Prophylactic treatment in bipolar disorder

Amaç: Bu çalışmada, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı İki Uçlu Bozukluk (İUB) Biriminde düzenli olarak İUB tanısıyla izlenen hastaların koruyucu sağaltıma yanıtları ve sağaltıma yanıtın klinik değişkenlerle ilişkisi araştırıldı. Yöntem: Çalışmaya İki Uçlu Bozukluk tanılı ötimik dönemde olan 100 hasta alındı. Çalışma verileri tarafımızca geliştirilen “Duygudurum Bozuklukları Hasta Kayıt Formu”, SCID-I, Young Mani Derecelendirme Ölçeği (YMDÖ), Hamilton Depresyonu Değerlendirme Ölçeği (HDDÖ) ve Koruyucu Sağaltıma Yanıt Ölçeği (KSYÖ) kullanılarak toplandı. Formlar hasta ve hasta yakınları ile görüşülerek ve poliklinik kayıtları incelenerek dolduruldu. Bulgular: Çalışmaya alınan hastaların 50’si kadın, 50’si erkek’ti. Çalışmamızda 100 İUB hastasının toplam 153 koruma dönemi incelendi. Bu koruma dönemlerinin %30.75’inde tek mizaç dengeleyici ilaç, %60.24’ünde ise mizaç dengeleyiciye ek olarak antipsikotik kullanılıyordu. Mizaç dengeleyici olarak en sık seçilen ilaç lityumdu (%43.58). Koruyucu sağaltımın hastalık seyri üzerinde genel olarak olumlu bir etkisi söz konusuydu. Koruyucu sağaltım sonrası ilk döneme kadar geçen süre ortalama 13.32±30.7 (range=0-244) aydı ve dönem sayısı, sıklığı, hastalıkla geçirilen sürelerde anlamlı bir azalma vardı. Koruma dönemleri KSYÖ ile değerlendirildiğinde %43.8 oranında tam yanıt saptandı. Hastalıkla geçen süre uzadıkça ve yılda geçirilen dönem sayısı arttıkça ek olarak antipsikotik kullanma gereksinimi arttığı görüldü. Sonuç: İUB yaşam boyu süren ve işlevselliği büyük oranda bozan bir hastalıktır. Bu nedenle koruyucu sağaltımın önemi yüksektir. Koruyucu sağaltım düzenli ve özenli bir şekilde sürdürüldüğünde hastalıkla geçen süre önemli oranda azalmaktadır. Koruyucu sağaltımın etkisini doğru değerlendiren ölçeklerin geliştirilmesi hastaya ve hastalığına özgü ilaç tedavisinin belirlenmesine yardımcı olacaktır.Objective: The aim of this study was to determine the prophylactic treatment response and its relationship between clinical variables among the bipolar disorder patient group followed up in the Bipolar Disorder Unit of Psychiatry Department of Cukurova University Faculty of Medicine. Methods: One hundred patients, in euthymic period, diagnosed as bipolar disorder, were included in this study. “Affective Disorders Patient Registry Form” developed by our unit, SCID-I, Young Mani Rating Scale, Hamilton Depression Rating Scale, Prophylactic Treatment Response Scale (PTRS) were used in this study to collect the data. These forms were completed through the interviews with the patients and their relatives, and the evaluation of outpatient files. Results: In this study, 50 of the patients were female, 50 were male. A total of 153 maintenance periods of 100 bipolar patients were examined. In 60.24% of prophylactic treatment periods, mood stabilizers and antipsychotics were used together but only one type of mood stabilizer was used in 30.75% of prophylactic treatment periods. Most frequently preferred mood stabilizer was lithium (43.58%). The prophylactic treatment had an overall positive effect over the course of the illness. The average time to the first period after the prophylactic treatment was 13.32±30.7 (range=0-244) months and a significant decrease was determined in total number of epizodes, epizod frequency and the time with disease periods. When the response to prohylactic treatment was evaluated by PTRS, we determined that the full response rate was 43.8%. As the time with disease periods prolonged and the number of episodes each year got higher the need for antipsychotic use has been increased. Conclusion: Bipolar disorder is a lifelong disorder that disrupts functioning to a large extend. Because of that the consequence of prophylactic treatment is very important. When the prophylactic treatment is continued pregularly and carefully the time with disease periods decreases significantly. Developing scales that evaluate the effects of prophylactic treatment properly will help to determine specific drug treatments for the patients and their disease

Assessment of sleep quality in bipolar euthymic patients

Objective: Sleep quality is affected in bipolar disorder even in euthymic episodes. The aim of this study was to assess sleep quality in bipolar euthymic patients, determine related clinical characteristics and evaluate its effects on functionality. Methods: A total of 122 outpatients were included. Scales were used to confirm that patients were euthymic. Mini Mental Test was performed to exclude patients with a diagnosis of dementia. A data form for socio-demographic features and clinical characteristics of bipolar disorder have been completed. SCID-I and SCID II were used. The general features of sleep were investigated by General Sleep Questionnaire. All patients completed Pittsburgh Sleep Quality Index, Epworth Sleepiness Scale and Bipolar Disorder Functioning Questionnaire. Results: 56.5% of our sample had poor sleep quality. Patients with poor sleep had a longer time to fall asleep and more frequent waking after sleep onset. Caffeine use and smoking, history of suicide attempts, seasonality, comorbidity of lifetime anxiety, somatoform and impulse control disorders, using antidepressant medication and administration of electroconvulsive therapy were significantly higher; emotional and intellectual functioning, household relations, taking initiative, self-sufficiency and total functionality were lower in bipolar patients with poor sleep quality (p b 0.05). The strongest predictor of sleep quality problem was seasonality, recording an odds ratio of 3.91. Conclusions: Sleep quality is closely related with clinical features of bipolar disorder. Sleep quality is affected negatively in euthymic episodes of bipolar disorder and poor sleep quality cause loss in functionality. Assessment of sleep disturbances routinely in psychiatric interviews and dealing with sleep problems regardless mood episodes may improve sleep quality, thereby functionality and quality of life

The relationship between mitral valve prolapse and panic disorder

Amaç: Mitral valv prolapsusu (MVP) göğüs ağrısı, çarpıntı, aritmi, nefes darlığı, sersemlik hissi, yorgunluk, sıkıntı gibi çeşitli belirtilerle panik bozukluğuna (PB) benzeyen bir klinik tablo sergiler. Bu benzerlikler iki bozukluk arasında nedensel bir ilişkinin olabileceği düşüncesine yol açmıştır. Bu çalışmanın amacı, MVP ile PB arasındaki ilişkiyi çok yönlü olarak değerlendirmek ve aradaki ilişkinin doğasını aydınlatmaya çalışmaktır. Yöntem: Çalışmaya 50 MVP, 50 PB ve 50 sağlıklı denek alınmıştır. Tüm olgulara kardiyologlar tarafından ekokardiyografi yapılarak MVP varlığı değerlendirilmiş ve prolapsus düzeyleri saptanmıştır. Tüm olgulara SCID-I (klinisyen versiyonu), Ruhsal Belirti Tarama Listesi (SCL-90-R), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Durumluk ve Sürekli Anksiyete Ölçeği (STAI) uygulanmıştır. Bulgular: MVP ile PB benzer yaş gruplarında ve kadın/erkek oranı 2/1 olarak belirlenmiştir. MVP olgularının %16'sında ve kontrol grubunun %2'sinde PB saptanmış, aradaki fark istatistiksel açıdan anlamlı bulunmuştur. Psikometrik ölçeklerin hepsinde ortalama puanlar PB grubunda MVP ve kontrol grubundan, MVP grubunda da kontrol grubundan anlamlı derecede yüksekti. PB olgularının %12'sinde MVP saptandı. Tartışma: Bu bulgulara dayanarak MVP ve PB'un benzer yaş ve cins gruplarında görüldükleri, MVP olgularında PB yaygınlığının normal populasyondan yüksek olduğu, en az PB kadarı klinik belirti gösterdikleri, sağlıklı kontrol gruplarından daha fazla psikopatolojiye sahip oldukları, prolapsus düzeyinin psikopatoloji ve klinik belirtileri etkilemediği yorumu yapılabilir. Tüm bunlar birlikte değerlendirildiğinde, MVP-PB ilişkisinin özgül bir ilişkiden çok dikkate alınması gereken bir ilişki olduğu söylenebilir.Objectives: Mitral valve prolapse (MVP) displays a clinical picture closely resembling to panic disorder (PD) because of its symptoms like chest pain, tachycardia, arythmia, shortness of breath, dizziness, fatigue and anxiety. These similarities have lead to a consideration that there might be a causal relation between these two disorders. The purpose of this study was to evaluate the association between MVP and PD from multiple aspects and to illuminate the nature of the association. Method: 50 MVP patients, 50 PD patients and 50 healthy controls were included in this study. Echocardiographic evaluation were done to all subjects to diagnose MVP, and if present the level of prolapse. SCID-Clinical Version (CV) were administered to all subjects for clinical diagnosis, besides clinical symptoms of panic attack were specifically assessed. For psychometric evaluation, all cases completed Symptom Check List (SCL-90-R), Beck Depression Inventory (BDI), State and Trait Anxiety Inventory (STAI-1 and STAI-2). Results: MVP and PD cases were within similar age range like female/male ratio which was 2/1. PD prevalence was 16% in MVP cases, 2% in healthy controls with statistically significant difference in between. In all psychometric scales administered, average scores were highest in PD group whereas average scores in MVP group were higher than healthy control group. A/I differences were significant. MVP and PD cases display similar features pertaining to panic attack symptoms. MVP prevalence among PD cases was 12%. Conclusion: The present study has shown that the clinical symptoms and the age range observed in MVP cases were quite similar to PD cases. The prevalence of PD among MVPs was higher than normal population, and both MVP and PD groups had more psychopathology than healthy control groups. There was no relationship between the degree of prolapse and psychopathology and clinical symptoms. An overall assessment of these results would reveal that MVP and PD association should be treated as an important relationship that should be taken into account instead of a specific and unique association

Homosexuality and suicide: A case report

Despite the inconsistency in data concerning the higher prevalence of mental disorders among homosexuals than heterosexuals, suicidality in homosexuals, particularly among adolescents and young adults have been consistently reported to be higher over the past 25 years . It has been recently stated that gay youth are 2 to 3 times more likely to attempt suicide than other young people which may comprise up to 30% of completed youth suicides annually. In this case report, we presented a young gay patient who attempted suicide and discussed the major causes of this attempt, primarily sexual prejudice of the society and possible therapeutic approaches.Despite the inconsistency in data concerning the higher prevalence of mental disorders among homosexuals than heterosexuals, suicidality in homosexuals, particularly among adolescents and young adults have been consistently reported to be higher over the past 25 years . It has been recently stated that gay youth are 2 to 3 times more likely to attempt suicide than other young people which may comprise up to 30% of completed youth suicides annually. In this case report, we presented a young gay patient who attempted suicide and discussed the major causes of this attempt, primarily sexual prejudice of the society and possible therapeutic approaches

Cognitive-behavioral therapy and pharmacotherapy in the treatment of panic disorder: A case report

Panik bozukluğu kendiliğinden ortaya çıkan, beklenmedik panik atakların olması ile kendini gösteren bir bozukluktur. Panik bozukluk sağaltımında psikoterapötik ve farmakoterapötik yaklaşımlar uygulanabilmektedir. Panik atağın kısa dönem sağaltımında bilişsel-davranışçı uygulamalarla farmakoterapi uygulamasının benzer sonuçlar verdiği bildirilmiştir. Ancak uzun dönem etkinliklerinin ne olduğu henüz netleşmemiştir. Bu yazıda bilişsel-davranışçı terapinin ve farmakoterapinin birlikte uygulandığı ve üç yıl boyunca izlenen panik bozukluğu olan bir olgu aktarılacaktır. Bu olgu temelinde bilişsel-davranışçı terapinin ile birlikte farmakoterapi uygulamasının panik bozukluktaki kullanımı olgu örneğinde formüle edilmeye çalışılacak ve sağaltım tartışılacaktır.Panic disorder is characterized by spontaneous and unexpected panic attacks. Psychotherapeutic and pharmacotherapeutic interventions can be used in the treatment of panic disorder. Cognitive-behavioral interventions and pharmacotherapeutic interventions are reported to have similar effects in short term treatment. Nevertheless their long term effects haven't been clearly defined . This article reports acase with panic disorder, to whom combined cognitive-behavioral and pharmacotherapeutic interventions used and have been followed up for three years. On the basis of this case, cognitive-behavioral therapy .in panic disorder with combined pharmacotherapy will be formulated and outcome of this treatment strategy will be discussed

A case of systemic lupus erythematosus presenting with psychiatric symptoms

Sistemik lupus eritematosus (SLE) henüz nedeni tam aydınlatılamamış, birçok sistemi tutabilen, süregen, otoimmün bir hastalıktır. SLE’de merkezi sinir sistemi tutulumu en önemli ve en sık görülen durumdur. Görülen nöropsikiyatrik belirtiler içinde doğrudan damar lezyonuna bağlı olanlar yanısıra bilişsel ve duygu/durum bozuklukları önemli bir yer tutar. Ruhsal belirtilerle başlayan SLE olguları oldukça seyrektir ve tanı konması güçtür. Bu yazıda bipolar II bozukluk tanısını düşündürecek belirtilerle başlayan bir SLE olgusu sunulmuş ve kaynakların ışığında tartışılmıştırSystemic Lupus Erythematosus (SLE) is a chronic and multisystem autoimmune disease. The etiology of SLE still remains unclear. Central nervous system involvement is a common and an important complication of SLE. Neuropsychiatric manifestations consist of the symptoms which are directly related to the vascular lesions and also cognitive and affective disorders. The patients having SLE with onset of psychiatric symptoms are very rare and diagnosing such cases is difficult. In this report, a case of SLE presenting with symptoms of bipolar II disorder was discussed in the light of literature

Two patients diagnosed as conversion disorder and brief psychotic disorder despite their similar features

Bu yazıda aynı yaşta ve cinste iki olgu kinik olarak değerlendirildi. Stres etkenleri ve psikodinamik süreçleri benzerdi. Sosyokültürel düzeyleri farklıydı ve konversiyon bozukluğu ve kısa psikotik bozukluk tanılarını aldılar. Her iki bozukluğun aynı spektrumda yer aldığı düşünüldü ve bu iki olgu bağlamında gözden geçirilerek tartışıldı.In this article, two cases at same age and gender with similar stress factors and psychodynamic features were evaluated clinically. They were in different sociocultural levels and were diagnosed as conversion disorder and brief psychotic disorder. The thought that these two disorders reflect different views of the same spectrum are reviewed and discussed regarding these two cases

The incidence of symptoms of depression and the causative factors in women between 15 and 49 years of age living in Karataş region

Birinci basamak sağlık hizmetlerinin ana konularından biri olan ruh sağlığı hizmetlerinin önemi gün geçtikçe artmaktadır. Klinik vel epidemiyolojik çalışma sonuçlarına göre depresyon tanısı alanların cinsiyetlerine bakıldığında kadınların erkeklere oranla daha büyük bir pay aldığı görülmektedir. Bu çalışma kırsal kesimde yaşayan kadınlarda depresyon semptomlarının boyutunun belirlenmesi ve alınacak önlemler için öneriler getirmek amacı ile planlanmıştır. Karataş Sağlık Ocağının kayıtlarından tespit edilen 15-49 yaşındaki kadınlardan, randomize örnekleme yöntemi ile seçilen 200 kadın araştırma kapsamına alındı. Katılan her kişiye Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ) uygulanarak puanları toplandı ve 17 ve üzerinde puan alanlar 'depresyon semptomlu' olarak değerlendirildi. BDÖ ile birlikte kişilerin sosyodemografık özelliklerine ait bir soru formu da doldurularak istatistiksel değerlendirme SPSS programı ile yapıldı. Araştırma sonucunda 25 (%12.5) kişi depresyon semptomlu tanısı almıştır. Bunlardan sadece bir (% 4) kişiye önceden depresyon tanısı konulmuş ve tedavi verilmişti. Yaş ile birlikte depresyon semptomlarının da arttığı ve bu artışın istatistiksel olarak da anlamlı olduğu tespit edildi (p0.05).The importance of Psychologic Health Services, one of the main issues as the first stage health service, is, becoming increasingly important. Results of clinical and epidemiological studies suggest that the incidence of depression is higher in women than in men. This study has been designed to determine the extent of depression symptoms among women living in rural areas and to bring some recommendations for any possible measures. Two hundred women, chosen with random sampling method from records of Karataş Health Center, had been included in this research. Beck Depression Scale (BDS) was carried out on every participant, then their points accumulated. Those who got 17 points or over were evaluated as having depression symptoms. With BDS, a questioner form appropriate for their sociodemographic characters was filled in. Statistical evaluation was carried out with SPSS programme. Among twenty-five (12.5 %) people with depression symptoms, only one (4%) had previously been diagnosed as having depression and receieved treatment accordingly . Depression symptoms increased with age and this was statistically significant ('0.05)

Forced normalization: An important phenomenon in the relationship between psychiatric disorders and epilepsy

Epilepsili hastalarda psikiyatrik hastalıkların geliştiği uzun zamandır bilinmekle birlikte bunların anlaşılması ve sınışandırılması ancak 19. yüzyılda mümkün olabilmiştir. Zorunlu normalleşme (alternatif psikoz, paradoksik normalleşme) özellikle 50 yıldır yazında yer alan ve epilepsi tanısı ile izlenen hastalarda ortaya çıkan bir fenomendir. Landolt bu fenomeni “önceki EEG bulguları ile kıyaslandığında psikotik durumun ortaya çıkmasından sonraki EEG bulgularının daha normal ya da tamamıyla normal olmasıyla karakterize bir fenomen” olarak tanımlamıştır. Bu fenomenin görüldüğü psikiyatrik hastalıklar çoğunlukla psikozlardır fakat “prepsikotik disfori” (uykusuzluk, irritabilite, anksiyete), histeri, hipokondriazis ve duygudurum bozukluğu (depresyon, mani) tanıları alan olgular da bildirilmiştir. Bu fenomene neden olan patofizyolojik düzenekler ve nörobiyolojik süreçler tam olarak anlaşılamamıştır. Sıklığı ile ilgili bilgiler yetersizdir. Bu yazıda daha çok nöroloji uzmanları tarafından değerlendirilen ancak son zamanlarda bildirilmiş olgu sayısındaki artış ile birlikte psikiyatri uzmanlarının da ilgisini çeken zorunlu normalleşme fenomeninin olası etyolojisi, klinik özellikleri ve tanı süreci gözden geçirilmiştirAlthough it had long been observed that psychiatric disorders occur in patients with epilepsy, it was only in the 19th century that those were understood and classified. Having been demonstrated in the literature for the last 50 years, forced normalization (alternative psychosis, paradoxical normalization) is a phenomenon that emerges in patients diagnosed with epilepsy. Landolt described it as "a phenomenon characterized by the relative or complete normalization of EEG findings, compared to the previous ones after the occurrence of psychotic states." The psychiatric disorders reported are mostly psychoses; however, "prepsychotic dysphoria" (insomnia, irritability, anxiety), hysteria, and hypochondriasis as well as mood disorders (depression, mania) have also been reported. The pathogenic mechanisms and neurobiological processes that cause this phenomenon have not yet entirely understood. Moreover, there is lack of information on the incidence of this phenomenon. In this report, the potential pathogenic mechanisms, clinical features, and the diagnosis of forced normalization that is generally assessed by neurologists, yet is also attracting the attention of psychiatrists with the increasing number of cases reported recently, will be reviewe