Improving the Subjective Wellbeing of Young Women in Balkans through Interventions in their Physical Activity

The young women of Balkans have traditionally less physical activity compared to the women of Western Europe and their employment rates are less, so this leads to lower levels of physical activity. The overall aim of the project is to seek ways of improving the subjective well-being of young women aged 18 to 30 in the Balkans (five countries: Greece, Bulgaria,Romania, Serbia, and North Macedonia) using interventions in their physical activity. The project attempts to fulfill the following objectives: (1) providing first-hand research results to be used as a basis for interventions in partner countries towards using physical activity for improving the subjective well-being of the target group, (2) informing the target group about the benefits of having an active lifestyle, and (3) providing accessible sources related to intervention methods for the policymakers. A combination of research and awareness-raising activities have been formulated. The research part includes two surveys focusing on the personal and socioeconomics as well as physical activity and wellbeing of the participants before and after 6 months of activation in the form of increased walking and or biking activity in daily life and reducing screen and sedentary time per day of 1000 participants. The investigation is continued by creating a validated dataset and statistical analysis, leading to scientific publications and policy reports. In each Balkan partner country, 100 participants take part in two awareness-raising events organized by local partners. Moreover, three MOOCs will be designed in about the two sub-topics of “active mobility and wellbeing” and “active lifestyle for women” and a multiplier event in the form of workshop will be held. Finally, the project team will reflect the outputs of the project in non-technical language for the policymakers of the region. The minimum number of audiences including participants as well as information recipients will be 1875

Застапеноста на вештината зборување во учебниците по германски јазик

Зборувањето како една од четирите јазични вештини својот подем го достигнува во 19 век со појавата на директниот метод. Од тоа време па сè до денес претставува предмет на истражување на многу методичари ширум светот, со цел да се изнајдат најдобрите методи и техники со кои ќе се поттикне вештината зборување. Сведоци сме на потешкотиите и препреките при зборувањето на голем број ученици кои го изучуваат германскиот јазик осум години, што е доволен временски период за да може еден ученик да се впушти во слободна комуникација и притоа да биде разбран од соговорникот. Се отвора прашањето дали можеби не се почитуваат европските нормативи за учење на странски јазик или проблемот се јавува во самиот наставен процес каде што сѐ повеќе се нагласува значењето на граматичките правила на еден јазик, а се запоставуваат сите други вештини, кои се од клучно значење за усвојување на еден јазик во целост. Во овој труд, преку анализа на вежбите за зборување во учебникот кој се користи во средното гимназиско образование, кој според Piepho претставува доминантна варијабла во наставниот процес (1976:46), се утврдува фактичката состојба на вештината зборување во наставата по германски јазик и се дискутира за важноста на оваа вештина во процесот на комуникација, со цел нејзино имплементирање во наставниот процес. Клучни зборови: учебник, вештина, комуникација, настава, зборорувањ