Genotoksično djelovanje diazinona na limfocite ljudske periferne krvi

The aim of this study was to evaluate the genetic damage in human peripheral blood lymphocytes following 24 and 48- hour exposure to a commercial diazinon formulation Basudin 60EM® at concentrations between 0.01 and 40 μg mL-1. For this purpose we used the micronucleus (MN), fluorescence in situ hybridization (FISH), and alkaline single cell gel electrophoresis (comet) assay. Diazinon significantly increased the frequency of micronucleated cells compared to control. Forty-eight-hour exposure increased this frequency even at lower concentrations (0.01-10 μg mL-1). The FISH results revealed aneugenic effects at 10 μg mL-1. The comet assay also confirmed DNA damage at concentrations between 10 and 40 μg mL-1. Our findings have confirmed the genotoxic potential of diazinon and its cytotoxic effect on human lymphocytes. The increased DNA damage in our study raises concern about the current assessment of the health risk posed by this pesticide and calls for a high level of caution in agricultural and household use.Cilj je ovog istraživanja bio ocijeniti genetička oštećenja u limfocitima ljudske periferne krvi nakon 24-satne odnosno 48-satne izloženosti komercijalnom diazinonu (Basudin 60EM®) u rasponu koncentracija od 0,01 do 40 μg mL-1. U tu smo svrhu rabili mikronukleus (MN)-test, fluorescencijsku in situ hibridizaciju (FISH) i metodu elektroforeze pojedinačnih stanica u agaroznom gelu (tzv. komet-test). Diazinon je značajno povećao učestalost stanica s mikronukleusima u odnosu na kontrolu. Taj je učinak bio još izraženiji nakon 48-satne izloženosti, gdje je značajno povećanje zamijećeno već pri koncentracijama diazinona od 0,01 do 10 μg mL-1. FISH je pokazao aneugeno djelovanje diazinona u koncentranciji od 10 μg mL-1. Naši rezultati potvrdili su ranija saznanja o genotoksičnom i citotoksičnom djelovanju diazonona na ljudske limfocite. Oštećenje DNA koje smo zamijetili u našem istraživanju dovodi u pitanje trenutačne procjene zdravstvenih rizika povezanih s tim pesticidom te poziva na izrazit oprez pri njegovoj primjeni u poljoprivredi i kućanstvima

The genotoxic effects of logran on Hordeum vulgareL. and Triticum aestivumL.

In the present study, the cytogenetic effects of the herbicide Logran on root tip cells of Triticum aestivumL. and Hordeum vulgareL. and changes of total protein content in root tip meristems were studied. The seeds of plants were treated with various concentrations of Logran (125, 250, 500 µg/ml) for 3 and 6 h. The percentages of abnormal cells were seen to increase with increasing treatment period and concentrations. The most dominant types of observed abnormalities were C-mitosis, distributed metaphase and anaphase, stickiness. All the used concentrations of Logran significantly induced a number of chromosomal aberrations in root tip cells of HordeumvulgareL. and TriticumaestivumL. Logran also decreased mitotic index. The decrease of protein content in root tips of TriticumaestivumL. is significant at all the treated concentrations and treatment periods when compared with control

In situ Hibridizasyon Yöntemleri

Bu çalışmada, günümüzde sıklıkla kullanılan In situ hibridizasyon teknikleri, çeşitleri ve kullanım alanlarına yer verilmiştir. In situ melezleme belirli bir nükleik asit dizisinin doku veya hücre içerisinde bulunduğu yeri tespit etmeye yönelik bir tekniktir. In situ melezleme özel DNA veya RNA dizilerine bağlanabilen, işaretli ve tamamlayıcı DNA/RNA nükleik asit ipliklerinin kullanıldığı hibridizasyon yöntemidir. Tek iplikli nükleik asit moleküllerinin uygun koşullar altında tamamlayıcı dizileri ile eşleştirilerek hibrit moleküller oluşturulması temeline dayanır. Böylece, RNA veya DNA molekülleri üzerindeki özgün dizilerin belirlenmesi sağlanır. Histolojik dokularda hedef mRNA’nın işaretlenmiş nükleik asit probu ile hibridizasyonu sağlanarak dengeli hibridler oluşturulması ve böylece probun yerinin görülür kılınması sağlanır. Bu teknoloji ayrı türlerdeki hücre populasyonlarında gen anlatımı çalışmalarında kullanılan kesin bir metottur. Günümüzde kanser araştırmalarında, toksikolojik çalışmalarda ve kromozom anomalilerinin tespitinde genetik tanı yöntemi olarak kullanılmaktadır

In situ Hibridizasyon Yöntemleri

Bu çalışmada, günümüzde sıklıkla kullanılan In situ hibridizasyon teknikleri, çeşitleri ve kullanım alanlarına yer verilmiştir. In situ melezleme belirli bir nükleik asit dizisinin doku veya hücre içerisinde bulunduğu yeri tespit etmeye yönelik bir tekniktir. In situ melezleme özel DNA veya RNA dizilerine bağlanabilen, işaretli ve tamamlayıcı DNA/RNA nükleik asit ipliklerinin kullanıldığı hibridizasyon yöntemidir. Tek iplikli nükleik asit moleküllerinin uygun koşullar altında tamamlayıcı dizileri ile eşleştirilerek hibrit moleküller oluşturulması temeline dayanır. Böylece, RNA veya DNA molekülleri üzerindeki özgün dizilerin belirlenmesi sağlanır. Histolojik dokularda hedef mRNA’nın işaretlenmiş nükleik asit probu ile hibridizasyonu sağlanarak dengeli hibridler oluşturulması ve böylece probun yerinin görülür kılınması sağlanır. Bu teknoloji ayrı türlerdeki hücre populasyonlarında gen anlatımı çalışmalarında kullanılan kesin bir metottur. Günümüzde kanser araştırmalarında, toksikolojik çalışmalarda ve kromozom anomalilerinin tespitinde genetik tanı yöntemi olarak kullanılmaktadır

The cytogenetic effects of avenoxan on Allium cepa and its relation with pollen sterility

In the present study, the cytogenetic effects of the herbicide Avenoxan on meiotic chromosomes of Allium cepa and its relation with pollen sterility were studied. The bulbs with roots of Allium cepa were treated with a series of concentrations (0.1%, 0.2%, 0.4%) for 3, 6, 12 and 24 h. Controls and treated plants were shown to obtain M 1 generation. All the used concentrations of the herbicide Avenoxan and exposure periods caused distinct increase in the number of abnormal cells when compared with the con- trol. The type of the abnormalities induced: chromosome stickiness, bridges, laggards, univalents, quadrivalents and micronuclei. Avenoxan also caused pollen sterility. Increase of chromosomal aberra- tions was accompained by increase in pollen sterilit

Induction of Micronuclei in Mice Bone Marrow Cells by Cobalt and Copper Chlorides

The aim of our research was to investigate the genotoxic effects of cobalt chloride and copper chloride in mouse bone marrow cells using the micronucleus (MN) assay. The three different concentrations of cobalt chloride (11.2, 22.5 and 45 mg kg-1) and copper chloride (1.17, 2.35 and 4.70 mg kg-1) were injected intraperitoneally to mice for 24 and 48 hours. It was observed that both of these heavy metals induced a signifi cant increase in frequency of micronucleated polychromatic erythrocytes (MNPCE) at different concentrations in mice for 24 and 48 hours when compared with the control. Furthermore, the signifi cant reduction for the polychromatic erythrocyte/normochromatic erythrocyte (PCE/NCE) ratio which is indicative of bone marrow cytotoxicity was observed in bone marrow cells which were treated with copper chloride at all concentrations for 24 and 48 hours. No reduction of the PCE/NCE ratio was observed both 24 and 48 hours after all the doses of cobalt chloride tested as compared to the negative control. These results lead us to the conclusion that copper chloride may have genotoxic and cytotoxic properties due to induction in the frequency of MN and a reduction in PCE/NCE ratio in bone marrow cells of mice, whereas cobalt chloride induced only genotoxic effect in mice bone marrow