Razmatranja o ekologiji gniježđenja rusog svračka (Lanius collurio Linnaeus, 1758) i riđoglavog svračka (Lanius senator Linnaeus, 1758) u kontekstu ptičjih zajednica na području zapadne Istre

In July and August 2013, in an area of Western Istria, research into the co-presence of the red-backed shrike (Lanius collurio) and the wood chat shrike (Lanius senator) was carried out among the bird communities within 17 parcels of land, delimited by the main vehicular roads. Among 60 shrike settlements, 6 sympatric settlements were found, in which the woodchat shrike is dominant over the red-backed shrike in large open areas, while the latter presents a higher colonizing capability. A comparison of the bird communities by means of the Bray-Curtis similarity coefficient indicated the existence of a cluster made up of central and northern parcels of land characterized by a better environmental quality, in which the highest diversity indexes were found.Tijekom mjeseci srpnja i kolovoza 2013. godine na području zapadne Istre vođeno je istraživanje o suživotu rusog svračka (Lanius collurio) i riđoglavog svračka (Lanius senator) u ptičjim zajednicama unutar 17 zemljišnih parcela omeđenih glavnim kolnim putevima. Na 60 staništa svračaka bilo je utvrđeno 6 simpatričkih staništa, s dominiranjem rusog svračka nad riđoglavim svračkom u prostranim otvorenim predjelima, dok riđoglavi svračak pokazuje bolje sposobnosti naseljavanja. Usporedba ptičjih zajednica, putem Bray-Curtisovog koeficijenta sličnosti, omogućila je utvrđivanje postojanja klastera, kojeg čine središnje sjeverne parcele čije je obilježje veća kvaliteta staništa i gdje su registrirane veće vrijednosti indeksa raznolikosti

FAŠIZAM I PREZIMENA U MJEŠOVITIM JEZIČNIM REGIJAMA NA SJEVERNIMA GRANICAMA ITALIJE

Le regioni acquisite dall’Italia dopo la Grande Guerra, abitate prevalentemente da popolazioni alloglotte, rappresentarono un problema per i primi governi postbellici e l’emergente movimento fascista, ben presto, mise in atto delle prevaricazioni culturali. Le aree di confine, notoriamente, evidenziano un peculiare contesto onomastico, tanto che durante il regime venne pianificata l’italianizzazione dei cognomi aventi una grafia straniera, con la precisa volontà di ledere un diritto all’identità linguistica di ciascun popolo, nonché delle singole persone. Italianizzare, quindi, come premessa per fascistizzare e l’obiettivo furono soprattutto le popolazioni delle “terre redente” dopo il Primo conflitto mondiale. Il territorio privilegiato fu l’area triestina e quella della Venezia Giulia, sebbene quella sudtirolese fosse potenzialmente aperta a tale azione e, non casualmente, in Alto Adige furono italianizzati i toponimi ivi esistenti. Al contrario, nelle aree friulane e valdostane, nonostante la presenza di comunità che parlavano idiomi diversi da quello nazionale, praticamente, non venne attuata nessuna italianizzazione dei cognomi ivi esistenti.Regije koje je Italija stekla nakon Velikog rata, nastanjene uglavnom aloglotskom populacijom, predstavljale su problem za prve poslijeratne vlade, a fašistički pokret u nastajanju je vrlo brzo počeo primjenjivati kulturnu zlouporabu. Pogranična područja, notorno, ističu osebujan onomastički kontekst, toliko da se tijekom režima planirala talijanizacija prezimena sa stranim pravopisom, s preciznom namjerom da se povrijedi pravo na jezični identitet svakog naroda, kao i pojedinaca. Radilo se, dakle, o ciljanoj talijanizaciji stvaranjem premise za fašizam, prije svega nad stanovništvom “otkupljenih zemalja“ nakon Prvog svjetskog rata. Privilegirano je bilo tršćansko područje i područje Venezije Giulie, iako je područje Južnog Tirola bilo potencijalno otvoreno za takve aktivnosti i, ne slučajno, u Južnom Tirolu talijanizirani su i prisutni toponimi. S druge strane, u dolinskim područjima Furlanije i Val d‘Aoste, unatoč prisutnosti zajednica koje su govorile jezike koji nisu nacionalni, praktički nije provedena talijanizacija tamošnjih prezimena

FAŠIZAM I PREZIMENA U MJEŠOVITIM JEZIČNIM REGIJAMA NA SJEVERNIMA GRANICAMA ITALIJE

Le regioni acquisite dall’Italia dopo la Grande Guerra, abitate prevalentemente da popolazioni alloglotte, rappresentarono un problema per i primi governi postbellici e l’emergente movimento fascista, ben presto, mise in atto delle prevaricazioni culturali. Le aree di confine, notoriamente, evidenziano un peculiare contesto onomastico, tanto che durante il regime venne pianificata l’italianizzazione dei cognomi aventi una grafia straniera, con la precisa volontà di ledere un diritto all’identità linguistica di ciascun popolo, nonché delle singole persone. Italianizzare, quindi, come premessa per fascistizzare e l’obiettivo furono soprattutto le popolazioni delle “terre redente” dopo il Primo conflitto mondiale. Il territorio privilegiato fu l’area triestina e quella della Venezia Giulia, sebbene quella sudtirolese fosse potenzialmente aperta a tale azione e, non casualmente, in Alto Adige furono italianizzati i toponimi ivi esistenti. Al contrario, nelle aree friulane e valdostane, nonostante la presenza di comunità che parlavano idiomi diversi da quello nazionale, praticamente, non venne attuata nessuna italianizzazione dei cognomi ivi esistenti.Regije koje je Italija stekla nakon Velikog rata, nastanjene uglavnom aloglotskom populacijom, predstavljale su problem za prve poslijeratne vlade, a fašistički pokret u nastajanju je vrlo brzo počeo primjenjivati kulturnu zlouporabu. Pogranična područja, notorno, ističu osebujan onomastički kontekst, toliko da se tijekom režima planirala talijanizacija prezimena sa stranim pravopisom, s preciznom namjerom da se povrijedi pravo na jezični identitet svakog naroda, kao i pojedinaca. Radilo se, dakle, o ciljanoj talijanizaciji stvaranjem premise za fašizam, prije svega nad stanovništvom “otkupljenih zemalja“ nakon Prvog svjetskog rata. Privilegirano je bilo tršćansko područje i područje Venezije Giulie, iako je područje Južnog Tirola bilo potencijalno otvoreno za takve aktivnosti i, ne slučajno, u Južnom Tirolu talijanizirani su i prisutni toponimi. S druge strane, u dolinskim područjima Furlanije i Val d‘Aoste, unatoč prisutnosti zajednica koje su govorile jezike koji nisu nacionalni, praktički nije provedena talijanizacija tamošnjih prezimena

Distribution of Surnames and Linguistic-Cultural Identities in Western Slovenia

The following study compares the distribution of surnames in the populations of Western Slovenian municipalities, which were part of the Italian state until the end of the Second World War. The analyses have been carried out firstly by assessing the similarity of different populations to one another so as to verify possible aggregations; secondly, by figuring these relationships of similarity in a representation through unrooted tree (NJ); finally, by applying spatial autocorrelation to the distribution of surnames in the territory so as to highlight possible processes in the diffusion of people in the area under examination. On the whole, it seems likely that the population living in the area is geographically quite stable, although some differences may be noted depending both on the geography of the territory, particularly in the northern part, and on peculiar historical and socioeconomic conditions, which at the same time have characterized and modified the demographic structure of some of these municipalities

Seasonality of Death in the Period 1889-1988 in the Val di Scalve (Bergamo Pre-Alps, Lombardia, Italy)

We present results on the seasonality of death in four communes of the Val di Scalve (Bergamo Pre-Alps, Lombardia, Italy). The seasonality is remarkable in all four localities and also in both halves of the century examined (1889-1988). In particular, the mortality peaks during the cold season

Cognomi come alleli: distribuzioni spaziali dei cognomi nella provincia di Rovigo (Italia)

none2noneTASSO M; CARAVELLO G.U.;Tasso, M; Caravello, Gianumbert