First step to eradication of Poa annua L. from Point Thomas Oasis (King George Island, South Shetlands, Antarctica)

Poa annua, an alien species reported from the Antarctic continent and many Antarctic and sub-Antarctic islands, was accidentally introduced in the vicinity of the Polish Antarctic Station H. Arctowski. Recently the species has been found entering native plant communities. In almost 30 years it dispersed over 250 m from the site it was first observed and can therefore be considered invasive. We report the first steps to eradicate the species following the initial research to quantify the biology, ecology and genetics of the species. After detailed mapping of all 1439 tussocks located in the Arctowski Station area we removed 314 tussocks closest to a moss carpet formation (native plant community of high conservation value). All of the 49 tussocks growing in the Ecology Glacier forefield were removed. It is the biggest alien plant eradication act conducted so far in Antarctica. We plan to continue the eradication process and monitor the eradicated sites. This will provide valuable information on impacts and issuesrelated to removal of alien species in the maritime Antarctic and will help in informing future decisions on management of other plant invasions in the region. Given the increasing human traffic to the Antarctic and the associated risks of invasion our results will be important not only for Arctowski but also for the whole Antarctic region

Mapping of Polar Areas Based on High-Resolution Satellite Images: The Example of the Henryk Arctowski Polish Antarctic Station

To produce orthophotomaps or digital elevation models, the most commonly used method is photogrammetric measurement. However, the use of aerial images is not easy in polar regions for logistical reasons. In these areas, remote sensing data acquired from satellite systems is much more useful. This paper presents the basic technical requirements of different products which can be obtain (in particular orthoimages and digital elevation model (DEM)) using Very-High-Resolution Satellite (VHRS) images. The study area was situated in the vicinity of the Henryk Arctowski Polish Antarctic Station on the Western Shore of Admiralty Bay, King George Island, Western Antarctic. Image processing was applied on two triplets of images acquired by the Pléiades 1A and 1B in March 2013. The results of the generation of orthoimages from the Pléiades systems without control points showed that the proposed method can achieve Root Mean Squared Error (RMSE) of 3-9 m. The presented Pléiades images are useful for thematic remote sensing analysis and processing of measurements. Using satellite images to produce remote sensing products for polar regions is highly beneficial and reliable and compares well with more expensive airborne photographs or field surveys

Forgotten Nazi Forced Labour Camps: Arbeitslager Riese (Lower Silesia, SE Poland) and the Use of Archival Aerial Photography and Contemporary LiDAR and Ground Truth Data to Identify and Delineate Camp Areas

The “Riese” project was a huge construction project initiated by German Nazi authorities, which was located in the northeast of the Sowie Mountains (Ger. Eulengebirge) in southwestern Poland. Construction of the “Riese” complex took place in 1943–1945 but was left unfinished. Due to the lack of reliable sources, the exact intended function of the Riese complex is still unknown. The construction was carried out by prisoners, mostly Jews, from the main nearby concentration camps, KL Gross-Rosen and KL Auschwitz-Birkenau. Thanks to the discovery in the National Archives (NARA, USA) of a valuable series of German aerial photographs taken in February 1945, insight into the location of labour camps was obtained. These photographs, combined with LiDAR data from the Head Office of Geodesy and Cartography (Warsaw, Poland), allowed for the effective identification and field inspection of the camps’ remains. The location and delimitation of the selected labour camps were confirmed by an analysis of the 1945 aerial photograph combined with LiDAR data. These results were supported by field inspection as well as archival testimonies of witnesses. The field inspection of the construction remains indicated intentionally faulty construction works, which deliberately reduced the durability of the buildings and made them easy to demolish. The authors believe that it is urgent to continue the research and share the results with both the scientific community and the local community. The authors also want to emphasize that this less-known aspect of Holocaust history is gradually disappearing in social and institutional memory and is losing to the commercial mythologization of the Riese object

Fe-Mn nodules from the Polish sector of the Baltic Sea : state of knowledge and need for research

Studies on Baltic nodules have been undertaken since the1920s. In the 1970sand 1980s, the Polish Geological Institute - National Research Institute conducted researches on the bottom sediments of the Baltic Sea, which allowed identifying the regions of occurrence of Fe-Mn nodules in the southern part of the Baltic Sea (Mojski, 1989-1994). Nodules from the Polish Baltic Sea Zone are the least studied element of the marine environment. So far, there is a lack of information on environmental-geological conditions of formation and occurrence of nodules, their metal resources and deposit potential. The Fe-Mn nodules may be a valuable source of information on the contamination of the Baltic Sea water and bottom sediments. In cooperation between the Institute of Oceanography of the University ofGdañsk and the Polish Geological Institute-NRI, two research cruises were carried out in August and September 2020 on a 5 X 5 km testing ground in the Gotland-Gdańsk Threshold region. The seabed surface was profiled using multibeam echo sounders and a side-scan sonar. A hundred samples of Fe-Mn nodules, 25 samples of surface sediments associated with the nodules, and25 samples of clay rocks underlain by marine sediments were collected. The extensive documentary material will enable, for the first time, to estimate the nodule resources and determine the regularity of their occurrence

Participation of Employees and Students of the Faculty of Geodesy and Cartography in Polar Research

This year the Faculty of Geodesy and Cartography, Warsaw University of Technology celebrates its 95th jubilee, which provides an opportunity to present the Faculty’s rich traditions in polar research. Employees and students of the faculty for almost 60 years have taken part in research expeditions to the polar circle. The article presents various studies typical of geodesy and cartography, as well as miscellany of possible measurement applications and geodetic techniques used to support interdisciplinary research. Wide range of geodetic techniques used in polar studies includes classic angular and linear surveys, photogrammetric techniques, gravimetric measurements, GNSS satellite techniques and satellite imaging. Those measurements were applied in glaciological, geological, geodynamic, botanical researches as well as in cartographic studies. Often they were used in activities aiming to ensure continuous functioning of Polish research stations on both hemispheres. This study is a short overview of thematic scope and selected research results conducted by our employees and students

Diagnostyka i leczenie chorych na mięsaka maziówkowego

Mięsak maziówkowy (sarcoma synoviale) jest nowotworem złośliwym, wywodzącym się z prymitywnych komórek mezenchymalnych. Nowotwory te stanowią około 5-10% wszystkich MTM. Zajmują jednak 3. miejsce wśród MTM jeśli chodzi o częstość występowania w lokalizacji kończynowej. Występują najczęściej u młodych dorosłych w 3 i 4 dekadzie życia, jako powoli rosnąca zmiana, która staje się agresywna od pewnego etapu choroby. Nowotwór ten charakteryzuje się specyficzną translokacją między genem na chromosomie 18 (SS18) a genem na chromosomie X (SSX1, SSX2 lub SSX4). Leczenie chorych na SaSy powinno być prowadzone w ośrodku referencyjnym. Podstawą leczenia mięsaka maziówkowego pozostaje chirurgiczne wycięcie z ujemnymi marginesami z dodatkiem radioterapii i/lub chemioterapii w zależności od charakterystyki pacjenta i guza. Chemioterapię pierwszego rzutu stanowi obecnie leczenie skojarzone doksorubicyną z ifosfamidem, które stanowi także podstawę leczenia choroby uogólnionej. Alternatywną opcję dla pacjentów z chorobą uogólnioną, którzy nie mogą być leczeni doksorubicyną, stanowi monoterapia ifosfamidem w wysokich dawkach. Nowe pojawiające się metody leczenia chorych na SaSy obejmują regorafenib i terapie celowane przeciwko NY-ESO-1 i MAGE-4 z użyciem genetycznie modyfikowanych limfocytów T. Nowe terapie ukierunkowane na geny oraz leczenie immunomodulujące mogą w przyszłości poprawić wyniki leczenia chorych na mięsaka maziówkowego w stadium zaawansowanym i obecnością przerzutów odległych. Obecnie jednak pazopanib jest jedynym lekiem celowanym dopuszczonym do leczenia SaSy. Według ClinicalTrials.gov po 2016 roku rozpoczęło się ponad 30 badań klinicznych nad leczeniem chorych z przerzutową i zaawansowaną postacią SaSy.Mięsak maziówkowy (SaSy, sarcoma synoviale) jest nowotworem złośliwym, wywodzącym się z prymitywnych komórek mezenchymalnych. Nowotwory te stanowią około 5–10% wszystkich mięsaków tkanek miękkich (MTM). Zajmują jednak 3. miejsce wśród MTM, jeśli chodzi o częstość występowania w lokalizacji kończynowej. Występują najczęściej u młodych dorosłych w 3. i 4. dekadzie życia, jako powoli rosnąca zmiana, która staje się agresywna od pewnego etapu choroby. Nowotwór ten charakteryzuje się specyficzną translokacją między genem na chromosomie 18 (SS18) a genem na chromosomie X (SSX1, SSX2 lub SSX4). Leczenie chorych na SaSy powinno być prowadzone w ośrodku referencyjnym. Podstawą leczenia mięsaka maziówkowego pozostaje chirurgiczne wycięcie z ujemnymi marginesami z dodatkiem radioterapii i/lub chemioterapii w zależności od charakterystyki pacjenta i guza. Chemioterapię pierwszego rzutu stanowi obecnie leczenie skojarzone doksorubicyną z ifosfamidem, które jest stosowane także jako terapia podstawowa choroby uogólnionej. Alternatywną opcję dla pacjentów z chorobą uogólnioną, którzy nie mogą być leczeni doksorubicyną, stanowi monoterapia ifosfamidem w wysokich dawkach. Nowe pojawiające się metody leczenia chorych na SaSy obejmują regorafenib i terapie celowane przeciwko NYESO- 1 i MAGE-4 z użyciem genetycznie modyfikowanych limfocytów T. Nowe terapie ukierunkowane na geny oraz leczenie immunomodulujące mogą w przyszłości poprawić wyniki leczenia chorych na mięsaka maziówkowego w stadium zaawansowanym i obecnością przerzutów odległych. Obecnie jednak pazopanib jest jedynym lekiem celowanym dopuszczonym do leczenia SaSy. Według ClinicalTrials.gov po 2016 roku rozpoczęło się ponad 30 badań klinicznych nad leczeniem chorych z przerzutową i zaawansowaną postacią SaSy