It Could Have Been Protected but Wasn't

INTRODUCTION[|]Introduction: Percutaneous injuries create shared occupational risk for all health workers. These injuries can lead to a loss of workforce and a decrease in the quality of health services by causing physical and psychiatric disorders. Our study aimed to identify the epidemiology of incised wounds that have occurred within the past four years effectiveness of preventive measures at the Kahramanmaraş Sütçü İmam University Faculty of Medicine Hospital.[¤]METHODS[|]Method This research was carried out with the retrospective study of incised wound cases that occurred at the KSU Faculty of Medicine Hospital between January 1, 2013 and December 31, 2016. Health personnel were examined in terms of gender, professional group, form of injury, locations of injury, compliance with protective barriers used, and precautions taken. The acquired data were evaluated in Microsoft Excel using numerical and percentage calculations.[¤]RESULTS[|]Findings: Of the injured health personnel, 61% were women and 39% were men. Of the group of injured personnel comprises nurses with 39% (94), followed by intern nurses 27% (65), sanitation personnel with 24% (56), doctors with 8% (18), three laboratory technicians, and two data-entry personnel. The most frequently injured bodily region was the left hand with 51.2% (122), followed by the right hand with 43.6% (104). The most frequent injury took place while covering the tip of a needle with 36%. No type of protective equipment was used for 71% of the health personnel who were included in the study.[¤]DISCUSSION AND CONCLUSION[|]Results: The fact that the most injuries occurred in nursing and sanitation personnel in the study produced the result of the provision of the education necessary to minimize contact with hands of cutting and perforating tools and for the propagation of the use of medical waste containers that provide for distancing the waste materials used, because the most frequent form of injury was recapping needle points. That there was high noncompliance with the use of protective equipment revealed that health workers needed to be subjected to certain, periodic training. In addition to this, the care for injuries and the provision of training in which the infection control committee needed to be referred to in situations of injury was brought to the forefront.[¤

A New Biomarker Supar Used in The Management of Patients in Intensive Care Units.

TEZ9650Tez (Uzmanlık) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2014.Kaynakça (s. 54-63) var.ix, 67 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm.Amaç: Bu çalışmada yoğun bakım ünitesinde takip edilen SIRS kriterlerini sağlayan hastalarda suPAR, APACHE II, C-reaktif protein (CRP), prokalsitonin (PCT), laktat değerlerinin mortalite oranları ile olan ilişkilerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma prospektif ve tek merkezli olarak Şubat 2013- Ekim 2013 tarihleri arasında yoğun bakım ünitelerinden seçilen hastalarda yapıldı. Yirmi dokuzu Dahiliye Yoğun Bakım ünitesinden ve 29’u Reanimasyon ünitesinden olmak üzere toplam 58 hasta çalışmaya dahil edildi. En az 2 SIRS kriterinin sağlanması, ?18 yaş, yoğun bakım ünitesinde ?72 saat yatan hastalar çalışmaya dahil edildi. Ayrıca terminal dönem kanser hastaları, masif kan transfüzyonu yapılmış olanlar ve gebeler çalışma dışı bırakıldı. İlk 24 saatteki en kötü değerlerden oluşan APACHE II skoru, birinci ve beşinci gün suPAR, CRP, PCT, laktat değerleri belirlendi.Kan örnekleri sabah 8 ile 10 saatleri arasında alındı. Bulgular: Hastaların 26’sı (%44,8) erkek, 32’si (%55,2’si) kadın ve genel yaş ortalaması 57,54±18,15 olarak tespit edildi. Hastaların yoğun bakım ünitesindeki ilk 24 saatte bakılan APACHE II skoru, suPAR, CRP, PCT, laktat ve WBC değerlerine ait ROC eğrileri incelendiğinde AUC en fazla APACHE II’de (AUC:0,824) sonrasında suPAR1 (AUC:0,673), PCT1 (AUC:0,628), laktat1 (AUC:0,528), CRP1 (AUC:0,526) şeklinde idi. Beşinci gün bakılan suPAR, CRP, PCT ve Laktat değerlerine ait ROC eğrileri incelendiğinde AUC PCT5 (AUC:0,769), laktat5 (AUC:0,733), suPAR5 (AUC: 0,687) ve CRP5 (AUC:0,648) tespit edildi. Sonuç: Yoğun bakımda yatan hastaların mortalite hızını öngörmede en etkiliyöntem APACHE II skorlaması iken PCT5, laktat5, suPAR5, suPAR1 değerlerinin sırasıyla en etkin olan diğer biyomarkırlar olduğu bulundu.Objective: In this study, follow-up patients in intensive care that provide SIRS criteria, looking at values of suPAR, APACHE II, C-reactive protein (CRP), procalcitonin (PCT), their relationship with mortality rates of patients to revealintended. Materials and Methods: In a single-center, prospective study between February 2013- October 2013 patients were selected from the intensive care units. Twenty-nine of the Medical Intensive Care Unit and 29 from the intensive care unit for a total of 58 patients were included in the study.Provision of at least two SIRS criteria, ?18 years, ?72 hours in the intensive care unit inpatients were included in the study. In addition, the terminal stage cancer patients, pregnant women and those made massive blood transfusions were excluded from the study. The worst value consisting of the first 24 hours, APACHE II score, the first and fifth day of the suPAR, CRP, PCT, lactate values were determined. Blood samples were taken in the morning between 8 and 10 hours. Results: 26 patients (44,8%) males and 32 (55,2%) the females and the overall mean age 57.54 ± 18.15 were identified. Patients in intensive care at the first 24 hours were evaluated APACHE II score, suPAR, CRP, PCT and lactate values belonging to the ROC curves examined AUC highest APACHE II (AUC: 0,824) after suPAR1 (AUC: 0,673), PCT1 (AUC: 0,628), laktat1 (AUC: 0,528), CRP1 (AUC: 0,526) were determined. On the fifth day looked suPAR, CRP, PCT and lactate values belonging to the ROC curves examined the AUC PCT5 (AUC: 0,769) laktat5 (AUC: 0,733), suPAR5 (AUC: 0,687)and CRP5 (AUC: 0,648) were identified. Conclusion: The mortality rate of patients hospitalized in intensive care the most effective method to predict APACHE II scoring; respectively PCT5, laktat5, suPAR5, suPAR1 other biomarkers were found to be most effective.Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: TF2013LTP10

Rotavirus and Adenovirus Incidences in Diarrheas Existing in the Early Childhood

Introduction: Diarrhea is an important health problem in children between the ages of 0-5 in our country and all over the world. Viruses are the most important causes of diarrhea that occur in childhood. We aimed in the present study to investigate the frequencies of rotavirus and adenovirus in cases with acute diarrhea between the ages of 0-5. Materials and Methods: Data were collected retrospectively from the medical reports of patients between the ages of 0-5, who presented with diarrhea complaint between December, 2011 and July, 2015. Rotavirus and adenovirus antigens in the fresh stool samples of the patients were analyzed using the qualitative immunochromatographic card test. Results: The study included a total of 1985 cases of these, 1173 (59.1%) were male. Rotavirus and adenovirus antigens were determined positive in 7.4% (n= 147) of the cases, and 1.7% (n= 33) of the cases, respectively. When rotavirus antigen positivity and adenovirus antigen positivity were evaluated with regard to the male and female genders, no statistically significant differences were detected between the two groups (p= 0.982, p= 0.592). Most cases of diarrhea (51.5%) occurred at the ages of ≤ 12 months. When the patients with diarrhea were evaluated regarding the seasons, rotavirus and adenovirus antigen positivities were determined to be the most frequent in winter. Conclusion: Rotavirus and adenovirus have to be primarily considered in the etiology of diarrhea that occur in children under 5 in our country, and especially, the use of antibiotics has to be avoided in these cases

A Case of Community Acquired Pneumonia Related Cavitary Lesion Due to Methicillin-Resistant Staphylococcus Aureus

Toplumda gelişen pnömoni, tüm dünyada yaygın ve ciddi bir hastalıktır. En sık etkenler Streptococcus pneumoniae ve Mycoplasma pneumoniae'dir. Toplum kökenli metisilin dirençli Staphylococcus aureus (TK-MRSA), sağlık bakımı risk faktörü olmayan, sağlıklı kişilerde pnömoni etkeni olarak karşımıza çıkar. TK-MRSA'nın neden olduğu kaviter pnömoni yüksek mortalite ve morbiditeye sahiptir. Bu nedenle erken tanı ve tedavi çok önemlidir. Bu yazıda, kaviter lezyonla ilişkili MRSA'ya bağlı toplumda gelişen pnömoni olgusunun sunulması amaçlanmıştırCommunity acquired pneumonia is a common and serious illness worldwide. The most common causative agents are Streptococcus pneumoniae and Mycoplasma pneumoniae. Community-acquired methicillin-resistant Staphylococcus aureus (CA-MRSA) emerges as agent of pneumonia in healthy people without health care risk factor. Cavitary pneumonia which is caused by CA-MRSA, has high mortality and morbidity. Therefore, early diagnosis and treatment are crucial. In this paper, we aimed to present a case of community-acquired pneumonia related cavitary lesion due to MRS

Determination of patient safety culture perceptions of health professionals: The example of the maternity and children’s hospital

Amaç: Hastaları oluşabilecek zararlardan korumak ve hasta güvenliğini sağlamak için sağlık kurumlarında hasta güvenliği kültürünün oluşturulması gerekmektedir. Araştırma, iki farklı bölgedeki kadın doğum ve çocuk hastalıkları hastanesinde çalışan sağlık çalışanlarının hasta güvenliği kültürü algılarını belirlemek ve karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki araştırma Kasım 2015’ de Sağlık Bakanlığı’na bağlı Türkiye’nin güneyinde ve doğusundaki 2 ilde bulunan Kadın, Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi’nde görev yapan 216 sağlık çalışanı ile yapılmıştır. Verilerin toplanmasında kişisel bilgi formu ve Hasta Güvenliği Kültürü Ölçeği (HGKÖ) kullanılmıştır. Araştırmada ilgili kurumlardan ve etik kuruldan izin alınmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 16.0 kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan sağlık çalışanlarının %71,8’i A Hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarının, %28,2’si B Hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarının, %46,8’i hemşire, %41,2’si ebe, %12’si doktor olarak görev yapmaktadır. Sağlık çalışanlarının %80,6’sı hasta güvenliği konusunda eğitim almıştır. HGKÖ’nün hata değerlendirmesi (2,71±0,883), hastane yönetimi desteği (3,12±0,814), görev değişimi (2,37±0,673), hata raporlama (3,12±1,088), kurumsal iletişim (3,27±0,950) alt boyutlarında a hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarının daha yüksek puan ortalamasına sahip olduğu bulunmuştur. Genel Güvenlik (2,66±0,59), örgütsel öğrenme (2,44±0,788), takım çalışması (3,07±1,026), istihdam (3,04±0,723) ve birimler arası ilişki (3,30±0,857) alt boyutlarında ise B Hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarının daha yüksek puan ortalamasına sahip olduğu görülmektedir. Sonuç: Çalışmada B Hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarının HGKÖ toplam puan ortalamasının daha yüksek olduğu, sağlık çalışanlarının hasta güvenliği kültürüne ilişkin algılarının olumlu olduğu ancak istendik düzeyde olmadığı belirlenmişti