Teknoloji Kritik Elementlerin çevrede Etkileri Ve Pomza Bazlı Yenilikçi Kompozitlerin Kullanıldığı Adsorpsiyon Metodu ıle Atıksulardan Giderimi (teknokompozit)

Bu proje kapsamında, Teknoloji Kritik Elementler arasında en öncelikli elementlerden olan Lityum ve Seryum, özellikle güneş enerjisi yatırımlarının hızlandığı ülkemizde de önceliğe girdiği düşünülerek incelemeye esas alınmıştır. Bu projede birincil hedef olarak, Li ve Ce elementlerinin sucul ve toprak kirlenmesini simüle etmek üzere farklı canlılar üzerinde sentetik numuneler hazırlanarak ekotoksikolojik etkilerini araştırmaktır. Bu çalışmada, bitki toksisitesi araştırmaları bulgularına göre uygulanan lityum dozları kontrol ile karşılaştırıldığında 2 ppm Li uygulamasında bitkinin yaş ağırlığında sayısal olarak artış en yüksek değeri göstermiş daha sonra ise bitkinin yaş ağırlığında düşüş olduğu belirlenmiştir. Yine Tere bitkisinin kuru ağırlık değerleri incelendiğinde artan Li dozları ile birlikte dalgalanma olduğu görülmektedir. Ancak bitkinin yaş ve kuru ağırlıklarındaki bu değişimler istatistiksel olarak önemli bulunamamıştır. Roka bitksine artan miktarlarda uygulanan Ce bitkinin yaş ağırlık ve kuru ağırlık mikktarlarında azalmalara neden olduğu belirlenmiştir. Bu durum istatistiksel olarak % 5 düzeyinde önemli bulunmuştur. 8 ppm Ce uygulaması ile birlikte bitkini yaş ve kuru ağırlığı farklı gruplarda yer almış olup azalmış olduğu ve Seryumun toksik etkilerinin olduğu belirlenmiştir. Sucul akut ve kronik toksisite deney sonuçlarına göre; Seryum elementi için yapılan mikroalg deneyi numunelerinin bazılarında stimülasyon görünmekledir. Artemia salina ve Daphnia magna akut testlerinde çalışılan konsantrasyonlarda toksik etki gözlenmemiştir. Kronik etki ise 3. gün sonunda belirgin olmuştur. Projenin önemli ikinci hedefi ise, düşük maliyetli olduğu gözlenen pomza ile yenilikçi kompozit üreterek sentetik hazırlanan numunelerden Ce ve Li’’un adsorpsiyon metodu ile giderimi ve desorpsiyon metodu ile geri kazanımı ve magnetik pomzanın tekrar kullanımı araştırılmıştır. %20 demir doplanan element/pomza oranı esas alınmıştır. Lityum (LiNO3) ve seryum (CeN3O9.6H2O) adsorpsiyon deneylerinde başlangıç konsatrasyonu ICP-OES ile yapılan kalibrasyon çalışmasına göre en hassas olan değerler esas alınarak seçilmiştir. Lityum adsorpsiyon çalışmalarında çok yüksek pomza oranında bile verim elde edilmediğinden, bu proje çerçevesindeki bütçe olanakları ile daha ileri çalışmalara gidilememiştir. Diğer yandan Seryum adsorpsiyon çalışmaları çok yüksek giderim verimi sağlamıştır. Sonuçlara göre, ? Langmuir izoterm modeli uygun çıkmıştır. ? Langmiur izoterminde hesaplanan ayrılma faktörü 0-1 aralığında bulunmuş ve buna göre adsorpsiyon işlemi tercih edilebilecektir. ? Sıcaklık arttıkça giderimi artarken 35 dereceden sonra artış olmamıştır. Desorpsiyon prosesi distile su, NaOH ve HCl kullanılarak uygulanmış ve yapılan ICP analizleri sonucunda HCl ile yapılan desorpsiyon veriminin en yüksek olduğu gözlemlenmiştir. Buna göre, magnetik pomzanın yeniden kullanılabilirlik (reuse) çalışması için HCl ile yapılan desorpsiyon çalışması tercih edilmiştir. Buna göre, desorpsiyon verimi %46.7’dir. Magnetik pomzanın tekrar kullanılması halinde seryum giderim verimi %96.4’ten %73’e düşmüştür.In this project, lithium and cerium technology critical elements as becoming important with the spreading of solar energy systems in Turkey, were investigated for i) ecotixicty to two plants (Eruca vesicaria subsp. sativa (Mill) (Rocket plant), Lepidium sativum) and three aquatic species (Unicellular microalgae (Selenastrum capricornutum), Daphnia magna, Artemia salina) and ii) their adsorptive removal using magnetite pumice composite. According to the results of plant species, Lithium affected weight of the pllants starting from 2 ppm concentration while cerium displayed toxic effect starting from 8 ppm. Results of aquatic species showed that growth of microalgae was stimulated by cerium at low concentrations. No acute toxic effect was observed to Daphnia magna and Artemia salina. Chronic toxicity to both crustascae was evidenced after 3 rd of exposure. Particle size of pumice powder varied in the range of 10-100 nm. Pumice powder was doped with magnet,te ferrous at 20% ratio considering the results of our previous studies. Lithium (LiNO3) and cerium (CeN3O9.6H2O) were purchased from Sigma Aldrich as the highest purity. Their concentrations for adsorption studies (Li=25 mg/L and Ce=20 mg/L) were identified according to calibration curves obtained with ICP-OES. No adsorpion of lithium was observed when 7.5 g magnetite pumice composite was used as adsorbent. Thus adsorption studies focused more on cerium that was removed at a high efficiency using a dose of 0.5 g magnetite pumice composite. Adsorption data fitted Langmuir isotherm. Temperature affeted adsorption efficieny up ton 35 0C. Recovery of cerium was attempted by using three desorption media namely distilled water, NaOH and HCl. Using HCl provided the highest desorption (46.7%) of cerium. Thus recovery and reuse of magnetite pumice compoiste was experimented using HCl. As the adsorption efficiency of cerium dropped from 96.4% to 73% after 1 st reuse of magnetite pumice composite the experiments were stopped to evaluate alternative methods for a higher recovery and reuse efficency. It is useless to note that the results of this project are preliminary to reach technological conlcusion yet. However, as the results of cerium are very promising for both adsorption and desorption-reuse the project group will focus on the development of new projects to perform further invesrtigations

MODELLING OF ANTIBIOTICS and Escherichia coliforms REMOVAL BY THIN FILM PHOTOCATALYSIS FROM URBAN WASTEWATER TREATMENT PLANT EFFLUENTS

Bu çalışmada, evsel atıksu arıtma tesislerinde yeterli oranda arıtılamayan antibiyoklerin ve antibiyotiklere dirençli bakterilerin Paralel Levha Tipi fotoreaktörde ince-film fotokataliz prosesi ile giderimi deneysel olarak araştırılmıştır. Öncelikle, antibiyotikler ve antibiyotiklere dirençli bakterilerin alıcı ortama geçişleri, arıtma alternatifleri ve temel olarak ileri oksidasyon proseslerive mekanizmaları hakkında kuramsal temeller ve kaynak öztleri sunulmuştur. Deneysel çalışmalarda ilk olarak, optimum yüzeye sabitlenmiş fotokatalizör (YSF) üretim yöntemi belirlenmiştir. Bu aşamada çalışma planı, literatürde fotokatalizör üretiminin önde gelen çalışma ekipleri tarafından geliştirilen sol-jel hazırlama yöntemlerinin karşılaştırması üzerine kurulmuştur. Optimum ince-film, fotokatalitik aktivite ve yüzey karakterizasyon sonuçları üzerinden yapılan değerlendirmeler sonucu belirlenmiştir. Daha sonra, optimum ince-film ile fotokatalitik antibiyotik giderimi ve bakteri inaktivasyonu prosesi verimliliğine etki eden faktörler ve etki seviyeleri deneysel olarak araştırılmıştır. Bu amaçla laminer akış koşullarında tekrar edilebilir deneysel koşul ve sonuçlar sağlayan PPL fotoreaktör tasarımı ve üretimi sağlanmıştır. PPL reaktörde ince-film fotokataliz prosesi etkinliği, model olarak seçilen sulfametoksazol antibiyotiği üzerinde yürütülen deneysel çalışmalarla test edilmiştir. Farklı proses parametrelerinin etkileri faktöriyel deneysel tasarım sonucu elde edilen sonuçların istatistiksel olarak değerlendirilmesi ile ortaya konulmuş ve kinetik model elde edilmiştir. SMX antibiyotiği fotokatalitik bozunum yolu zamana karşı analitik ölçümlerle belirlenmiştir. Proses çıkış akımında yürütülen toksisite analizleri ile ince-film fotokataliz prosesi ile SMX bozunumundan kaynaklı toksik etki değerlendirilmiştir. Ayrıca PPL fotoreaktörde Sefaklor ve Levofloksasin antibiyotiklerinin fotokatalitik bozunum verimlilikleri değerlendirilmiştir. PPL reaktörde ince-film fotokataliz prosesinin, farklı tür ve kaynaktan bakteri kültürleri üzerinde etkinliği deneysel olarak araştırılmıştır. Bu amaçla laboratuvar standardı E.coli DSM-498 ve E.faecalis ATCC-14506 kültürleri ve çevresel izolat E.coli ve Enterococcus sp. kültürleri ile çalışmalar yürütülmüştür. Elde edilen bakteri inaktivasyonu kinetiklerinin, literatürde sunulan farklı dezenfeksiyon modelleri ile uyumluluğu değerlendirilmiştir. Model bakteri olarak seçilen Escherichia coli üzerinde, farklı deneysel koşulların ince-film fotokataliz prosesi ile bakteri inaktivasyonu verimine etkileri deneysel olarak araştırılmıştır. Faktöriyel deneysel tasarım sonuçları elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirilmiş ve kinetik model elde edilmiştir. Standart ve çevresel izolat bakteri kültürlerinin, fotokataliz prosesi öncesi ve sonrasında farklı antibiyotiklere dirençlilik seviyeleri karşılaştırılarak, prosesten kaynaklı değişim deneysel çalışmalarla ortaya konulmuştur. Antibiyotik konsantrasyonunun, ince-film fotokataliz prosesi ile bakteri inaktivasyonu verimliliğine etkisi değerlendirilmiştir. Solar enerji altında PPL fotoreaktörde ince-film fotokataliz prosesi ile bakteri inaktivasyonu verimliliğine metal dopant katkısının etkisi deneysel çalışmalarla belirlenmiştir. Ayrıca arıtılmış evsel atıksu ortamında ince-film fotokataliz prosesi ile bakteri inaktivasyonu denemeleri yapılarak, doğal çözücü ortamda proses verimliliği deneysel olarak araştırılmıştır.In this study, photocatalytic treatment of antibiotics and antibiotic resistant bacteria were experimentally investigated in a Parallel Plate Photo Reactor configuration. First of all, release of antibiotics and antibiotic resistant bacteria into environment, treatment alternatives and Fundamentals and theory of advanced oxidation processes were examined and provided in the form of a literature summary. As a first stage of the experimental plan, the methodology regarding photocatalyst immobilization have been defined. Given with the following order; Making a literatüre survey and comparison of pioonering studies in the field of sol-gel methodology, followed by experimental comparison of produced thin-film(s) regarding evaluation of their photocatalytic activities and surface characterization results. Later on taking the optimum thin-film as reference, process parameter and other factors and their level of effect on photocatalytic antibiotic degradation and bacteria inactivation have been investigated, Within this perspective, Parallel plate photoreactor configuration has been designed and produced ina way to to provide repeatable experimental conditions and results under laminar flow conditions. Photocatalytic Sulfamethoxazole degradation rate was taken as reference for examining Thin-film photocatalysis process efficiency in PPL photoreactor configuration. Level and type of effect for different process parameters have been revealed with the help of a factorial experimental design approach. Photocatalytic degradation pathway of Sulfamethoxazole antibiotics have been determined and correlated with the toxicity findings in the process effluent, in consequence of which a more explicit conclusion could be made on detoxification performance of the system. Process efficiency of thin-film photocatalysis have also been examined taking into account the photocatalytic degradation rates of Cefaclor and Levofloxacin antibiotics at the optimum process conditions optimized in SMX degradation experiments. Effeciency of thin-film photocatalysis on bacteria inactivation, have been examined in a wide range of bacteria by type and origin. To this end, laboratory standart cultures of E.coli DSM-498 and E.faecalis ATCC-14506 and environmental isolates of E.coli and Enterococcus sp. cultures have been used in phoocatalytic inactivation experiments. Compatibility of the obtained bacteria inactivation profiles with well knwon disinfection models have been evaluated. Effect Assesment of varying process parameters and experimental conditions on thin-film photocatalytic inactivation have been determined taking E.coli DSM-498 as the model bacteria of concern. Factorial experimental design and statistical evaluation of the results were taken as reference fort he obtained kinetic model. Alteration in antibiotic resistance profiles of intact cells and cells exposed to photocatalytic treatment were investigated and evaulated taking into account the laboratory standard and environmental isolates cultures of Gram(-) and Gram(+) bacteria. Effect of initial antibitocs concetration on observed variation in photocatalytic baceria inactivation rates have been investigated. Thin-film photocatalysis in PPL photoreactor configuration have been tested for its bacteria inactivation efficiency under solar irradiation conditions, taking into account the effect of a metal dopant on thin-film performance. Besides, thin-film photocatalysis have been tested for its bacteria inactivation potential at tertiary treated urban waste water matrix conditions

An investigation on color, COD and priority pollutants removal with ozone technology in treated effluents from two textile industries

Tekstil endüstrisi atıksuları genel olarak üretim, hammadde, su kullanımı ve kullanılan teknolojiler yönünden farklılık gösterir. Tekstil endüstrisinden kaynaklanan atıksular yüksek konsantrasyonda organik ve inorganik kimyasallar ile oldukça kuvvetli renk ve kalıntı KOI’ye sahiptirler. Tekstil endüstrisi atıksularından renk ve KOİ giderimi özellikle kullanılan boyalar, veya hazırlanan reçeteler üzerinde yürütülen çalışmalar ile yoğunluk kazanmıştır. Renk ve KOİ gideriminde yüksek verimliliği ile kimyasal oksidasyon prosesi olan ozonlama ile ileri oksidasyon teknikleri bu çalışmaların çok büyük bölümünü oluşturmaktadır. Ozon ile renk ve KOİ giderimi çalışmalarının çok az bir bölümü arıtılmış atıksular üzerinde olup öncelikli kirleticilerin de ayrıca irdelenmesini içermemektedirler. Bu konuda bölgemizde bir ilk oluşturmayı hedefleyen bu tez kapsamında, iki farklı tekstil endüstrisi arıtılmış atıksularında atıksularında ozon teknolojisi ile renk ve KOI giderimi ile öncelikli kirleticilerin giderimi izlenmiştir. İlk atıksu kaynağı Dokunmuş Kumaş Endüstrisi Alt Kategorisinde yer alan bir denim yıkama fabrikası olup tesiste kimyasal ve biyolojik arıtma çıkışından 4 kez numune alınmıştır. Bu endüstride pH ayarı yapılmadan 0,96 mg/Ldk ozon debisi ile %37 KOI giderimi ve %75 renk giderimi elde edilmiştir. İkinci atıksu kaynağı ise Sentetik Tekstil Terbiyesi alt kategorisine giren bir pamuk ve polyester boyama yapan tekstil fabrikası olup bu tesisten biyolojik arıtma girişi ve çıkışından farklı zamanlarda 3 kez numune alınmıştır. Bu endüstride atıksuların pH ayarı yapılmadan 10,8 mg/Ldk uygulanan ozon debisi ile %63,9 KOI giderimi, %99 renk giderimi elde edilmiştir. Ayrıca tekstil endüstrisinde bulunan nonilfenol, nonilfenol etoksilat, oktilfenol ve oktilfenol etoksilat gibi öncelikli kirleticilerin oluşumu ve giderimi GC-MS analizi ile incelenmiştir. Ozonlama sonucu oluşan sülfat, nitrat, asetat, okzalat gibi iyonlar İyon kromatografı (IC) ile ölçülmüştür. Ayrıca ozonlama süreci Daphnia magna toksisite testi ile irdelenmiş olup, atıksuya bağlı ozonlama öncesi ve sonrası toksisite belirlenmiştir.Textile industry is, in general, represented by high water usage and vary interms of Technologies, raw material used in the process. Wastewaters from textile industry with a high concentration of organic and inorganic chemicals have strong color and residual COD. Chemical oxidation, ozonation process techniques constitute a large propotion this studies conducted on textile wastewater to remove COD and color. This thesis aims to create a first in this manner with the scope of that the treated effluents of two textile industry effluents were submitted to ozonation to remove COD, color and priority pollutants. The first source of wastewater was a denim factory characterised in woven fabcic subcategory. Four samplings were performed in this factory from chemical and biological treatment units. The second factory was processing cotton and polyester dyeing subcategorized in synthetic textile finishing. Three samples were taken from pre- and after biological treatment of this factory. The samples were submitted to ozone recations without pH adjustment. A 0,96 mg/Ldk ozone dose proved a 37% of COD and a 75% colour removal for the first factory while a 10,8 mg/Ldk ozone flow rate proved 63,9 and 99% of COD and color removals, respectively for the second factory. In addition, priority pollutants such as nonylphenol, nonylphenol ethoxlate, octyl phenol and octyl phenol etoxylate were analysed by GC-MS analysis in raw and ozonated samples. Sulphate, nitrate, acetate and oxalate ions were measured using ion chromatography. Ozone dose was optimized on the based of colour and toxicity removal which was tested using Daphnia magna

PACT EVALUATION OF ENGINEERED NANOPARTICULES ORIGINATED FROM WASTEWATER TREATMENT PLANTS AND STORMWATERS (NANOEFFECT)

Yeni geliştirilen özellikleri ile daha çok kullanım alanı bulan mühendislik nanopartiküllerinin çevredeki davranışı ve etkilerinin araştırılması gereği ortaya çıkmış ve artan kullanım miktar ve alanlarına paralel olarak bu konudaki çevre boyutlu çalışmalar da hız kazanmıştır. Mühendislik nanopartiküllerinin arıtma tesisinde oluşumunu simüle etmek üzere Teksil Endüstrisi atıksulardan renk giderimi en yaygın kullanılan TiO2 ve ZnO partiküllerinın kullanıldığı fotokataliz prosesi ile irdelenmiştir. Proses maliyeti ve çevresel etkilerini minimize etmek amacıyla da alternatif arıtma metodları denenmiştir. Diğer yandan TiO2 ve ZnO NP’lerinin toprak ortamında çevresel etkisi Roka (Eruca sativa L.) bitkisine artan dozlarda uygulanan Ti ve Zn’nun bitkinin bazı biyolojik özelliklerine (bitki boyu, bitki çapı, kök uzunluğu, yaprak sayısı, orta yaprak uzunluğu, orta yaprak genişliği ve yaş ağırlık gibi) ektileri ile incelenmiş ve sonuçların istatistiksel değerlendirmesi yapılmıştır. Gerçek atıksulardan renk ve KOİ gideriminde TiO2 ile fotokataliz prosesinin etkin olduğu görülmüştür. Ayrıca, model bir tekstil boyası ile adsorpsiyon ve oksidasyon teknikleri çalışılmıştır. Pomza taşının tek başına daha düşük olan adsorpsiyon ile renk giderim verimi Demir ile doplanarak %20 oranında arttırılmıştır. Fotokataliz metodu güneş enerjisi katkısı ile ekonomik bir metod olarak bilinmekle birlikte adsorpsiyon ile zaman açısından karşılaştırılamayacak seviyede bulunmuştur. Roka (Eruca sativa L.) bitkisine artan dozlarda çinko uygulaması bitkinin inceleme konusu olan bütün biyolojik parametreleri üzerinde iç yaprak uzunluğu hariç olmak üzere istatistiksel olarak bir farklılık oluşturmamıştır. Artan miktarlarda titanyum uygulamaları roka bitkisinin titanyum içeriği üzerindeki etkisi istatistiksel olarak % 5 düzeyinde önemli bulunmuştur. Bu sonuç artan titanyum dozları ile birlikte bitkinin titanyum içeriklerinin de artmış olduğunu göstermektedir.Concerns about the environmental risks of engineered nanomaterials (ENM) are growing, however, currently very little is known about their concentrations in the environment. Release of ENM into the environment may occur throughout their entire life cycle: from their production to the fabrication of ENM-containing products, to the use and end of life phase of those products. Risks from ENM emissions may emerge if both exposure (due to the presence of ENM in the environment) and hazard (in the form of toxic effects) are observed. Therefore, understanding environmental exposure and the toxicity of ENM provides the basis for assessing the environmental risks posed by these compounds. In this Project, the fate of TiO2 and ZnO ENMs was simulated for textile effluents. Both catalysts were used in photocatalysis process. Alternatively adsorption and advanced oxidation processes were attempted to compare with the efficiency of photocatalysis process. On the other hand, the ecotoxicity of both ENMs was tested to Rocket (Eruca sativa L.) plant as a pioneering part of this NANOEFFECT Project. Many qualitative and quantitave analyses were performed to understand the mechanism of the toxicity. Although TiO2 based photocatalysis process was found to be effective to remove color and COD parameters, the adsorption process using Fe doped pumice composite particles proved 20% of adsorption further to remove almost 100% Methylene blue dye. Both catalysts did not affect the growth of the plant at the tested concentrations more than 5% which was found to be not significant using statistics

Sustainable technologies for recycling and reuse: an overview

[No Abstract Available

Tarımsal Sulama Sularında Öncelikli Kirleticiler, Mikrobiyolojik Karakterizasyon Ve Aritma Alternatiflerinin Değerlendirilmesi (Tarsu)

Her geçen gün yüzeysel suların daha fazla tüketilmesi ve kirlenmesi, kalitesi bozulmamış su kaynaklarına olan ihtiyacın artması, kaliteli suların ulaşılabilirliğinin zorlaşması ve ekonomik olmayışı insanoğlunu, tarımsal sulama sularını daha dikkatli yönetme stratejilerine itmektedir. Ağır metallerin arıtma işlemleri ile giderilemediği durumlarda çevre sularında birikimi ve besin zincirine dâhil olması kaygı uyandırmaktadır. Ürkütücü, potansiyel eko-toksikolojik etkilerinden dolayı gittikçe popüler hale gelen bu kirleticiler günümüzde birçok yüzeysel su kaynağında izlenmektedir. Bu çalışma Namık Kemal Üniversitesi, Bilimsel Altyapı Destekleme Projesi (NKUBAP.00.17.AR.13.01) çerçevesinde “Tarımsal Sulama Sularında Öncelikli Kirleticiler, Mikrobiyolojik Karakterizasyon Ve Arıtma Alternatiflerinin Değerlendirilmesi” yürütülmüştür. Projenin ilk altı aylık diliminde toksisite ölçümlerinde kullanılacak olan santrifüj ve arıtılabilirlik deneylerinde kullanmak amacıyla filtrasyon seti alımı gerçekleştirilmiştir. İkinci aşamada numune alma ortam ve sayılarının geliştirilmesi sağlanmış ve numuneler toplanmıştır. Farklı tarih ve mevsimlerde toplanan numuneler farklı sonuçlar verirken numunelerde çok yoğun toksisite ölçülmemiştir. Üçüncü aşamada fiziksel yetersizlikler ve Toplam Koliform ve Esherichia coli’nin standartlarda belirtilen sınır değerlerin altında olması nedeniyle fotokataliz yöntemi kurulamamış ve arıtım alternatifleri belirlenememiştir. Ancak yeterli miktarda numune toplama ve saklama yeri sınırları durumu göz önüne alınarak proje bütçesinde kalan sınırlı bütçe ile arıtma alternatifi değerlendirilmesinden çok kimyasal karakterizasyonda kullanılacak sarf malzemelerinin alımı başlatılmıştır. Bu rapor dahilinde sunulan verilerin sayısı ve ölçülmüş parametreler açısından istatistiksel analize olanak vermesi dahilinde projenin sonuçlandırmasına karar verilerek burada temel çıktıların sunumuna gidilmiştir. Yukarıda kısaca özetlenen aşamalara rağmen çalışma grubu, veri üretimi ve değerlendirmesini tamamlayarak ileride benzeri çalışmanın daha da genişletilerek yeni projelerin geliştirilmesini yararlı olarak dile getirmektedir.Daily more use up and pollution of surface waters, the difficult of availability of quality waters and it is uneconomical, human beings are obligated more carefully the irrigation water management strategies. In the case heavy metals cannot be removed by treatment process raises concerns which their accumulation in the environment waters and they are entry into the food chain. Today these popular pollutants are monitoring due to their worrying effects and their potential ecotoxicological. In this study, water samples were taken from five points of the Kırklareli Dam used as irrigation and drinking water. The analysis of pH, EC, SAR, AKM, ÇO, KOI, BOI, TOK, Cl- , F- , B, SO4 -2 , NO3 - , CO3 - , HCO3 - and the heavy metals were made. All analyses were performed according to the standard methods. All results were evaluated according to the Turkish Water Pollution Control Regulation. The results obtained from this study indicate the necessity of other microbiological measurements as well as chronic ecotoxiciological tests to assess the risk and take mitigation strategies to water quality control

Inorganic and Organic Contamination in Sediment From Izmir Bay (Turkey) and Mytilene Harbor (Greece)

Marine sediment contamination was evaluated in a set of sediment specimens collected from Izmir Bay (Turkey) and from Mytilene Harbor (Greece) in the Aegean Sea. Eight sediment specimens from Izmir (#IZ to #IZ8) and seven sediment specimens from Mytilene (#MYT1 to #MYT7) were analyzed for their content in different classes of contaminants, i.e. inorganics, organic carbon (OC), and seven polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs). Significantly higher levels of inorganic contaminants were detected in Izmir vs. Mytilene sediment, and the highest inorganic contamination was detected in the innermost sampling sites in Izmir Bay, namely sites #IZ1 to #IZ4. This was the case for Al, As, Cr, Cu, Fe, Li, Mn, Pb, Ti and Zn. Granulometric analysis, OC and individual PAH congeners failed to show any significant differences between total Mytilene and total Izmir Bay sediment samples. Nevertheless, the sum of PAHs in sites #IZ2 to #IZ4 displayed significantly higher levels both vs. the other Izmir sites and vs. all Mytilene sediment samples. The overall results point to higher pollution status in Izmir Bay, especially in the innermost sampling sites, compared to Mytilene Harbor, detected as inorganic contamination and as PAH contamination in some Izmir sampling sites.NATO for Science Programme (Harbor Sediments Pollution Assessment & Dredged Material Management) [ESP.EAP.CLG 982446]This study was supported by NATO for Science Programme (Harbor Sediments Pollution Assessment & Dredged Material Management, ESP.EAP.CLG 982446)

Evsel Atıksularda Ampisilin Antibiyotiğinin Ve Ona Dayanıklı Bakterilerin (Arb) Izlenmesi Ve Fotokalatik Proses Ile Gideriminin Incelenmesi

Arıtılmış evsel atıksuların yeniden ve güvenli kullanımı konusundaki çalışmalar gelişmiş Ülkelerde hız kazanmış ve bu yolda Yönetmelikler güncellenmektedir. Evsel atıksularda bulunan pek çok yeni ölçülen ve öncelikli kirletici bu yönetmeliklerde yer almaya başlamıştır. Bu kirleticiler arasında insanı kullanım amaçlı ilaçlardan sadece 2 tanesi izlenesi önerilmiş anak bazı ülkeler özellikle en çok tüketilen ilaç grubu olan ve antibiyotiklerin de ilave edilmesi ynünde çalışmalar başlatmıştır. Bu çalışma, evsel atıksularda ve arıtma tesisi çıkış sularında yaygın olarak ölçülmüş olan ve anytibiyotiklere dirençli bakteri gelişmesine yol açtığı çalışmalarla ortaya konulan ampisilin antibiyotiğinin fotokalaliz ileri oksidasyon prosesi ile giderim verimliliği incelenmiştir. Ampisilin gideriminde literatürde yer alan sınırlı sayıdaki diğer fotokatalik proses çalışmaları (değişik nanopartikük bazlı ve process modifikasyonlu reaktörlerler ile fotokatalitik giderim) ile benzer sonuçlar elde edilmiştir. Değişen konsantrasyonlardaki ve koşullardaki deney sonuçları özellikle toksisite bazlı izleme ile optimize edilmiş olup bu proje çıktıları baz alınarak daha ileri çalışmaların yer alacağı projeler geliştirilmesine görüş açmıştır.Recent advances on safe re-use of treated wastewater effluents are globally progressing and legislations and regulations are being updated concordantly. In paralel to Water Frame Directive established by EU, Turkey put into force the same Directive to protect and improve the quality of surface waters. The same Directive forsees the monitoring of 48 priority pollutants as well among which antibiotics are not included yet. Among various antibiotics ampicilline is one of those widely used and related to antibiotic resistance, in particular to E. coli bacteria wide spreading in the environment. This project aimed to investigate the effectiveness of photocatalysis process to remove ampiciline from synthetic solutions. The factors such as influent apicilne concentration, irradiation time, pH, light intensity, adsorption affecting process efficiency are detailed in this study. The results showed that the process an be opitimized based on toxicity experiments at the comparable conditions with the literature findings

Tekirdağ-Çorlu Bölgesi'Nde Evsel Atıksulardaki Antibiyotiklerin Ve Antibiyotiklere Dirençli Bakterilerin İzlenmesi Ve Enfeksiyon Hastalıkları Ile Ilişkinin Araştırılması

Arıtılmış evsel atıksuların yeniden ve güvenli kullanımı konusundaki çalışmalar gelişmiş ülkelerde hız kazanmış ve bu yolda yönetmelikler güncellenmektedir. Evsel atıksularda bulunan pek çok yeni ölçülen ve öncelikli kirletici bu yönetmeliklerde yer almaya başlamıştır. Bu çalışma, evsel atıksularda ve arıtma tesisi çıkış sularında yaygın olarak ölçülmüş olan ve anytibiyotiklere dirençli bakteri gelişmesine yol açtığı çalışmalarla ortaya konulan başlıca antibiyotiklerin Tekirdağ ili için değerlendirmesi yapılmıştır. Tekirdağ ana kollektörü izlenerek alınan 5 noktadan yapılan ölçümlere göre antibotikler ?g/L seviyelerinde literatürde verilen geniş aralık ile uyumlu, ayrıca kullanım verileri baz alınarak hesaplanan çevresel konsantrasyonlar ile uyumlu bulunmuştur. Tekirdağ atıksuları ve ilaç kullanımlarının değerlendirilmesi için ilk örnek oluşturan bu çalışmanın baz alınarak daha ileri çalışmaların yer alacağı projeler geliştirilmesi gerektiği açıktır.Recent advances on safe re-use of treated wastewater effluents are globally progressing and legislations and regulations are being updated concordantly. In paralel to Water Frame Directive established by EU, Turkey put into force the same Directive to protect and improve the quality of surface waters. The same Directive foresees the monitoring of 48 priority pollutants as well among which antibiotics are not included yet. In this Project, among various antibiotics those were reated to antibiotics resistance, were investigated in Tekirdağ city. Antibiotics consumptions data were elaborated to estimate environmental concntrations according to European Medicine Agency (EMEA) Guideline. In paralel to antibitoics consumption the antibiotic resistance bacteria defined by disk diffusion method at the main hospitals in Tekirdağ city, were elaborated with predicted environmental concentrations (PEC) which were found to some extent interrelated too. Both PECs and measured environmental concentrations (MEC) were found in the range of ?g/L in accordingly. The findings of this Project, as a first example, are recommended to be considerd for further projects development

Status of hormones and painkillers in wastewater effluents across several European states-considerations for the EU watch list concerning estradiols and diclofenac

Present technologies for wastewater treatment do not sufficiently address the increasing pollution situation of receiving water bodies, especially with the growing use of personal care products and pharmaceuticals (PPCP) in the private household and health sector. The relevance of addressing this problem of organic pollutants was taken into account by the Directive 2013/39/EU that introduced (i) the quality evaluation of aquatic compartments, (ii) the polluter pays principle, (iii) the need for innovative and affordable wastewater treatment technologies, and (iv) the identification of pollution causes including a list of principal compounds to be monitored. In addition, a watch list of 10 other substances was recently defined by Decision 2015/495 on March 20, 2015. This list contains, among several recalcitrant chemicals, the painkiller diclofenac and the hormones 17 beta-estradiol and 17 alpha-ethinylestradiol. Although some modern approaches for their removal exist, such as advanced oxidation processes (AOPs), retrofitting most wastewater treatment plants with AOPs will not be acceptable as consistent investment at reasonable operational cost. Additionally, by-product and transformation product formation has to be considered. The same is true for membrane-based technologies (nanofiltration, reversed osmosis) despite of the incredible progress that has been made during recent years, because these systems lead to higher operation costs (mainly due to higher energy consumption) so that the majority of communities will not easily accept them. Advanced technologies in wastewater treatment like membrane bioreactors (MBR) that integrate biological degradation of organic matter with membrane filtration have proven a more complete elimination of emerging pollutants in a rather cost- and labor-intensive technology. Still, most of the presently applied methods are incapable of removing critical compounds completely. In this opinion paper, the state of the art of European WWTPs is reflected, and capacities of single methods are described. Furthermore, the need for analytical standards, risk assessment, and economic planning is stressed. The survey results in the conclusion that combinations of different conventional and advanced technologies including biological and plant-based strategies seem to be most promising to solve the burning problem of polluting our environment with hazardous emerging xenobiotics.COSTEuropean Cooperation in Science and Technology (COST)This opinion paper has been compiled by members of COST Action ESSEM1202 (www.water2020.eu) on the basis of fruitful discussions in a task force focusing on emerging contaminants. The authors acknowledge the financial support by COST (www.cost.eu) for their meetings