Анализа на временската функција кај простите предлози во италијанскиот јазик и нивните еквиваленти во македонскиот јазик

Апстракт: Предлозите имаат многу значајна функција во економијата на говорот: да ги поврзуваат различните елементи во реченицата и да воспоставуваат однос меѓу различни елементи во реченицата. Пристапот според кој предлозите изразуваат некаков општ однос меѓу две јазични единици точната интерпретација на исказот ја темели пред сè на контекстот.Ваквото функционално сфаќање на предлозите потекнува уште од 16 век кога се согледала сличност меѓу падежните афикси и предлозите. Така предлозите изразуваат само општ однос меѓу два елемента, а конкретната интерпретација на односите произлегува од контекстот. Функционалното одредување на предлозите често се поврзува со нивното просторно и временско значење. Во сите јазици кои имаат предлози најистакната функција им е нивната функција да упатуваат на просторен и временски однос, па така предлогот можеме да го опишеме како универзално средство со кое се изразуваат просторни и временски односи.Предмет на нашето истражување е временската функција кај простите предлози во италијанскиот јазик и нејзините еквиваленти во македонскиот јазик. Клучни зборови: временска функција, прости предлози, италијански јазик, македонски јазик, еквиваленти

Преглед на најчестите лажни парови меѓу италијанскиот и шпанскиот јазик

Лажните парови се лексички единици во два различни јазици кои имаат иста или слична форма, а различно значење. Тие се најчести причинители за грешки при изучувањето на даден странски јазик, а грешките најчесто се должат на погрешната аналогија меѓу мајчиниот и странскиот јазик кој се изучува. Овој труд има за цел да ги проучи лажните парови при изучувањето на италијанскиот и шпанскиот јазик како странски јазици. Станува збор за два многу слични јазика, кои припаѓаат на романската група јазици, но сепак постојат и значајни разлики меѓу нив, како во поглед на граматичката структура, така и во поглед на лексиката. Клучни зборови: лажни парови, хомофони, италијански јазик, шпански јазик, лексика, разлики

Синтаксичко-семантички функции на предлогот SU и неговите можни еквиваленти во македонскиот јазик

Апстракт. Семантиката на предлозите, која е наш предмет на истражување во овој труд, ќе ја анализираме врз основа на релациите кои ги воспоставуваат предлозите со другите зборови во реченицата. Значењето е многу комплексно и тешко за дефинирање бидејќи неговото проучување вклучува повеќе фактори и дисциплини. Многу често еден збор може да се употреби со значење кое е различно од она основното и притоа добива ново, поинакво кое се нарекува фигуративно или преносно. Предлозите најчесто се јавуваат со своето примарно значење кое е просторно, а по пат на метафора добиваат ново, изделено значење. Во нашиот труд ќе направиме една детална анализа на предлошките конструкции кои се состојат од предлогот su и именски збор и ги изразуваат истите синтаксички и семантички функции што некогаш ги изразувале падежите со предлози или без нив во латинскиот јазик. Притоа, ќе се обидеме да ги најдеме сите можни еквиваленти во македонскиот јазик преку еден контрастивен пристап. Клучни зборови: функции, предлошки конструкции, контрастивна анализа, еквиваленти, италијански јазик, македонски јазик

Семантичките изразни средства во жаргонскиот израз на младите во Италија

Во овој труд се претставени резултати од експериментално истражување чијашто примарна цел беше да се анализираат начините кои овозможуваат збогатување на лексичкиот фонд на жаргонскиот израз на младите со зборови кои го изгубиле своето примарно значење преку семантички операции. Во трудот се анализира како писмен, така и устен корпус. Извори на корпусот за анализа се списанијата наменети за младите “Ragazza moderna” и “Cioè” како и филмови во кои се третираат теми од животот на младите и во кои токму младите се главни актери. Во воведот накратко се посветува внимание на карактеристиките на јазичните вариетети кои се дефинираат како „говор на младите“. Во продолжение на трудот се опишуваат изворите на корпусот, а потоа се преминува кон опишување и претставување на спроведеното истражување

ПОТЕКЛОТО НА ПРЕДЛОЗИТЕ ВО ИТАЛИЈАНСКИОТ ЈАЗИК

Предлозите се едни од најупотребуваните јазични единици во јазиците штоги поседуваат. Овие јазични единици имаат многу значајна функција во економијата наговорот: да ги поврзуваат различните елементи во реченицата и да воспоставуваат однос меѓуразлични елементи во реченицата. Предлозите се поврзани со категоријата падеж, а во јазицитекаде што деклинацијата е загубена, каков што е случајот со италијанскиот и македонскиотјазик, предлозите ги преземаат функциите на падежите или на падежните флексии и тие гиизразуваат односите меѓу зависните и главните членови во синтагмата и во реченицата. Вонашиот труд ќе направиме еден историски преглед на предлозите во италијанскиот јазик со целда ја увидиме поврзаноста на овие јазични единици со падежите во латинскиот јазик затоа штоприлошките определби кои ги означуваат италијанските предлози, во класичниот латинскијазик се изразувале исклучиво со помош на падежите

ПРЕГЛЕД НА НАЈЧЕСТИТЕ ЛАЖНИ ПАРОВИ МЕЃУ ИТАЛИЈАНСКИОТ И ШПАНСКИОТ ЈАЗИК

Лажните парови се лексички единици во два различни јазици коиимаат иста или слична форма, а различно значење. Тие се најчести причинители загрешки при изучувањето на даден странски јазик, а грешките најчесто се должат напогрешната аналогија меѓу мајчиниот и странскиот јазик кој се изучува.Овој труд има за цел да ги проучи лажните парови при изучувањето на италијанскиоти шпанскиот јазик како странски јазици. Станува збор за два многу слични јазика, коиприпаѓаат на романската група јазици, но сепак постојат и значајни разлики меѓу нив,како во поглед на граматичката структура, така и во поглед на лексиката

Разлики меѓу шпанскиот и италијанскиот јазик од фонолошка гледна точка

Споредувањето е активност која ја вршиме секојдневно со цел да ги истакнеме сличностите и разликите помеѓу две дејства, лица или нешта. Многу научни дисциплини го користат методот на споредба или контрастивна анализа. Во нашиот труд ќе направиме споредба меѓу фонолошките карактеристики во италијанскиот и шпанскиот јазик со цел да ги истакнеме разликите на фонолошко ниво. Во почетокот на трудот ќе направиме краток преглед на потеклото на италијанскиот и шпанскиот јазик, а потоа ќе се задржиме на некои најзначајни разлики во поглед на акцентот и вокалниот и консонантскиот систем во двата јазика. Овој труд може да најде примена во наставата по италијански и шпански јазик и да им помогне на студентите во надминување на тешкотиите при изучување на овие два странски јазика, како и во намалување на грешките кои настануваат како резултат на заемното влијание меѓу двата јазика

ANALYSIS OF THE TIME FUNCTION IN THE SIMPLE PREPOSITIONS IN THE ITALIAN LANGUAGE AND THEIR EQUIVALENTS IN MACEDONIAN LANGUAGE

Prepositions have a very important function in the economy of speech: to connect different elements in a sentence and to establish a relationship between different elements in a sentence. The approach according to which prepositions express some kind of general relationship between two linguistic units builds the correct interpretation of the statement above all on the context. This functional understanding of prepositions dates back to the 16th century, when a similarity between case affixes and prepositions was perceived. Thus, prepositions express only a general relationship between two elements, and the concrete interpretation of the relationship arises from the context. The functional determination of prеpositions is often associated with their spatial and temporal meaning. In all languages ​​that have prepositions, their most prominent function is their function to refer to a spatial and temporal relationship, so we can describe the preposition as a universal means by which spatial and temporal relationships are expressed. The subject of our research is the time function in simple prepositions in the Italian language and its equivalents in the Macedonian language. Keywords: time function; simple prepositions; Italian language; Macedonian language; equivalents

THE COGNITIVE APPROACH IN DESCRIBING THE MEANINGS OF PREPOSITIONS

This article aims to present the cognitive approach in describing the meanings of the prepositions. The traditional approach completely ignored the question of the link between the different meanings or assumed that the different meanings were interrelated by chance. This approach is applied in the dictionaries, the traditional grammar and in the foreign language textbooks. A new way in describing the meaningful variations of the prepositions has been developed with the cognitive linguistic approach. This approach observes prepositions as multilingual linguistic units where the different meanings are systematically interconnected and form semantic networks. The meaning of the polysemic units such as the prepositions are based on the underlying hypothesis of cognitive linguistics according to which linguistic units do not refer to objects in the external world, but to the concepts in the human mind. This means that semantic structure is identified with the conceptual structure, and therefore the meaning is identified with the concept. The purpose of this article is to explain the basic hypothesis of cognitive linguistics, that the various meanings of the prepositions are interrelated into semantic network formed out of the prototypical meaning

СИНТАКСИЧКО-СЕМАНТИЧКИ ФУНКЦИИ НА ПРЕДЛОГОТ SU И НЕГОВИТЕ МОЖНИ ЕКВИВАЛЕНТИ ВО МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Семантиката на предлозите, која е наш предмет на истражување во овојтруд, ќе ја анализираме врз основа на релациите кои ги воспоставуваат предлозите содругите зборови во реченицата. Значењето е многу комплексно и тешко за дефинирањебидејќи неговото проучување вклучува повеќе фактори и дисциплини. Многу честоеден збор може да се употреби со значење кое е различно од она основното и притоадобива ново, поинакво кое се нарекува фигуративно или преносно. Предлозите најчестосе јавуваат со своето примарно значење кое е просторно, а по пат на метафора добиваатново, изделено значење.Во нашиот труд ќе направиме една детална анализа на предлошките конструкциикои се состојат од предлогот su и именски збор и ги изразуваат истите синтаксички исемантички функции што некогаш ги изразувале падежите со предлози или без нивво латинскиот јазик. Притоа, ќе се обидеме да ги најдеме сите можни еквиваленти вомакедонскиот јазик преку еден контрастивен пристап