4-Methylumbeliferone Treatment at a Dose of 1.2 g/kg/Day Is Safe for Long-Term Usage in Rats

4-methylumbelliferone (4MU) has been suggested as a potential therapeutic agent for a wide range of neurological diseases. The current study aimed to evaluate the physiological changes and potential side effects after 10 weeks of 4MU treatment at a dose of 1.2 g/kg/day in healthy rats, and after 2 months of a wash-out period. Our findings revealed downregulation of hyaluronan (HA) and chondroitin sulphate proteoglycans throughout the body, significantly increased bile acids in blood samples in weeks 4 and 7 of the 4MU treatment, as well as increased blood sugars and proteins a few weeks after 4MU administration, and significantly increased interleukins IL10, IL12p70 and IFN gamma after 10 weeks of 4MU treatment. These effects, however, were reversed and no significant difference was observed between control treated and 4MU-treated animals after a 9-week wash-out period

Obecnie używane i potencjalne markery nowotworowe w diagnostyce raka piersi

Breast cancer is a very serious disease from both an economical and social point of view, because of its high incidence and mortality, as well as its prevalence. Genetic and epigenetic changes as well as the resultant deregulation of mechanisms that affect cellular processes are reflected in the final stage, like significant variability in phenotype. These changes have multiple factors in clinical, morphological but also molecular terms, and they greatly affect the possibility of accurate diagnosis of breast cancer in its early stages. Since no combination of clinical examination, mammography and ultrasonography together with CT and MRI can achieve 100% sensitivity, clinical practice is supported with diagnostic methods based on the monitoring of tumour markers with the emphasis on molecular markers. This review describes the most common molecular markers already used for earlier clinical diagnostics and also proposes new possible markers from the tumour vascular markers group. Any new oncomarkers to improve diagnostic sensitivity and specificity will be of great benefit, and in clinical practice, they may provide an opportunity for early diagnostic and therapeutic intervention, and subsequently better prognosis for the patient as well.Rak piersi jest bardzo poważną chorobą, zarówno z punktu widzenia ekonomicznego jak i społecznego, ze względu na dużą zachorowalność i umieralność, a także na zakres jego występowania. Zmiany genetyczne i epigenetyczne, jak również wynikająca z nich deregulacja mechanizmów, które wpływają na procesy komórkowe są odzwierciedlone w ostatnim stadium choroby, jak znaczna zmienność fenotypu. Zmiany te mają wiele przyczyn z punktu widzenia klinicznego, morfologicznego, ale również molekularnego oraz znacznie wpływają na możliwość dokładnego rozpoznania raka piersi w jego wczesnych fazach. Ponieważ żadna kombinacja badań klinicznych, mammografii i USG wraz z tomografią komputerową i obrazowaniem magnetyczno-rezonansowym nie może osiągnąć 100% czułości, praktyka kliniczna jest wspierana metodami diagnostycznymi opartymi na monitoringu markerów nowotworowych, ze szczególnym uwzględnieniem markerów molekularnych. Niniejsza recenzja opisuje najbardziej typowe markery molekularne wykorzystywane we wczesnej diagnostyce klinicznej, a także proponuje nowe potencjalne markery z grupy markerów nowotworowych TVMs . Wszelkie nowe markery nowotworowe poprawiające czułość i dokładność diagnostyki będą bardzo pomocne, a w praktyce klinicznej mogą pozwolić na wczesną diagnostykę i leczenie, co polepszy także rokowania pacjenta

Genetic determination and localization of multiple bacteriocins produced by Enterococcus faecium CWBI-B1430 and Enterococcus mundtii CWBI-B1431

peer reviewedEnterococcus faecium CWBI-B1430 and Enterococcus mundtii CWBI-B1431 from artisanalproduced Peruvian cheeses showed the presence of 4 putative bacteriocin genes: enterocin A, enterocin B, enterocin P, and mundticin KS. The multiple bacteriocin producer E. faecium CWBI-B1430 presented 1 plasmid of 34.6 kb, whereas E. mundtii CWBI-B1431 contained 1 plasmid of 11.0 kb. The structural gene responsible for mundticin KS production was located on 5.6 and 3.1 kb HindIII plasmid fragments. The reverse transcription-PCR analysis showed the expression of the bacteriocin genes enterocin A, enterocin B, and mundticin KS in E. faecium CWBI-B1430 and the bacteriocin genes enterocin P and mundticin KS in E. mundtii CWBI-B1431. To our knowledge, this is the first report of the expression of mundticin KS in E. faecium and enterocin P in E. mundtii