20% of all cancer cases—breast cancer, cervical cancer, endometrial cancer, and ovarian cancer—suggesting that gynecologists have a significant preventative role. Of the four, breast cancer and cervical cancer are among the 10 most common malignant neoplasms globally, regardless of gender, occur only in women and are known to have effective screening measures. Our research aims to create a screening model that combines cervical cancer and breast cancer to maximize health outcomes for women at risk of both cancers. In the study protocol, we have created a model that maximizes benefits for patients with minimal additional costs to the health care system. To achieve the set goal, instead of regular clinical breast exams as recommended by the gynecological societies, we proposed an ultrasound examination, during which palpation may also be performed (in the absence of elastography). We present a scheme for such a protocol that takes into consideration all types of prevention in both cancers, and that emphasizes breast ultrasound as the most frequently missing element. Our study includes a discussion of the strengths and weaknesses of our strategy, and the crucial need for infrastructure and education for the successful implementation of the program. We conclude that our model merits consideration and discussion among health-care decision makers, as the screening changes we propose have significant potential benefits for the female population