Epidemiology of overweight and obesity - an increasing health problem in children and adolescents

Występowanie otyłości u dzieci i młodzieży wiąże się z poważnymi następstwami zdrowotnymi, zarówno w wieku rozwojowym, jak i u osób dorosłych. Częstość nadwagi i otyłości stale wzrasta, a zjawisko to określa się mianem epidemii. Celem pracy było porównanie tej częstości u dzieci i młodzieży w różnych krajach na podstawie danych opublikowanych w piśmiennictwie.Obesity in children and adolescents can have serious health consequences during a developmental age as well as in adulthood. Prevalence of overweight and obesity increases and is considered to become an epidemic. This study compares prevalence of overweight and obesity in children and adolescents in various countries on the basis of the published epidemiologic data

Influence of family and environmental factors on the nutritional status of prepubertal children living in the Upper Silesia

WSTĘP. Przeobrażenia gospodarcze na Górnym Śląsku zmieniają warunki materialno-bytowe i środowiskowe, co wpływa na jakość życia jego mieszkańców. Celem pracy jest ocena wpływu czynników rodzinno-środowiskowych (stan odżywienia rodziców, wykształcenie rodziców i ich praca zawodowa, liczba rodzeństwa, struktura rodziny) na stan odżywienia dzieci w wieku przed okresem pokwitania, mieszkających w mieście lub na wsi na Górnym Śląsku. MATERIAŁ I METODY. Grupę badaną stanowiło 171 dzieci w wieku 7-9 lat, w tym 103 z Bytomia (miasto) i 68 z Boronowa (wieś). Pomiary antropometryczne obejmowały: masę i wysokość ciała, grubość podłopatkowego fałdu skórno-tłuszczowego oraz zawartość tkanki tłuszczowej ocenianej metodą impedancji bioelektrycznej. Oblicze WSTĘP. Przeobrażenia gospodarcze na Górnym Śląsku zmieniają warunki materialno-bytowe i środowiskowe, co wpływa na jakość życia jego mieszkańców. Celem pracy jest ocena wpływu czynników rodzinno-środowiskowych (stan odżywienia rodziców, wykształcenie rodziców i ich praca zawodowa, liczba rodzeństwa, struktura rodziny) na stan odżywienia dzieci w wieku przed okresem pokwitania, mieszkających w mieście lub na wsi na Górnym Śląsku. MATERIAŁ I METODY. Grupę badaną stanowiło 171 dzieci w wieku 7-9 lat, w tym 103 z Bytomia (miasto) i 68 z Boronowa (wieś). Pomiary antropometryczne obejmowały: masę i wysokość ciała, grubość podłopatkowego fałdu skórno-tłuszczowego oraz zawartość tkanki tłuszczowej ocenianej metodą impedancji bioelektrycznej. Obliczeno BMI i wskaźnik Cole’a. Analizy statystycznej danych dokonano za pomocą testu x2 i metody regresji wielorakiej. WYNIKI. Wykazano istotną zależność pomiędzy: masą ciała dzieci a wartością BMI ich rodziców oraz masą urodzeniową; pomiędzy wartością wskaźnika BMI dzieci a wartością BMI ojców, miejscem stałego zamieszkania (wieś) oraz masą urodzeniową, między wartością wskaźnika Cole’a a BMI rodziców oraz masą urodzeniową, jak również pomiędzy grubością fałdu podłopatkowego a wykształceniem matek i ich wskaźnikami BMI; a także pomiędzy procentową zawartością tkanki tłuszczowej w ciele a wiekiem dzieci i wartościami wskaźników BMI u ojców. U chłopców wartości wszystkich parametrów antropometrycznych oraz opisujących stan odżywienia były niższe. WNIOSKI. 1. Wśród czynników rodzinnych i środowiskowych największy wpływ na stan odżywienia dzieci w wieku przedpokwitaniowym, niezależnie od ich miejsca zamieszkania - na wsi lub w mieście na Górnym Śląsku - mają wartości BMI rodziców oraz masa urodzeniowa badanych. 2. Podstawowe cechy somatyczne u dzieci w wieku przed okresem pokwitania, obecnie mieszkających na Górnym Śląsku w mieście (Bytom) lub na wsi (Boronów), są porównywalne. Na gorszy stan odżywienia dzieci w mieście wskazuje częstsze występowanie w tym środowisku niższych wartości BMI i wskaźnika Cole’a.INTRODUCTION. In the Upper Silesia recent economic transformation changed environmental conditions and the quality of life of people living here. The aim of work is to estimate the influence of family environment factors (nutritional status of parents, their education and work, number of brothers and sisters, structure of family) onto nutritional status of children living in the city or in the country in the Upper Silesia. MATERIAL AND METHODS. The study group consisted of 171 prepubertal children aged 7-9 years - 103 were living in the city (Bytom) and 68 in the country (Boronów). The anthropometrical measurements involved: body mass and height, thickness of infrascapular skinfold, content of adipose tissue estimated by bioelectrical impedance method. The BMI and the Cole’s index were calculated. The obtained data were analyzed statistically. RESULTS. There is statistical positive reletionship between: the body mass of children - parents’ BMI and children’s birthweight; BMI of children - father’s BMI, permanet residence (country) and the birthweight; the Cole’s index - parental BMI and the birthweight; the infrascapular fold - mothers’ education and her BMI; the percentage of adipose tissue - the age of children and fathers BMI. Male sex promoted the lower values of all anthropometric parameters of nutritional status. CONCLUSIONS. 1. Regardless of the permanent residence (city or country), the most important factors which have influence on the nutritional status of prepubertal children is parents’ BMI as well as children’s birthweight. 2. Nowadays, in the Upper Silesia the basic somatic features of children living in the city (Bytom) or in the country (Boronów) are comparable. However our data (BMI, Cole’s index) suggest the worse nutritional status of children from urbanized area

Polish statement on food allergy in children and adolescents

An adverse food reaction is defined as clinical symptoms occurring in children, adolescents or adults after ingestion of a food or chemical food additives. This reaction does not occur in healthy subjects. In certain individuals is a manifestation of the body hypersensitivity, i.e. qualitatively altered response to the consumed food. The disease symptoms observed after ingestion of the food can be triggered by two pathogenetic mechanisms; this allows adverse food reactions to be divided into allergic and non-allergic food hypersensitivity (food intolerance). Food allergy is defined as an abnormal immune response to ingested food (humoral, cellular or mixed). Non-immunological mechanisms (metabolic, pharmacological, microbiological or other) are responsible for clinical symptoms after food ingestion which occur in non-allergic hypersensitivity (food intolerance). Food allergy is considered a serious health problem in modern society. The prevalence of this disorder is varied and depends, among other factors, on the study population, its age, dietary habits, ethnic differences, and the degree of economic development of a given country. It is estimated that food allergy occurs most often among the youngest children (about 6-8% in infancy); the prevalence is lower among adolescents (approximately 3-4%) and adults (about 1-3%). The most common, age-dependent cause of hypersensitivity, expressed as sensitization or allergic disease (food allergy), are food allergens (trophoallergens). These are glycoproteins of animal or plant origine contained in: cow's milk, chicken egg, soybean, cereals, meat and fish, nuts, fruits, vegetables, molluscs, shellfish and other food products. Some of these allergens can cause cross-reactions, occurring as a result of concurrent hypersensitivity to food, inhaled or contact allergens. The development of an allergic process is a consequence of adverse health effects on the human body of different factors: genetic, environmental and supportive. In people predisposed (genetically) to atopy or allergy, the development of food allergy is determined by four allergic-immunological mechanisms, which were classified and described by Gell-Coombs. It is estimated that in approximately 48-50% of patients, allergic symptoms are caused only by type I reaction, the IgEmediated (immediate) mechanism. In the remaining patients, symptoms of food hypersensitivity are the result of other pathogenetic mechanisms, non-IgE mediated (delayed, late) or mixed (IgE mediated, non-IgE mediated). Clinical symptomatology of food allergy varies individually and depends on the type of food induced pathogenetic mechanism responsible for their occurrence. They relate to the organ or system in which the allergic reaction has occurred (the effector organ). Most commonly the symptoms involve many systems (gastrointestinal tract, skin, respiratory system, other organs), and approximately 10% of patients have isolated symptoms. The time of symptoms onset after eating the causative food is varied and determined by the pathogenetic mechanism of the allergic immune reaction (immediate, delayed or late symptoms). In the youngest patients, the main cause of food reactions is allergy to cow’s milk. In developmental age, the clinical picture of food allergy can change, as reflected in the so-called allergic march, which is the result of anatomical and functional maturation of the effector organs, affected by various harmful allergens (ingested, inhaled, contact allergens and allergic cross-reactions). The diagnosis of food allergy is a complex, long-term and time-consuming process, involving analysis of the allergic history (personal and in the family), a thorough evaluation of clinical signs, as well as correctly planned allergic and immune tests. The underlying cause of diagnostic difficulties in food allergy is the lack of a single universal laboratory test to identify both IgE-mediated and non-IgE mediated as well as mixed pathogenetic mechanisms of allergic reactions triggered by harmful food allergens. In food allergy diagnostics is only possible to identify an IgE-mediated allergic process (skin prick tests with food allergens, levels of specific IgE antibodies to food allergens). This allows one to confirm the diagnosis in patients whose symptoms are triggered in this pathogenetic mechanism (about 50% of patients). The method allowing one to conclude on the presence or absence of food hypersensitivity and its cause is a food challenge test (open, blinded, placebo-controlled). The occurrence of clinical symptoms after the administration of food allergen confirms the cause of food allergy (positive test) whereas the time elapsing between the triggering dose ingestion and the occurrence of clinical symptoms indicate the pathogenetic mechanisms of food allergy (immediate, delayed, late). The mainstay of causal treatment is temporary removal of harmful food from the patient’s diet, with the introduction of substitute ingredients with the nutritional value equivalent to the eliminated food. The duration of dietary treatment should be determined individually, and the measures of the effectiveness of the therapeutic elimination diet should include the absence or relief of allergic symptoms as well as normal physical and psychomotor development of the treated child. A variant alternative for dietary treatment of food allergy is specific induction of food tolerance by intended contact of the patient with the native or thermally processed harmful allergen (oral immunotherapy). This method has been used in the treatment of IgE-mediated allergy (to cow's milk protein, egg protein, peanut allergens). The obtained effect of tolerance is usually temporary. In order to avoid unnecessary prolongation of treatment in a child treated with an elimination diet, it is recommended to perform a food challenge test at least once a year. This test allows one to assess the body's current ability to acquire immune or clinical tolerance. A negative result of the test makes it possible to return to a normal diet, whereas a positive test is an indication for continued dietary treatment (persistent food allergy). Approximately 80% of children diagnosed with food allergy in infancy "grow out" of the disease before the age of 4-5 years. In children with non-IgE mediated food allergy the acquisition of food tolerance is faster and occurs in a higher percentage of treated patients compared to children with IgE-mediated food allergy. Pharmacological treatment is a necessary adjunct to dietary treatment in food allergy. It is used to control the rapidly increasing allergic symptoms (temporarily) or to achieve remission and to prevent relapses (long-term treatment). Preventive measures (primary prevention of allergies) are recommended for children born in a "high risk" group for the disease. These are comprehensive measures aimed at preventing sensitization of the body (an appropriate way of feeding the child, avoiding exposure to some allergens and adverse environmental factors). First of all, the infants should be breast-fed during the first 4-6 months of life, and solid foods (non milk products, including those containing gluten) should be introduced no earlier than 4 months of age, but no later than 6 months of age. An elimination diet is not recommended for pregnant women (prevention of intrauterine sensitization of the fetus and unborn child). The merits of introducing an elimination diet in mothers of exclusively breast-fed infants, when the child responds with allergic symptoms to the specific diet of the mother, are disputable. Secondary prevention focuses on preventing the recurrence of already diagnosed allergic disease; tertiary prevention is the fight against organ disability resulting from the chronicity and recurrences of an allergic disease process. Food allergy can adversely affect the physical development and the psycho-emotional condition of a sick child, and significantly interfere with his social contacts with peers. A long-term disease process, recurrence of clinical symptoms, and difficult course of elimination diet therapy are factors that impair the quality of life of a sick child and his family. The economic costs generated by food allergies affect both the patient's family budget (in the household), and the overall financial resources allocated to health care (at the state level). The adverse socio-economic effects of food allergy can be reduced by educational activities in the patient’s environment and dissemination of knowledge about the disease in the society

Potential diagnostic significance of neutrophil gelatinase-associated lipocalin

Neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL) has been the subject of studies in various medical fields. It belongs to extracellular proteins, is secreted by such cells as respiratory and intestinal epithelial cells, cells of the immune system and tubuli cells in the kidneys. NGAL is engaged in acute and chronic inflammatory processes and oncogenesis. It is a candidate to become the new marker of kidney injury, however, based on numerous studies in different medical areas like surgery, oncology or diabetology the diagnostic and also prognostic significance of NGAL may include more than only kidney disorders.Rola lipokaliny neutrofilowej związanej z żelatynazą (neutrophil gelatinase-associated lipocalin – NGAL) stanowi przedmiot badań w wielu dziedzinach medycyny. Jest to białko zewnątrzkomórkowe wydzielane przez komórki przewodu pokarmowego, układu oddechowego, komórki cewek nerkowych oraz układu immunologicznego. Bierze udział w ostrych i przewlekłych procesach zapalnych oraz onkogenezie. Zyskało w nefrologii pozycję kandydata na „nowy” marker uszkodzenia nerek. Na podstawie doniesień naukowych z innych dziedzin, jak: chirurgia, onkologia czy diabetologia można stwierdzić, że przydatność diagnostyczna, a także rokownicza tego białka może potencjalnie obejmować wiele jednostek chorobowych

Stosunek nastolatków do problemu otyłości oraz do otyłych rówieśników

INTRODUCTION: We present the results of a survey conducted from May to November 2020 among teenagers in the Silesian Province, Poland. The aim of the study was to evaluate the approach of teenagers to their physical activity and the problem of obesity. MATERIAL AND METHODS: The survey was conducted in randomly selected schools and among patients of selected medical facilities using electronic and paper versions of the questionnaire. The study included 527 respondents: 261 aged 11–14 (49.5%) and 266 aged 15–18 (50.5%). RESULTS: The recommended amount of physical activity was reported by 31.8% of children aged 11–14 and by 15.4% of children aged 15–18. Among the respondents 20% admitted to remaining indifferent to others being bullied for excess body weight. Among teenagers aged 11–18, 53% were not able to provide a definition of obesity and 36.6% could not name any complications of the condition. 14% of the respondents expressed negative associations with obese individuals. In the study group, 26.2% of individuals showed no interest in the problem of obesity. CONCLUSIONS: There is an urgent need to promote among teenagers: knowledge on the determinants and consequences of obesity, respect towards everybody regardless of their weight, physical activity as the fundamental method of fighting obesity.WSTĘP: W pracy przedstawiono wyniki badania ankietowego prowadzonego od maja do listopada 2020 r. wśród nastolatków zamieszkujących województwo śląskie. Celem badania była ocena stosunku młodzieży do problemu otyłości oraz aktywności fizycznej. MATERIAŁ I METODY: Ankietę – w wersjach elektronicznej oraz papierowej – przeprowadzono w losowo wybranych szkołach oraz wśród pacjentów wybranych placówek medycznych. W badaniu uczestniczyło 527 respondentów, w tym 261 w wieku 11–14 lat (49,5%) i 266 w wieku 15–18 lat (50,5%). WYNIKI: 31,8% dzieci w wieku 11–14 lat oraz 15,4% w wieku 15–18 lat relacjonowało należną aktywność fizyczną. 20% respondentów przyznawało się do pozostawania obojętnymi wobec dokuczania innym z powodu nadmiernej masy ciała. 53% nastolatków w wieku 11–18 lat nie potrafiło podać definicji otyłości, a 36,6% nie potrafiło wymienić powikłań otyłości. 14% respondentów miało negatywne skojarzenia związane z osobami otyłymi. 26,2% wykazało brak za-interesowania problemem otyłości. WNIOSKI: Istnieje pilna potrzeba upowszechniania wśród nastolatków: wiedzy na temat uwarunkowań i następstw otyłości, postawy szacunku względem wszystkich osób – niezależnie od ich masy ciała, aktywności fizycznej jako podstawowej metody walki z otyłością

The knowledge of the secondary schools’ students in Nowy Targ county of the cardiovascular diseases, and their prevention

Wstęp. Rozpowszechnienie chorób układu krążenia uzależnionych w znacznej mierze od stylu życia świadczy o niewystarczającej wiedzyi niskiej świadomości zdrowotnej społeczeństwa oraz o potrzebie prowadzenia edukacji w tym zakresie dzieci, młodzieży i osób dorosłych.Edukacja zdrowotna powinna wskazać młodym ludziom możliwości dokonywania prozdrowotnych wyborów i dzięki temu wpływaćna poprawę stanu zdrowia społeczeństwa.Cel. Celem pracy było poznanie wiedzy uczniów klas II szkół ponadgimnazjalnych powiatu nowotarskiego na temat chorób układu krążeniai ich profilaktyki.Materiał i metody. Badaniami ankietowymi, przeprowadzonymi od listopada 2007 do czerwca 2008 roku, objęto 859 uczniów w wieku16–19 lat. Narzędziem badawczym był autorski anonimowy kwestionariusz ankiety. Za odpowiedzi na poszczególne pytania przydzielonopunkty zgodnie z ustalonym kluczem. Maksymalnie respondent mógł uzyskać 54 punkty. W opracowaniu statystycznym zastosowanometody analizy log-liniowej oraz analizy regresji wielokrotnej, przyjmując za poziom istotności statystycznej wartość p < 0,05.Wyniki. Większość młodzieży klas II powiatu nowotarskiego posiadała mierną (70%) lub niedostateczną (8%) wiedzę na temat choróbcywilizacyjnych i ich profilaktyki. Jednocześnie 41,3% badanych pozytywnie oceniła poziom własnej wiedzy, a 29% respondentów oceniłaswoją wiedzę jako niepełną i wymagającą dalszego kształcenia w tym zakresie.Wnioski. Czynnikami warunkującymi wyższy poziom wiedzy badanych uczniów na temat wybranych zagadnień zdrowotnych były: uczęszczaniedo liceum, płeć żeńska oraz występowanie obciążeń zdrowotnych zwłaszcza w pokoleniu dziadków. Miejsce zamieszkania (miasto/wieś) nie miało związku z poziomem wiedzy zdrowotnej uczniów.Problemy Pielęgniarstwa 2013; 21 (1): 88–97Introduction. The spread of cardiovascular diseases related mostly to lifestyle proves that the knowledge and health awareness of societyis insufficient. It also indicates the need of education of children, teenagers and adults about the issue. Health education should remindteenagers about possibilities of making pro-health choices, and due to this improve the state of health of society.Aim. The aim of the study was to learn about the knowledge of the 2nd grade secondary school students in Nowy Targ county aboutcardiovascular diseases and their prevention.Material and methods. Survey studies were conducted from November 2007 to June 2008 among 859 students aged 16–19 years old. Theresearch tool was the author’s anonymous questionnaire survey. For answers to particular questions students got points according to thekey. The maximum number of points that the respondent could get was 54. Log-linear analysis and multiple regression analysis were used forthe purpose of statistical development, with p < 0,05 as the level of statistical significance.Results. The majority of the 2nd grade teenagers of Nowy Targ county possessed mediocre knowledge (70%) or insufficient knowledge(8%)of cardiovascular diseases and their prevention. In the same time, 41.3% of the surveyed graded their knowledge level positively, while 29%of the respondents considered it as incomplete and requiring further education about the issue.Conclusions. Factors determining a higher level of knowledge of the students surveyed about the health issues were: attending a highschool, female gender and burden of disease, especially in grandparents’ generation. Place of living (town/village) had no relation to thestate of health knowledge of the students.Nursing Topics 2013; 21 (1): 88–9

Minipuberty in Sons of Women with Low Vitamin D Status during Pregnancy

Minipuberty is a transient phase of reproductive axis activation during the first several months of life, playing an important role in the development of reproductive organs in boys. Low 25-hydroxyvitamin D levels during pregnancy are associated with an increased risk of neonatal complications. An inadequate gestational vitamin D status is hypothesized to affect the postnatal activation of the hypothalamic–pituitary–gonadal axis. The purpose of our study was to assess whether a low vitamin D status during pregnancy determines the course of minipuberty in boys. The study included three groups of male infants born to women with different vitamin D statuses: sons of women with vitamin D deficiency (group 1), sons of women with vitamin D insufficiency (group 2), and male offspring of females with normal 25-hydroxyvitamin D levels (group 3 (the reference group)). Concentrations of testosterone, androstenedione, dehydroepiandrosterone sulfate, estradiol, progesterone, and 17-hydroxyprogesterone in saliva, as well as concentrations of gonadotropins in urine, were assayed monthly from postnatal months 1 to 6, and once every 2 months in the second half of the first year of life. Additionally, at each visit, penile length and testicular volume were assessed. Concentrations of testosterone, FSH, and LH, as well as penile length and testicular volume, were greater in group 1 than in groups 2 and 3. In turn, group 2 was characterized by higher FSH levels and a greater testicular volume than group 3. Peak concentrations of LH and testosterone were observed earlier in group 1 than in the remaining groups. The obtained results suggest that a low vitamin D status during pregnancy may have a stimulatory impact on reproductive axis activity and on the early postnatal development of male genital organs, correlating with the severity of hypovitaminosis D

Inhalation therapy in children

Inhalation is a form of treatment used in respiratory diseases that allows medications to be administered directly to the affected site. Thanks to this, the administration of lower doses helps obtain a higher concentration in the target organ and eliminate or effectively reduce systemic adverse effects. For drug deposition in the respiratory system, we use inhalers (pressurised, dry powder, soft mist) or nebulisers (jet, ultrasonic, vibrating mesh). In pressurised inhalers, spacers or holding chambers can be used to effectively synchronise inspiration with dose release. Inhalers are indicated in lower respiratory tract diseases, and the only contraindication is the inability to use the device. Nebulisers can be used in upper and lower respiratory tract diseases, but there are certain contraindications (among others: acute inflammation, flares of chronic diseases, circulatory insufficiency). The selection of an inhaler (or a shift to another device) must be justified. It should be based on the knowledge of the properties and principles of individual inhalers, assessment of the child’s ability to use the device properly (including obtaining optimal inspiratory flows) as well as on the preferences of patients and their guardians. It is significant to individually instruct the patient how to use an inhaler when this treatment is being implemented and to review the inhalation technique during each follow-up visit. Treatment benefits can be achieved when age, clinical condition, proper inhalation technique correlated with the abilities of patients are considered.Inhalacja leku jest formą terapii umożliwiającą w toku leczenia chorób układu oddechowego podanie leku bezpośrednio do miejsca jego działania. Pozwala to przy pomocy mniejszej dawki uzyskać większe stężenie leku w narządzie docelowym oraz wyeliminować lub skutecznie ograniczyć niepożądane działania ogólnoustrojowe. Do depozycji leku w układzie oddechowym stosuje się inhalatory (ciśnieniowe, suchego proszku, miękkiej mgły) albo nebulizatory (pneumatyczne, ultradźwiękowe, wibracyjne). W przypadku wyboru inhalatorów ciśnieniowych w celu skutecznej synchronizacji wdechu z uwolnieniem dawki można używać przedłużaczy bądź komór inhalacyjnych. Wskazaniem do stosowania inhalatorów są choroby dolnych dróg oddechowych, przeciwwskazaniem jedynie brak umiejętności korzystania z urządzenia. Nebulizatory można stosować w terapii chorób górnych i dolnych dróg oddechowych, z wyjątkiem określonych przeciwwskazań (m.in. ostre stany zapalne, zaostrzenia chorób przewlekłych, niewydolność krążenia). Wybór inhalatora (lub jego zamiana na inny) musi mieć istotne uzasadnienie. Powinien opierać się na znajomości właściwości i zasad działania poszczególnych inhalatorów, ocenie umiejętności prawidłowego stosowania urządzenia przez chore dziecko (w tym osiągania optymalnych przepływów wdechowych), jak również uwzględniać preferencje pacjenta i jego opiekunów. Istotne znaczenie ma nie tylko indywidualne szkolenie chorego w zakresie umiejętności posługiwania się inhalatorem przy wdrażaniu tej metody leczenia, ale także stała kontrola techniki inhalacyjnej podczas każdej kolejnej wizyty lekarskiej. Uwzględnienie wieku pacjenta, jego stanu klinicznego, odpowiedniej dawki leku, właściwej techniki inhalacyjnej skorelowanej z umiejętnościami chorego dziecka pozwala osiągnąć korzystne efekty kliniczne