Survey of the residual polycyclic aromatic hydrocarbons in petroleum contaminated soils in Shahrekord in 2013

زمینه و هدف: هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) گروه بزرگی از آلایند های محیطی را تشکیل می دهند که به دلیل سمیت، سرطان زایی و نیز مقاومت نسبت به تجزیه از اهمیت خاصی برخوردار هستند. منشاً اصلی ورود آن ها به محیط، نفت و فراورده های نفتی می باشد. این مطالعه با هدف تعیین باقیمانده هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه ای در خاک های آلوده به ترکیبات نفتی در شهرستان شهرکرد انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، از سه نوع سایت آلوده در شهرستان شهرکرد (سایت حومه خطوط انتقال نفت پس از حادثه شکستگی خط لوله، سایت در معرض دود اگزوز و سایت مخازن ذخیره سوخت) به صورت تصادفی نمونه برداری انجام و غلظت فنانترن و پایرن پس از استخراج توسط دستگاه کرواتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) اندازه گیری شد. یافته ها: میانگین غلظت فنانترن و پایرن در سایت حومه خط انتقال به ترتیب 8/6±14/24 و 42/20±67/50، میلی گرم بر کیلوگرم در سایت مخازن ذخیره به ترتیب 02/0±22/0 و 1±5/2 میلی گرم بر کیلوگرم و در مناطق در معرض دود به ترتیب 45/19±24/32 و 23/36±32/61 میلی گرم بر کیلوگرم بود. رابطه بین غلظت های فنانترن و پایرن در سایت حومه خط انتقال و مخازن نفت با توجه به استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO) و آژانس ثبت بیماری ها و مواد سمی (ATSDR) و همچنین در سایت در معرض دود اگزوز با توجه به استانداردWHO معنی دار می باشند که نشانگر آلودگی شدید در این مناطق می باشد. نتیجه گیری: غلظت فنانترن وپایرن در سایت حومه خط انتقال با کاربری کشاورزی به طور متوسط به ترتیب 200 و 500 برابر استاندارد WHO برای خاک های کشاورزی (خاک غیر آلوده) و غلظت فنانترن و پایرن برای پمپ بنزین های اندازه گیری شده به طور متوسط 6 و 12 برابر استاندارد WHO برای سایت های در معرض اگزوز اتومبیل اندازه گیری شده است؛ بنابراین بایستی راهکارهای مناسب پالایش (از جمله زیست پالایی) این خاک ها مد نظر قرار گیرد

The efficiency of biological sludge on hexavalent chromium removal from aqueous solution

Background and aims: Out of different techniques for chromium (Cr) removal, biological treatment has a special status. This study was conducted to determine the efficacy of biological sludge on hexavalent Cr (VI) removal from aqueous solutions. Methods: In this experimental study, the required sludge was collected from municipal sewage refinery after aeration basin and introduced into the reactor and Cr and nutrients were added to it. The effect of dissolved oxygen (DO), Cr initial concentration, pH, temperature, glucose concentration, and contact time on chromium removal rate was evaluated. At each step, the samples withdrawn from the reactor were filtered and Cr (VI) level was measured using HACH Company instructions and spectrophotometry. Results: The findings of this study showed that at 2 mg/L DO, 80 mg/L Cr initial concentration, 5000 mg/L sludge concentration, pH= 3, 30°C temperature, 250 mg/L introduced glucose concentration, and 24 h contact time, about 97.5 % of Cr (VI) was removed. As DO, pH, and the introduced glucose concentration decreased and the initial sludge concentration increased, temperature and contact time of Cr removal efficiency increased. Conclusion: The results of this study showed that use of the activated sludge of sewage refinery could be used for Cr removal with regards to environmental aspects

Investigation on bio kinetic coefficients for making biological treatment of wastewater treatment plants in cold region

زمینه و هدف: انتخاب ضرایب سینتیک رشد، متناسب با شرایط محلی، برای طراحی بهینه سیستم‌های تصفیه بیولوژیکی فاضلاب و دستیابی به استانداردهای تخلیه پساب‌ها به محیط الزامی است. این پژوهش با هدف تعیین ضرایب سینتیک رشد در فرایندهای تصفیه بیولوژیکی فاضلاب‌های شهری در مناطق سردسیر کشور انجام شد. روش بررسی: این مطالعه به صورت مداخله‌ای- نیمه تجربی با استفاده از فرایند سیستم لجن فعال با هوادهی ممتد در مقیاس پایلوت انجام پذیرفته است. متغییرهای تحقیق برای محاسبه ضرایب بازده سلولی (Y)، مرگ و میر (kd)، نیمه اشباع (Ks) و رشد حداکثر (µmax) به صورت روزانه اندازه گیری شد. پایلوت برای سه غلظت 2000، 3000 و mg/L 4000 جامدات معلق مایع مخلوط و در سن لجن‌های مختلف در محدوده 30-20 روز و زمان‌های ماند هیدرولیکی بین 28-20 ساعت راهبری شد. ضرایب بیوسینتیک بر حسب COD و BOD5 محاسبه گردید. یافته‌ها : نتایج نشان داد که ضرایب Y، K، Kd، Ks و maxµ برحسب COD به ترتیب در محدوده 49/0-14/0، d-109/1-72/0، d-1 015/0-002/0، mg/L 16/251-99/178 و d-135/0– 15/0 بود. میزان این ضرایب بر حسب BOD5 به ترتیب برابر با 49/0-22/0، d-105/1-53/0، d-1 020/0- 008/0، mg/L 60/214- 38/102 و d-1 69 /0 – 12/0 به دست آمد. ضرایب سینتیک رشد به استثناء رنج پائینی ضریب حداکثر بازدهی سلولی و بازه ضریب مرگ و میر سلولی، که در مقایسه با سایر مطالعات مشابه کمتر بودند، در سایر ضرایب در گستره مطالعات مشابه قرار داشتند. راندمان حذف COD و BOD5 به ترتیب در گستره 6/93 - 15/85 و 85/94-2/88 بود. نتیجه گیری: به منظور اثر بخشی هزینه‌ها، ضرایب بدست آمده از این پژوهش را می توان برای طراحی سیستم‌های لجن فعال در سایر مناطق کشور که از شرایط اقلیمی و فرهنگی مشابه این تحقیق برخوردار هستند استفاده نمود

Survey of microbial quality of drinking water in the public vehicles and education effect of drivers on the water quality improvement

زمینه و هدف: مصرف آب آلوده در طول مسافرت یکی از مشکلاتی است که سلامت مسافرین را به مخاطره می اندازد. در این مطالعه کیفیت میکروبی آب آشامیدنی وسیله های نقلیه عمومی بین شهری و اثر آموزش رانندگان بر بهبود کیفیت آب شرب این وسیله ها در ترمینال آزادی شهرکرد مورد ارزیابی قرار گرفت. روش بررسی: در این تحقیق توصیفی – مداخله ای که در سال 91-1390 انجام شد، از تعداد 512 وسیله نقلیه ناوگان بین شهری تعداد 219 وسیله نقلیه به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب و از آب شرب آن ها نمونه برداری انجام شد و غلظت کلر باقیمانده، تعداد کل کلیفرم ها و کلیفرم های مدفوعی اندازه گیری شد. سپس 61 خودرو که دارای آب شرب آلوده بودند به صورت تصادفی ساده به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. به رانندگان گروه مورد، به مدت دو هفته آموزش های لازم ارائه گردید. سپس از آب شرب وسایل نقلیه هر دو گروه، مجدداً نمونه برداری انجام شد و نتایج مقایسه گردید. یافته ها: 7/13 وسیله های نقلیه عمومی از آب های بطری شده و 3/86 از آب معمولی استفاده می کردند. 4/98 آب های معمولی فاقد کلر باقیمانده در حد استاندارد بودند. نتایج نشان داد که 9/48 کل نمونه ها به کلیفرم و 1/31 کل نمونه ها به کلیفرم مدفوعی آلوده بودند. میزان آلودگی کل کلیفرم و کلیفرم مدفوعی در گروه مورد به ترتیب از 100 و 1/58 (قبل از آموزش) به 8/54 و 29 (بعد از آموزش) کاهش یافت. نتیجه گیری: این تحقیق تأثیر آموزش رانندگان را در کاهش 45 تا 50 درصدی آلودگی میکروبی آب شرب مصرف شده در طول مسیر به اثبات رساند؛ لذا با توجه به تأثیر آموزش رانندگان بر کیفیت آب، پیشنهاد می شود که سازمان ذیربط اجرای دوره های آموزشی متناوب و نظارت بهداشتی را در اولویت برنامه های خود قرار دهد