Türkiye'de buğday (t. Aestivum l.) ekim alanı, üretim ve veriminin krigging yöntemi ile değerlendirmesi

The purpose of this study was to reveal similarities and dissimilarities of provinces and to determine the potential of provinces on wheat in terms of for acreage, production and yield by using krigging method in Turkey. Wheat is the most important and strategic crop for Turkey and plays important a role in crop production, food industry and animal husbandry whether it is given greater importance in production marketing and valorization. Results revealed that, significant relationships appear between acreage, production and crop yield. Besides, climatic, topographic and soil conditions are very significant factors in determining acreage, yield and production of wheat. The use of cultivars having higher yield, more tolerance to drought cold, and have a shorter growing period allowing rapid development will increase crop, yield therefore acreage and production.Bu çalışmanın amacı Krigging metodu ile Türkiye’de buğday yetiştiriciliği yapılan illerin ekim alanı, üretim ve verimi bakımından benzerlik ve farklılıklarının saptanması ve potansiyellerinin belirlenmesidir. Buğday Türkiye için önemli ve stratejik bir ürün olup bitkisel üretim, gıda sanayi ve hayvan beslenmesinde kullanılmaktadır. Çalışmalar ekim alanı, üretim ve verim arasında önemli ilişki olduğunu ortaya koymuştur. Buğdayın ekim alanı, verim ve üretim miktarında iklim, topografya ve toprak koşulları önemli faktörler olarak karşımıza çıkmaktadır. Bunun yanı sıra verimi yüksek, soğuğa ve kurağa daha dayanıklı, vejetasyon süresi kısa çeşit kullanımı da buğdayda ekim alanı, verim ve üretim miktarında artışlara neden olmaktadır

Investıgatıon Of Yıeld, Physıcal Qualıty And Physıologıcal Characterıstıcs Of Some Two-Lıne And Sıx-Lıne Barley Genotypes In Eskısehır Condıtıons

In this study carried out in Eskişehir dry farming conditions, advanced two-row and six-row barley genotypes and their parents and physiological characteristics, physical quality elements, and yields of some varieties adapted to the region were investigated. The study was carried out in Eskişehir Osmangazi University, Faculty of Agriculture, Field Crops Department, in the research and application field, for two years in 2012-2013 and 2013-2014 production seasons. In the study, heading time, flowering time, flag leaf area, SPAD value, canopy temperature, test weight, thousand-grain weight, grain largeness ratio, and yield parameters were investigated. According to the findings obtained; Significant differences were determined between cultivars, hybrids, and parents in terms of yield, quality, and physiological characteristics. While the CLR x PLS 6-row hybrid stands out in terms of quality and physiological characteristics, the 2-row cultivar candidate of the same hybrid stood out in terms of yield and it was predicted that these hybrids could be evaluated as cultivar candidates with desired characteristics

Ekmeklik Buğdayda (Triticum aestivum L.) Bazı Kalite Parametrelerinin Farklı İstatistiki Metodlarla İncelenmesi

Bu çalışmada ekmeklik buğdayda kalitenin önemli göstergesi olan protein oranına etki eden kalite unsurlarının protein üzerine etki derecelerini belirli istatistiki metotlar kullanılarak ortaya koymak amaçlanmıştır. Ayrıca proteine etki eden kalite unsurlarının bitki ıslahında kullanılabilme olanaklarını araştırmak bu çalışmanın amacını oluşturmuştur. Çalışmada sedimentasyon, 1000 tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, gliyadin indeksi ve gluten bant değerlerinin protein oranı üzerine etkisi korelasyon, path analizi, çoklu regresyon analizi ve ana bileşenler analizi yöntemlerine göre analiz edilerek en uygun kalite unsurları belirlenmiştir. Sonuç olarak sedimentasyon, gliyadin ve gluten protein oranına en etkili kalite unsurları olarak belirlenmiştir

Ekmeklik Buğday Çeşit/hatlarında Tartılı Derecelendirme Yönteminin Kullanılabilirliği

Bu çalışmada otuz adet ekmeklik buğday çeşit/hatlarının verim ve kaliteye etkili olan verim, verim unsurları ve kalite kriterleri açısından tartılı derecelendirme yöntemine göre değerlendirilmesi yapılmıştır. Çalışmada çeşit/hatların verim, hasat indeksi, bin tane ağırlığı, m²de başak sayısı, başakta tane sayısı, başakta tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, protein oranı ve mini sedimantasyon yönünden performansları belirlenmiştir. Verim, verim unsurları ve kalite kriterleri yönünden 3 ile 12 nolu çeşit/hatlar çok iyi ve stabil performans göstermiştir. Tartılı Derecelendirme sistemi doğru, etkin ve hızlı bir seleksiyon ve değerlendirme sistemi olarak belirlenmiştir

Farklı Gamma Işını Dozlarının Ekmeklik Buğdayda Fide Gelişimi Üzerine Etkisi

Bu araştırmada iki ekmeklik buğday çeşidinin tohumlarına uygulanan yedi farklı gamma dozlarının M1 bitkilerinde çıkış oranı (%), fide boyu (cm), kök uzunluğu (cm) ve fide kuru ağırlığı (gr) üzerine etkileri araştırılmıştır. Buğdayda çıkış oranı, fide boyu, kök uzunluğu ve fide kuru ağırlığı üzerine etkisine artan gamma ışınlarının bitki gelişimini negatif olarak etkilediği ve bitki gelişimindeki bu düşüşlerin artan doz uygulamasına paralel olarak lineer bir şekilde meydana geldiği belirlenmiştir. Diğer taraftan fide boyu ve kök uzunluğunda 250 Gy ışın uygulaması %50’den fazla bir azalış meydana getirmiştir. Bu sonuçlara göre gama ışını uygulayarak ekmeklik buğday ıslahında iyi bir varyasyon oluşturulabilir

Eskişehir ekolojik koşullarında ekim zamanının şeker mısırın (Zea mays saccharata Sturt) verim ve ta¬rımsal özellikleri üzerine etkisi

This research was carried out to determine the effect of sowing dates on yield and agricultural characteristics of some sweet corn varieties. The experiments were conducted during 2008 at the Eskisehir Osmangazi University Research Field of Agriculture Faculty. Two sowing dates (1 May and 30 May) and seven sweet corn varieties (Lumina, Merit, Sunshine, Jubile, Challanger and Yellow Baby commercial varieties and 2201 experimental variety) were used. The experiment was designed as split plots with four replications. Plant height, first ear height, days to tasseling, days to silking, number of leaves per plant, ear number per plant, ear weight (de-husked), ear length, ear diameter, kernel number of per ear and ear yield were determined. Statistically differences were found among sowing dates and tested varieties for all traits except ear number per plant and ear diameter. Early sowing date had lower plant height, first ear height, number of leaves per plant, ear length, kernel number of per ear and ear weight (de-husked) and yield. On the other hand, early sowing date increased days to silking and tasseling. 30 May sowing date and Sunshine variety gave the highest yield (de-husked). Phenotypic correlation analysis indicated that plant height with first ear height, number of leaves per plant with first ear height, ear weight with ear diameter had significant and positive correlations.Bu araştırma, bazı şeker mısırı çeşitlerinde, ekim zamanının, verim ve tarımsal özellikler üzerine etkisini belirlemek amacıyla, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Ziraat Fakültesi Araştırma ve Uygulama arazisinde, 2008 yılında yürütülmüştür. Araştırmada, 2 ekim zamanı (1 Mayıs ve 30 Mayıs) ile 7 adet şeker mısır çeşidi (Lumina, Merit, Sunshine, Jübile, Challanger ve Yellow Baby ticari çeşitleri ile 2201 deneme çeşidi) kullanılmıştır. Deneme, bölünmüş parseller deneme deseninde, 4 teker-rürlü olarak kurulmuştur. Çalışmada; bitki boyu, ilk koçan yüksekliği, bitki başına yaprak sayısı, tepe püskülü ve koçan püskülü çıkış süreleri, bitki başına koçan sayısı, koçan özellikleri olarak koçan boyu, koçan çapı, koçanda dane sayısı ortalama kavuzsuz koçan ağırlığı ve verim değerleri belirlenmiştir. Ekim zamanı ve çeşitler arasında, bitki başına koçan sayısı ve koçan çapı dışında, incelenen tüm özellikler bakımından istatistiki farklılıklar belirlenmiştir. Erken ekimler bitki boyu, ilk koçan yüksekliği, yaprak sayısı, koçan uzunluğu, koçanda dane sayısı, ortalama kavuzsuz koçan ağırlığı ve dekara verimin azalmasına, tepe püskülü ve koçan püskülü çıkış sürelerinin ise artmasına neden olmuştur. En yüksek dekara kavuzsuz koçan verimi, 30 Mayıs ekiminde Sunshine çeşidinden elde edilmiştir. Ayrıca incelenen özellikler arasında yapılan korelasyon testi sonucunda, bitki boyu ile ilk koçan yüksekliği, yaprak sayısı ile ilk koçan yüksekliği ve koçan ağırlığı ile koçan çapı arasında önemli ve olumlu korelasyonların olduğu belirlenmiştir

Farklı Özellikteki Ekmeklik Çeşitlerinin Duyusal Analizler Yönünden Değerlendirilmesi

Ekmeklerin duyusal değerlendirmesi onların yenile bilirlik kalitesi ile ilgilidir. Ekmekte kalite, ekmeğin renk, tat ve koku bakımından değerlendirilmesi ile ortaya konabilir. Bu çalışmada piyasada satılan Tam Buğday, Normal, Trabzon, Patates, Mısır, Çavdar, Susam, Yulaf, Tost, Lavaş ekmek tiplerinin üniversite öğrencileri arasında beğeni düzeyinin renk, koku ve tat yönünden belirlenmesi ve en beğenilen ekmek tipinin ortaya konmasını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Susamlı ekmek, tam buğday ekmeği ve yulaflı ekmek renk, koku ve tat yönünden en beğenilen ekmekler olarak belirlenmiştir

Evaluation Acreage, Production and Yield of Wheat (T. aestivum L.) by Krigging Method in Turkey

The purpose of this study was to reveal similarities and dissimilarities of provinces and to determine the potential of provinces on wheat in terms of for acreage, production and yield by using krigging method in Turkey. Wheat is the most important and strategic crop for Turkey and plays important a role in crop production, food industry and animal husbandry whether it is given greater importance in production marketing and valorization. Results revealed that, significant relationships appear between acreage, production and crop yield. Besides, climatic, topographic and soil conditions are very significant factors in determining acreage, yield and production of wheat. The use of cultivars having higher yield, more tolerance to drought cold, and have a shorter growing period allowing rapid development will increase crop, yield therefore acreage and production

Buğday (Triticum aestivum L.) ve Arpanın (Hordeum vulgare L.) Orta Anadolu Bölgesi’ndeki Üretim Potansiyeli

Bu çalışmada buğday ve arpa yönünden Orta Anadolu Bölgesi’nde bulunan illerin ekim alanı, üretim ve verim bakımından incelenmiş, birbirlerine göre benzerlik ve farklılıkları ortaya konmuş ve verim yönünden bölgenin analizi yapılmıştır. İller bakımından arpa için üç, buğdayda ise iki farklı grup belirlenmiştir. Arpa için Afyon, Uşak, Aksaray, Kütahya, Yozgat ve Kırşehir illeri aynı grubu oluştururken, Ankara, Konya ve Nevşehir illeri diğer grubu oluşturmuştur. Eskişehir ili ise tek başına bir grup meydana getirmiştir. Buğdayda Afyon, Kütahya, Konya Yozgat, Eskişehir, Ankara, Kırşehir ve Nevşehir bir grubu oluştururken; Uşak ve Aksaray ise diğer grubu oluşturmuştur. Bölgenin verim haritalarına göre arpa ve buğdayda da üç farklı verim düzeyi belirlenmiştir. Her iki ürün için bölgede verim düzeyi 200-280 kg/da arasında değişmektedir