Rhymes as a window into grammar

Contains fulltext : 61640.pdf (author's version ) (Open Access)[Boston] BU Conference, 3 november 2004Boston : [s.n.

Derdelijns verloskundige zorg: doelstellingen van het 'Planningsbesluit bijzondere perinatologische zorg' uit 2001 nog niet gehaald

Doel. Vergelijken van de actuele ontwikkelingen in de derdelijns perinatale zorg met de doelstellingen in het ‘Planningsbesluit bijzondere perinatologische zorg’ uit 2001 van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Opzet. Beschrijvend, retrospectief. Methode. Gegevens over derdelijns verloskundige zorg, overplaatsing of weigering van vrouwen met een ernstig bedreigde zwangerschap en de personele formatie van obstetrische ‘high care’(OHC)-afdelingen in 2006 werden vergeleken met streefgetallen in het planningsbesluit en in een rapport van de Gezondheidsraad uit 2000. Parameters voor de zorgproductie waren het aantal opnamen, het aantal OHC-bedden en het aantal operationele bedden op neonatale intensivecare-units (NICU’s). Resultaten. In 2006 waren 128 van de beoogde 250 bedden voor OHC gerealiseerd. De bezettingsgraad was 94%, terwijl de norm 80% was. Ook werden 312 zwangeren overgeplaatst wegens tekort aan opnamecapaciteit. De personele omvang lag beduidend lager dan de streefgetallen, zowel voor artsen als verpleegkundigen. Wel zijn opleidingen tot obstetrische perinatoloog en OHC-verpleegkundige tot stand gekomen. Conclusie. Het beoogde aantal bedden voor derdelijns verloskundige zorg en de bijbehorende personele formatie zijn nog niet gerealiseerd. Het aantal overplaatsingen is daardoor nog steeds te groot. De financiering van OHC-afdelingen is niet afgestemd op de complexiteit van de derdelijns verloskundige zorg. Een strakkere regie en een adequate financieringssystematiek zijn nodig om de doelstellingen van het planningsbesluit in de komende 3 jaar alsnog te halen

Comparison of expert and job-exposure matrix-based retrospective exposure assessment of occupational carcinogens in the Netherlands Cohort Study

Objectives Reliable retrospective exposure assessment continues to be a challenge in most population-based studies. Several methodologies exist for estimating exposures retrospectively, of which case-by-case expert assessment and job-exposure matrices (JEMs) are commonly used. This study evaluated the reliability of exposure estimates for selected carcinogens obtained through three JEMs by comparing the estimates with case-by-case expert assessment within the Netherlands Cohort Study (NLCS). Methods The NLCS includes 58 279 men aged 55e69 years at enrolment in 1986. For a subcohort of these men (n¼1630), expert assessment is available for exposure to asbestos, polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) and welding fumes. Reliability of the different JEMs (DOMJEM (asbestos, PAHs), FINJEM (asbestos, PAHs and welding fumes) and Asbestos JEM (asbestos) was determined by assessing the agreement between these JEMs and the expert assessment. Results Expert assessment revealed the lowest prevalence of exposure for all three exposures (asbestos 9.3%; PAHs 5.3%; welding fumes 11.7%). The DOMJEM showed the highest level of agreement with the expert assessment for asbestos and PAHs (ks¼0.29 and 0.42, respectively), closely followed by the FINJEM. For welding fumes, concordance between the expert assessment and FINJEM was high (k¼0.70). The Asbestos JEM showed poor agreement with the expert asbestos assessment (k¼0.10). Conclusions This study shows case-by-case expert assessment to result in the lowest prevalence of occupational exposure in the NLCS. Furthermore, the DOMJEM and FINJEM proved to be rather similar in agreement when compared with the expert assessment. The Asbestos JEM appeared to be less appropriate for use in the NLCS