305. Ocena wyników leczenia i czynników prognostycznych chorych na raka piersi we wczesnym stopniu zaawansowania po oszczędzających operacjach i napromienianiu

CelAnaliza niepowodzeń po leczeniu i zbadanie czynników prognostycznych ryzyka nawrotu i zgonu chorych na raka piersi leczonych metodą oszczędzającą.Materiał i metodaW Centrum Onkologii w Warszawie w latach 1995–1998 leczono 184 chorych na raka piersi w stopniach I-II metodą oszczędzającą. Mediana obserwacji – 66 miesięcy. U 53% chorych (98/184) zastosowano chemio i/lub hormonoterapię. Do analizy proporcjonalnego ryzyka Cox’a włączono następujące czynniki: wiek, stan hormonalny chorych, rodzinne występowanie raka piersi, lokalizacja raka, postać przedkliniczna versus kliniczna, pT, pN, typ i złośliwość histopatologiczna raka, obecność CDIS w raku inwazyjnym, ocena mikroskopowa marginesów i receptorów ER i PGR. Prawdopodobieństwo przeżycia obliczano metodą Kaplana-Meiera.WynikiU 9% chorych (18/197) rozpoznano nawrót raka piersi: u 5% wznowę, u 4% przerzuty. Wznowy w piersi wystąpiły w ciągu 3 i 5 lat od operacji odpowiednio u: 40% (4/10) i u 80% (8/10) chorych. Prawdopodobieństwo 5-letniego wyleczenia miejscowego, przeżycia bezobjawowego i całkowitego dla 184 chorych wyniosły odpowiednio: 95%, 91% i 97%. W analizie wieloczynnikowej jedynym istotnym statystycznie (p<0.05) czynnikiem mającym związek z ryzykiem wystąpienia nawrotu okazała się: postać kliniczna raka. Chore z kliniczną postacią raka miały 6-cio krotnie wyższe ryzyko nawrotu niż chore z rozpoznaniem przedklinicznej postaci raka. Na ryzyko zgonu z powodu raka piersi istotny statystycznie wpływ miała jedynie wielkość guza. Chore z rozpoznaniem T2 miały 9 krotnie wyższe ryzyko zgonu niż chore z T1.WniosekNajlepsze rokowanie mają chore z przedkliniczną postacią raka piersi z guzem nie większym niż 2 cm. Uzyskane wyniki uzasadniają kontynuowanie dotychczas stosowanego leczenia w Centrum Onkologii

Treatment of operable breast cancer in the elderly: a randomised clinical trial EORTC 10851 comparing tamoxifen alone with modified radical mastectomy

For treatment of early breast cancer in older women, little evidence is available from randomised trials. We conducted a randomised trial comparing modified radical mastectomy (MRM) with tamoxifen (TAM) as the sole initial therapy in 164 patients aged greater than or equal to70 years with operable breast cancer. 82 were treated by MRM and 82 with TAM. Survival curves were estimated using the Kaplan-Meier method: multivariate analyses were performed using the Cox's proportional hazards model. Endpoints included survival, time to first relapse or progression, loco-regional progression, time to distant progression and progression-free survival. After a median follow-up of approximately 10 years, there was a significantly decreased time to progression in the TAM only group (logrank P < 0.0001) and significantly shorter time to local progression within the TAM group (logrank P < 0.0001). Overall survival of the two groups was similar. The results indicate that tamoxifen alone leads to an unacceptably high rate of local progression or relapse. (C) 2003 Elsevier Science Ltd. All rights reserved