بررسی مقايسهای نيازهای آموزشی بهداشت جنسی و باروری جوانان در دو موقعيت قبل و بعد از ازدواج، تهران 1390

زمينه و هدف : ازدواج پديده ای است که ماهيت نيازهای بهداشت جنسی و باروری را تغيير می دهد. عدم توجه به ماهيت متفاوت نيازهای بهداشت جنسی و باروری در موقعيت‌های مختلف از اثر بخشی برنامه های آموزشی در اين حيطه می‌کاهد. هدف از اين مطالعه گزارش نيازهای آموزشی و مقايسه ميزان نياز به آموزش در حيطه بهداشت جنسی و باروری جوانان در دو موقعيت قبل و بعد از ازدواج می باشد. روش کار: در يک مطالعه هم گروهی در سال 1390، 450 نفر از داوطلبين ازدواج در تهران به روش نمونه گيری طبقه ای تصادفی شده انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته ميزان نياز به آموزش در زمينه های مختلف حيطه بهداشت جنسی و باروری در دو مرحله قبل و بعد از ازدواج با مقياس پنج درجه ای ليکرت مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون ها آماری تی تست و تی زوج استفاده شد. يافته‌ها : ميانگين نمره نياز به آموزش قبل از ازدواج و بعد از ازدواج به ترتيب 95/0 ± 56/3 و 82/0 ± 72 /3 بود بعد از ازدواج ميزان نياز به آموزش افزايش پيدا کرده بود ولی اين افزايشاز نظر آماری معنی دار نبود ( 096/0= p-value ). مهم ترين موضوع آموزشی قبل از ازدواج "سلامت در روابط جنسی" و بعد از ازدواج " بهترين شرايط جسمی، روانی و اجتماعی زن و مرد برای شروع بارداری" بود. نتيجه گيری: يافته ها ی اين مطالعه پيشنهاد می کند که محتوای آموزشی متناسب با نيازهای بهداشت جنسی و باروری جوانان با در نظر داشتن موقعيت فرهنگی و اجتماعی آنان طراحی و اجرا شود

بررسی مقايسه ای نيازهای آموزشی جوانان برای ارتقا سلامت روان در زندگی زناشويی در دو موقعيت قبل و بعد از ازدواج

زمينه و هدف: اجرای برنامه های آموزشی برای ارتقاء سلامت روان در زندگي زناشويی ضروری است. عدم توجه به نيازهای گروه هدف در تدوين برنامه‌های آموزشی از اثر بخشی اين برنامه ها خواهد کاست. هدف از اين پژوهش گزارش و مقايسه نيازهای آموزشی جوانان برای ارتقا سلامت روان در زندگی زناشويی در دو موقعيت قبل و بعد از ازدواج می باشد. روش­ کار: در يک مطالعه هم گروهی در سال هاي89 -1390، 450 نفر از مردان و زنان به روش نمونه گيری طبقه ای تصادفی شده برای مطالعه انتخاب شدند. اين افراد برای شرکت در برنامه آموزشي قبل از ازدواج در مرکز مشاوره قبل از ازدواج شهيد هاشمی نژاد تهران ثبت نام کرده بودند. با استفاده از پرسشنامه ساخته محقق ميزان نياز به آموزش در زمينه هاي مختلف حيطه سلامت روان در دو مرحله قبل و شش ماه بعد از ازدواج با مقياس 5 درجه‌اي ليکرت مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزيه و تحليل داده ها از آزمون های آماری تی مستقل و تی زوج استفاده شد و اولويت بندی با محاسبه رتبه ميانگين‌ها انجام گرفت. 05/0 p < معنی دار در نظر گرفته شد. يافته­ها: اولويت اول آموزشی در هر دو مرحله قبل و بعد از ازدواج "روش های زنده نگهداشتن عشق در زندگی مشترک" بود. ميزان نياز به آموزش در هر دو مرحله بيش از متوسط (نمره3) بود. بعد از ازدواج ميزان نياز به آموزش افزايش پيدا کرده بود ولی اين افزايش معنی دار نبود ( 097/0= p). در هر دو مرحله ميزان نياز به آموزش در زنان بيش از مردان بود ولی اين تفاوت نه در مرحله قبل از ازدواج ( 171/0= p) و نه در مرحله بعد از ازدواج ( 476/0= p) از نظر آماری معنی دار نبود. نتيجه­ گيری: لازم است برنامه های آموزشی برای ارتقا سلامت روان زوجين جوان و با توجه به نيازهای شناخته شده طراحی و در مقاطع مختلف از جمله در حين ازدواج اجرا گردد

The Role of Mass Media in Iranian Youth’s Premarital Sexual Relationships: A Qualitative Study

Background: Youth’s sexual behaviors have various consequences such as unwanted pregnancy, acquired immunodeficiency syndrome and sexually transmitted infections. Little information is available about the impact of mass media in the development of premarital sexual relationships. This study aimed to explore the role of mass media on premarital sexual relationships among Iranian youth. Methods: This qualitative study was conducted with 26 single boys and girls aged 18-24 years who were living in Isfahan, Iran and have already been started their sexual relationships. Also, 12 other participants who were involved in such an experience were recruited in this study. Data was collected using semi-structured interviews and the observation of youth’s sexual interactions in different fields. Conventional content analysis method was used for data analysis. Results: Three main categories were developed: “foreigner media as the role model”, “the ease of access to sexual contents and materials” and “the ease of interactions and relationships with the opposite sex”. Conclusion: The prominent role of mass media in the formation of premarital sexual relationships was described in this study. This issue needs to be taken into consideration by policy makers for taking necessary actions for reducing the impact of mass media on the youth’s engagement in premarital sexual relationship

Premarital sexual relationships: Contraceptive knowledge and practice among iranian youths

Objective: The youths' sexual behaviors are counted as the main priorities of the public health due to the high prevalence of unwanted pregnancies, illegal abortions, and sexually transmitted infections. This research was carried out to explain the youths' contraceptive knowledge and practice in premarital sexual relationships. Methods: This qualitative research was carried out on 30 single boys and girls aged 18–24, living in Isfahan, Iran, who had already started sexual activities. Data collection was done with semi-structured interviews. The data were analyzed by using conventional content analysis. Results: Two main categories were extracted including inadequate awareness regarding contraception (with subcategories “unreliable information sources” and “gender inequality in familiarity with contraceptive methods”) and inappropriate contraceptive practice (with sub-categories “use of unreliable contraceptive methods” and “gender inequality in applying contraceptive methods”). Conclusion: Sexual health education programs should equip the youths with adequate knowledge on contraception and use of reliable contraceptive methods. Furthermore, attempts should be made along with tackling gender inequality is very significant for youths' sexual and reproductive health security