Nefropatia cholemiczna (żółciowa)

Cholemic nephropathy (bile cast nephropathy) is an underestimated but important cause of renal dysfunction in cholestasis or advanced liver disease with jaundice in most cases > 20 mg/dl (342 μmol/l) of serum bilirubin level. It is a common complication of hepatorenal syndrome AKI and acute on chronic liver failure, increasing morbidity and mortality. This review summarizes the present knowledge on definition, morphological characteristics, patomechanisms as well as diagnostic and therapeutical strategies of cholemic nephropathy

Doustna suplementacja żelaza w niedokrwistości nerkowopochodnej

Dokonano przeglądu gospodarki żelazowej i leczeniażelazem doustnym u chorych w różnych stadiachprzewlekłej choroby nerek (PChN), także u pacjentówze schyłkową niewydolnością nerek (SNN). Wewszystkich stadiach PChN należy preferować żelazodoustne, które zwykle wystarcza do uzupełnianianiedoborów w stadiach 1–3 PChN.U pacjentów hemodializowanych dochodzi do istotnejutraty krwi, co zwiększa zapotrzebowanie na żelazo.Doustne preparaty żelaza w SNN mogą być źletolerowane, więc zachodzi konieczność uzupełnianiażelaza drogą dożylną, przynajmniej do czasu wyrównanianiedoborów. W fazie podtrzymującej doustneżelazo może wystarczać także u części chorych hemodializowanych.Nieznane jest długotrwałe bezpieczeństwodożylnych preparatów żelaza, które wymagaodpowiednio zaplanowanych badań klinicznych

The influence of unfractionated and low-molecular weight heparins on the properties of human umbilical vein endothelial cells (HUVEC).

Heparins, as anticoagulants widely used in the prophylaxis and treatment of many conditions connected with hypercoagulability, have a potent effect on the vascular endothelium. Unfractionated Heparin (UFH) is characterized by relatively low biological accessibility, short activity time, binding of numerous proteins, as well as unfavorable influence on endothelium and blood platelets. Low-Molecular Weight Heparins (LMWHs), formed by chemical and enzymatic UFH depolymerizations, show a significantly more favorable impact on endothelium, which was confirmed on the HUVEC cultures study models. The studies on the heparins' modulation of angiogenesis process proved the superiority of LMWHs over UFH. It was connected with a better deactivation of growth factors' receptors (e.g. for VEGF165, FGF-2). Comparing the effects of LMWHs and UFH on haemostatic and antiangiogenic properties of HUVEC, significant differences were found as well. A new effect, engaging these compounds in the pathomechanism of an excessive osteoclastogenesis via osteoprotegerin /RANKL/RANK pathway has been discovered recently

Przyczyny niezapalnego zmętnienia płynu dializacyjnego u chorych dializowanych otrzewnowo

Dializacyjne zapalenie otrzewnej jest najczęściej występującym powikłaniem dializy otrzewnowej. Charakteryzuje się występowaniem mętnego dializatu i dodatniego wyniku posiewu płynu otrzewnowego w kierunku flory tlenowej i beztlenowej. Jednak u części chorych zmętnienie płynu dializacyjnego nie musi oznaczać bakteryjnego dializacyjnego zapalenia otrzewnej. Przy ujemnych posiewach płynu należy rozważać zapalenie grzybicze, gruźlicze oraz inne przyczyny, w których przypadku stwierdza się zwiększony odsetek granulocytów wielojądrzastych. Zwiększony odsetek eozynofilów może oznaczać obecność endotoksyn. Niewielka liczba erytrocytów lub komórek nowotworowych również może spowodować zmętnienie dializatu. Przedostawanie się chłonki do otrzewnej oraz powstawanie złogów włóknika należą do niekomórkowych przyczyn zmętnienia płynu. Forum Nefrologiczne 2011, tom 4, nr 3, 207–21

The possibilities of proteinuria reduction in hypertensive patients in light of large clinical trials

Białkomocz może być spowodowany uszkodzeniem kłębuszka lub cewek nerkowych, ale może też wynikać z uogólnionego uszkodzenia śródbłonka. Nadciśnienie tętnicze zwiększa częstość występowania białkomoczu, a zwłaszcza mikroalbuminurii. Jej występowanie wiąże sie ze wzrostem śmiertelności sercowo-naczyniowej. W pracy przedstawiono możliwości zmniejszania białkomoczu u chorych z nadciśnieniem tętniczym na podstawie najnowszych badań klinicznych. U chorego z białkomoczem należy dążyć do osiągnięcia jak najlepszej kontroli ciśnienia tętniczego. Najczęściej stosuje się leczenie skojarzone, ale preferować należy inhibitory konwertazy angiotensyny i leki blokujące jej receptor AT1.Proteinuria may be of glomerular or tubular origin but may be also caused by endothelial damage. Hypertension is a known cause of proteinuria, especially microalbuminuria. This is associated with a greater cardiovascular mortality. This review is dedicated to the possibilities of reducing proteinuria in hypertensive patients. It concisely states the results of large up to date clinical trials. A proteinuric hypertensive patient should have the best possible blood pressure control. The drugs of choice are ACE-inhibitors and AT1-blockers, especially in combination

Lipids, blood pressure, kidney – what was new in 2011?

The year 2011 was very interesting regarding new studies, trials and guidelines in the field of lipidology, hypertensiology and nephrology. Suffice it to mention the new European Society of Cardiology (ESC)/European Atherosclerosis Society (EAS) guidelines on the management of dyslipidaemias, American College of Cardiology Foundation (ACCF)/American Heart Association (AHA) guidelines on hypertension in the elderly, and many important trials presented among others during the American Society of Nephrology (ASN) Annual Congress in Philadelphia and the AHA Annual Congress in Orlando. The paper is an attempt to summarize the most important events and reports in the mentioned areas in the passing year