Acil tedavi birimlerinde adli olgudan biyolojik materyal alınması ve gönderilmesi

Forensic patients coming to a hospitals’ emergency unit are first examined by physicians, nurses and other health workers of these units. An informed consent approved by the suspect or victim and the decision from a court or judge are essential in order to collect the biological materials for the biological and chemical examinations. Previous studies indicated that professionals of emergency services who have dealt with forensic cases have had insufficient instructions about collection, storage and transfer of the biological samples through the chain of custody. In forensic investigations, medical personnel should be aware of their legal responsibilities and the importance of their procedures. This situation can provide appropriate collection and prevent the contamination of critical evidences. The objective of this study is to provide information about collection, custody, security, handling and storing of biological samples for medical personnel in emergency units. As a result, medical personnal in emergency services who are well- trained about forensic sciences, have been vocationally retrained, supplied with sufficient equipment and have interacted with a Prosecutor of the Republic will produce better results in relation to their responsibilities for forensic incidents.Hastanelerin acil tedavi ünitelerine başvuran adli olgular ile ilk temas edenler bu birimlerde görevli hekim, hemşire ve diğer sağlık personelidir. Adli olgu kapsamında şüpheliden ya da mağdurdan biyolojik ve kimyasal incelemeler yapılabilmesi amacıyla biyolojik materyal alınabilmesi için mahkeme veya hakim kararı ve kişinin aydınlatılmış onamı alınmış olması gerekmektedir. Daha önce yapılan pek çok çalışmada adli olgu ile karşılaşan acil servis çalışanlarının, delil niteliği taşıyabilecek biyolojik materyallerin nasıl toplandığı, saklandığı ve delil zincirinin nasıl oluşturulduğu konusunda bilgilerinin yeterli düzeyde olmadığı bildirilmiştir. Adli incelemelerde sağlık personelinin hukuki sorumluluklarını bilmesi, duyarlılığı ve bilgisi önemli kanıtların bozulmasını engelleyecek ve kanıtların doğru toplanmasını sağlayacaktır. Bu yazıda acil tedavi ünitelerinde çalışan sağlık çalışanlarının, adli olgulardan biyolojik materyal alınması, paketlenmesi, korunması, saklanması ve gönderilmesi konusundaki bilgi ve uygulama eksikliklerinin giderilmesi amaçlanmıştır. Adli bilimler konusunda yeterli eğitim almış, meslek içi eğitimle bilgi ve becerisi daha da geliştirilmiş, yeterli araç ve gereçle donatılmış, Cumhuriyet savcısı ile koordineli hareket eden acil birimlerde görevli sağlık personeli, adli olgu ile karşılaştığında sorumluluklarını daha iyi yerine getirecektir

Violence in the Health Sector and Its Properties: A Questionnaire toward Physician Working in the Emergency Departments

Objective: in our country, violence has been spreading to every part of society, especially in the health sector in recent years. in this study, we aimed to determine the properties of violence that physicians working in the emergency departments are exposed to and witness and also to present the process after the violence.Material and Methods: This study was held with participants of the 4th Emergency Medicine School Meeting organized by the Emergency Medicine Physicians Association of Turkey on January 11-12, 2013 in Istanbul. Answers given to the questionnaire titled “Violence in the health sector and its properties” by volunteer participants were evaluated with a statistical program. Results: of the 73 physicians, 60.3% was male and 39.7% was female. the mean age was 31.9±5.8 years; 91.8% stated that they were exposed to violence at least once in their professional lives. the most common type of violence exposed and witnessed was verbal violence.Conclusion: Emergency departments are places where violence is experienced extremely often. Doing legal arrangements, taking security precautions, and solving patient-healthcare communication problems are important steps for preventing violence. But, it is thought that the main step is to provide social synergy in the perception of violenc

C- Reactive protein levels in postmortem period and its relationship between cause of death and time of death

AMAÇ: C-reaktif protein, serumda birçok farklı türdeki inflamasyona bağlı uyaranlara karşı cevap olarak ortaya çıkmaktadır. Bu tip proteinler en çok bakteriyel enfeksiyon, miyokardiyal enfaktüs, pulmoner embolide olduğu gibi dokuda iskemik hasarı, malin neoplaziler, fiziksel veya travmatik hasarlar; kemik fraktürleri, cerrahi müdahale, yanıklar ve birçok enflamatuvar klinik şartlarla ilişkilidir. CRP’nin adli alandaki önemi ve varlığı birçok yazar tarafından öne sürülmüştür. Bu çalışmada; çeşitli ölüm nedenleriyle sonuçlanan otopsi vakalarında, hayatta kalma sürelerinin de özel referans olarak alındığı, travmatik nedenli ölümler göz önüne alınarak serum CRP konsantrasyonları ve bunların adli tanıda uygulanabilirliği çalışılmıştır. YÖNTEMLER: Olgular, İstanbul Adli Tıp Kurumu’ndaki rutin otopsilerden seçilmiştir. Örnekler tam anlamıyla postmortem intervalleri bilinen 104 olgudan elde edilmiştir. Kan örnekleri, oldukça korunumlu bir bölgede olduğu için, femoral venden toplanmıştır. Serum CRP konsantrasyonları, Cobas Integra 400 Analizörü’yle değerlendirilmiş ve bulgular hasta kayıtları, ölümün meydana geldiği olay yeri, otopsi, tamamlayıcı toksikolojik ve histolojik çalışmalar,muhtemel miyokardiyal hasarın şiddeti ve ölüm nedeni dikkate alınarak desteklenmiştir. BULGULAR: Bütün olgularda Serum CRP konsantrasyonları 0.01mg/l-477.16 mg/l arasında (4.73 mg/l,ortalamayla) değişmektedir. CRP değişimleriyle ölüm çeşidi arasında p<0.0001 düzeyinde anlamlı bir fark mevcuttur. Aynı zamanda ani travmatik ölüm grubunda, ölüm sonrası zamanla CRP seviyesinde istatistiki olarak anlamlı bir negatif korelasyon (r: 0.453, p<0.05) gözlenmiştir. SONUÇ: Bu sonuç; postmortem zamanın CRP üzerindeki azaltıcı etkisini göstermektedir. Bu çalışma diğer benzer çalışmalarla benzer sonuçları ortaya koymuştur ve postmortem intervalin otolitik degradasyonunu yansıtmaktadır. CRP seviyesi ile postmortem interval ve bu markerın postmortem intervalin belirlenmesindeki ayırıcı olma özelliği arasındaki negatif korelasyon CRP’nin amacımıza uygun bir araç olabileceğini gösterebilmektedir. Adli Tıpta; postmortem intervalin ve ölüm nedeninin veya ölüm çeşidinin belirlenebilmesinde daha hassas biyokimyasal markörlere ihtiyaç duyulmaktadır. Daha ileri çalışmalarla bu sonuçlar karşılaştırılmalı ve yeni çözümlere imkan sağlamalıdır.OBJECTIVE: C-reactive protein (CRP) appears in serum associated with many different types of inflammation and in response to a variety of stimuli. These are related to bacterial infection; malignant neoplasms, particularly when associated with tissue necrosis; physical or traumatic injury and many inflammatory clinical conditions. Possibility of CRP in forensic application was originally proposed by outstanding authors. In current study, serum CRP concentration were investigated in forensic autopsy cases of various causes of death, with special reference to the survival time and cause of death in traumatic death and we discussed possibility of its application in forensic diagnosis. METHODS: Cases selected from routine necropsies performed in the Council of Forensic Medicine, Istanbul. Samples were obtained from 104 deceased, where exact postmortem interval (PMI) was known. Serum CRP concentration was assayed by using Cobra Integra 400 Analyser. Blood samples were collected from femoral vein. RESULTS: Serum CRP concentration of total cases ranged from 0.01 to 477.16 mg/l (median, 4.73 mg/l). Statistically significant difference was found between mode of death and titration alterations of CPR (p&lt;0.0001). On the other hand alteration in level of CPR dependent on the period of time after death showed statistically significant negative correlation (r: -0.453, p&lt;0.05) in sudden traumatic death group CONCLUSION: This result shows us protein degrading effect of postmortem autolysis to blood. This is a parallel finding with similar studies and it's very valuable to show autolytic degradation to reflection of PMI. Negative correlation between level serum CRP level and PMI; discriminative properly of this marker for estimation of PMI should provide a useful tool for this purpose. In forensic medicine, there is a need for more sensitive biochemical markers in estimation of PMI and diagnosis for cause of death or mode of death. Further studies are required to compare these results and create possibility for new conclusions