Surgical options for oro-antral communications closure

An oro-antral communication is defined as a permanent pathological connection between the maxillary sinus and the septic oral cavity. This unfavorable event is usually associated with odontogenic maxillary sinusitis that can be caused by tooth extractions, infection, osteomyelitis, trauma, failed maxillary sinus lifts, bone grafts, poor positioning of dental implant fixtures, and other iatrogenic complications. Oroantral fistula (OAF) often develops after extraction of posterior maxillary teeth and requires surgical closure. Nevertheless, even gentle extraction does not always guarantee against OAF formation, so a surgeon should be capable of treating this complication. This lecture considers the main concepts and methods of plastic surgery directed at reconstructing the tightness of the mouth. Moreover, the advantages and disadvantages of presented methods among themselves and appreciated long-term results and aftermath of different ways of surgical techniques. The purpose of this lecture is to introduce the approach algorithm for the treatment of OAF; and review the fundamental surgical techniques for fistula closure, a comparative analysis of various methods for the plastic correction of the oroantral fistula with the use of the mucosal flap (buccal flap, palatal flap, combination techniques), buccal fat pad, tooth replantation, and the osteoplastic materials based on the data from the literature and online publications. The characteristics of an ideal material for the plastic correction of the oroantral fistula and the conditions for carrying out this surgery will be presented

Евалуација на методи за рана детекција на оралните премалигни и малигни лезии

И покрај бројните достигнувања и новини во третманот на малигните заболувања во последните 50 години, само 50% од случаите со орален канцер постигнуваат пет годишно преживување. Ниската стапка на преживување на пациентите заболени од орален карцином може да се припише на напреднатиот стадиум на болеста во моментот на дијагностицирањето, бидејќи повеќе од 60% од пациентите се јавуваат на преглед во поодминат клинички стадиум на болеста. Еден пристап кон решавање на овој проблем е да се подобри способноста и подготвеноста на лекарите навремено преку примена на современи дијагностички постапки за идентификување на потенцијално малигни лезии како и почетните но и асимптомни канцерозни лезии да го детектираат оралниот карцином во нивната најрана можна или почетна фаза. Земајќи ги во предвид бројните литературни податоци во кои се елаборирани позитивните и негативни искуства од примена на дополнителни современи дијагностички процедури во детекција на оралните малигни и премалигни лезии, а во недостаток на посуптилни студии изведени кај нас, ги поставиме основните цели на ова истражување: • Да ја одредиме точноста на клиничката инвестигација со инспекција и палпација во детекцијата на премалигни и малигни лезии • Да ја утврдиме точноста, сензитивноста (Se) и специфичноста (Sp) на тестот со толуидин сино во детекција на премалигни и почетни малигни лезии во споредба со златниот стандард хируршка биопсија • Да ја утврдиме точноста, сензитивноста (Se) и специфичноста (Sp) на тестот со клеточна ексфолијативна цитологија во детекција на премалигните и почетни малигни лезии во споредба со златниот стандард - хируршка биопсија • Да ја утврдиме точноста, сензитивноста (Se) и специфичноста (Sp) на Velscope скрининг методот во детекција на премалигните и почетните малигни лезии во споредба со златниот стандард - хируршка биопсија. • Да ја процениме ефикасноста во дијагностицирањето на потенцијално малигните и малигни лезии кога клиничкиот преглед се комбинира со една од наведените скрининг методи. За реализација на поставените цели во истражувањето беа вклучени вкупно 120 испитаници поделени во две групи: испитувана и контролна група. Испитуваната група ја сочинуваа 90 пациенти со дијагностицирани малигни, потенцијални малигни и суспектни малигни лезии. Испитуваната група беше поделена на три подгрупи. Првата подгрупа ја оформија 30 пациенти со клинички потенцијално малигни орални лезии. Триесет пациенти со клинички високо суспектни орални лезии за малигнитет беа вклучени во втората подгрупа испитаници, додека пак третата подгрупа испитаници ја оформија 30 пациенти со претходна историја на малигно орално заболување. Контролната група ја сочинуваа 30 пациенти со здрава и интактна орална слузокожа. Сите избрани пациенти се проследени според дијагностички протокол на заболувањето (American Joint Commission on Cancer), со претходна предоперативна подготовка, дијагностика, хируршка ексцизија и постоперативно клиничко следење. Изборот на пациентите во испитуваната и контролната група беше направен според одредени критериуми за вклучување и исклучување од студијата. Реализација на истражувањето (селекцијата на учесниците од испитуваната група) е спроведена на Универзитетската клиника за максилофацијална хирургија при Универзитетот “Св. Кирил и Методиј” во Скопје и Клиниката за болести на устата и пародонтот при Универзитетскиот стоматолошки клинички центар “Св. Пантелејмон” во Скопје. Во цитираните институции е реализиран клиничкиот преглед и спроведени се дијагностичките постапки (витално боење со Толуидин сино, орална ‘’brush” биопсија и примена на Velscope имиџинг системот) кај групата испитаници од сите три подгрупи. Патохистолошката анализа на примероците од испитуваната група се изведуваше на Институтот за патолошка анатомија на Медицинскиот факултет при Универзитетот “Св. Кирил и Методиј” во Скопје. Статистичка обработка на резултатите - Базата на податоци е анализирана со статистичките програми STATISTICA 7.1 и SPSS for Windows ver. 20. Статистичките серии, според дефинираните варијабли од интерес се табеларно и графички прикажани. Со евалуација на резултатите добиени од нашето истражување докажавме дека двете скрининг методи, витално боење со толуидин сино - ТС и оралната Brush биопсија имаат значајна дијагностичка вредност кај сите три групи испитаници, со поголема дијагностичката вредност на двете методи кај пациентите со високо суспектни лезии за ОСЦК. VELscope методот во ова истражување даде најслаби резултати во детекција на дисплазија и ОСЦК особено во групата на пациенти со потенцијално малигни заболувања (N1). Исто така овој метод дава повеќе лажно позитивни резултати и може да предизвика стрес кај пациентот и непотребни дополнителни интервенции. Примена на VELscope системот како дополнително средство за детекција, има значајна дијагностичка вредност кај пациентите со орални лезии високо суспектни за карцином (N2), како и кај пациентите со орални лезии и претходна историја на малигно орално заболување – локални рецидиви (N3). Комбинацијата на методите КОП и оралната Brush биопсија се покажа како најдобра опција во детекција на оралните потенцијално малигни и малигни лезии и ја препорачуваме како најдобара скрининг постапка особено за пациентите со долготрајни премалигни лезии и кај високо ризичните пациенти. Во специјалистичките стоматолошки ординации каде има најголема фреквенција на пациенти, најточна, најлесна и неинвазивна скриниг метода е комбинацијата на КОП и витално боење со Толуидин сино. Сугерираме Толуидин сино методот да биде составен дел на скринингот за орален канцер во секоја специјалистичка стоматолошка ординација. За следење на потенцијално малигни заболувања во стоматолошките ординации преферабилен избор е КОП во комбинација со ТС методот, но при дијагностицирање на лезии кои се високо суспектни за карцином препорачливо е покрај КОП да се примени оралната Brush биопсија како поточен и посигурен скрининг метод. Позитивните резултати и резултатите кои оставаат сомнеж од предложените скриниг методи КОП и Толуидин сино или КОП и оралната Brush биопсија мораат во најбрз временски период со хируршка биопсија да бидат проследени преку патохистолошка анализа

Conscious sedation and possibilities for its application in oral surgery

Managing pain and anxiety is of paramount importance in dentistry. 10 to 30% of adults and children may have some form of dental fear or anxiety. Patient anxiety has always been a major problem in dental offices. We, the dentists, are in lack of expertise in providing control over our patients' anxiety and pain. Although anxiety and pain can be managed with psychological techniques, in many cases a pharmacological approach is required. Today, there is a wide range of techniques and medications for sedation and anesthesia, which depending on the preference and experience of the anesthesia provider, can achieve the desired effect by oral, inhaler, intramuscular or intravenous administration. The technique in which low concentrations of nitrogen oxide (N2O) are titrated with oxygen has been used for over 130 years (since 1889) in many countries (USA, UK, Australia and Scandinavia) and is recog-nized as clinically successful, safe and cost effective technique com-pared to general anesthesia. Properly applied, by trained and accredited dentists, with well-maintained equipment, this technique has an extremely high success rate and must be included in the practice protocol as a basic tool for managing pain and anxiety in patients undergoing dental treatment in dental offices. In this lecture, we will focus on the evaluation of N2O in overcoming anxiety and pain in patients during the most common oral surgery procedures, as well as its advantages and disadvantages, indications and contraindications

Евалуација на методи за рана детекција на оралните премалигни и малигни лезии

И покрај бројните достигнувања и новини во третманот на малигните заболувања во последните 50 години, само 50% од случаите со орален канцер постигнуваат пет годишно преживување. Ниската стапка на преживување на пациентите заболени од орален карцином може да се припише на напреднатиот стадиум на болеста во моментот на дијагностицирањето, бидејќи повеќе од 60% од пациентите се јавуваат на преглед во поодминат клинички стадиум на болеста. Еден пристап кон решавање на овој проблем е да се подобри способноста и подготвеноста на лекарите навремено преку примена на современи дијагностички постапки за идентификување на потенцијално малигни лезии како и почетните но и асимптомни канцерозни лезии да го детектираат оралниот карцином во нивната најрана можна или почетна фаза. Земајќи ги во предвид бројните литературни податоци во кои се елаборирани позитивните и негативни искуства од примена на дополнителни современи дијагностички процедури во детекција на оралните малигни и премалигни лезии, а во недостаток на посуптилни студии изведени кај нас, ги поставиме основните цели на ова истражување: • Да ја одредиме точноста на клиничката инвестигација со инспекција и палпација во детекцијата на премалигни и малигни лезии • Да ја утврдиме точноста, сензитивноста (Se) и специфичноста (Sp) на тестот со толуидин сино во детекција на премалигни и почетни малигни лезии во споредба со златниот стандард хируршка биопсија • Да ја утврдиме точноста, сензитивноста (Se) и специфичноста (Sp) на тестот со клеточна ексфолијативна цитологија во детекција на премалигните и почетни малигни лезии во споредба со златниот стандард - хируршка биопсија • Да ја утврдиме точноста, сензитивноста (Se) и специфичноста (Sp) на Velscope скрининг методот во детекција на премалигните и почетните малигни лезии во споредба со златниот стандард - хируршка биопсија. • Да ја процениме ефикасноста во дијагностицирањето на потенцијално малигните и малигни лезии кога клиничкиот преглед се комбинира со една од наведените скрининг методи. За реализација на поставените цели во истражувањето беа вклучени вкупно 120 испитаници поделени во две групи: испитувана и контролна група. Испитуваната група ја сочинуваа 90 пациенти со дијагностицирани малигни, потенцијални малигни и суспектни малигни лезии. Испитуваната група беше поделена на три подгрупи. Првата подгрупа ја оформија 30 пациенти со клинички потенцијално малигни орални лезии. Триесет пациенти со клинички високо суспектни орални лезии за малигнитет беа вклучени во втората подгрупа испитаници, додека пак третата подгрупа испитаници ја оформија 30 пациенти со претходна историја на малигно орално заболување. Контролната група ја сочинуваа 30 пациенти со здрава и интактна орална слузокожа. Сите избрани пациенти се проследени според дијагностички протокол на заболувањето (American Joint Commission on Cancer), со претходна предоперативна подготовка, дијагностика, хируршка ексцизија и постоперативно клиничко следење. Изборот на пациентите во испитуваната и контролната група беше направен според одредени критериуми за вклучување и исклучување од студијата. Реализација на истражувањето (селекцијата на учесниците од испитуваната група) е спроведена на Универзитетската клиника за максилофацијална хирургија при Универзитетот “Св. Кирил и Методиј” во Скопје и Клиниката за болести на устата и пародонтот при Универзитетскиот стоматолошки клинички центар “Св. Пантелејмон” во Скопје. Во цитираните институции е реализиран клиничкиот преглед и спроведени се дијагностичките постапки (витално боење со Толуидин сино, орална ‘’brush” биопсија и примена на Velscope имиџинг системот) кај групата испитаници од сите три подгрупи. Патохистолошката анализа на примероците од испитуваната група се изведуваше на Институтот за патолошка анатомија на Медицинскиот факултет при Универзитетот “Св. Кирил и Методиј” во Скопје. Статистичка обработка на резултатите - Базата на податоци е анализирана со статистичките програми STATISTICA 7.1 и SPSS for Windows ver. 20. Статистичките серии, според дефинираните варијабли од интерес се табеларно и графички прикажани. Со евалуација на резултатите добиени од нашето истражување докажавме дека двете скрининг методи, витално боење со толуидин сино - ТС и оралната Brush биопсија имаат значајна дијагностичка вредност кај сите три групи испитаници, со поголема дијагностичката вредност на двете методи кај пациентите со високо суспектни лезии за ОСЦК. VELscope методот во ова истражување даде најслаби резултати во детекција на дисплазија и ОСЦК особено во групата на пациенти со потенцијално малигни заболувања (N1). Исто така овој метод дава повеќе лажно позитивни резултати и може да предизвика стрес кај пациентот и непотребни дополнителни интервенции. Примена на VELscope системот како дополнително средство за детекција, има значајна дијагностичка вредност кај пациентите со орални лезии високо суспектни за карцином (N2), како и кај пациентите со орални лезии и претходна историја на малигно орално заболување – локални рецидиви (N3). Комбинацијата на методите КОП и оралната Brush биопсија се покажа како најдобра опција во детекција на оралните потенцијално малигни и малигни лезии и ја препорачуваме како најдобара скрининг постапка особено за пациентите со долготрајни премалигни лезии и кај високо ризичните пациенти. Во специјалистичките стоматолошки ординации каде има најголема фреквенција на пациенти, најточна, најлесна и неинвазивна скриниг метода е комбинацијата на КОП и витално боење со Толуидин сино. Сугерираме Толуидин сино методот да биде составен дел на скринингот за орален канцер во секоја специјалистичка стоматолошка ординација. За следење на потенцијално малигни заболувања во стоматолошките ординации преферабилен избор е КОП во комбинација со ТС методот, но при дијагностицирање на лезии кои се високо суспектни за карцином препорачливо е покрај КОП да се примени оралната Brush биопсија како поточен и посигурен скрининг метод. Позитивните резултати и резултатите кои оставаат сомнеж од предложените скриниг методи КОП и Толуидин сино или КОП и оралната Brush биопсија мораат во најбрз временски период со хируршка биопсија да бидат проследени преку патохистолошка анализа

Applications and merits of conscious sedation in adult and geriatric dentistry

Sedation dentistry eases anxieties and phobias, helping patients remain calm and comfortable during dental procedures. Managing pain and anxiety is of paramount importance in dentistry. 10 to 30% of adults may have some form of dental fear or anxiety. Patient anxiety has always been a major problem in dental offices. We, the dentists, are in lack of expertise in providing control over our patients' anxiety and pain. Although anxiety and pain can be managed with psychological techniques, in many cases a pharmacological approach is required. With these many pharmacologic alternatives, many different dental patient populations can be sedated in a safe, effective manner, thus allowing the delivery of most dental treatments in a setting of reduced psychologic and physiologic stress. These pharmacologic sedatives have truly opened up a wonderful world of possibilities for the comfortable delivery of dental care, and should be integrated into every office's repertoire for delivery of care. Today, there is a wide range of techniques and medications for sedation and anesthesia, which depending on the preference and experience of the anesthesia provider, can achieve the desired effect by oral, inhaler, intramuscular or intravenous administration. In this lecture, we will focus on the interpretation on the present position of conscious sedation agents in adult dentistry and gerodontology as a valuable starting point for future perspectives

Buccal fat pad flap for closure of oroantral communication

Oroantral communication is created as a consequence of some dental procedures, extractions, expanded cyst, iatrogenic trauma or progressive infection. There are many traditional techniques that are used for this intervention, such as nasolabial flap, palatal transposition flaps, standard buccal flap, and latest technique pedicled buccal fat pad flap (BFP). For this technique is characteristic that the size of the buccal fat pad remains the same, no matter the body weight of the person and its fat distribution in the body. It is also easy to prepare and this tissue has a good blood supply. For this study were analyzed totally 43 articles, while 31 of them were with the inclusion criteria. It was based on narrative review on published articles in English language that reported results about the studied topic. The research was done with the use of data bases PubMed, Medscape, NCBI, and Cochrane Library. From the gathered results, it has been shown that patients treated with the BFP technique have had 81,75% successful outcome, and 18,25% resulted with failure. Pain was registered more intense, than the pain in the control group, same with postoperative edema, however there was not statistical significant difference in the maximum mouth opening in both techniques. From this study was concluded that the usage of BFP technique results with more intense post-operative consequences, however the high blood supply makes it good choice for closing OAC

Surgical procedures for soft tissue ridge augmentation - interposition grafting procedure

Background: Numerous surgical grafting procedures designed to reconstruct a partially toothless ridge or ridge defects have been described in the literature over the years. The procedures can be grouped according to the means used to increase the ridge such as soft and hard tissue augmentation procedures. To illustrate the different approaches to utilizing soft tissue augmentation, the following procedures will be discussed: Pedicle graft, Roll graft and Free graft procedures (Pouch graft, Interposition graft and Onlay graft procedure). Description of the procedure: In interpositional graft procedures, there is no need to remove the epithelium from the surface of the donor tissue. If augmentation is required in both buccolingual and apico-coronary direction, part of the graft must be placed above the surface of the tissue around the recipient site. Some of the grafted connective tissue surfaces will be exposed in the oral cavity. "Envelope" or partial thickness flap with relaxing incisions, is prepared on the vestibular surface of the defective area. An appropriate donor site is selected at the palate or in the area of the maxillary tubercle, and a free epithelial-connective tissue graft is harvested. If enlargement of the ridge height is not required, the epithelial surface of the graft is placed with the surrounding epithelium. The graft is sutured all over the tissue at the recipient site. The temporary bridge is positioned to serve as a reference when estimating the amount of tissue needed to fill the defect. Outcomes: The newly formed granulation tissue during healing will make a border between the graft and the adjacent tissue, smooth and properly epithelialized. Edema, which occurs postoperatively, will help contour the ridge. Conclusions: Class III ridge defects are a major challenge for the dentists, as the ridge needs to be enlarged in both vertical and horizontal dimensions. The combined procedures can be used successfully in such situation

Schwartz appliance and lip bumper as treatment modalities for mandibular crowding in mixed dentitions

Introduction: Dental crowding is the most common form of malocclusion. It is more pronounced in the mandible than in the maxilla and tends to increase with age. Depending on the degree of space deficiency and the age of the children the prevalence of dental crowding can be as high as 50%. Schwartz appliance and lip bumper have been widely used as an early treatment for increasing lower dental arch dimensions. Aim: The aim of this review is to evaluate the scientific research about the efficacy of Schwartz appliance and lip bumper and compare the changes caused by the two appliances in addressing mandibular crowding in the mixed dentition. Materials and Methods: A comprehensive literature search on the electronic databases: PubMed, Cochrane Library and Google Scholar was performed. Also, a search of the reference lists of included studies was conducted, to ensure comprehensive coverage of the literature. Search terms included "Schwartz appliance" OR "removable appliance" AND "lip bumper" OR "fixed appliance" AND "mandibular crowding" AND "mixed dentition" OR "early dentition". The search resulted in identifying several studies that met the inclusion criteria. Results: Results show that both Schwartz appliance and lip bumper can effectively improve mandibular crowding in mixed dentition, although the extent and type of changes produced by these appliances may vary. Schwartz appliance is more effective in increasing inter canine width, while the lip bumper has more effect on increasing the arch length. Patient compliance as well as treatment duration are important factors that can have an effect on the success of orthodontic treatment. Conclusion: Schwartz appliance and lip bumper are effective in alleviating mandibular crowding, thus providing cost-effective and simple treatment in mixed dentition. The choice of the appliance should be based on the individual patient’s needs and treatment goals. Further research is needed to evaluate and compare the stability and long-term effects of these two appliances as well as the need for further fixed orthodontic treatment. Keywords: Schwartz appliance, lip bumper, mandibular crowding, mixed dentitio

Oral erythema multiforme –case reports, diagnostic and treatment dilemma

Erythema multiforme is acute mucocutaneous condition that is considered to be immune-mediated hypersensitivity reaction to medicine or an infection.There are described three forms of erythema multiforme: “minor form”, “major form” and oral erythema multiforme.It presents a diagnostic dilemma due to varied possible manifestations.Diagnosis is often made based on history and clinical examination.In this article we report 5 cases of different forms of erythema multiforme following drug administration.Keywords:erythema multiforme,drug induced

Водена ткивна регенерација со употреба на collagen block (Bio-Oss Geistlich) во третман на инфракоскени пародонтални дефекти

Употребата на современите биоматеријали за водена регенерација на ткивата (Guided tissue regeneration - GTR) се покажува како многу подобра и поефикасна метода при стимулација на регенеративниот потенцијал на коскенoто ткиво, во споредба со изолираниот хируршки третман по пат на отворена киретажа и отстранување на присутниот дебридман. Цел: Приказ на случај во лекување на забало со генерализирана форма на агресивна пародонтална болест тип III. Материјал и метод: Пациентка на 51 годишна возраст е примена на Клиниката за болести на устата и пародонтот, со потреба од санација на забалото. Клинички е утврдена генерализирана форма на агресивна пародонтопатија, радиографски верификувана. Присутни инфракоскени вертикални дефекти на забите #14 и #13, #21, #22, #23, #24, #31, #41, #44 и #45. Причинител на состојбата е присутниот секундарен оклузален трауматизам и локална апертогнатија, како и долгогодишна инсуфициентна орална хигиена. Нотирана е едематозна гингива со променета боја и површинска структура, генерализиран интерпроксимален губиток на припој, активни пародонтални џебови со субгингивални конкременти и fetor ex ore. Во сите четири квадранти беше применета конзервативна и последователна хирушка пародонтална терапија (модифициран Widman флап). Изведен е целосен протокол за мануелна инструментација и пополнување на сите дефекти со Collagen block. Елиминирана беше и оклузалната траума. Резултат: По извршениот хируршки третман и воведен соодветен хигиено-диететски режим, гингивалното ткиво ја поврати нормалната розова боја и архитектоника. Шест месеци по интервенцијата направена е нова рентгенграфија каде се гледа репарирање и обновување на алвеоларната коска. Заклучок: Примената на биоматеријалите како дополнување во пародонталната хирургија претставува нов и ветувачки потенцијал во забрзаното и ефективно лекување на пародонталната болест и стимулација и регенерација на функционалниот припоен апарат на забот. Овој случај е приказ на редукција на инфракоскените дефекти и враќање на анатомскиот изглед и форма на потпорната алвеоларна коска атакувана низ фазите на заболувањето