Investigation of the relationship between psychological resilience and alexithymia levels with depression, anxiety and impulsivity in people who attempted suicide with medication

Amaç: Bu çalışmada ilaçla intihar girişimde bulunan hastalarda psikolojik dayanıklılık, aleksitimi, depresyon, anksiyete ve dürtüsellik ilişkisinin araştırılması ayrıca psikolojik dayanıklılık ve aleksitiminin diğer ölçeklerle ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya ilaçla intihar girişimde bulunan hasta grubu (n=66) ile herhangi bir psikiyatrik tanısı bulunmayan kontrol grubu (n=66) dahil edilmiştir. Çalışmada sosyodemografik veri formu, Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği (PDÖ), Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAO-20), Beck Depresyon Envanteri (BDE), Beck Anksiyete Envanteri (BAE), Barratt Dürtüsellik Ölçeği (BDÖ-11) kullanılmıştır. Bulgular: İlaçla intihar girişimde bulunan grupta BDE, BAE, TAO-1, TAO-2 BDÖ-11 kontrol grubuna göre anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (her biri p<0,001). Kontrol grubunda PDÖ kendini adama ve meydan okuma anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (sırasıyla p=0,039 ve p=0,003). Gruplar arasında PDÖ ile diğer ölçeklerin korelasyon katsayılarının karşılaştırılmasında ilaçla intihar girişimde bulunan grupta PDÖ ile BDE, BAE, TAO-1 ve BDÖ-11 plansızlık dürtüselliği arasında farklılık saptanmıştır (sırasıyla p<0,001, p=0,033, p=0,006 ve p<0,001). Gruplar arasında TAO-20 ile diğer ölçeklerin korelasyon katsayılarının karşılaştırılmasında ilaçla intihar girişimde bulunan grupta BDE, BAE, BDÖ-11 arasında farklılık saptanmıştır (her biri p<0,001) Sonuç: İlaçla intihar girişimde bulunan hastaların psikolojik dayanıklılık düzeylerinin düşük olduğu, aleksitimi düzeylerinin yüksek olduğu, daha depresif ve daha anksiyöz oldukları ve daha dürtüsel oldukları görülmüştür. Anahtar Kelimeler: intihar girişimi, psikolojik dayanıklılık, aleksitimi, depresyon, anksiyete, dürtüsellikObjective: In this study, it was aimed to investigate the relationship between psychological resilience, alexithymia, depression, anxiety and impulsivity in patients who attempted suicide with medication, and also to examine the relationship between psychological resilience and alexithymia with other scales. Materials and Method: The patient group who attempted suicide with medication (n=66) and the control group (n=66) without any psychiatric diagnosis were studied. Sociodemographic data form, Psychological Resilience Scale (PRS), Toronto Alexithymia Scale (TAS-20), Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI), Barratt Impulsivity Scale (BIS-11) were used in the study. Results: BDI, BAI, TAS-1, TAS-2 BIS-11 were found to be significantly higher in the group who attempted suicide with medication compared to the control group (p<0,001). PRS commitment and challenge were significantly higher in the control group (respectively, p=0,039 and p=0,003). When comparing the correlation coefficients of PRS with other scales between the groups, a difference was found between PRS and BDI, BAI, TAS-1 and BIS-11 unplanned impulsivity in the group who attempted suicide with medication (respectively, p<0,001, p=0,033, p=0,006 and p<0,001). In the comparison of the correlation coefficients of TAS-20 and other scales between the groups, a difference was found between BDI, BAI, BIS-11 in the group who attempted suicide with medication (p<0,001) Conclusion: Patients who attempted suicide with medication were found to have low psychological resilience, higher levels of alexithymia, more depressive and anxious, and more impulsive. Keywords: suicide attempt, psychological resilience, alexithymia, depression, anxiety, impulsivity