Dwudziestoletni mężczyzna z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym — ocena wpływu leczenia ramiprylem na sztywność naczyń tętniczych oraz wybrane parametry biochemiczne

Hypertension (HT) is one of the most common diseases of civilization . Since the main determinants of blood pressure is body mass index and waist circumference, a worldwide epidemic of obesity in children has made increasingly progress in recogn ize HT at youngers. With the availability of detecting subclinical organ damage in the cours e of adults HT, we have gained the ability to link them to the irregularities occurring in adolescence (overweight, tachycardia), and thus starting cardiovascular prevention in this group of patients. The aim of the study is to draw attention to the increasing incidence of primary HT in young patients and early treatment implementation.Nadciśnienie tętnicze (NT) należy do najbardziej rozpowszechnion ych chorób cywili - zacyjnych. Ponieważ do głównych deter minant wysokości ciśnienia tętniczego należą wskaźnik masy ciała i obwód talii, ogólnoświatowa epidemia otyłości u dzieci sprawiła, że coraz częściej NT pierwotne rozpoznaje się w młodszych grupach wiekowych. Dzięki dostępności wykrywania subklinicznych uszkodzeń narządowych w przebiegu NT u dorosłych, możliwe jest powiązanie ich z nieprawidłowościami wyst ępującymi w okresie młodzieńczym (nadwaga, tachykardia), a zatem celowe staje się w drożenie prewencji sercowo-naczyniowej w tej grupie pacjentów. Celem pracy jest zwrócenie uwagi na coraz częstsze występowanie NT pierwotnego u młodych chorych i podjęcie odpowiednio wcześnie działań terapeutycznych

The impact of premature rupture of membranes (PROM) on neonatal outcome

Abstract Objective: The aim of the following study was to evaluate the impact of premature rupture of membranes (PROM) on neonatal outcome, particularly on the incidence of intrauterine infections (IUI). Material and Methods: The study included 428 newborns, born after PROM and hospitalized in the Department of Neonatology at Poznan University of Medical Sciences in 2006. The influence of selected variables on the development of IUI and other complications was analyzed. Results: IUI occurred in 124 newborns (29%). The odds ratio (OR) of IUI incidence increased with decreasing gestational age, birth weight and Apgar score, as well as with increasing duration of the time between PROM and birth, called the latency period. Logistic regression showed that IUI was significantly influenced by the latency period (OR=1.37; 95% CI: 1.10-1.71;

Results of preventive radioiodine therapy in euthyroid patients with history of hyperthyroidism prior to administration of amiodarone with permanent atrial fibrillation — a preliminary study

Wstęp: Terapia radiojodem (RAI) jest standardowym postępowaniem w leczeniu nadczynności tarczycy. Jednakże stosowanie RAI w stanie eutyreozy u pacjentów wymagających przewlekłego podawania amiodaronu (AM), w przypadku braku skuteczności innych leków przeciwarytmicznych, jest kontrowersyjne. Celem pracy była ocena bezpieczeństwa i skuteczności profilaktycznego zastosowania RAI, przed podaniem AM, u pacjentów w eutyreozie z utrwalonym migotaniem przedsionków (PAF), w przeszłości leczonych z powodu nadczynności tarczycy.Materiał i metody: przeprowadzono analizę retrospektywną. Chorych oceniano na początku badania oraz 2, 6, 8 i 12 miesięcy po zastosowaniu RAI. 17 pacjentów z eutyreozą z towarzyszącym PAF zostało zakwalifikowanych do RAI (kobiety/ mężczyźni 3/14; wiek: 65–87, mediana 71 lat). Pacjenci wymagali przewlekłego stosowania AM jako profilaktyki nagłego zgonu sercowego.Wyniki: Każdy pacjent otrzymał dawkę ablacyjną 131I {800 MBq (22 mCi)}. Po podaniu RAI, jak również w okresie obserwacji nie zaobserwowano powikłań. Subkliniczna nadczynność tarczycy wystąpiła w 2 przypadkach (11,8%) po 2 miesiącach od podania RAI i 5 tygodniach od włączenia AM. W tej sytuacji leczenie RAI przeprowadzono ponownie. Trzech pacjentów (17,6%) po 6 miesiącach oraz 2 (11,8%) po 8 miesiącach wymagało podania dodatkowej dawki 131I z powodu nadczynności tarczycy indukowanej AM. Dwunastu pacjentów (70,6%), powróciło do spontanicznego rytmu zatokowego w ciągu dwóch miesięcy. Po 6 i 12 miesiącach leczenia 14 pacjentów (82,4%) wykazało rytm zatokowy w badaniu kontrolnym.Wnioski: Prewencyjne zastosowanie RAI przed włączeniem AM u pacjentów w eutyreozie (w wywiadzie: nadczynność tarczycy) z PAF, gdy terapia innymi lekami antyarytmicznymi okazuje się nieskuteczna, może być rozważana jako metoda z wyboru. Jest to szczególnie ważne w przypadku pacjentów wymagających stałego podawania AM jako leku ratującego życie. (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 270–274)Introduction: Radioiodine (RAI) therapy is a standard procedure in the treatment of hyperthyroidism. However, the use of RAI in euthyroid patients requiring chronic administration of amiodarone (AM) where other antiarrhythmic drugs may lack efficacy is still controversial.Objective: The aim of this study was to assess the safety and efficacy of an AM therapy prior to treatment with radioiodine therapy in euthyroid patients with permanent atrial fibrillation (PAF), who had been treated for hyperthyroidism in the past.Material and methods: This was a retrospective observational study. Patients were assessed at baseline and two, six, eight, and 12 months after RAI therapy. 17 euthyroid patients with PAF were qualified to the RAI (female/male 3/14; age range 65 to 87, median 71). The patients required chronic administration of AM as a prophylaxis against sudden death.Results: Each patient received an ablative dose of 800 MBq (22 mCi) of 131I. At baseline and during follow-up, no side effects of the therapy and no signs of drug intolerance were observed. Subclinical hyperthyroidism occurred in two (11.8%) cases after two months of RAI and five weeks of AM administration. In this situation, RAI therapy was repeated. Three patients (17.6%) after six months, and another two (11.8%) after eight months, required an additional dose of 131I due to amiodarone-induced thyrotoxicosis (AIT). Twelve patients (70.6%) returned to spontaneous sinus rhythm within two months. Fourteen patients (82.4%) had sinus rhythm during follow-up after six and 12 months of treatment.Conclusions: Preventive RAI in euthyroid (but previously hyperthyroid) patients with PAF before administration of AM may be the method of choice. This is particularly important for patients who will require permanent AM administration as a life-saving drug. (Endokrynol Pol 2014; 65 (4): 269–274

Performance of a deep learning enhancement method applied to PET images acquired with a reduced acquisition time

Background: This study aims to evaluate the performance of a deep learning enhancement method in PET images reconstructed with a shorter acquisition time, and different reconstruction algorithms. The impact of the enhancement on clinical decisions was also assessed. Material and methods: Thirty-seven subjects underwent clinical whole-body [18F]FDG PET/CT exams with an acquisition time of 1.5 min per bed position. PET images were reconstructed with the OSEM algorithm using 66% counts (imitating 1 min/bed acquisition time) and 100% counts (1.5 min/bed). Images reconstructed from 66% counts were subsequently enhanced using the SubtlePET™ (SP) deep-learning-based software, (Subtle Medical, USA) — with two different software versions (SP1 and SP2). Additionally, images obtained with 66% counts were reconstructed with QClear™ (GE, USA) algorithm and enhanced with SP2. Volumes of interest (VOI) of the lesions and reference VOIs in the liver, brain, bladder, and mediastinum were drawn on OSEM images and copied on SP images. Quantitative SUVmax values per VOI of OSEM or QClear™ and AI-enhanced ‘shortened’ acquisitions were compared. Results: Two hundred and fifty-two VOIs were identified (37 for each reference region, and 104 for the lesions) for OSEM, SP1, SP2, and QClear™ images AI-enhanced with SP2. SUVmax values on SP1 images were lower than standard OSEM, but on SP2 differences were smaller (average difference for SP1 11.6%, for SP2 −4.5%). For images reconstructed with QClear™, SUVmax values were higher (average +8.9%, median 6.1%, SD 18.9%). For small lesions with SUVmax values range 2.0 to 4.0 decrease of measured SUVmax was much less significant with SP2 (for liver average −6.5%, median −5.6% for lesions average −5.6%, median — 6.0, SD 5.2%) and showed the best correlation with original OSEM. While no artifacts and good general diagnostic confidence were found in AI-enhanced images, SP1, the images were not equal to the original OSEM — some lesions were hard to spot. SP2 produced images with almost the same quality as the original 1.5 min/bed OSEM reconstruction. Conclusions: The studied deep learning enhancement method can be used to accelerate PET acquisitions without compromising quantitative SUVmax values. AI-based algorithms can enhance the image quality of accelerated PET acquisitions, enabling the dose reduction to the patients and improving the cost-effectiveness of PET/CT imaging

Rozpiętość rozkładu objętości erytrocytów — nowy marker zaostrzenia niewydolności krążenia u pacjentów z niedoczynnością tarczycy po leczeniu jodem promieniotwórczym

Introduction: Cardiovascular diseases constitute a major cause of health problems and death in developed countries across the world. The increased value of the index of distribution of red blood cells volume (RDW) may be a prognostic marker in patients diagnosed with chronic heart failure (CHF). Hypothyroid patients present higher RDW values if compared to healthy controls. Taking into consideration that RDW might be both affected by thyroid status and CHF, we decided to determine the effect of concomitant hypothyroidism following radioiodine therapy (RIT) and CHF on hematological parameters. Materials and methods: Patients with toxic nodular goiter and heart failure with concomitant anemia were included. Patients underwent treatment with radioiodine before the planned heart transplant or pacemaker implantation (combined ICD/CRT-D). After RIT patients were divided into the three subgroups: with overt hypothyroidism (TSH ≥ 10µIU/mL, Group I), subclinically hypothyroid patients (TSH 4.3-9.0 µIU/mL, Group II) and with high-normal level of TSH (2.6-4.2 µIU/mL, Group III). Results: Significant correlation between TSH and RDW was observed (r=0.46; P < 0.0001) after RIT, whereas no correlation between serum TSH levels and TIBC and Fe was observed. In Group I significant correlation between TSH and RDW (r= 0.48; P = 0.002) after RIT was observed, whereas in two other subgroups there were no significant correlation. Conclusions: Subclinical hypothyroidism or high-normal levels of TSH did not affect RDW in a significant manner in the studied population. Our results demonstrates that overt hypothyroidism may contribute to deterioration of CHF reflected in changes of RDW value. Wstęp: Choroby sercowo-naczyniowe stanowią główną przyczynę problemów zdrowotnych i zgonów w krajach wysoko uprzemysłowionych na całym świecie. Podwyższona wartość rozpiętości rozkładu objętości erytrocytów (RDW) może stanowić marker prognostyczny u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca (PNS). Pacjenci z niedoczynnością tarczycy mają wyższe wartości RDW w porównaniu z osobami zdrowymi. Biorąc pod uwagę, że RDW może być zmienione zarówno przez stan czynnościowy tarczycy, jak i PNS, autorzy niniejszej pracy postanowili ustalić wpływ współistniejącej niedoczynności tarczycy spowodowanej terapią jodem promieniotwórczym (RIT) i PNS na parametry hematologiczne. Materiały i metody: Włączono pacjentów z wolem guzkowym toksycznym, PNS oraz towarzyszącą niedokrwistością. U pacjentów prze­prowadzono RIT przed planowanym przeszczepieniem serca lub implantacją urządzenia resynchronizującego lub defibrylatora (ICD/CRT-D). Po RIT pacjentów podzielono na 3 podgrupy: z jawną niedoczynnością tarczycy (TSH ≥ 10 μIU/mL — grupa I), z subkliniczną niedoczynnością (TSH 4,3–9,0 μIU/mL — grupa II) oraz z TSH w górnej granicy normy (2,6–4,2 μIU/mL — grupa III). Wyniki: Zaobserwowano istotną korelację między TSH i RDW (r = 0,46; P &lt; 0,0001) po RIT, podczas gdy nie zaobserwowano kore­lacji między stężeniem TSH i stężeniem żelaza oraz TIBC. W grupie I zaobserwowano istotną korelację między TSH i RDW (r = 0,48; P = 0,002) po RIT, jakkolwiek w dwóch pozostałych podgrupach nie zaobserwowano istotnej korelacji. Wnioski: Subkliniczna niedoczynność tarczycy, jak i wartości TSH w górnej granicy normy nie wpływały na RDW w sposób istotny w grupie badanej. Wyniki wskazują, że jawna niedoczynność tarczycy może przyczynić się do zaostrzenia PNS odzwierciedlonej zmianą wartości RDW

Application of Chosen Data Mining Methods in Predicting Abnormal Blood Pressure in Children and Adolescents

Hypertension is a common disease in highly industrialized societies, more often perceived as a health problem in adults rather than children. However, epidemiologists are currently paying more attention to the possibility of idiopathic hypertension during childhood. This article compares three classification models (logistic regression, classification trees and MARSplines) in order to determine the best classification model and distinguish the parameters that are most important in the detection of abnormal blood pressure in children. The study group consisted of 1,378 children aged between 7 and 18. After making comparisons between the methods, it was determined that MARSplines is the model that best assigns subjects to classes and can be an alternative in cases when traditional statistical methods cannot be used due to a lack of fulfillment of conditions. For prediction of abnormal blood pressure in this age group, the most important parameters were the heart rate and selected indicators of body proportions

Wielowymiarowe metody klasyfikacyjne w badaniach transmuralności w ablacji bipolarnej

Zabieg ablacji stosuje się do leczenia zaburzeń rytmu serca. Określono parametry gwarantujące jego skuteczność i bezpieczeństwo. Zastosowano trzy metody klasyfikacyjne: regresję logistyczną, analizę skupień i analizę korespondencji, aby wyznaczyć wartości graniczne analizowanych cech (czasu trwania zabiegu, wielkości końcówki elektrody uziemiającej, obciążenia końcówki elektrody) lub cech anatomicznych blizny (średnicy wyjścia, średnicy wejścia, głębokości wejścia, całkowitej głębokości blizny, zmiany impedancji) o kluczowym znaczeniu w tworzeniu blizny transmuralnej w ablacji bipolarnej, kiedy to przepuszcza się prąd między elektrodami położonymi blisko siebie. Badanie przeprowadzono na 72 sercach świńskich. Dowiedziono, że największe prawdopodobieństwo transmuralności powstaje podczas zabiegu trwającego 90 s z użyciem 8 mm elektrody o nacisku 20 g. Analizy skupień pokazują, że transmuralność można z podobną skutecznością przewidzieć na podstawie parametrów anatomicznych blizn