Caracterización de extractos de aceite de orujo y pepita de uva

The objective of this study was to determine the nutrient and antioxidant contents of grape seed and pomace oil extracts from the main Turkish wine grape cultivars, Kalecik karas1, Narince, Hasandede and Emir. Dried and powdered seed and pomace materials were extracted with hexane. The results showed that the oil concentration of seeds ranged from 12.35 to 16.00% while in pomace the oil concentration varied from 5.47 to 8.66%. Grape seed and pomace oils were rich in oleic and linoleic acids and the degree of unsaturation in the oils was over 85%. α- tocopherol was the most abundant tocopherol in the oil extracts. Although γ and δ-tocopherols were found with low concentrations, β-tocopherol was not detected in the oil extracts. Oil extracts from pomace in all cultivars gave the highest tocopherol contents compared to the seeds. The contents of total phenolics were higher in pomace oil extracts than seed oil extracts. The highest total phenolic content (392.74 mg/kg) was found in the oil extract from Narince pomace compared to the other oil extracts. The refractive indexes of pomace oil extracts ranged from 1.445 to 1.468 while the refractive indexes of the seed oil extracts ranged from 1.460 and 1.466. In conclusion, wine byproducts including the seeds and pomace can be utilized both to get natural antioxidants and to obtain edible vegetable oil.El objetivo de este estudio fue determinar los contenidos de nutrientes y antioxidantes de extractos de aceite de orujo y pepita de uva de los principales cultivares de uva de Turquía, Kalecik karas1, Narince, Hasandede y Emir. El material procedente del orujo y las semillas, seco y pulverizado, se extrajo con hexano. Los resultados mostraron que la concentración de aceite de las semillas osciló entre 12,35 y 16,00 % mientras que en el aceite de orujo la concentración varió entre 5,47 y 8,66%. Los aceites de orujo y pepita de uva eran ricos en ácido oleico y linoleico y su grado de instauración fue de un 85%. El α-tocoferol fue el tocoferol más abundante en los extractos. Aunque también se encontraron γ y δ-tocoferol a bajas concentraciones, no se detectó la presencia de β-tocoferol. Los extractos de aceite de orujo mostraron el contenido de tocoferol más alto comparado con las semillas en todos los cultivares. Los contenidos de fenoles totales fueron más altos en los extractos de orujo que en los de semillas, encontrándose el valor más alto (392,74 mg/kg) en el extracto de orujo del cultivar Narince. Los índices de refracción de los extractos de aceite de orujo variaron de 1,445 a 1,468 mientras que los de semilla estuvieron entre 1,460 y 1,466. En conclusión, lo sub-productos del vino incluyendo las semillas y el orujo pueden ser utilizados para conseguir antioxidantes naturales y para obtener aceite vegetal comestible

The Effects of Brassinosteroid Applications on Growth and Secondary Metabolite Production in Lavandula Angustifolia ‘Munstead’

This study was aimed to determine the effects of 24-eBL, a steroid growth regulator, on the plant growth, total phenolic content, essential oil content and composition in “Munstead” lavender cultivar belonging to Lavandula angustifolia. For this aim, 24-eBL was applied to plants at four different concentrations (0, 0.75, 1.50 and 2.25 mg/l) twice, at the beginning of budding and 10 days after the first application. The plants harvested during the full bloom period were evaluated for fresh and dry stemmed flower yields, stemless dry flower yield, total phenolic content and essential oil yield and composition. As a result of the study, 24-eBL at concentrations of 0.75 and 1.50 mg/l significantly increased the stemless dry flower yield, total phenolic content and essential oil yield per plant. 24-eBL applications also changed essential oil composition. To conclude, 24-eBL applications can be used to increase the dry flower yield, phenolic and essential oil contents in lavender plants

Organik ve Konvensiyonel Gül (Rosa damascena Mill.) Yağlarının Koku Kalitesinin Karşılaştırılması

Yağ gülü (Rosa damascena Mill.), sahip olduğu yüksek kalitedeki aromatik bileşenler nedeniyle parfüm ve kozmetik endüstrisinde değerlendirilen en önemli kokulu gül türüdür. Son yıllarda organik gül yağı üretimi büyük önem kazanmış, 2009 yılında Göller yöresinde 110 kg organik gül yağı elde edilmiştir. Bu araştırmada, Başmakçı Gül Kooperatifi (Baş-Koop) tarafından üretilen organik güllerden elde edilen gül yağının konvensiyonel gül yağı ile koku özellikleri karşılaştırılmıştır. Su distilasyonu ile elde edilen gül yağlarının GC/MS ile uçucu yağ kompozisyonları tespit edilmiştir. Birinci distilasyon ürünü konvensiyonel gül yağının önemli uçucu yağ bileşenleri %25.63 sitronellol, %12.07 geraniol, %5.82 nerol ve %35.06 parafinler olarak, ikinci distilasyon ürünü konvensiyonel gül yağının önemli uçucu yağ bileşenleri %37.05 sitronellol, %30.62 geraniol, %14.92 nerol ve %0.67 parafinler olarak saptanmıştır. Birinci distilasyon ürünü organik gül yağının önemli uçucu yağ bileşenleri ise %20.47 sitronellol, %9.32 geraniol, %4.60 nerol ve %48.33 parafinler olarak, ikinci distilasyon ürünü organik gül yağının önemli uçucu yağ bileşenleri %37.48 sitronellol, %30.50 geraniol, %15.54 nerol ve %2.80 parafinler olarak saptanmıştır. Sonuç olarak birinci distilasyon ürünü organik ve konvensiyonel gül yağları arasında farklı, ikinci distilasyon ürünü organik ve konvensiyonel gül yağları arasında ise benzer koku kompozisyonu olduğu tespit edilmiştir. Gül yağında mutagenik ve alerjik reaksiyonlara neden olan metil öjenol maddesi, organik gül yağlarında daha düşük miktarlarda bulunmuştur

Tuz Stresinin Nane (Mentha piperita L.)’de Büyüme ile Uçucu Yağ Miktarı ve Bileşenleri Üzerine Etkileri

Peppermint is one of the valuable medicinal and aromatic plants with its powerful flavour and fragrance. Its leaf and essential oil are used in cosmeceuticals, foods, pharmaceutical and personal care products. It is well known that yield and secondary metabolite biosynthesis in the medicinal and aromatic plants are strongly influenced by abiotic stresses. Salinity is also one of the most important stress factors affecting plants. This study was carried out to determine the effect of salt stress on growth, essential oil content and oil constituents in peppermint plants. For this aim, three different concentrations of sodium chloride NaCl (0, 100 and 150 mM) were applied to peppermint plants. As a result of the study it was determined that all of the investigated parameters were significantly affected by NaCl applications. Shoot length, fresh and dry weights of plants and essential oil content decreased in line with the elevating level of NaCl. Besides, NaCl also caused differences in essential oil composition. Menthol and menthone, the main components of the peppermint oil, reduced significantly when NaCl concentration rose to 150 mM. Based on the results, it may be concluded that NaCl especially at high concentrations considerably and negatively affected plant growth, essential oil content and quality of the essential oil

Yağ Gülü (Rosa damascena Mill.)’nde Doku Kültürü Uygulamaları

Isparta gülü ya da yağ gülü olarak adlandırılan Rosa damascena Mill., dünyada kültürü yapılan diğer kokulu gül türleri arasında ekonomik olarak en önemli gül türüdür. Uçucu yağı kendine özgü keskin ve yoğun kokusu ile parfümeri, kozmetik, ilaç ve gıda endüstrisinde kullanılmaktadır. Yağ gülü dünyada en fazla Türkiye’de, Göller Bölgesi’nde yetiştirilmektedir. Bu derlemede, ülkemiz için ekonomik olduğu kadar aynı zamanda bir geleneksel prestij bitkisi olan yağ gülünde şimdiye kadar yapılan doku kültürü çalışmaları özetlenmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda yağ gülünde doku kültürü çalışmalarının büyük çoğunluğunun mikroçoğaltım üzerinde yoğunlaştığı, in vitro sekonder metabolit üretimi ve ıslah konusunda yapılan çalışmaların ise yok denecek düzeyde olduğu görülmektedir. Ayrıca yağ gülü üretimi ve gül yağı ticaretinde dünyadaki en önemli ülke olmasına rağmen, ülkemizde yağ gülünde doku kültürü çalışmalarına gereken ilginin verilmediği anlaşılmaktadır. Oysa yağ gülünde çoğaltma, ıslah, metabolit üretimi, hastalıklardan ari bitki üretimi gibi farklı alanlarda doku kültürü çalışmalarının yapılması ve geliştirilmesi gülcülüğümüz açısından büyük önem taşımaktadır

In vitro Applications for the Increasing of Root-Related Secondary Metabolite Production in Medicinal Plants and Vegetables

Secondary metabolites, gaining importance in pharmaceutical, cosmetic, perfumery, food industry and agrarian struggle, are synthesized in different organs such as root, leaves, shoot and seed in plants. These compounds are defined as “light in bulk” because of the low synthesis rate but “high in value” because of the wide range of applications, activities and economic values. Obtaining of the secondary metabolites found in roots by conventional methods is based on dismantling of these plants from the nature or the cultural field and isolating by the different methods. Detachment of plants from nature causes the loss of genetic resources. And it has some difficulties as the challenges and differences in terrain and climate conditions, low metabolite yield and quality and more labor. Thus a new approaches is needed to enable more economic, higher metabolite yield and quality compared to the conventional methods. Therefore, in vitro techniques have gained importance. With this review, it was aimed to inform in vitro applications used to increase root-related secondary metabolites production in order to guide future researches

Tuz Stresinin in Vitro Koşullarda Bazı Amerikan Asma Anaçlarında Sürgün Gelişimi ve Prolin Miktarları Üzerine Etkileri

Bu araştırma ülkemizde aşılı asma fidanı üretiminde yaygın olarak kullanılan 41 B ve Kober 5 BB Amerikan asma anaçları ile tuza dayanıklı olduğu bilinen 1616 C'nin in vitro koşullarda tuz stresine karşı göstermiş olduğu performansın belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu amaçla in vitro koşullarda elde edilen sürgünler, 0 (kontrol), 50 mM, 100 mM, 150 mM ve 200 mM olmak üzere 5 farklı konsantrasyonda NaCl içeren 0.5 mg/l benzil adenin (BA) ve 0.05 mg/l naftalen asetik asit (NAA) katkılı MS besin ortamlarında kültüre alınmışlardır. Üç haftalık kültür süresi sonrasında bitkiciklerde yaprak sayısındaki artış ve sürgün yaş ağırlığı ile prolin miktarları belirlenmiştir. Araştırma sonucunda yaprak sayısındaki artış bakımından genotipler arasında bir farklılık gözlenemezken, sürgün yaş ağırlığı ve prolin içeriği bakımından 41 B anacının diğer anaçlara kıyasla daha düşük değerler gösterdiği tespit edilmiştir