Ocena chirurgicznego leczenia chorych z zespołem Eagle’a

Wstęp: Celem badania była ocena skuteczności chirurgicznego leczenia pacjentów z zespołem przedłużonego wyrostka rylcowatego (zespołem Eagle’a), biorąc pod uwagę zarówno wczesne, jak i późne jego wyniki. Materiał i metody: Grupę badawczą stanowiło 15 pacjentów, którzy przebyli zabieg resekcji wyrostka rylcowatego z powodu wystąpienia objawów zespołu Eagle’a w latach 2005–2017. Podczas wizyty kontrolnej pacjenci zostali poproszeni o wypełnienie pooperacyjnej ankiety, która porównywała objawy występujące przed zabiegiem oraz ich stopień nasilenia z obecnym stanem zdrowia. Do oceny każdego z objawów oddzielnie zastosowano skalę bólu VAS, a do określenia jakości życia skalę Laitinena. Uwzględniono również dane z dokumentacji medycznych pacjentów. Wyniki ankiet poddano analizie statystycznej. Wyniki: Badanie wykazało, że 11 spośród 15 operowanych osób zanotowało znaczną poprawę w poziomie odczuwanych dolegliwości bólowych (średnio o 70,5%) oraz polepszenie się jakości życia (średnio o 65%) w stosunku do stanu sprzed zabiegu. W wykonanej analizie statystycznej wykorzystano: test Wilcoxona dla par wiązanych, test Manna-Whitneya, test Kruskala-Wallisa oraz współczynnik korelacji Spearmana. Stwierdzono występowanie istotnych statystycznie zależności pomiędzy odnotowanym stopniem poprawy a długością resekowanego wyrostka rylcowatego oraz jego ustawieniem. Dyskusja: W badaniu udowodniono, że chirurgiczne leczenie metodą resekcji wydłużonego wyrostka rylcowatego wykonywane z dostępu zewnątrzustnego w większości przypadków jest skutecznym sposobem leczenia zespołu Eagle’a, obarczonym niskim ryzykiem powikłań pozabiegowych.Introduction: The aim of the study was to assess the effectiveness of surgical treatment of patients with Eagle’s syndrome, taking into account both early and late results. Material and methods: The study group consisted of 15 patients who underwent resection of the styloid process due to Eagle syndrome in the period of 2005–2017. During the follow-up visit, the patients were asked to fill in a post-operative questionnaire that compared the pre-operative symptoms and their severity with the patients’ current health condition. The VAS pain scale was used to assess each symptom, and the Laitinen scale was used to assess the quality of life. Data from patients’ medical records were also included. The results of the surveys were subjected to statistical analysis. Results: The study showed that in 11 out of 15 cases there was a significant improvement in the level of pain (70.5% on average) and an improvement in quality of life (on average 65%) comparing to the pre-operative condition. The Wilcoxon test for binding pairs, the Mann-Whitney test, the Kruskal-Wallis test and the Spearman correlation coefficient were used in the statistical analysis. There were statistically significant correlations between the recorded improvement rate and the length of the resected styloid process and its setting. Discussion: The study proved that resection of prolonged styloid process from extraoral approach in most cases is an effective method of treatment of Eagle syndrome, that carries low risk of complications

Minor Salivary Gland Tumours of Upper Aerodigestive Tract: A Clinicopathological Study

The aim of this retrospective study of 56 patients with minor salivary gland tumours (MSGTs) of the upper aerodigestive tract is to present demographic features, distribution of tumours as well as methods and results of treatment performed in our institution over a 10-year period. Of 221 patients with salivary gland tumours, 56 patients with MSGT were selected. There were 36 female and 20 male patients aged from 8 to 81 years. Male-to-female ratio was 1 : 2 in the group of benign MSGT and 1 : 1.7 in the group of malignant tumours. The palate was the most frequent site of MSGT (45.6%), followed by buccal mucosa (19.3%). Of all MSGTs 63.2% were malignant, and 36.8% were benign. Adenoid cystic carcinoma was the most common neoplasm (31.6%), followed by pleomorphic adenoma (29.8%). Surgery was the method of choice in the treatment of patients with MSGT. Postoperative defects were reconstructed by prosthetic obturators, local flaps, and free radial forearm flap. Relative survival for patients with malignant MSGT was 88% at three years and 71.5% at five years. MSGTs are more frequent in females and predominantly affect the palate. Malignant MSGTs are more common than benign

Evaluation of pain regression in patients with temporomandibular dysfunction treated by intra-articular platelet-rich plasma injections : a preliminary report

Objective. The objective of this study was to evaluate the regression of temporomandibular pain as a result of intra-articular injections of platelet-rich plasma (PRP) to patients with temporomandibular joint dysfunction previously subjected to prosthetic treatment. Materials and Methods. The baseline study material consisted of 10 patients, both males and females, aged 28 to 53 years, previously treated due to painful temporomandibular joint dysfunction using occlusal splints. All patients were carried out to a specialist functional assessment of the dysfunction using the Polish version of the RDC/TMD questionnaire axis I and II. Intra-articular injections were preceded by a preparation of PRP. The injection sites were determined by the method used during arthroscopic surgical procedures. Following aspiration, 0.5 mL of plasma was injected into each temporomandibular joint. Results. The comparison of the intensity of pain during all examinations suggests a beneficial effect of the procedure being performed as the mean VAS score was 6.5 at examination I, 2.8 at examination II, and 0.6 at examination III. Conclusion. Application of the intra-articular injections of platelet-rich plasma into the temporomandibular joints has a positive impact on the reduction of the intensity of pain experienced by patients treated for temporomandibular joint dysfunction

High-grade central mucoepidermoid carcinoma arising in an odontogenic cyst : a case report and review of the literature

Central mucoepidermoid carcinoma (CMEC) is a very rare neoplasm comprising 2% to 4% of all mucoepidermoid carcinomas. We herby present an unusual case of high-grade CMEC of the maxilla of a 53-year-old male patient, who was referred to the Department of Oral Surgery by a general dentist due to accidentally detected on X-ray unilocular radiolucent lesion on the premolar region of the left maxilla. Intraoral examination revealed asymmetry of the vestibule with palpable swelling in the region of 24-26 with a positive fluctuation and crepitation. After CBCT examination and core needle biopsy, preliminary diagnosis of residual cyst was made, and the cystic lesion was excochleated. Histopathological examination revealed a high-grade CMEC. Patient was reported to the Department of Cranio-Maxillofacial Surgery, where he underwent a subtotal maxillectomy and selective neck dissection. The patient remains in follow-up, having had no recurrences during 12-month period after surgery

Rozwój krakowskiej uniwersyteckiej chirurgii stomatologicznej i szczękowo-twarzowej od 1951 roku do dziś

W artykule przedstawiono rozwój uniwersyteckiej chirurgii stomatologicznej i szczękowo-twarzowej w Krakowie – początkowo w ramach administracyjnych Akademii Medycznej (1951-1993), a następnie Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. W porządku chronologicznym przedstawiono sylwetki kolejnych kierowników jednostek uczelnianych, którzy przy udziale współpracowników stale rozwijali i poszerzali działalność naukowodydaktyczną, szkoleniową i leczniczą w zakresie chirurgii szczękowo-twarzowej i stomatologicznej. W wyniku restrukturyzacji od roku 1996 Zakład Chirurgii Stomatologicznej UJCM działa na bazie Uniwersyteckiej Kliniki Stomatologicznej, co umożliwia ścisłą współpracę interdyscyplinarną z innymi jednostkami stomatologicznymi w zakresie szkolenia przed- i podyplomowego, pracy naukowej i diagnostyczno-leczniczej, zaś Katedra i Klinika Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej UJCM na bazie Szpitala im. L. Rydygiera. Tamże znaleziono odpowiednie warunki lokalowe, zaopatrzenie w nowoczesną aparaturę, sprzęt medyczny i możliwość interdyscyplinarnej współpracy do dynamicznego rozwoju działalności dydaktyczno-naukowej stosooraz diagnostyczno-leczniczej, która obecnie dorównuje standardom światowym. W podsumowaniu przedstawiono łącznie w liczbach osiągnięcia naukowe i zawodowe pracowników wymienionych jednostek uczelnianych chirurgii stomatologicznej i szczękowotwarzowej od roku 1951 do dziś (habilitacje, doktoraty, artykuły, doniesienia kongresowe i specjalizacje).The article presents evolution of Krakow University of oral and maxillofacial surgery, initially at Krakow’s Medical Academy (1951-1993), and subsequently at the Medical College of the Jagiellonian University. It also contains portraits of successive heads of departments who – together with their co-workers – developed didactic, scientific and therapeutic activity in the field of oral and maxillofacial surgery. Since reorganisation in 1996, Department of Oral Surgery has functioned upon University Dental Clinic, which allows for strict interdisciplinary didacticscientific and diagnostic-therapeutic cooperation with other dental departments, while Deparment of Cranio-Maxillofacial Surgery has been located in the Ludwik Rydygier’s Hospital. Appropriate accomodation with modern medical equipment ensures interdisciplinary didactic-scientific and diagnostic-therapeutic cooperation of world-class quality. Finally, article presents scientific and professional achievments of both departments of oral and maxillofacial surgery (postdoctoral dissertations, PhD theses, articles, congress reports and specializations) since 1951 until today