18 research outputs found
A Rare Case of Pseudoaneurysm of the Ascending Aorta Presented as Superior Vena Cava Syndrome
Pseudoaneurysm of the ascending aorta constitutes a well known entity after thoracic aortic surgery. We present a rare case of a large pseudoaneurysm created five years after primary surgery that provokes a significant compression of the right mediastinal venous system causing superior vena cava syndrome. Perioperative findings showed two rush out points both coming from the distal aortic suture line which was performed five years earlier. The patient underwent reoperation under circulatory arrest facilitating safe exploration and repair of the distal anastomotic leaks
Simultaneously performed off-pump coronary artery bypass grafting and colectomy: a case report
This is written so as to report the case of a 71-year-old male with a diagnosis of sigmoid adenocarcinoma accompanied by severe coronary artery disease and unstable angina, which was subject to simultaneous surgical treatment. The patient initially underwent an off-pump coronary artery revascularization in order to avoid the complications of cardiopulmonary bypass, providing the opportunity of a colectomy at the same time with the use of safe surgical means. Our case suggests that performing an off-pump bypass procedure prior to cancer surgery can be an appropriate course of action in carefully selected cases
Superior vena cava syndrome in a patient with previous cardiac surgery: what else should we suspect?
<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Although mediastinal tumors compressing or invading the superior vena cava represent the major causes of the superior vena cava syndrome, benign processes may also be involved in the pathogenesis of this medical emergency. One of the rarest benign causes is a pseudoaneurysm developing in patients previously having heart surgery.</p> <p>Case report</p> <p>We present the case of a large pseudoaneurysm of the ascending aorta, five years after primary surgery, with a significant compression of the right mediastinal venous system causing superior vena cava syndrome, detected at chest CT angiography. Perioperative findings showed two rush out points both coming from the distal aortic suture line which was performed five years ago. The patient underwent reoperation under circulatory arrest facilitating safe exploration and repair of the distal anastomotic leaks</p> <p>Conclusion</p> <p>Enhanced chest CT should be always undertaken in all patients with superior vena cava syndrome, especially in those previously having cardiac or aortic surgery to correctly evaluate the presence of a pseudoaneurysm. Mass effect to the superior vena cava makes necessary an open surgical treatment of the pseudoaneurysm so as to concurrently resolve the right mediastinal venous system's compression. Surgery should be performed in terms of safe approach to avoid exsanguination and cerebral malperfusion.</p
Cor triatriatum presenting as heart failure with reduced ejection fraction: a case report
Cor triatriatum is a rare congenital cardiac malformation and it usually refers to the left atrium. We report an unusual case of cor triatriatum in a 33 - year old woman presented with congestive heart failure caused by left ventricular systolic dysfunction
Transternal repair of a giant Morgagni hernia causing cardiac tamponade in a patient with coexisting severe aortic valve stenosis
<p>Abstract</p> <p>Background</p> <p>Foramen of Morgagni hernias have traditionally been repaired by laparotomy, lapascopy or even thoracoscopy. However, the trans-sternal approach should be used when these rare hernias coexist with other cardiac surgical diseases.</p> <p>Case presentation</p> <p>We present the case of a 74 year-old symptomatic male with severe aortic <b>valve </b>stenosis and global respiratory failure due to a giant Morgagni hernia causing additionally cardiac tamponade. The patient underwent simultaneous repair of the hernia defect and aortic valve replacement under cardiopulmonary bypass. The hernia was repaired through the sternotomy approach, without opening of its content and during cardiopulmonary reperfusion.</p> <p>Conclusions</p> <p>Morgagni hernia can rarely accompany cardiac surgical pathologies. The trans-sternal approach for its management is as effective as other popular reconstructive procedures, <b>unless viscera strangulation and necrosis are suspected</b>. If severe compressive effects to the heart dominate the patient's clinical presentation correction during the cardiopulmonary reperfusion period is mandatory.</p
Acute heart failure caused by a giant hepatocellular metastatic tumor of the right atrium
We present a symptomatic 40-year-old cirrhotic man who presented with sudden onsets of syncope. Echocardiography revealed right ventricular outflow track obstruction caused by a huge right atrial mass. The tumor was surgically excised under cardiopulmonary bypass. Although no primary cancerous lesion in the liver was detected, histopathology revealed that the mass was a metastatic hepatocellular carcinoma. The aim of this report is to show the value of urgent preoperative computed tomography and its contribution in the operative strategy. The importance of urgent surgical treatment with tricuspid valve sparing tumor resection is emphasized even though the prognosis for such patients is dismal. We also discuss the further management options of such rare case
Intimal aortic sarcoma mimicking ruptured thoracoabdominal type IV aneurysm. a rare case report and review of the literature
Primary intimal aortic sarcoma represents a very rare and highly lethal medical entity. Diagnosis is made either by embolic events caused by the tumor or by surrounding tissue symptoms such as pain. Herein we report an extremely rare case of a 51-year-old man previously operated for ascending aortic aneurysm, who presented with clinical and radiological findings suggestive of a ruptured thoracoabdominal type IV aneurysm. The patient underwent radical resection of the aorta and surrounding tissue with placement of a composite 4-branched graft. The diagnosis was made by frozen section and regular histopathologic examination of the specimen and the patient received adjuvant chemotherapy. Nine months after surgery the patient is still alive and has no signs of recurrence. We review the literature and discuss the option of postoperative chemotherapy
Blood flow changes within optic nerve head during extracorporeal circulation
Σκοπός: Η παρούσα αγγειοκινητική μελέτη πραγματοποιήθηκε για να παρουσιάσει τις μεταβολές της αιματικής ροής της κεφαλής του οπτικού νεύρου (KON) κατά τη διάρκεια κλασσικών καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων που εμπεριέχουν την εξωσωματική κυκλοφορία προκειμένου να προσδιοριστεί το εναλλασσόμενο περιβάλλον άρδευσης που παρουσιάζουν οι αυτορρυθμιζόμενοι ιστοί σε συνθήκες μέτριας υποθερμίας. Υλικό-Μέθοδος: Είκοσι ένας ασθενείς χωρίς οφθαλμικές παθήσεις αποτέλεσαν τη βάση των δεδομένων μας. Διεγχειρητικές μετρήσεις της αιματικής ροής της ΚΟΝ διενεργήθηκαν με τη χρήση ενός σύνθετου φορητού οπτικού laser συστήματος βυθοσκόπησης και υπερήχων (Laser Doppler Flowmeter-LDF) το οποίο προσδιόρισε σε συγκεκριμένα ταυτόσημα σημεία του οφθαλμικού βυθού τις μεταβαλλόμενες ροές μετά από τη χορήγηση γενικής αναισθησίας στον ασθενή (σημείο αναφοράς-Φάση 1), κατά τη διάρκεια της καρδιοαναπνευστικής παράκαμψης στο χαμηλότερο σημείο θερμοκρασίας στη φάση της υποθερμίας (Φάση 2) και κατά την επαναφορά της λειτουργίας της καρδιάς στη φάση της επανάρδευσης (Φάση 3). Επιπροσθέτως πραγματοποιήθηκε συσχέτιση των μεταβλητών ροής της ΚΟΝ με σημαντικούς εγχειρητικούς παράγοντες που επηρεάζουν γενικότερα την αιμοδυναμική όπως είναι η μερική πίεση του διοξειδίου του άνθρακα, η μέση αρτηριακή πίεση, η ενδοφθάλμια πίεση, η θερμοκρασία, η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης, ο χρόνος αποκλεισμού της ανιούσας αορτής και ο χρόνος της εξωσωματικής κυκλοφορίας. Η συσχέτιση αυτή εφαρμόστηκε στους προαναφερθέντες χειρουργικούς χρόνους αλλά και μεταξύ των τριών φάσεων. Αποτελέσματα: Η στατιστική ανάλυση ανέδειξε σημαντική πτώση της αιματικής ροής της ΚΟΝ (p<0.0001) κατά 32.1±14.5% από τη φάση 1 στη φάση 2 καθώς και σημαντική ανάκαμψη της (ρ=0.0028) κατά 35.6±58.1% από τη φάση 2 στη φάση 3. Επιπλέον παρατηρήθηκε η αρνητική επίδραση του παρατεταμένου χρόνου εξωσωματικής στην αιματική ροή της ΚΟΝ (p=0.031) καθώς και ότι η ρΗ-stat τεχνική για τη ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας, η οποία καταργεί την αυτορρύθμιση, δεν αποφέρει την αναμενόμενη αύξηση της ροής η οποία με τη σειρά της θα βελτίωνε την άρδευση. Συμπέρασμα: Οι μετρήσεις αιματικών ροών στον οφθαλμικό βυθό μπορούν να πραγματοποιηθούν με επιτυχία με τη χρήση του οπτικού συστήματος LDF. Επιπλέον η αγγειοκινητική αυτή προσέγγιση που καταγράφει με ακρίβεια τις μεταβολές της μικροκυκλοφορίας των αυτορρυθμιζόμενων ιστών αποτελεί ένα «παράθυρο» για την διερεύνηση αιμοδυναμικών αλλαγών που επισυμβαίνουν στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής κυκλοφορίας. Η αιματική ροή της ΚΟΝ μειώνεται σημαντικά κατά τη διάρκεια της καρδιοαναπνευστικής παράκαμψης και το σύστημα αυτορρύθμισης της φαίνεται να καταργείται όταν η πίεση άρδευσης της μειώνεται κάτω από το κρίσιμο σημείο των 50 mmHg. Παρότι η άρδευση της ΚΟΝ επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα κατά τη φάση της επανάρδευσης καθιστώντας έτσι το μηχανισμό της εξωσωματικής κυκλοφορίας ασφαλή, αξίζει να σημειώσουμε ότι η αποφυγή παρετεταμένης εξωσωματικής είναι επιβεβλημένη προκειμένου να μην παρουσιάζονται φαινόμενα υποάρδευσης στους αυτορρυθμιζόμενους ιστούς τα οποία μπορεί να αποτελέσουν το υπόστρωμα για νευροφθαλμικές επιπλοκές
Risk Factors for Acute Postoperative Delirium in Cardiac Surgery Patients >65 Years Old
Background: Acute postoperative delirium is the most common neuropsychiatric disorder in cardiac surgery patients in the intensive care unit (ICU). The purpose of this study was to evaluate the possible risk factors of postoperative delirium (POD) for cardiac surgery patients in the ICU. Materials and Methods: The study population was composed of 86 cardiac surgery patients managed postoperatively in the cardiac surgery ICU. Presence of POD in patients was evaluated by the CAM-ICU scale. Results: According to the CAM-ICU scale, 22 (25.6%) patients presented POD; history of smoking, alcohol use, COPD, and preoperative permanent atrial fibrillation were associated with POD (for all, p < 0.05). The type of cardiac surgery operations, type of analgesia, and red blood cell transfusion in the ICU were not associated with POD (p > 0.05), while cardiac arrhythmia in the ICU, hypoxemia in the ICU after extubation (pO2 < 60 mmHg), and heart rate after extubation were predisposing factors for POD (for all, p < 0.05). Multivariable logistic regression analysis (adjusted to risk factors) showed that hypoxemia after extubation (OR = 20.6; 95%CI: 2.82–150), heart rate after extubation (OR = 0.95; 95% CI: 0.92–0.98), and alcohol use (OR = 74.3; 95%CI: 6.41–861) were predictive factors for acute postoperative delirium (for all, p < 0.05). Conclusion: Alcohol use and respiratory dysfunction before and after heart operation were associated with acute postoperative delirium in cardiac surgery ICU patients