Aktywność PARP-1 w prawidłowym i nowotworowym endometrium w relacji do liczby miejsc apurynowych/ pirymidynowych

Objectives: Poly (ADP-ribose) polymerase (PARP-1) is involved in the processes of DNA repair, contributing to the maintenance of genomic stability. Recent data suggest that polymerase is involved in the development of endometrial adenocarcinomas and more advanced tumors displaying lowest enzyme protein expression. Data on PARP-1 activity regarding carcinogenesis in human endometrium are scarce. That was the reason why the authors of the present work wished to investigate the enzyme activity in human uterine hormone-dependent cancer and to compare the results with those obtained for normal endometrial tissue. The next aim was to check whether enzyme activity in normal and cancerous endometrium depends on the number of AP sites, which are widely known as oxidative stress DNA damage markers and PARP-1 activity stimulators. Material and methods: Universal Colorimetric PARP Assay Kit was used to estimate the enzyme activity in units/mg protein. Apurinic sites/105 base pairs (bp) were measured by Oxidative DNA Damage Kit Quantitative. Results were calculated for 47 endometrial samples and 15 uterine adenocarcinomas specimens. Finally, the PARP-1 activity was analyzed for histological and some clinical features of neoplasms. Results and conclusions: 1. no differences in PARP-1 activity were found in non-cancerous types of human endometrium; 2. mean enzyme activity was lower in sporadic endometrial cancers than in noncancerous endometrial specimens (2.89±0.55 vs 6.39±0.06; pStreszczenie Cel pracy: badanie aktywności polimerazy poly(ADP-ryboza) (PARP-1) w prawidłowej i w nowotworowo zmienionej błonie śluzowej macicy w relacji do liczby miejsc apurynowych/apirymidynowych (AP), uznanych za aktywatora enzymu. Materiał i metody: badania wykonano w utkaniu 15 gruczolakoraków endometrium oraz 47 fragmentach prawidłowej błony śluzowej macicy. Aktywność PARP oznaczano przy użyciu Universal Colorimetric PARP Assay Kit (Trevigen) i przeliczano na miligram białka. Liczbę miejsc AP kwantyfikowano w 105 par zasad wykorzystując Oxidative DNA Damage Kit Quantitative (Kamiya). Aktywność polimerazy w utkaniu nowotworowym analizowano w relacji do niektórych histologiczno-klinicznych cech guzów gruczołowych. Wyniki i wnioski: 1. nie stwierdzono różnic aktywności PARP-1 w relacji do typu histologicznego nowotworowo niezmienionej błony śluzowej macicy; 2. średnia aktywność enzymu była niższa w utkaniu gruczolakoraków niż w endometrium nienowotworowym (2,89±0,55 vs. 6,39±0,06;

Efektywność kliniczna operacji Strassmana w leczeniu pacjentek z macica dwurożną

Summary Objective: To evaluate the impact of conventional metroplasty on the reproductive outcome of symmetric uterine anomalies and to determine the complications of this procedure. Material and methods: A prospective clinical analysis of 13 consecutive women who underwent classical abdominal metroplasty according to Strassman technique in II Dept. Obstet&Gynecol in Lublin from April 2001 till January 2008. Results: The fetal survival rate increased from 0% before surgery to 80% after the operation. No intraoperative and postoperative complications were observed as well as no uterine rupture and other intrapartum complications were noticed. Conclusions: Conventional transabdominal metroplasty seems to be a safe and efficient procedure in women with symmetric uterine anomalies – class IV AFS. Even in the era of operative hysteroscopy, transabdominal metroplasty remains the only approach in cases of bicornuate uterus.Streszczenie Cel pracy: Ocena wpływu klasycznej metroplastyki sposobem Strassmana u pacjentek z macica dwurożną w aspekcie jej bezpieczeństwa oraz efektywności klinicznej. Materiał i metodyka: Prospektywna analiza 13 pacjentek u których wykonano klasyczna przezbrzuszną metroplastykę sposobem Strassmana w okresie od kwietnia 2001 do stycznia 2008. Wyniki: Przeżywalność płodów wzrosła od 0% przed operacja do 80% po operacji. Nie stwierdzono żadnych istotnych powikłań śród- i pooperacyjnych. U żadnej z operowanych nie zaobserwowano pęknięcia macicy oraz innych powikłań śródporodowych. Wnioski: Klasyczna przezbrzuszna metroplastyka jest bezpieczna i wysoce efektywna klinicznie operacja u kobiet z macicą dwurożną – klasa IV AFS. Nawet obecnie, przy wysoce rozwiniętych technikach histeroskopowych, przezbrzuszna metroplastyka jest jedynym rozsądnym rozwiązaniem w przypadkach niepowodzeń położniczych u pacjentek z macica dwurożną

DNA adducts in human female genital organs

Abstract DNA adducts, one of genetic damages markers, precede and finally can lead to oncogenic mutations. They appear in genome as a result of DNA bases damages caused by various and numerous environmental factors eg. ultraviolet light, ionic radiation, toxins and also endogenic substances, for example estrogens. It is believed that the creation of DNA adducts is a necessary but insufficient process for the neoplastic transformation of the cell. The following review presents concise knowledge about the DNA adducts creation and their sequels served in healthy and cancerous tissues of the female genital organs, on the base of the available data

Lokalizacja taśmy u pacjentek z niepowodzeniem leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu za pomocą slingu podcewkowego

Objectives: The high-pressure zone of the urethra (HPZ), which is crucial for the continence mechanism, extends between the point of the maximum urethral closure pressure and the urethral knee, and has been calculated to lie between 53% and 72% of the functional urethral length. According to recent studies the best results of suburethral slings are achieved when tapes are positioned under this zone. The aim of the study was to determine the location of tapes relative to the urethral length in patients seeking help due to recurrent stress urinary incontinence (SUI) following sling procedures. Material and methods: The study group comprised 61 patients suffering from recurrent SUI following suburethral slings performed from 6 months to 5 years earlier. Forty-nine (80.3%) women were initially treated with a transobturator sling and 12 (19.7%) with a retropubic procedure. Twenty patients had the original sling performed at our department whereas, the other 41 in other institutions. The position of the tapes was determined at the sagittal plane by 3-D transvaginal ultrasound using a linear transducer. The length of the urethra was measured from the bladder neck to the external urethral meatus following the urethral lumen, taking into account its curve. The position of the tapes relative to the percentage of the urethral length was calculated assuming the bladder neck as the proximal end of the urethra. The reference point was set at the midpoint on the tape. Results: Only 13 (21.3%) patients had tapes positioned at 50%-75% of the urethral length. In 45 (73.8%) of women examined the tapes were found under proximal half of the urethra and in 3 (4.9%) distally to the 75% of the urethral length. Conclusions: In most patients in whom slings procedures proved unsuccessful the tapes are located under theproximal half of the urethra, that is outside the HPZ. The position of a tape outside the HPZ may be considered as a cause of suburethral sling failure.Cel pracy: Badania ultrasonograficzne, oceniające położenie taśmy pod cewką moczową u pacjentek leczonych z powodu wysiłkowego nietrzymania moczu (WNM) za pomocą slingu podcewkowego wykazały, że najlepsze rezultaty obserwowane są w przypadku umiejscowienia taśmy pod odcinkiem cewki moczowej odpowiadającym strefie wysokiego ciśnienia (SWC). SWC rozciąga się pomiędzy punktem maksymalnego ciśnienia zamykającego cewkę moczową, a jej kolankiem i obejmuje odcinek pomiędzy 53% a 72% funkcjonalnej długości cewki moczowej. Celem pracy była ultrasonograficzna ocena położenia taśm podcewkowych u pacjentek z niepowodzeniami leczenia WNM. Materiały i metody: Badaniem objęto 61 pacjentek po nieskutecznym leczeniu WNM za pomocą slingow podcewkowych. Zabiegi były wykonane od 6 miesięcy do 5 lat przed momentem badania ultrasonograficznego. Z dostępu przez otwory zasłonione wykonano 49 zabiegow (80,3%), a 12 (19,7%) z dostępu załonowego. U 20 pacjentek wykonano zabiegi w II Klinice Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, a 41 w innych ośrodkach. nPołożenie taśm oceniano za pomocą przezpochwowej ultrasonografii wykorzystując sondę liniową o częstotliwości 9-12 MHz. Po uzyskaniu trojwymiarowego obrazu mierzono długość cewki moczowej, w odniesieniu do której określano pozycję taśmy, przyjmując szyję pęcherza moczowego jako początek cewki. Wyniki: Jedynie u 13 (21,3%) pacjentek taśmy były umiejscowione pomiędzy 50 a 75% długości cewki moczowej. U 45 (73,8%) pacjentek, taśmę uwidoczniono pod proksymalną częścią cewki (poniżej 50% jej długości), a u 3 (4,9%) dystalnie do 75% długości cewki moczowej. Wnioski: U większości pacjentek z niepowodzeniem leczenia WNM za pomocą slingow podcewkowych taśmy zlokalizowane są pod proksymalnym odcinkiem cewki moczowej, a więc poza SWC cewki. Dlatego rozważając przyczyny niepowodzenia zabiegow slingowych u pacjentek z nawrotem nietrzymania moczu należy brać pod uwagę nieprawidłowe położenie taśmy

Tethered vagina syndrome after classical anterior colporrhaphy

Abstract We presented etiology, symptomatology and diagnosis of the tethered vagina syndrome. Detailed information concerning pharmacological and surgical treatment was given. Surgical method of vaginal anatomy restoration using Martius flap technique was described in patients with tethered vagina syndrome after classical anterior colporrhaphy. We paid special attention to a particular type of genital fibrosis such as labial fusion in girls

Efekt anatomiczny i czynnościowy laparoskopowej operacji sposobem Vecchiettiego

Summary Objective: To evaluate surgical: anatomical and functional effect of the laparoscopic Vecchietti procedure to treat women with vaginal agenesis. Methods: Retrospective analysis of 10 patients operated in the II-nd Department of Gynecology Medical University of Lublin, Poland. The length of vagina and macroscopic evaluation of it structure was assessed in each case. Sexually active women for more than 6 months answered the BISF-W questionnaire (Brief Index of Sexual Functioning for Women). The results were analyzed comparing health age-matched controls. Results: The mean age of operated women was 22.8+/-4.5 year whereas in the control group 22.9+/-3.3 year. In two operated patients the small areas of granulation were found in the vagina: in one woman on the side wall of vagina in the other in the apex. The mean length of neo-vagina was 8+/-2.1cm, whereas in the control group 10+/-1.0cm. The difference was statistically significant (U Mann-Whitney test, p=0.013). BISF-W scores were comparable in both groups. Conclusion: The laparoscopic Vecchietti operation allows to create shorter vagina in comparison to health women but the sexual life of this patients is as satisfying as the normal controls.Streszczenie Cel pracy: Porównanie długości i funkcjonalności pochwy u pacjentek z zespołem Rokitańskiego po operacji sposobem Vecchiettiego w stosunku do zdrowych, prowadzących współżycie płciowe kobiet. Materiały i metody: Do badania zaproszono 20 kobiet operowanych za pomocą metody Vecchietti’ego na drodze laparoskopowej. Dziesięć pacjentek zgłosiło się osobiście do Kliniki. Pacjentki zbadano ginekologicznie, zmierzono długość pochwy oraz makroskopowo oceniono jej budowę. Wszystkie pacjentki, które deklarowały aktywnoąć seksualną od minimum 6 miesięcy poproszono o wypełnienie kwestionariusza BISF-W (Brief Index of Sexual Functioning for Women) oceniającego ta sferę życia. Grupę kontrolną stworzono spośród zdrowych dziewcząt zgłaszających się na rutynową kontrolę ginekologiczną, odpowiednich wiekowo oraz o podobnej długości trwania ich aktywności seksualnej, które wyraziły zgodę na udział w badaniu. Uzyskane dane poddano analizie statystycznej porównując je za pomocą testu U-Manna-Whitney’a. Wyniki: Z grupy badanej 8 dziewcząt spełniło kryteria włączenia do badania. Grupę kontrolna utworzyło 7 kobiet. Średnia wieku pacjentek badanych wynosiła 22,8+/-4,5 lat natomiast w grupie kontrolnej 22,+/-}3,3 lata. U dwóch operowanych sposobem Vecchiettiego pacjentek stwierdziliśmy ogniska ziarniny w pochwie o średnicy mniejszej niż 1cm: u jednej z kobiet na bocznej ścianie pochwy a u drugiej w szczycie pochwy. Średnia długość pochwy w grupie badanej wynosiła 8+/-2,1cm, podczas gdy w grupie kontrolnej 10+/-1,0cm. Różnica ta była istotna statystycznie (test U Mann-Whitney, p=0,013). Wyniki kwestionariusza BISF-W były porównywalne w obu badanych grupach. Wnioski: Operacja sposobem Vecchiettiego pozwala na odtworzenie nieco krótszej pochwy w porównaniu do zdrowej populacji dziewcząt, aczkolwiek nie zaburza to funkcji seksualnych tych kobiet

Atypical Endometrial Hyperplasia Arising in a Cesarean Section Scar: A Mechanism of Malignant Transformation

The incidence of scar endometriosis in Cesarean sections varies between 0.03 and 0.4%. However, the recently increased rate of Cesarean sections worldwide may be causing an increase in occurrence of scar endometriosis. This report presents anatomopathological evidence of an early-stage malignant transformation in endometriotic tissue from a post-Cesarean scar and briefly reviews possible underlying mechanisms. A 40-year-old woman with a body mass index of 42.7 was referred to the gynecological department with recurrent pain and presence of a palpable mass in her Cesarean section scar. She had undergone this procedure 7 years earlier and began experiencing discomfort and pain at the incision site 6 months postoperatively. Surgical treatment was instituted with complete removal of the lesion. Anatomopathological examination revealed endometriotic tissue intertwined with atypical endometrial hyperplasia and fibrosis. At 2 years’ follow-up, she was asymptomatic, both clinically and based on ultrasound examination. Endometriotic foci inoculated within an abdominal scar may undergo malignant transformation. Long-lasting abdominal scar endometriosis, in morbidly obese women, requires special attention from the physician

Wskazania ginekologiczne do hospitalizacji dziewczynek i młodych kobiet – postępowanie w wybranych przypadkach klinicznych

Objective: The aim of the study was to analyze the clinical reasons for hospitalization due to gynecological causes of adolescent girls and young women. Methods: We reviewed clinical data on reasons for hospitalization, treatment methods, and histopathological diagnosis in adolescent girls and young women hospitalized at the Second Department of Gynecology, Medical University of Lublin, between January 2003 and December 2012. Methods of conservative or surgical treatment, as well as their clinical effectiveness, have been discussed. Results: Over the analyzed period of time, we identified 334 patients at the age between 8 and 20 years, which accounted for 1.61% of all hospitalized women during that time. Rating these patients by age, we found the following: 1 patient < 9 years old, 2 patients aged 10-11 years, 38 patients aged 12-14 years, 128 patients aged 15-17 years and 165 patients aged 17-19 years old. The main clinical reasons for hospitalization of adolescents and young women due to gynecological causes were: ovarian cysts (138 cases; 41.3%), menstrual disorders (46 cases; 13.7% ), pregnancy complications (35 cases; 10.5%), and congenital Müllerian anomalies (33 cases; 9.9%). The remaining patients (24.6%) were admitted due to suspicion of ovarian cyst (22 cases; 6.6%), cervical erosion (15 cases; 4.5%), juvenile metrorrhagia (15 cases; 4.5%), and vulvar diseases (8 cases; 2.4%). Conclusions: Adolescent girls and young women are rarely admitted to gynecological departments. Nevertheless, they present a clinical challenge. Proper diagnosis using advanced visualization methods, along with modern pharmacotherapy, accounts for the final therapeutic success.Cel pracy: Celem pracy była analiza przyczyn hospitalizacji ze wskazań ginekologicznych dziewczynek i młodych kobiet. Materiał i metody: Przeanalizowano dane kliniczne, metody leczenia i rozpoznania histopatologiczne dziewcząt i młodych kobiet hospitalizowanych w II Katedrze i Klinice Ginekologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie od stycznia 2003 do grudnia 2012 roku. W pracy przedstawiono zarówno zachowawcze jak i chirurgiczne metody leczenia oraz przedyskutowano ich skuteczność. Wyniki: W ciągu ostatnich dziesięciu lat hospitalizowano 334 pacjentki w wieku od 8-20 lat, co stanowiło 1,61% wszystkich leczonych. Biorąc pod uwagę grupy wiekowe jedna pacjentka miała mniej niż 9 lat, dwie pacjentki 10-11 lat, 38 pacjentek w wieku 12-14 lat, 128 pacjentek w wieku 15-17 lat i 165 pacjentek w wieku 17-19 lat. Główną przyczyną hospitalizacji wśród dziewczynek i młodych kobiet były torbiele jajnika (138 przypadków; 41,3%), zaburzenia miesiączkowania (46 przypadków; 13,7%), ciąża i jej powikłania (35 przypadków; 10,5%), wrodzone wady rozwojowe narządu płciowego (33 przypadki; 9,9%). Pozostałe pacjentki (24,6 %) były hospitalizowane z powodu podejrzenia torbieli jajnika (22 przypadki; 6,6%), erytroplakii części pochwowej szyjki macicy (15 przypadków; 4,5%), krwawień młodocianych (15 przypadków; 4,5%), chorób sromu (8 przypadków; 2,4%). Wnioski: Dziewczynki i młode kobiety nie są częstymi pacjentkami hospitalizowanymi w oddziałach ginekologicznych. Jako pacjentki stanowią wyzwanie kliniczne szczególnej wagi. Właściwe rozpoznanie oparte na zastosowaniu zaawansowanych technik diagnostycznych oraz nowoczesne metody farmakoterapii warunkują końcowy sukces terapeutyczny

Ureteric injury after laparoscopic hysterectomy: a report of 3 cases and brief literature review

Objectives: The application of minimally invasive laparoscopic techniques in gynecologic surgery gained popularity due to quicker recovery, shorter hospital stays as well as lower risk of complications. Ureteric injuries at laparoscopic hysterectomies are incidental and occur in less than 1% of cases. They can be identified intra-operatively but most of them are undetected. In most cases, the symptoms of an injury are non-specifically manifested after several days or even months following surgery. Material and methods: We described different clinical symptoms suggesting ureteric injury based on 3 laparoscopic hysterectomies. Methods of diagnosis and repair techniques were also presented. Conclusions: All complications following laparoscopic hysterectomy should be analyzed meticulously and ureteral injury must be considered as one of the possible causes of abnormal patient recovery