An Optical Overview of Poly[μ2-L-alanine-μ3-nitrato-sodium(I)] Crystals

Single crystals of the semiorganic materials, L-alanine sodium nitrate (LASN) and D-alanine sodium nitrate (DASN), were grown from an aqueous solution by slow-evaporation technique. X-ray diffraction (XRD) studies were carried for the doped grown crystals. The absorption of these grown crystals was analyzed using UV-Vis-NIR studies, and it was found that these crystals possess minimum absorption from 200 to 1100 nm. An infrared (FTIR) spectrum of single crystal has been measured in the 4000–400 cm−1 range. The assignment of the observed vibrational modes to corresponding symmetry type has been performed. A thermogravimetric study was carried out to determine the thermal properties of the grown crystal. The efficiency of second harmonic generation was obtained by a variant of the Kurtz-Perry method

The cientificWorldJOURNAL Research Article An Optical Overview of Poly[µ 2 -L-alanine-µ 3 -nitrato-sodium(I)] Crystals

Single crystals of the semiorganic materials, L-alanine sodium nitrate (LASN) and D-alanine sodium nitrate (DASN), were grown from an aqueous solution by slow-evaporation technique. X-ray diffraction (XRD) studies were carried for the doped grown crystals. The absorption of these grown crystals was analyzed using UV-vis-NIR studies, and it was found that these crystals possess minimum absorption from 200 to 1100 nm. An infrared (FTIR) spectrum of single crystal has been measured in the 4000-400 cm −1 range. The assignment of the observed vibrational modes to corresponding symmetry type has been performed. A thermogravimetric study was carried out to determine the thermal properties of the grown crystal. The efficiency of second harmonic generation was obtained by a variant of the Kurtz-Perry method

Λειτουργική ανάλυση και χαρακτηρισμός στόχου εντομοκτόνων και πρωτεϊνών αποτοξικοποίησης σε επιβλαβή έντομα και φορείς ασθενειών

Τα επιβλαβή έντομα αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία και την γεωργία καθώς μεταφέρουν εντομομεταδιδόμενες ασθένειες και καταστρέφουν τις καλλιέργειες. Η καταπολέμησή τους βασίζεται κυρίως στη χρήση χημικών εντομοκτόνων. Ωστόσο, η συχνή τους εφαρμογή έχει οδηγήσει σε πολλά προβλήματα, μεταξύ των οποίων η ανάπτυξη ανθεκτικότητας στα εντομοκτόνα – η οποία επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της δράσης των ενζύμων αποτοξικοποίησης και μεταλλαγές στις πρωτεΐνες-στόχους των εντομοκτόνων – καθώς και επιδράσεις στην υγεία και το περιβάλλον. Έτσι, η κατανόηση των μηχανισμών που διέπουν την ανθεκτικότητα στα εντομοκτόνα καθώς και η ανάπτυξη νέων μεθόδων για την καταπολέμηση των εντόμων, πιο αποτελεσματικών, επιλεκτικών και φιλικών προς το περιβάλλον αποτελούν επείγουσα ανάγκη. Σε αυτήν την εργασία, χρησιμοποιήσαμε μοριακές τεχνικές, προσεγγίσεις για την έκφραση πρωτεϊνών καθώς και βιοχημικές/λειτουργικές μελέτες για α) τη διερεύνηση των μηχανισμών αποτοξικοποίησης εντομοκτόνων ουσιών σε κουνούπια-φορείς ανθρώπινων ασθενειών και β) την προσπάθεια λειτουργικής έκφρασης του ενζύμου απακετυλάση χιτίνης από παράσιτο της γεωργίας ώστε να μπορέσουμε να αξιολογήσουμε περαιτέρω το ρόλο του ενζύμου ως πιθανό στόχο για νέα παρασιτοκτόνα. Αρχικά, τρεις UGTs από κουνούπια-φορείς ανθρώπινων ασθενειών, οι οποίες έχουν συσχετιστεί με την ανθεκτικότητα σε εντομοκτόνα, κλωνοποιήθηκαν και εκφράστηκαν ετερόλογα σε κύτταρα εντόμων με τη χρήση του συστήματος έκφρασης με βακουλοϊούς και ελέγχθηκαν για την ικανότητά τους να γλυκοζυλιώνουν γνωστούς μεταβολίτες εντομοκτόνων. Από το κουνούπι Anopheles gambiae, τον κύριο φορέα της ελονοσίας, η πρωτεΐνη AgUGT1 η οποία έχει συσχετιστεί με την ανθεκτικότητα σε πυρεθροειδή εντομοκτόνα εκφράστηκε επιτυχώς και ελέγχτηκε ως προς την δράση της έναντι στους μεταβολίτες πυρεθροειδών: 3-φαινοξυβένζυλ αλκοόλη (PBAlc) και 3-φαινοξυβενζοϊκό οξύ (ΡΒΑ). Οι πρωτεΐνες Aealbo_UGT1 και Aealbo_UGT2 από το ασιατικό κουνούπι τίγρης Aedes albopictus, φορέα ιών όπως ο δάγκειος πυρετός, οι οποίες έχουν συσχετιστεί με την ανθεκτικότητα στο οργανοφωσφορικό εντομοκτόνο τέμεφος, εκφράστηκαν επιτυχώς και όπως η AgUGT1, έδειξαν ενεργότητα γλυκοζυλτρανσφεράσης προς το ένα γενικό υπόστρωμα για τις UGTs, το a-naphthol. Στο δεύτερο κεφάλαιο, προσπαθήσαμε να εκφράσουμε και να χαρακτηρίσουμε λειτουργικά μια πιθανή απακετυλάση χιτίνης από το σκουλήκι του βαμβακιού Helicoverpa armigera ώστε να την μελετήσουμε περαιτέρω ως πιθανό στόχο για τον σχεδιασμό και την ανάπτυξη νέων φυτοφαρμάκων.Insect pests are major threats for public health and agriculture, as they transmit various diseases and attack agricultural crops. Their control has been largely relied on the use of chemical insecticides. However their intensive use has resulted in many problems including the development of resistance – mainly achieved by detoxification enzymes and target site resistance mutations – effects in human health and environmental impacts. Thus, understanding the mechanisms underlying insecticide resistance as well as developing novel ways for insect control, more efficient, selective and environmentally safe are a clear and urgent need. In this thesis, we used techniques of molecular biology, protein expression approaches and biochemical/functional techniques to a) investigate detoxification mechanisms of major mosquito vectors against insecticides and b) attempt to functionally express a pest chitin deacetylase to further evaluate it as a potential target for novel pesticides. First, three mosquito UGTs, previously associated with insecticide resistance in two major vectors of human diseases, were cloned and expressed in insect cells using the baculovirus expression system and were tested for their ability to glycosylate known insecticide metabolites. AgUGT1 from Anopheles gambiae, the major malaria vector, associated with resistance to insecticides of the pyrethroid class, were functionally expressed and tested for their activity towards the pyrethroid metabolites 3-Phenoxybenzyl alcohol (PBAlc) and 3-Phenoxybenzoic acid (PBA). Aealbo_UGT1 and Aealbo_UGT2 from Aedes albopictus, the Asian Tiger mosquito, vector of arboviruses such as dengue, associated with resistance to the organophosphate temephos were expressed and, as well as AgUGT1, were active showing glucosyltransferase activity towards the common UGT substrate a-naphthol. In the second chapter, we tried to express and characterize a possible chitin deacetylase from the cotton bollworm Helicoverpa armigera to further study it as a possible target for the design and development of novel pesticides

Levofloxacin induces differential effects in the transcriptome between the gut, peripheral and axial joints in the Spondyloarthritis DBA/1 mice: Improvement of intestinal dysbiosis and the overall inflammatory process.

To analyze the effect of levofloxacin-induced intestinal microbiota modifications on intestinal, joint, and systemic inflammation in the DBA/1 mice with spontaneous arthritis. The study included two groups of mice, one of which received levofloxacin. The composition and structure of the microbiota were determined in the mice's stool using 16S rRNA sequencing; the differential taxa and metabolic pathway between mice treated with levofloxacin and control mice were also defied. The effect of levofloxacin was evaluated in the intestines, hind paws, and spines of mice through DNA microarray transcriptome and histopathological analyses; systemic inflammation was measured by flow cytometry. Levofloxacin decreased the pro-inflammatory bacteria, including Prevotellaceae, Odoribacter, and Blautia, and increased the anti-inflammatory Muribaculaceae in mice's stool. Histological analysis confirmed the intestinal inflammation in control mice, while in levofloxacin-treated mice, inflammation was reduced; in the hind paws and spines, levofloxacin also decreased the inflammation. Microarray showed the downregulation of genes and signaling pathways relevant in spondyloarthritis, including several cytokines and chemokines. Levofloxacin-treated mice showed differential transcriptomic profiles between peripheral and axial joints and intestines. Levofloxacin decreased the expression of TNF-α, IL-23a, and JAK3 in the three tissues, but IL-17 behaved differently in the intestine and the joints. Serum TNF-α was also reduced in levofloxacin-treated mice. Our results suggest that the microbiota modification aimed at reducing pro-inflammatory and increasing anti-inflammatory bacteria could potentially be a coadjuvant in treating inflammatory arthropathies