Walwuloplastyka balonowa jako pomost w leczeniu ostrej niewydolności serca w przebiegu zwężenia zastawki aortalnej

The case of a female patient with decompensation of heart failure due to signifi cant aortic stenosis not responding to optimal medical therapy has been presented. In this case the balloon aortic valvuloplasty as a bridge to a fi nal decision was performed with good results and clinical improvement. Three months later Symetis Neo transcatheter aortic valve was implanted via femoral access.Przedstawiono przypadek pacjentki z dekompensacją układu krążenia w przebiegu ciasnego zwężenia zastawki aortalnej, niereagującej na optymalne leczenie farmakologiczne. U pacjentki jako pomost do decyzji o dalszym leczeniu wykonano balonową walwuloplastykę zastawki aortalnej z dobrym efektem i poprawą kliniczną. Po trzech miesiącach obserwacji chorej metodą przezcewnikową implantowano zastawkę aortalną (Symetis Neo) z dostępu udowego

Nadciśnienie tętnicze i jego leczenie a prewencja zaburzeń funkcji poznawczych — rola połączenia walsartanu i amlodipiny. Przegląd dla lekarza praktyka

Nadciśnienie tętnicze i demencja stanowią istotny problem współczesnej medycyny. Wśród wielu czynników ryzyka rozwoju zaburzeń funkcji poznawczych, szczególnie u osób w średnim wieku, znajduje się nadciśnienie tętnicze. Związek między nadciśnieniem tętniczym a zaburzeniami funkcji poznawczych jest złożony i nie ogranicza się jedynie do zwiększonego ciśnienia tętniczego, ale obejmuje także ciśnienie tętna, prędkość fali tętna, zmienność ciśnienia tętniczego oraz hipotonię ortostatyczną. Leki przeciwnadciśnieniowe są jedynymi znanymi lekami, które mogą zmniejszać ryzyko wystąpienia demencji. Szczególną rolę w prewencji zaburzeń funkcji poznawczych pełnią antagoniści wapnia (amlodipina) oraz sartany (walsartan). Leki te charakteryzują się korzystnym wpływem na wszystkie istotne w prewencji demencji czynniki związane z kontrolą ciśnienia tętniczego. Co więcej, są korzystne w prewencji udaru mózgu, który jest ważnym czynnikiem ryzyka demencji. Możliwość stosowania amlodipiny w połączeniu z walsartanem w postaci jednej tabletki dodatkowo zwiększa przestrzeganie zaleceń terapeutycznych, co przekłada się na lepszą kontrolę ciśnienia tętniczego i w konsekwencji na lepszą prewencję zaburzeń funkcji poznawczych. W niniejszym artykule podsumowano związek między nadciśnieniem tętniczym i jego leczeniem, ze szczególnym uwzględnieniem amlodipiny i walsartanu, a ryzykiem zaburzeń funkcji poznawczych.Nadciśnienie tętnicze i demencja stanowią istotny problem współczesnej medycyny. Wśród wielu czynników ryzyka rozwoju zaburzeń funkcji poznawczych, szczególnie u osób w średnim wieku, znajduje się nadciśnienie tętnicze. Związek między nadciśnieniem tętniczym a zaburzeniami funkcji poznawczych jest złożony i nie ogranicza się jedynie do zwiększonego ciśnienia tętniczego, ale obejmuje także ciśnienie tętna, prędkość fali tętna, zmienność ciśnienia tętniczego oraz hipotonię ortostatyczną. Leki przeciwnadciśnieniowe są jedynymi znanymi lekami, które mogą zmniejszać ryzyko wystąpienia demencji. Szczególną rolę w prewencji zaburzeń funkcji poznawczych pełnią antagoniści wapnia (amlodipina) oraz sartany (walsartan). Leki te charakteryzują się korzystnym wpływem na wszystkie istotne w prewencji demencji czynniki związane z kontrolą ciśnienia tętniczego. Co więcej, są korzystne w prewencji udaru mózgu, który jest ważnym czynnikiem ryzyka demencji. Możliwość stosowania amlodipiny w połączeniu z walsartanem w postaci jednej tabletki dodatkowo zwiększa przestrzeganie zaleceń terapeutycznych, co przekłada się na lepszą kontrolę ciśnienia tętniczego i w konsekwencji na lepszą prewencję zaburzeń funkcji poznawczych. W niniejszym artykule podsumowano związek między nadciśnieniem tętniczym i jego leczeniem, ze szczególnym uwzględnieniem amlodipiny i walsartanu, a ryzykiem zaburzeń funkcji poznawczych

Hybrid room — the new standard for cooperation of cardiosurgeon, anaesthesiologist and invasive cardiologist in treating difficult, complex cardiovascular patients

The concept of hybrid room is to combine capabilities of cardiosurgery operating room and fully equipped cathlab. Since May 2011, an ultramodern hybrid room has been working, in our center. The cases reported in this article show the possibilities of cooperation of cardiosurgeons, anaesthesiologists and invasive cardiologists in performing difficult, complex cardiovascular interventions. In near future the capabilities of hybrid room will allow to perform simultaneously a number of complex cardiovascular procedures. It should not only shorten the time of hospitalisation but also substantially improve the patients comfort. Kardiol Pol 2012; 70, 1: 104–10

One‑year survival of ambulatory patients with end‑stage heart failure : the analysis of prognostic factors

Introduction An increasing number of ambulatory patients are placed on orthotopic heart transplantation (OHT) waiting lists, which results in an extended waiting time and a higher mortality rate. Objectives The aim of this study was to identify the factors associated with reduced survival during a 1‑year follow‑up in patients with end‑stage heart failure listed for an OHT. Patients and methods We retrospectively analyzed the data of 221 adult patients, who were accepted for OHT in our institution over a 2‑year period between 2013 and 2014. Results The mean (SD) age of the patients was 54.7 (9.6) years, and 90.1% of them were male. The mortality rate during the follow‑up period was 43.3%. The modified Model for End‑Stage Liver Disease (modMELD) score (odds ratio [OR], 1.70; P <0.001), as well as the plasma levels of high‑sensitivity C‑reactive protein (hs‑CRP; OR, 1.10; P <0.01), sodium (OR, 0.74; P <0.001), and uric acid (UA; OR, 1.003; P <0.05) were independent factors affecting death. The receiver‑operating characteristic (ROC) analysis indicated that a modMELD cut‑off of 10 (area under the ROC curve [AUC], 0.868; P <0.001), hs‑CRP cut‑off of 5.6 mg/l (AUC, 0.674; P <0.001), plasma sodium level cut‑off of 135 mmol/l (AUC, 0.778; P <0.001), and a plasma UA cut‑off of 488 μmol/l (AUC, 0.634; P <0.001) were the most accurate factors affecting death. Conclusions In conclusion, although limited to a single center, our study demonstrated that an elevated modMELD score, incorporating a combination of renal and hepatic laboratory parameters, as well as plasma sodium, UA, and hs‑CRP levels at the time of listing are associated with reduced survival in ambulatory patients with end‑stage heart failure, accepted for OHT

Transplantacja serca i płuc, a może tylko serca? Wnioski z postępowania diagnostycznego i leczenia 52-letniego chorego

Transplantacja serca jest uznaną metodą leczenia znacznego, nieodwracalnego uszkodzenia mięśnia sercowego. Jednym z przeciwwskazań do transplantacji serca jest nieodwracalne nadciśnienie płucne. Górna wartość oporu płucnego u biorcy wynosi 6 j. Wooda, jednak bardziej przydatna jest wartość przezpłucnego gradientu ciśnienia, którego górną granicą jest 15 mm Hg. Przeszczepienie serca i płuc jest o wiele bardziej problematyczne i obciążone większym ryzykiem niż przeszczepienie samego serca. Pamiętając o powyższych zaleceniach i rozpatrując zabieg transplantacji u pacjenta z chorobą serca i płuc, zamiarem autorów jest poprowadzenie leczenia w taki sposób, aby zdecydować się na zabieg optymalny dla chorego. (Folia Cardiol. 2003; 10: 393&#8211;397

Hybrid Revascularization for Multivessel Coronary Artery Disease

AbstractObjectivesThe aim of this study was to assess the feasibility of hybrid coronary revascularization (HCR) in patients with multivessel coronary artery disease (MVCAD) referred for standard coronary artery bypass grafting (CABG).BackgroundConventional CABG is still the treatment of choice in patients with MVCAD. However, the limitations of standard CABG and the unsatisfactory long-term patency of saphenous grafts are commonly known.MethodsA total of 200 patients with MVCAD involving the left anterior descending artery (LAD) and a critical (>70%) lesion in at least 1 major epicardial vessel (except the LAD) amenable to both PCI and CABG and referred for conventional surgical revascularization were randomly assigned to undergo HCR or CABG (in a 1:1 ratio). The primary endpoint was the evaluation of the safety of HCR. The feasibility was defined by the percent of patients with a complete HCR procedure and the percent of patients with conversions to standard CABG. The occurrence of major adverse cardiac events such as death, myocardial infarction, stroke, repeated revascularization, and major bleeding within the 12-month period after randomization was also assessed.ResultsMost of the pre-procedural characteristics were similar in the 2 groups. Of the patients in the hybrid group, 93.9% had complete HCR and 6.1% patients were converted to standard CABG. At 12 months, the rates of death (2.0% vs. 2.9 %, p = NS), myocardial infarction (6.1% vs. 3.9%, p = NS), major bleeding (2% vs. 2%, p = NS), and repeat revascularization (2% vs. 0%, p = NS) were similar in the 2 groups. In both groups, no cerebrovascular incidents were observed.ConclusionsHCR is feasible in select patients with MVCAD referred for conventional CABG. (Safety and Efficacy Study of Hybrid Revascularization in Multivessel Coronary Artery Disease [POL-MIDES]; NCT01035567)