Prevotella Buccae Bacteremia and Febrile Neutropenia: Report of one Case

An increasing number of anaerobic bacteremias of oral origin have been described during the recent years as a cause of fever in neutropenic cancer patients. In this paper, we describe a case of Prevotella buccae bacteremia, the first one to our knowledge, emphasizing thus the importance of considering the oral commensals when selecting antimicrobial regimens

Eosinophilic pneumonia associated with daptomycin: a case report and a review of the literature

<p>Abstract</p> <p>Introduction</p> <p>Although several studies did not demonstrate that daptomycin may cause significantly higher rates of pulmonary adverse effects when compared with vancomycin or penicillinase-resistant penicillins, there have been a few case reports of severe pulmonary complications associated with daptomycin administration.</p> <p>Case presentation</p> <p>A rare case of eosinophilic pneumonia occurring 10 days after daptomycin administration in a 78-year-old Caucasian man with possible infectious endocarditis is described. He developed new onset fever, up to 38.5°C, with bilateral pulmonary crackles on physical examination and with no signs of severe respiratory failure. A chest computed tomography-scan showed bilateral nodular consolidations with air bronchograms and pleural effusions. Immediate discontinuation of daptomycin was followed by vigorous improvement of clinical signs and symptoms with progressive resolution of pulmonary consolidations a month later.</p> <p>Conclusion</p> <p>Physicians should be aware of this rare but serious complication during daptomycin treatment, and prompt discontinuation of the offending agent, with or without additional supportive treatment, must occur immediately.</p

Comparative study of the efficary of daptomycin wih or without rifampicin versus vancomycin in continuous intravenous infusion in Enterococcus faecium left experimental endocarditis

Σε πειραματική ενδοκαρδίτιδα σε κονίκλους από E. faecium ανθεκτικό στην αμπικιλλίνη, στρεπτομυκίνη και ριφαμπικίνη και ευαίσθητο σε δαπτομυκίνη και βανκομυκίνη χορηγήθηκαν πέντε διαφορετικά θεραπευτικά σχήματα. Η βανκομυκίνη χορηγήθηκε σε συνεχή ενδοφλέβια έγχυση ώστε διατηρεί επίπεδα στον ορό μεταξύ 15 και 25 μg/mL. Η δαπτομυκίνη χορηγήθηκε σε δύο δοσολογικά σχήματα (αντίστοιχα των 6 και 12 mg/kg/24h o.d. στον άνθρωπο), μόνη της και σε συνδυασμό με ριφαμπικίνη (30mg/kg/24h o.d.). Τα μικροβιακά φορτία των εκβλαστήσεων και των νεφρών, εγκεφάλου, ήπατος και σπληνός εκπεφρασμένα σε log10 CFU/g ιστού συγκρίθηκαν μεταξύ τους και με αυτά της ομάδας των μαρτύρων. Απεδείχθη ότι όλα τα θεραπευτικά σχήματα ήταν βακτηριοκτόνα ελαττώνοντας > 3 log10 το μικροβιακό φορτίο στις εκβλαστήσεις αλλά και στους άλλους ιστούς. Δεν αποδείχθηκε υπεροχή της υψηλής δόσης δαπτομυκίνης σε σχέση με την συνιστώμενη. Η προσθήκη ριφαμπικίνης φαίνεται ότι ωφέλησε αλλά όχι σε βαθμό στατιστικά σημαντικό. Τα αποτελέσματα επίσης της ομάδας της βανκομυκίνης παρουσιάζουν τάση μικρής υπεροχής έναντι αυτών της μονοθεραπείας με δαπτομυκίνη όχι όμως σε βαθμό στατιστικά σημαντικό.Εν συμπεράσματι: Με βάση τα αποτελέσματα στο συγκεκριμένο πειραματικό μοντέλο και με το συγκεκριμένο στέλεχος μπορούμε να πιθανολογήσουμε τα εξής: A) Το δασολογικό σχήμα δαπτομυκίνης των 12mg/kg/24h δεν υπερέχει αυτού των 6mg σε λοιμώδη ενδοκαρδίτιδα από E. faecium. B) Η προσθήκη ριφαμπικίνης στη δαπτομυκίνη πιθανότατα ωφελεί. Γ) Η χορήγηση βανκομυκίνης σε συνεχή ενδοφλέβια έγχυση, επιτυγχάνοντας στάθμες >15μg/ml, δεν υπολείπεται σε βακτηριοκτόνο δράση της δαπτομυκίνης σε μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με ριφαμπικίνη (εφόσον βεβαίως το στέλεχος είναι ευαίσθητο). Είναι φανερό ότι η ιδανική θεραπεία για την εντεροκοκκική ενδοκαρδίτιδα με δεδομένη τη δυσκολία διενέργειας κλινικών μελετών και τα πολλαπλά profile αντοχής των εντεροκόκκων είναι δύσκολο να προσδιορισθεί. Φαίνεται όμως από τη μελέτη μας ότι η βανκομυκίνη εξακολουθεί να υπάρχει στη θεραπευτική φαρέτρα εφόσον το στέλεχος είναι ευαίσθητο (χορηγούμενη συνεχώς ενδοφλεβίως) και ότι ο συνδυασμός δαπτομυκίνης με ριφαμπικίνη είναι πιθανόν χρήσιμος ακόμα και αν το στέλεχος του E. faecium είναι ανθεκτικό στη δεύτερη

Adalimumab-Associated Isolated Splenic Tuberculosis In A Patient With Psoriasis Following A Negative Screening With Tuberculin Skin Test And QuantiFERON-Gold

We describe a rare form of extrapulmonary tuberculosis and, to our knowledge, the first reported case of isolated splenic tuberculosis in association with adalimumab treatment. In addition, our case demonstrates that the interpretation of a negative tuberculin skin test may prove problematic even in otherwise healthy individuals with no predisposing factors, especially in the face of biologic treatment. A history of BCG vaccination in adulthood may pose additional burdens in the evaluation of such patients facing the risks of anti-TNF agents. As to QuantiFERON, further investigation is warranted in order to be incorporated in the screening for latent tuberculosis infection

Dabigatran Associated Leukocytoclastic Vasculitis

Common side effects of dabigatran are bleeding, bruising, nausea, diarrhea, and abdomen discomfort. Skin reactions were not often noted (<0.1%). We report a case of 70-year-old male who developed dabigatran related skin reaction resistant to usual therapy. Skin biopsy revealed leukocytoclastic vasculitis

Erythema nodosum associated with Campylobacter fetus bacteremia

info:eu-repo/semantics/nonPublishe

Febrile neutropenia and Fusobacterium bacteremia: Clinical experience with 13 cases

SCOPUS: ar.jinfo:eu-repo/semantics/publishe

Prevotella buccae bacteremia and febrile neutropenia: Report of one case

info:eu-repo/semantics/publishe

Non-Hodgkin's lymphoma and tuberculosis coexistence in the same organs: a report of two cases.

Non-Hodgkin's lymphoma (NHL) may be preceded by chronic inflammatory diseases and furthermore has been related to immune deficiency. Tuberculosis (TB), on the other hand, is a chronic infectious disease whose presentation and reactivation is known to be promoted by cell mediated immunodeficiency. The coexistence of NHL and TB in the same organ is rare. We report two cases of NHL and TB coexistence in two different organs: cervical lymph nodes and kidney. The cases illustrate how misleading the concurrence of NHL and TB infection can be, delaying the diagnosis and treatment of either disease.Case ReportsJournal ArticleSCOPUS: ar.jinfo:eu-repo/semantics/publishe