نظام‌های ناتورالیستی سلامت و بیماری از دوران باستان تا قبل از پیدایش پزشکی مدرن

In this article, after a sociological review of the medical history of ancient times, the sociological approaches and models of health and illness before the appearance of modern medicine have been studied, with an emphasis on the characteristics of three main systems of ancient medicine including the medical system of ancient Greece (humoral pathology), the medical system of ancient China (acupuncture), and the ayurvedic medicine of ancient India (Ayurveda). The main focus of these systems, unlike individualistic systems, has been on metaphysical factors and phenomena. The most principle feature which is common in these systems is the determination of an illness on the basis of balance or lack of balance the main elements of the body, in which the lack of balance would be associated with internal or external (natural) forces. In this regard, illness was considered as an impersonal phenomenon, and the concept of “balance” was the basis of the etiology of illness.در این مقاله با مروری جامعه شناختی بر تاریخ پزشکی دوران باستان به رویکردها و مدل‌های جامعه شناسی سلامت و بیماری پیش از ظهور پزشکی مدرن پرداخته شده است و بر ویژگی‌های سه نظام عمدة پزشکی باستان یعنی نظام پزشکی یونان باستان (آسیب شناسی هومورال)، نظام پزشکی چین باستان (طب سوزنی) و نظام پزشکی آیورودیک هند باستان (آیورودا) تأکید گردیده است. توجه اساسی این نظام‌ها، بر خلاف نظام‌های شخص نگر، بر عوامل و پدیده‌های متافیزیکی معطوف بوده است. اصلی ترین ویژگی مشترک این نظام‌ها تبیین بیماری بر اساس عدم توازن میان عناصر اصلی بدن بوده است که این عدم توازن، از درون یا بیرون و ناشی از نیروهای طبیعی تلقی می‌شده است. بر این پایه، بیماری به صورتی غیرشخصی تبیین می‌شد و مفهوم «توازن» اساس اتیولوژی بیماری بوده است