Central Serous Chorioretinopathy after Rhinoplasty

We report a case of central serous chorioretinopathy after rhinoplasty for deviation of the nasal septum in a 23-year-old Caucasian man. The patient complained of deterioration of vision in the right eye 4 days after rhinoplasty. At presentation, visual acuity of the right eye was 6/9 with metamorphopsia. Fluorescein angiography revealed a focal retinal pigment epithelium leakage and optical coherence tomography an increase in macular thickness to 245 μm. The left eye was normal. One month after the operation, without any treatment, visual acuity returned to 6/6, the leakage of the retinal pigment epithelium disappeared and the macular thickness returned to 183 μm. To the best of our knowledge, central serous chorioretinopathy after rhinoplasty has not been previously reported. This case report shows a possible association between the postoperative stress and central serous chorioretinopathy. Moreover, it widens the spectrum of drugs associated with the occurrence of the disease

HV Aqr: Ένα εξωτικό σύστημα σε επαφή

Τα διπλά εκλειπτικά συστήματα αστέρων ή οι δι’ εκλείψεων μεταβλητοί αστέρες είναι ένα σημαντικό αντικείμενο μελέτης για την σύγχρονη αστροφυσική αφού προσφέρονται τόσο για θεωρητικές όσο και πειραματικές μελέτες. Μέσα από την παρατήρησή τους είναι δυνατόν να υπολογιστούν οι απόλυτες παράμετροι των αστέρων (π.χ. μάζα, ακτίνα, φωτεινότητα) αλλά και να προσδιοριστούν διάφοροι μηχανισμοί που μπορούν να επηρεάσουν την τροχιακή περίοδο του συστήματος (π.χ. ανταλλαγή μάζας μεταξύ των αστέρων, ύπαρξη τρίτου μέλους). Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται στην μελέτη ενός διπλού εκλειπτικού συστήματος που ονομάζεται HV Aquarii. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μία εισαγωγή στις κατηγορίες μεταβλητών αστέρων και στις κατηγορίες που ταξινομούνται οι δι’ εκλείψεων μεταβλητοί αστέρες. Περιγράφεται αναλυτικά οι γεωμετρία τους και ορίζονται οι μεταβλητές τους. Ακόμα περιγράφονται οι κατηγορίες διπλών συστημάτων ανάλογα με τη γεωμετρία Roche αλλά και με την μορφή της καμπύλης φωτός τους. Στη συνέχεια παρουσιάζονται τα όργανα και οι τεχνικές παρατήρησης που χρησιμοποιήθηκαν ώστε να γίνει η φωτομετρία. Στο τρίτο κεφάλαιο υπολογίζονται οι χρόνοι ελαχίστων, η αστρονομική εφημερίδα και το διάγραμμα φάσης για το σύστημα HV Aqr. Με την βοήθεια του αλγορίθμου Wilson - Devinney υπολογίστηκαν οι απόλυτες φυσικές και τροχιακές παράμετροι του συστήματος. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζεται το O-C διάγραμμα και η ανάλυσή του με την βοήθεια υπολογιστικού κώδικα. Ενώ τέλος, στο πέμπτο κεφάλαιο εξάγονται συμπεράσματα για το σύστημα.The double star systems or binary star is an important subject for the today astrophysics, because of the use on research and experimental work. Through their observation is impossible to calculate the absolute parameters of the stars (e.g. mass, radius, luminosity) and determinate various mechanisms that can affect the orbital period of the system (e.g. exchange mass between the stars, existence of a third star). The present work focuses on the study of a binary star called HV Aquarii. In the first chapter there is an introduction to the categories of variable stars and to the categories in which the eclipsing variables are classified. Their geometry is described in detail and their variables are defined. The categories of binary stars are also described depending on the Roche geometry but also on the shape of their light curve. Following is the instruments and observation techniques used to perform the photometry. The third chapter calculates the minimum times, the astronomical journal and the phase diagram for the HV Aqr system. Using the Wilson - Devinney algorithm, the absolute physical and orbital parameters of the system were calculated. The fourth chapter presents the O-C diagram and its analysis with the help of a computer code. Finally, in the fifth chapter, conclusions are drawn about the syste

Μηχανισμός διαφυγής εξωπλανητών με P-type orbits

Τα διπλά συστήματα αστέρων (ή γενικότερα τα πολλαπλά), αποτελούν την πλειοψηφία των αστρικών συστημάτων στο Γαλαξία. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν ελάχιστες παρατηρήσεις εξωπλανητών σε τέτοια συστήματα. Η παρούσα εργασία προσπαθεί να απαντήσει στο αν υπάρχει κάποιος μηχανισμός που οδηγεί σε διαφυγή P-type εξωπλανητών και κατά συνέπεια κάποια συσχέτιση των παραμέτρων των συστημάτων στα οποία έχει ανακαλυφθεί εξωπλανήτης. Αρχικά γίνεται μία εισαγωγή σε βασικές έννοιες για τα διπλά συστήματα αστέρων και το τι αποτελεί ένα δυναμικό σύστημα. Επικεντρώνεται στα Χαμιλτονιανά συστήματα και εξηγούνται έννοιες απαραίτητες για την συνέχεια όπως ευσταθής, ασταθής περιοδική τροχιά. Παρουσιάζεται ένα απλό παράδειγμα ώστε να φανούν οι διαφορές μεταξύ ολοκληρώσιμου και μη ολοκληρώσιμου συστήματος καθώς και εισάγεται η έννοια των τομών Poincaré. Στη συνέχεια αναλύεται η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογισμό των πολλαπλοτήτων των ασταθών περιοδικών τροχιών, η μέθοδος των Lagrangian Descriptors (LDs) και γίνονται τρεις απλές εφαρμογές. Παρακάτω, παρουσιάζεται το περιορισμένο πρόβλημα τριών σωμάτων μαζί με κάποιες τομές Poincaré και τροχιές ώστε να κατανοηθεί καλύτερα η συμπεριφορά του συστήματος. Στη συνέχεια γίνεται η βασική ανάλυση για τις P-orbits διπλού συστήματος αστέρων με παράμετρο μάζας μ =0.185 και ενέργειας C=-1.90. Ακολουθεί η στατιστική ανάλυση για τους εξωπλανήτες που έχουν ανακαλυφθεί σε διπλά ή πολλαπλά αστρικά συστήματα και τέλος, εξάγονται κάποια γενικά συμπεράσματα.Binary star systems (or generally multiple systems) constitute the majority of stellar systems in the Galaxy. However, there are very few observations of exoplanets in such systems. This work attempts to answer whether there is a mechanism that leads to the escape of P-type exoplanets and, consequently, some correlation of the parameters of the systems in which an exoplanet has been discovered. Initially, an introduction is given to basic concepts of double star systems and what constitutes a dynamical system. It focuses on Hamiltonian systems and explains concepts necessary for the continuation, such as stable and unstable periodic orbits. A simple example is presented to illustrate the differences between an integrable and non-integrable system, and the concept of Poincaré sections is introduced. Then, the method used to calculate the multiplicities of unstable periodic orbits, the method of Lagrangian Descriptors (LDs), is analyzed, and three simple applications are made. Furthermore, the restricted three-body problem is presented along with some Poincaré sections and trajectories to better understand the behavior of the system. Next, the basic analysis is performed for P-orbits of a binary star system with a mass parameter μ = 0.185 and energy C = −1.90. This is followed by a statistical analysis of the exoplanets discovered in binary or multiple star systems, and finally, some general conclusions are drawn

Increasing awareness of degenerative cervical myelopathy: a preventative cause of non-traumatic spinal cord injury.

Degenerative cervical myelopathy (DCM) is a common non-traumatic spinal cord disorder and characterized by progressive neurological impairment. Generally, it is still underdiagnosed and referral to spine specialists is often late, when patients already present with incomplete cervical spinal cord injury (SCI). To improve early diagnosis and accelerate referral, diagnostic criteria for DCM are required. Recently, AO Spine RECODE- DCM (REsearch Objectives and Common Data Elements for Degenerative Cervical Myelopathy) (aospine.org/recode), an international, interdisciplinary and interprofessional initiative, including patients with DCM, was funded with the aim to accelerate knowledge discovery that can change outcomes. In this perspective we advocate for the participation of SCI specialists in this process, where the expertise and perspective on this disorder and requirements for the diagnostic and therapeutic work up is well developed

A network application approach towards 5G and beyond critical communications use cases

Low latency and high bandwidth heralded with 5G networks will allow transmission of large amounts of Mission-Critical data over a short time period. 5G hence unlocks several capabilities for novel Public Protection and Disaster Relief (PPDR) applications, developed to support first responders in making faster and more accurate decisions during times of crisis. As various research initiatives are giving shape to the Network Application ecosystem as an interaction layer between vertical applications and the network control plane, in this article we explore how this concept can unlock finer network service management capabilities that can be leveraged by PPDR solution developers. In particular, we elaborate on the role of Network Applications as means for developers to assure prioritization of specific emergency flows of data, such as high-definition video transmission from PPDR field users to remote operators. To demonstrate this potential in future PPDR-over-5G services, we delve into the transfer of network-intensive PPDR solutions to the Network Application model. We then explore novelties in Network Application experimentation platforms, aiming to streamline development and deployment of such integrated systems across existing 5G infrastructures, by providing the reliability and multi-cluster environments they require

Effect of surgical experience and spine subspecialty on the reliability of the {AO} Spine Upper Cervical Injury Classification System

OBJECTIVE The objective of this paper was to determine the interobserver reliability and intraobserver reproducibility of the AO Spine Upper Cervical Injury Classification System based on surgeon experience (< 5 years, 5–10 years, 10–20 years, and > 20 years) and surgical subspecialty (orthopedic spine surgery, neurosurgery, and "other" surgery). METHODS A total of 11,601 assessments of upper cervical spine injuries were evaluated based on the AO Spine Upper Cervical Injury Classification System. Reliability and reproducibility scores were obtained twice, with a 3-week time interval. Descriptive statistics were utilized to examine the percentage of accurately classified injuries, and Pearson’s chi-square or Fisher’s exact test was used to screen for potentially relevant differences between study participants. Kappa coefficients (κ) determined the interobserver reliability and intraobserver reproducibility. RESULTS The intraobserver reproducibility was substantial for surgeon experience level (< 5 years: 0.74 vs 5–10 years: 0.69 vs 10–20 years: 0.69 vs > 20 years: 0.70) and surgical subspecialty (orthopedic spine: 0.71 vs neurosurgery: 0.69 vs other: 0.68). Furthermore, the interobserver reliability was substantial for all surgical experience groups on assessment 1 (< 5 years: 0.67 vs 5–10 years: 0.62 vs 10–20 years: 0.61 vs > 20 years: 0.62), and only surgeons with > 20 years of experience did not have substantial reliability on assessment 2 (< 5 years: 0.62 vs 5–10 years: 0.61 vs 10–20 years: 0.61 vs > 20 years: 0.59). Orthopedic spine surgeons and neurosurgeons had substantial intraobserver reproducibility on both assessment 1 (0.64 vs 0.63) and assessment 2 (0.62 vs 0.63), while other surgeons had moderate reliability on assessment 1 (0.43) and fair reliability on assessment 2 (0.36). CONCLUSIONS The international reliability and reproducibility scores for the AO Spine Upper Cervical Injury Classification System demonstrated substantial intraobserver reproducibility and interobserver reliability regardless of surgical experience and spine subspecialty. These results support the global application of this classification system

Επίδραση του Συστήματος του Στρες και Άσκησης στο Γενικό Πληθυσμό.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής οδηγεί αδιαμφισβήτητα σε έντονο στρες, με ενδεχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου. H καθημερινότητα, ο δυτικοποιημένος τρόπος διατροφής, η αυξημένη πρόσληψη θερμίδων, τα υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας και η περιορισμένη σωματική δραστηριότητα σε συνδυασμό με την παγκόσμια υγειονομική κρίση και το δυσχερές οικονομικό περιβάλλον που απορρέει από αυτήν, οδηγούν αναπόφευκτα μεγάλα τμήματα του γενικού πληθυσμού σε μια κατάσταση χρόνιου στρες, με ανυπολόγιστες αρνητικές συνέπειες για την υγεία της κοινωνίας. Οι στρεσογόνοι παράγοντες, που επηρεάζουν το άτομο, ενεργοποιούν κεντρικούς σταθμούς του συστήματος του στρες. Διεγείρουν τους νευρώνες της εκλυτικής ορμόνης της κορτικοτροπίνης (CRH) και της αργινίνης–βασοπρεσσίνης (AVP) στον υποθάλαμο, αλλά και στον υπομέλανα τόπο του στελέχους τους κεντρικούς κατεχολαμινεργικούς νευρώνες του Συμπαθητικού Νευρικού Συστήματος (SNS). Πέρα από τους κεντρικούς σταθμούς, τα περιφερικά σκέλη του συστήματος του στρες, των οποίων η πιο σημαντική λειτουργία είναι η διατήρηση της σχετιζόμενης με το στρες ομοιόστασης, είναι ο Υποθαλαμικός – Υποφυσιακός – Επινεφριδιακός (HPA) άξονας και το συμπαθητικό νευρικό σύστημα (SNS), με τελικούς διαμεσολαβητές τα γλυκοκορτικοειδή και τις κατεχολαμίνες, αντίστοιχα. Η επίδραση του στρες είναι άμεση ή έμμεση σε πολλά από τα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού, όπως στον μεταβολισμό, στο καρδιαγγειακό, στο μυοσκελετικό, το ενδοκρινικό, το αναπαραγωγικό και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Στη συγκεκριμένη βιβλιογραφική ανασκόπηση θελήσαμε να μελετήσουμε αν η άσκηση επηρεάζει και επηρεάζεται από την ενεργοποίηση των αξόνων του συστήματος του στρες, αλλά και κατά πόσο η ίδια η άσκηση υποβοηθά στη μείωση των χρόνιων επιπτώσεων του στρες στον γενικό πληθυσμό. Λέξεις κλειδιά: Στρες, Άγχος, Ομοιόσταση, Ορμόνες, Φυσική δραστηριότητα.ΟΧ

A Machine Learning-Based Online Prediction Tool for Predicting Short-Term Postoperative Outcomes Following Spinal Tumor Resections

Background: Preoperative prediction of short-term postoperative outcomes in spinal tumor patients can lead to more precise patient care plans that reduce the likelihood of negative outcomes. With this study, we aimed to develop machine learning algorithms for predicting short-term postoperative outcomes and implement these models in an open-source web application. Methods: Patients who underwent surgical resection of spinal tumors were identified using the American College of Surgeons, National Surgical Quality Improvement Program. Three outcomes were predicted: prolonged length of stay (LOS), nonhome discharges, and major complications. Four machine learning algorithms were developed and integrated into an open access web application to predict these outcomes. Results: A total of 3073 patients that underwent spinal tumor resection were included in the analysis. The most accurately predicted outcomes in terms of the area under the receiver operating characteristic curve (AUROC) was the prolonged LOS with a mean AUROC of 0.745 The most accurately predicting algorithm in terms of AUROC was random forest, with a mean AUROC of 0.743. An open access web application was developed for getting predictions for individual patients based on their characteristics and this web application can be accessed here: huggingface.co/spaces/MSHS-Neurosurgery-Research/NSQIP-ST. Conclusion: Machine learning approaches carry significant potential for the purpose of predicting postoperative outcomes following spinal tumor resections. Development of predictive models as clinically useful decision-making tools may considerably enhance risk assessment and prognosis as the amount of data in spinal tumor surgery continues to rise

Real-Time Stress Level Feedback from Raw Ecg Signals for Personalised, Context-Aware Applications Using Lightweight Convolutional Neural Network Architectures

Human stress is intricately linked with mental processes such as decision making. Public protection practitioners, including Law Enforcement Agents (LEAs), are forced to make difficult decisions during high-pressure operations, under strenuous circumstances. In this respect, systems and applications that assist such practitioners to take decisions, are increasingly incorporating user stress level information for their development, adaptation, and evaluation. To that end, our goal is to accurately detect and classify the level of acute, short-term stress, in real time, for the development of personalized, context-aware solutions for LEAs. Deep Neural Networks (DNNs), and in particular Convolutional Neural Networks (CNNs), have been gaining traction in the field of stress analysis, exhibiting promising results. Furthermore, the electrocardiogram (ECG) signals, have also been widely adopted for estimating levels of stress. In this work, we propose two CNN architectures for the stress detection and 3-level (low, moderate, high) stress classification tasks, using ultra short-term raw ECG signals (3 s). One architecture is simple and with a low memory footprint, suitable for running in wearable edge-computing nodes, and the other is able to learn more complex features, having more trainable parameters. The models were trained on the two publicly available stress classification datasets, after applying pre-processing techniques, such as data pruning, down-sampling, and data augmentation, using a sliding window approach. After hyperparameter tuning, using 4-fold cross-validation, the evaluation on the test set demonstrated state-of-the-art accuracy both on the 3- and 2-level stress classification task using the DriveDB dataset, reporting an accuracy of 83.55% and 98.77% respectively