The Role of Cytokines in Orthodontic Tooth Movement

One of the most important breakthroughs in the understanding of biological features of bones is the explanation of the role of cytokine in reshaping of the bone (remodeling) including the alveolar tooth bone exposed to the effect of the mechanical force during the orthodontic treatment. Since remodeling of the bone initiated by orthodontic forces is connected during its early stage with the inflammation of the surrounding tissue, the assumption was presented about the role of the pro-inflammation cytokine in the process of remodeling of the bone, primarily IL-1β, IL-б, and TNF. These cytokines are mediators in the reactions of the acute stage of inflammation, as well as in the processes of metabolism, stimulation of resorption, and inhibition of bone creation. In this chapter, we aimed to review the existing knowledge about the roles and dynamics of the change in these three cytokines simultaneously during the early stage of the orthodontic tooth movement

Antioxidant Capacities and Phenolic Levels of Different Varieties of Serbian White Wines

The biologically active compounds in wine, especially phenolics, are responsible for reduced risk of developing chronic diseases (cardiovascular disrease, cancer, diabetes, etc.), due to their antioxidant activities. We determined the contents of total phenolics (TP) and total flavonoids (TF) in selected Serbian white wines by colorimetric methods. Total antioxidant activity (TAA) of the white wines was analyzed using the 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) radical scavenging capacity assay. Međaš beli had the highest content of TP, TF and TAA. The radical scavenging capacity (RSC) and total antioxidant activity (TAA) of white wines were 15.30% and 1.055 mM Trolox equivalent, respectively. Total phenolic (TP) and total flavonoid (TF) contents in white wines ranged from 238.3 to 420.6 mg gallic acid equivalent per L of wines and 42.64 to 81.32 mg catechin equivalent per L of wines, respectively. A high and significant correlation between antioxidant activity and total phenolic content was determined in wines (R2 = 0.968, p < 0.01). For the individual polyphenols determination we used a high performance liquid chromatography (HPLC)-diode array detection (DAD) technique. The majority of white wine polyphenols was represent by four hydroxycinnamic acids (HCAs)

Prisustvo cinka u mišićnom tkivu babuške i deverike u akumulacijama Gruža i Bovan

Zagađenje slatkovodnih ekosistema širokim spektrom zagađivača postalo je veoma važno pitanje u poslednjih nekoliko decenija, ne samo zbog uticaj na vodosnabdevanje, već i zbog štete koju nanosi vodenim organizmima. Smatra se da su metali najvažniji oblik zagađenja voda zbog toksičnosti, perzistentnosti i akumulacije u vodenim organizmima. Vodeni organizmi su u širokoj upotrebi biološkog monitoringa promena nivoa antropogenih zagađujućih materija. Poznavanje koncentracije metala u ribama je važno kako za pravilno planiranje upravljanjа vodama tako i u pogledu ljudske ishrane. Zn je esencijalni metal i kao takav igra važnu ulogu u biološkim sistemima, ali takođe prekomernim unosom može proizvesti toksičan efekat. Akumulacije Gruža i Bovan su formirane osamdesetih godina za vodosnabdevanje, ali su danas i značajne ribolovne vode. Antropogeni uticaj na ove akumulacije je vrlo izražen. Konstantno je direktno ispuštanje neprečišćenih otpadnih voda, okolno zemljište se intenzivno obrađuje uz primenu invazivnih agrotehničkih mera (prekomerna upotreba pesticida, herbicida i fungicida), ali i širenje vikend naselja koja uglavnom nemaju regulisano skladištenje i ispuštanje otpadnih voda. Babuška (Carassius gibelio) i deverika (Abramis brama) su prikupljene iz akumulacija Gruža i Bovan, a uzorci mišićnog tkiva su analizirani na prisustvo cinka (Zn) kako bismo utvrdili da li postoji razlika u akumulaciji ovog metala u mišićnom tkivu između ove dve vrste, kao i između iste vrste u dve različite akumulacije. Koncentracija Zn u mišićnom tkivu babuške je bila znatno veća nego u mićnom tkivu deverike u obe akumulacije, ali nije postojala bitna razlika u koncentracijama između dve akumulacije. Koncentracija cinka u mišićima obe vrste u obe akumulacije je na prihvatljivom nivou za ljudsku ishranu

Odnos autohtonih i alohtonih ribljih vrsta u nekim akumulacijama Srbije

Poslednjih godina u svetu je veoma aktuelno pitanje alohtonih ribljih vrsta. Bilo da su unete slučajno ili namerno, alohtone vrste najčešće uspevaju da opstanu u novom okruženju, u kojem zbog degradiranosti staništa i narušenih biocenoloških veza vremenom postaju dominantne. Alohtone vrste često imaju invazivan karakter jer se brzo i nekontrolisano šire u nove ekosisteme gde se ponašaju kao kompetitori za prostor i hranu autohtonim vrstama i polako ih potiskuju. Ovim radom prikazan je odnos u brojnosti i biomasi autohtonih i alohtonih ribljih vrsta u nekim akumulacijama u Srbiji. Tokom istraživanja obraćena je pažnja na veličinu i starost akumulacija u kojima je praćena ihtiocenoza. Istraživanje je obuhvatilo 15 akumulacija različite starosti, tipa postanka, morfometrijskih, fizičkih i hemijskih osobina. Konstatovano je prisustvo 20 vrsta riba iz 9 familija, sa izrazitom dominacijom porodice Cyprinidae. Od ovog broja 8 vrsta su alohtone i pripadaju familijama Salmonidae (Oncorhynchus mykiss), Cyprinidae (Carassius auratus, Arystichtys nobilis, Hypophthalmichthys molitrix, Ctenopharyngodon idella, Pseudorabora parva), Ictaluridae (Ictalurus nebulosus - cverglan) i Centrarchidae (Lepomis gibbosus - sunčica) (Simić i Simić, 2009). Cverglan i sunčica potiču iz Severne Amerike, dok su ostale azijske vrste. U najvećem broju akumulacija, po brojnosti i biomasi, zastupljenije su autohtone riblje vrste u odnosu na alohtone. Izuzetak je Oblačinsko jezero, koje pripada grupi malih i starih jezera, gde brojnošću dominiraju alohtone vrste sa 61,63%, kao i biomasom sa čak 80,18%. Velika zastupljenost biomase alohtonih ribljih vrsta je i u jezeru Buljanka, 53.43%, dok njihova brojnost iznosi 17.07%. Najveći udeo u biomasi ima sivi tolstolobik. Autohtona ihtiocenoza dominira u jezeru Ćelije i Zavojskom jezeru koja su u grupi starijih i većih jezera. U ovoj grupi su i akumulacije Gruža, Vlasina i Bovan, gde se zbog neplanskog poribljavanja brojnost alohtonih vrsta približava abundanci autohtonih. Sa druge strane, planskim poribljavanjem očuvana je autohtona ihtiofauna u Miloševom i Ribničkom jezeru, koja su male veličine i stara. Konstatovano je da u najvećem broju jezera i dalje dominiraju autohtone vrste u odnosu na alohtone. Uticaj alohtonih ribljih vrsta je uvek veći u manjim i starijim akumulacijama, upravo zbog većeg diverziteta autohtone zajednice u njima. Poznajući invazivni karakter i negativan efekat alohtonih vrsta na ekosisteme u koje su unete, kao i na faunu, neophodno je stalno pratiti stanje na terenu

Uzgoj linjaka (tinca tinca) u laboratorijskim uslovima

Istraživanja biodiverziteta kopnenih voda Srbije sa ciljem konzervacije u in situ i/ili ex situ uslovima sprovode se u proteklih 10 godina u okviru više istraživačkih projekata. Kao rezultat ovih istraživanja formirana je aplikaciono-informativna baza podataka pod nazivom: Biodiverzitet akvatičnih ekosistema Srbije-ex situ konzervacija „BAES ex situ”. Na osnovu podataka iz baze, „BAES ex situ”, sprovedena su istraživanja tokom 2008. godine sa ciljem izrade Programa za unapređenje ribarstva u slivu Velike, Zapadne i Južne Morave (i dela toka Dunava, Save, kanala hidrosistema DTD i voda Pančevačkog rita). Dobijeni podaci jasno ukazuju da je linjak (Tinca tinca) u odnosu na istraživanja od pre 10 i 20 godina znatno manje zastupljen u slivu Velike Morave. Svi nalazi linjaka južno od Save i Dunava tokom ovog istraživanja su iz hidroakumulacija Srbije (Vlasina, Ćelije) i uneseni su poribljavanjem iz uzgajališta ili prirodnih voda sa područja Vojvodine. Stanje populacija linjaka prema literaturnim podacima Kirchhofer & Hefti (1996), Kottelat & Freyhof (2007) ukazuju da bez obzira na njegovo široko geografsko rasprostranjenje svuda su u manjem ili većem opadanju, a kao osnovni uzrok se navodi degradacija i uništavanje vodenih staništa, pre svega onih koja su bogata makrovegetacijom. Konstatovano stanje populacija linjaka u vodenim ekosistemima Srbije nameće potrebu konzervacije, veštačkog mrešćenja i repopulacije ugroženih prirodnih populacija. Cilj rada jeste istražiti mogućnosti uzgoja linjaka u laboratorijskim uslovima, u pogledu različite ishrane, u cilju uspešne konzervacije. Istraživanje je sprovedeno u Akvarijumu ″Kragujevac″, koji je deo Instituta za biologiju i ekologiju Prirodno-matematičkog fakulteta u Kragujevcu. Eksperiment je trajao 11 meseci (januar-novembar 2010.). Nasadni materijal činile su jedinke donete iz ribnjaka ″Mošorin″, uzrasne kategorije 0+. Formirane su tri eksperimentalne grupe sa po tri akvarijuma, dimenzija 100 x 40 x 40 cm, zapremine 160 l. Ukupan broj nasađene riblje mlađi iznosio je 30 individua (≈160 g) po grupi, odnosno 10 jedinki po akvarijumu, prosečne telesne mase 5,52 g. Ishrana je vršena na sledeći način: prva grupa hranjena je kombinovanom hranom - peletirana i Tubifex, druga grupa animalnom hranom – Tubifex sp. i treća grupa peletiranom hranom. Peletirana hrana, korišćena u ishrani riba, proizvedena je u fabrici Royal optima 1P, uvoz iz Italije. Animalna hrana - Tubifex sp.donošena je iz toka reke Lepenice. Na početku eksperimenta po akvarijumu nasađeno je 10 riba prosečne mase 5,52 g, odnosno 30 jedinki po formiranoj odgovarajućoj grupi ishrane. Ishrana riba zasnivala se na količini hrane koja iznosi 1-3 % ukupne mase riba u formiranoj grupi. Premda je masa riba u akvarijumima svih formiranih grupa bila ista, bila je predviđena ishrana istom količinom hrane. Prema literaturnim saznanjima, ali i iz godišnjih statističkih pregleda gotovo je sigurno da je proizvodnja linjaka u potpunosti potisnuta. Najčešće se ističe da je razlog za napuštanje gajenja slaba konverzija hrane. Poređenje dužinskih i težinskih parametara na početku i na kraju eksperimenta pokazuje značajno povećanje mase riba, kao i njihove totalne dužine. Na osnovu dobijenih rezultata konstatovano je da je linjak riba koja se može uspešno gajiti u laboratorijskim uslovima, kao i da su najbolji prirast ostvarile jedinke hranjene kombinovanom hranom - peletiranom i animalnom

Determination of Total and Individual Anthocyanins in Raspberries Grown in South Serbia

Raspberry fruits of four cultivars (Willamette, Meeker, Polana and Malling Promise) grown in South Serbia were analyzed for total and individual anthocyanins. High-performance liquid chromatography with diode array detection (HPLC-DAD) was used to study individual anthocyanins. The major anthocyanin was cyanidin-3-sophoroside, followed by cyanidin-3-glucosylrutinoside, cyanidin-3-glucoside, pelargonidin-3-sophoroside and cyanidin-3-rutinoside. The monomeric anthocyanin contents of the acidified 80% methanol extracts were determined using the pH-differential method. The highest total and individual anthocyanins contain raspberries cv. Willamette, followed by cvs. Meeker, Polana and Malling Promise