Social Development, Traditional Religion Movements and Migrants in Europe

The subject of sociological and economic analysis is the relationship between traditional religious movements, migrants and social development in contemporary Europe. An interdisciplinary approach to researching these phenomena is unavoidable,and sociology and economics can make a significant contribution to it. Therefore, the authors use a variety of scientific materials, data from official domestic and European institutions and find relevant research on these phenomena. The starting point is: international migration has made a significant contribution to social development, and the role of traditional religious movements in society is changing with globalization. Policies of immigration countries towards migrants of different cultures and religions are changing, which often aggravates (or alleviates) the conflicts between migrants and the local population. In the first part of the paper,research is about the characteristics of globalization, its causes,subjects, dynamics the most important economic, social,political, demographic and cultural consequences. The second part is dedicated to the essence of traditional religiousness.The differences between traditional and new religious movements are outlined. The third part deals with the research of the characteristics of international migrants in Europe, which belong to different cultures and religions. Finally, it is conclud ed that traditional religious movements and migrations have predominantly positive consequences for the immigration country and contribute to economic, social, political and cultural development

Western Balkans, Reforms and Eurointegrations

The subject of this research is the processes of transition and reform in the Balkans and integration into the European Union (EU). These processes have their historical, political, economic, social causes and consequences. The efforts and efforts to integrate the countries of the Western Balkans (WB) into the European space are emphasized. The question is: can the Western Balkan countries help each other in further regional and European integration? The assumption is that the knowledge and experience gained so far about the aforementioned integrations is poorly used, but that there are realistic social and economic assumptions to accelerate the reforms of these societies. The countries of the Western Balkans should learn from the positive experiences of EU member states, but also adapt normative and other solutions to their own social circumstances. Furthermore, the authors refer to the emergence and meaning of the term Western Balkans, which came to the limelight from the beginning of the 20th century, and revived in the last decade of the same century, when it is most commonly used to denote an atmosphere of intolerance, hatred, conflict, war and division. Such an atmosphere dominated the breakup of Yugoslavia and resulted in the warlike dissolution of society and the common state. These processes are an obstacle to the reforms, democratization, economic progress and European integration of the Western Balkan countries. However, the intense work and desire for EU integration in recent years, in these countries, have contributed to making conflicts in the past a barrier to further development

Social, Cultural and Political Changes and Consequences Integration of Serbia in the European Union

The subject of sociological and economic analysis is the most important social, economic, political and cultural preconditions of Serbia's integration into the EU. It appears on two levels: the first is normative and the other is empirical or real. On the one hand are the goals and achievements of EU integration, and on the other hand are the assumptions, actors, and achievements of Serbia in EU integration. Special attention is paid to the subjects, institutions, legislation and the consequences of Serbia's Eurointegration in the field of education, industrial relations, pension, health, and social protection reforms. It concludes that the ruling political elites play an important role in the slow European integration of the country, and the consequences of this affect the majority of the population of Serbia

Evropska unija i procesi globalizacije i balkanizacije

U radu se istražuju odnosi između globalizacije, Evropske unije (EU) i balkanizacije. Globalizacija je višedimenzionalan proces i njegovo pojašnjenje i razumevanje zahteva interdisciplinaran pristup. Tumačenja uzroka, glavnih subjekata, dinamike, aspekata i najvažnijih posledica su različita. Na jednoj strani su autori koji u globalizaciji vide neumitan proces, sa pretežno pozitivnim posledicama po ekonomski, politički, kulturni i uopšte društveni razvoj. Na drugoj strani su istraživači koji globalizaciju smatraju pretežno negativnim procesom, koji doprinosi rastu ekonomskih i društvenih nejednakosti, siromaštvu, političkoj nestabilnosti i sve učestalijim lokalnim i regionalnim sukobima i ratovima. Glavna hipoteza rada je: EU je nastala u procesima globalizacije. U sadašnjoj fazi razvoja, EU se opire daljoj globalizaciji, bilo kroz zatvaranje sopstvenog tržišta ili suprostavljanje migracijama (kao posledicama globalizacije). Procesi balkanizacije su prirodna posledica funkcionisanja EU kao "nedovršene federacije" i snažna prepreka njenog opstanka u sadašnjem obliku. U prvom delu rada izlaže se suština neoliberalne globalizacije i njen značaj za nastanak i širenje Evropske unije. U drugom se analiziraju neke od sistemskih protivrečnosti EU, koji ometaju njenu dublju integraciju (ekonomsku, političku, bezbednosnu). Na kraju su ukratko pojašnjavaju i procesi balkanizacije ove regionalne zajednice. Oni su suprotni i evropskim integracijama i globalizaciji

Deindustrijalizacija i radnička klasa Srbije

Rad analizira i opisuje najvažnije sistemske uzroke procesa deindustrijalizacije i nestajanja radničke klase Srbije. Polazna hipoteza je: proces deindustrijalizacije bio je determinisan sistemskim faktorima, tj. karakterom nove vladajuće klase, izborom modela tranzicije i privatizacije i mestom zemlje u svetskom kapitalističkom sistemu. Na to su uticali i karakter sindikalnih organizacija i stari i novi oblici radničkog otpora gubitku ekonomskih i socijalnih prava. U prvom delu teksta istraživane su karakteristike industrijalizacije i radničke klase pre tranzicije. Navedene su specifičnosti kapitalističke i socijalističke modernizacije, industrijalizacije i urbanizacije u Jugoslaviji i Srbiji. Posebno je ukazano na materijalni položaj, karakteristike i strukturu radničke klase pre početka tranzicije. Drugi deo teksta posvećen je problemima tranzicije, privatizacije i deindustrijalizacije u Srbiji tokom poslednjih četvrt veka. Autor je pojasnio najvažnije subjekte društvene tranzicije, njihovu društvenu moć i uticaj na izbor i realizovanje konkretnog modela privatizacije. Oni su odlučujuće uticali na razaranje stare i nastajanje nove strukture društva na periferiji kapitalističkog sistema. Posebno je naglašeno da je privatizacija dovela do deindustrijalizacije Srbije i propadanja radničke klase. Na kraju, zaključuje se da je tokom tranzicije uništena društvena svojina i najvažnije privredne i industrijske delatnosti, a radnička klasa sistemski marginalizovana. Nastalo je agrarno društvo, bez materijalnih i drugih pretpostavki da se nastave modernizacijski i demokratski procesi

Desecularitzation, national state and the rise of right of political movement

Desecularization is the multilayered and the multifaceted concept. Around his determination created substantial di!erences exist, both among researchers and religion among people who are religious or atheists. In the most general sense, it means a return to religion (and religion) and its increasing importance to the individual, social collectivities, institutions and the state. One of the more general attitudes is that desecularization not uniform, unambiguous and reversible process. It is influenced by numerous political, historical, cultural and other factors. The paper analyzes the relationship between secularization, the nation and the nation-state in Europe today. In this way, explains the essence of the social, political, cultural and religious climate in which they arise, and strengthen right political movements. The conditions for their operation are different in some religious communities, and they themselves often use religious issues such values for that fight (or they oppose). The author, in a nutshell, is the essence of the ideology of the social movements, their relationship to the nation-state and European integration. The emphasis is on the political right compared to the dominant religions and confessions, as well as new forms of expression of religious fundamentalism and political intolerance. The conclusion is that religious exclusivity encourages the rise of the right, and it was further strengthened

Migranti, kriza i javni protesti

U radu se ukazuje na kompleksnost savremene globalne krize, migracija i javnih protesta. Njihovo objašnjenje zahteva interdisciplinaran pristup, a sociološka analiza i objašnjenje najvažnijih karakteristika navedenih pojava su nezaobilazni i nužni. Autor polazi od sistemske teorije društva, po kojoj je danas na sceni razvijeni kapitalistički centar, a na polu/periferiji su društva zavisna od centra. Najvažniji centri ekonomske, finansijske, političke i vojne moći su glavni uzroci svetske krize i masovnih migracija stanovništva. Prvi deo rada bavi se najbitnijim dimenzijama svetske krize. U drugom delu su opisane migracije u 21. veku (uzroci, dinamika, tok i društvene i kulturne posledice). U trećem delu je analiza najvažnijih uzroka i posledica javnih protesta građana, političkih elita, predstavnika nad/ nacionalnih institucija za i protiv migranata. Istražuju se i protesti migranata protiv uslova u kojima traže svoja prava i (ne)savladavaju brojne prepreke na putu do sredine u koju imigriraju

Političke elite, sindikati i radnici Srbije na kraju tranzicije

U ovom radu autor sociološki opisuje i objašnjava odnos političkih i sindikalnih elita na kraju procesa tranzicije Srbije. Posebno se ukazuje na najvažnije faktore koji su doprineli zbližavanju interesa ovih elita početkom 2012. godine, tj. pred parlamentarne i druge izbore. Prvi deo članka posvećen je (ne)modernizacijskim potencijalima političke elite i njenom odnosu prema manuelnim radnicima. Opisuju se pojmovi tranzicije, privatizacije, nastajanja društva kapitalističke periferije. Većina sindikalnih centrala je prihva­tila neoliberalni koncept razvoja i privatizacije. Na taj način su marginalizovale i sebe i članstvo koje predstavljaju. Najveći dobitnici tranzicije su političke i ekonomske elite. One su srž nove kapi­talističke klase Srbije. Manuelni radnici i delovi srednjih slojeva su najveći gubitnici tranzicije. U drugom delu rada istražuju se strategije delovanja sindikata u vremenu svetske ekonomske krize, po­sebno u Srbiji. Istaknute su sledeće pojave: razjedinjeni i sukobljeni sindikati, bliskost sindikalnih lidera sa političkim strankama i poslodavcima, nepostojanje strategije sindikata u novim uslovima, sukobi u sindikatima, nesolidarnost, gubitak ugle da, članstva i društvene moći. Ovo je praćeno masov nim gubitkom posla, siromaštvom, socijalnim nejednakostima, sukobima i siromaštvom većine radnika i ostalih građana. U zaključku rada autor je naglasio da je u Srbiji na­stalo društvo kapitalističke periferije, bez autentičnih sindikata i jakom uticaju političkih stranaka na njih. Za to krivicu snose aktuelne političke i sindikalne elite

Tranzicija, radnički protesti i blokade javnih prostora u Srbiji

Predmet ovog rada su radnički protesti i blokade javnih prostora u Srbiji u poslednjih 20 godina. Sociološki su analizirani, opisani i objašnjeni njihovi najvažniji uzroci i povodi, način organizovanja i efikasnost. Dešavali su se u „talasima”. Prvi je započeo ubrzanjem privatizacije (2004. i 2005. godine), drugi njenim produbljivanjem (2009. i 2010), a treći se poklopio sa završetkom privatizacije i intenziviranjem globalne ekonomske krize (2014–2019). Glavna hipoteza je da su radnički protesti i blokade sistematski determinisani. Najvažnija je priroda društvenog sistema, tj. primenjeni koncept tranzicije i privatizacije. Individualni i lokalni faktori (uzroci) su manje značajni. Radnički protesti i blokade su bili manje efikasni na kraju nego na početku ubrzane tranzicije i privatizacije

Politika zaduživanja i socijalne nejednakosti u Srbiji

U tekstu se analiziraju najopštiji uzroci zaduživanja zemlje i strategija ekonomskog i društvenog razvoja u društvu u tranziciji. Na primeru Srbije ukazuje se na najvažnije domaće i međunarodne institucije koje dominantno utiču na dinamiku i uslove zaduživanja zemlje tokom poslednje dve decenije. Potom se istražuju priroda odnosa između domaćih ekonomskih i političkih elita i stranih zajmodavaca. Polazi se od teze da mesto zemlje u svetskoj privredi, tj. da li je u centru ili na periferiji kapitalističke privrede, najznačajnije utiče na finansijsku, ekonomsku i političku zavisnost od centra i dominantnih svetskih kreditora. Zemlja na periferiji svetskog kapitalističkog sistema, kakva je Srbija, poslednje dve decenije se toliko zadužila da taj dug postaje limitirajući faktor razvoja. On je istovremeno uzrok brojnih socijalnih nejednakosti, kao što su nizak stepen privrednog razvoja, masovna nezaposlenost i siromaštvo građana. Ovo dodatno podgreva društvene napetosti i sukobe, ali to je „cena“ o kojoj ne brinu strani kreditori. Pozajmljena sredstva, zbog dominacije neoliberalne politike razvoja, više se ulažu u potrošnju nego proizvodnju roba, znanja i usluga. To odgovara delovima kapitalističke klase, a stvarno ometa ekonomski i društveni razvoj. Socijalne posledice najviše pogađaju donje klase i slojeve, nemoćne da bitnije utiču na karakter i politiku zaduživanja zemlje