Importance of cardiac biomarkers in risk stratification in acute pulmonary embolism

At present there is consent that patients with acute pulmonary embolism (APE) and hemodynamic instability have poor prognosis and benefit from thrombolytic therapy or embolectomy, whereas hemodynamically stable patients without echocardiographic signs of right ventricular overload/dysfunction (RVO) have good prognosis and should be treated with anticoagulation alone. The optimal treatment for stable APE patients with RVO remains a challenge, and cardiac biomarkers can probably add to risk stratification and therapeutic decision making. Troponins are indicators of irreversible cardiac cell injury, and in patients with APE even a moderate rise of the blood troponin level correlates with RVO, hemodynamic instability and cardiogenic shock. However, the positive predictive value of cardiac troponins is relatively low. It can be increased when the results of troponins and echocardiography are combined. The clinical benefits of cardiac troponins result foremost from the high negative predictive value of in-hospital events, including death. Likewise, elevated levels of natriuretic peptides such as BNP and NT-proBNP, caused by increased right ventricular stress, show close association with RVO and with increased in-hospital risk. Instead, the low level of natriuretic biomarkers indicates an uncomplicated outcome of APE. There are some proposals of algorithms that combine both biomarkers and echocardiography for risk stratification. The principal aim of ongoing studies is to find patients with hemodynamically stable APE who can be candidates for thrombolytic therapy. The usefulness of biomarkers in long-term prognosis and their value to identify APE patients in whom chronic thromboembolic pulmonary hypertension can develop should also be confirmed. (Cardiol J 2008; 15: 17-20

Znaczenie biomarkerów sercowych w stratyfikacji ryzyka w ostrej zatorowości płucnej

Obecnie wiadomo, że chorzy z niestabilną hemodynamicznie ostrą zatorowością płucną (APE), u których rokowanie jest złe, powinni być leczeni trombolitycznie lub za pomocą embolektomii, podczas gdy u pacjentów stabilnych hemodynamcznie i bez echokardiograficznych cech przeciążenia/ dysfunkcji prawej komory (RVO) rokowanie jest dobre i powinni być oni leczeni tylko antykoagulacyjnie. Pozostaje pytanie, jaki rodzaj terapii wybrać dla chorych stabilnych hemodynamicznie i z cechami RVO. U tych osób biomarkery sercowe mogą przyczynić się do uściślenia ryzyka i do wyboru terapii. Troponiny są wskaźnikami nieodwracalnego uszkodzenia komórek serca i nawet umiarkowany wzrost ich stężenia we krwi koreluje z RVO, niestabilnością hemodynamiczną i wstrząsem. Pozytywna wartość przewidująca te zdarzenia jest jednak stosunkowo niska i może być zwiększona przez łączne zastosowanie troponin i echokardiografii. Kliniczne korzyści z wykorzystania troponin wynikają przede wszystkim z ich wysokiej negatywnej wartości predykcyjnej wewnątrzszpitalnych niepożądanych zdarzeń klinicznych, w tym zgonu. Podobnie podwyższone stężenie peptydów natriuretycznych, takich jak BNP i proBNP, spowodowane zwiększonym napięciem jam prawego serca wykazuje ścisły związek z RVO i ze zwiększonym ryzykiem zdarzeń wewnątrzszpitalnych. Niskie stężenie peptydów natriuretycznych wskazuje natomiast na niepowikłany przebieg schorzenia. Pojawiły się propozycje algorytmów łączących oba biomarkery sercowe i echokardiografię w celu stratyfikacji ryzyka u chorych z APE. Najważniejszym celem przyszłych badań będzie ustalenie, którzy chorzy ze stabilną APE są kandydatami do leczenia trombolitycznego. Potwierdzenia wymagają doniesienia o użyteczności biomarkerów sercowych w przewidywaniu długoterminowego rokowania i identyfikowaniu tych pacjentów z APE, u których rozwinie się przewlekłe zakrzepowo-zatorowe nadciśnienie płucne

Using XRF and ICP-OES in Biosorption Studies

In this work, a method of recalculation of results of X-ray fluorescence (XRF) technique to Inductively Coupled Plasma-Optical Emission Spectroscopy (ICP-OES) method was elaborated for biosorption studies. Equations that calibrate XRF to ICP-OES were determined, as a biosorbent strawberry, blackcurrant and raspberry seeds after supercritical CO2 extraction were used. ICP-OES showed a better precision and lower detection limits than XRF. The latter technique is cheaper, requires minimal sample preparation and gives faster results. Linear regression of the data gave almost 1:1 correlations without additional correction (for Cu r2 = 0.9998, Mn r2 = 0.807, Zn r2 = 0.979). Calibration and quantification of intensities of XRF was obtained using ICP-OES measurements after samples digestion with HNO3 in a microwave system. High positive correlations were estimated for Cu, Mn, Zn. It was demonstrated that XRF technique can be used together with other well established techniques (ICP-OES) to produce quantitative data from biosorption studies. Elaboration of cheap and quick analytical methodology is an important aspect in development of new processes and products based on biosorption process