Penetration Depth of a Soil Moisture Profile Probe Working in Time-Domain Transmission Mode

Soil moisture is one of the most important soil parameters. Knowledge of volumetric water content (VWC) of the root zone as well as the VWC dynamics in the soil profile is especially important for agriculture. Monitoring VWC at several depths in the soil profile can be performed using several soil moisture sensors placed at various depths. However, the use of a profile probe is more convenient, because the installation of a single probe is less disturbing to the soil, as well as less laborious and more cost-effective. The objective of the paper is to present the design and performance of a novel profile probe working in the time-domain transmission mode (P-TDT probe) with emphasis put on the penetration depth and sensitivity zone. The performance of the probe was assessed with the use of finite element method (FEM) simulations in the frequency domain, transient simulations in the time domain and laboratory experiments with the use of a vector network analyzer (VNA) working in the 10 MHz–10 GHz frequency range. It was concluded that the effective soil volume measured by the profile probe of a given geometry is equivalent to a soil thickness of about 20 mm around the tested probe. The internal part of the probe body had a negligible effect on the measurement results, as it does not change with soil moisture. Moreover, the transmitted signal amplitude was related to the soil electrical conductivity

Impact of routine invasive strategy on outcomes in patients with non-ST-segment elevation myocardial infarction during 2005–2014: A report from the Polish Registry of Acute Coronary Syndromes (PL-ACS)

Background: Non-ST-segment elevation myocardial infarction (NSTEMI) has become the most frequently encountered type of myocardial infarction. The patient clinical profile and management has evolved over the past decade. As there is still a scarcity of data on the latest trends in NSTEMI, changes herein were observed and assessed in the treatment and outcomes in Poland between 2005 and 2014.Methods: A total of 197,192 patients with NSTEMI who enrolled in the Polish Registry of Acute Coronary Syndromes (PL-ACS) between 2005 and 2014 were analyzed. In-hospital and 12-month mortality were assessed.Results: Coronary angiography use increased from 35.8% in 2005–2007 to 90.7% in 2012–2014 (p < 0.05), whereas percutaneous coronary intervention increased from 25.7% in 2005–2007 to 63.6% in 2012–2014 (p < 0.05). There was a 50% reduction in in-hospital mortality (from 5.6% in 2005–2007 to 2.8% in 2012–2014; p < 0.05) and a 30% reduction in 1-year mortality (from 19.4% in 2005–2007 to 13.7% in 2012–2014; p < 0.05). A multivariate analysis confirmed an immense impact of invasive strategy on patient prognosis during in-hospital observation with an odds ratio (OR) of 0.31 (95% confidence interval [CI] 0.29–0.33; p < 0.05) as well as during the 12-month observation with an OR of 0.51 (95% CI 0.49–0.52; p < 0.05).Conclusions: Over the past 10 years, an important advance in the management of NSTEMI has taken place in Poland. Routine invasive strategy resulted in a significant decrease in mortality rates in all groups of NSTEMI patients

Telemonitoring pacjentów z niewydolnością serca Doświadczenia oddziału kardiologii uzyskane podczas realizacji projektu MONITEL-HF

In hereby publication the authors shall present the solution encompassing the combination of well-known and verified organisational and technological solutions in the new field of services, namely telemedical monitoring in patients with heart failure, on the example of the research and development project MONITEL-HF co-financed by the National Centre for Research and Development within STRATEGMED Programme. Dynamic development of modern medical devices with integrated electronics saving or supporting life has caused the increase of diagnostic data sent in a specific format and time regime to medical centres for the purpose of their verification. The decisions which may be made on their basis depend on the quality and speed of processing of these data to the form acceptable to the medical personnel as well as on the degree of an organisation preparation for the process of their analysis. MONITEL-HF uses the elements of the Information Technology Infrastructure Library (ITIL) for IT departments. ITIL constitutes the most widespread collection of the best practice applied in many enterprises and governmental organisations for the purpose of appropriate management of IT services. An application was developed, for which the basic premise of its implementation was the principle of minimalism in the approach to communication, understood as the ability to eliminate sources of useless information. Only those data that are needed to perform the work by the person concerned or that may influence the quality of life of the monitored patient (eg patient activity constituting a good indicator of his or her own health) are collected and processed. This selection has made it possible to reduce the burden on physicians, redirect the majority of activities to more nursing staff, and focus on the most urgent cases. Productivity has been enhanced and the foundation for providing the best possible relationship with the patient, regardless of the history of pacemaker implantation, cardioverter defibrillators or resynchronizing devices. Cardiology is one of the few areas where healthcare professionals can start medical intervention in a patient who may not be aware of the risk. Focusing on really important information is extremely important when medical data is slowly beginning to meet the definition of Big Data.W niniejszej publikacji autorzy przedstawiają rozwiązanie polegające na zastosowaniu znanych i sprawdzonych metod organizacyjnych i technicznych z dziedziny technologii informacyjnych w nowym obszarze usług jakim jest monitorowanie telemedyczne pacjentów z niewydolnością serca, na przykładzie projektu badawczo-rozwojowego MONITEL-HF współfinansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach programu STRATEGMED. Dynamiczny rozwój nowoczesnych wyrobów medycznych ze zintegrowaną elektroniką ratującą życie spowodował, że coraz większa ilość danych diagnostycznych może być wysyłana w krótkim czasie do ośrodków medycznych. Decyzje jakie mogą zostać podjęte na ich podstawie zależą od jakości i szybkości ich przetworzenia do postaci informacji akceptowalnej przez personel medyczny oraz od stopnia przygotowania organizacji do procesu ich analizy. W ramach projektu MONITEL-HF wykorzystano elementy kodeksu postępowania Information Technology Infrastructure Library (ITIL) dla działów informatyki. Kodeks ITIL stanowi najbardziej rozpowszechniony zbiór dobrych praktyk stosowany w wielu przedsiębiorstwach i organizacjach rządowych w celu właściwego zarządzania usługami IT zapewniającymi wsparcie najważniejszych procesów biznesowych. Jako usługę biznesową zdefiniowano zdalną opiekę nad pacjentem, która wspierana jest przez procesy realizowane z wykorzystaniem zasobów teleinformatycznych i wyrobów medycznych wszczepianych pacjentowi. Opracowano aplikację, dla której podstawowym założeniem przy jej implementacji była zasada minimalizmu w podejściu do przekazu, rozumiana jako umiejętność eliminacji źródeł bezużytecznej informacji. Gromadzone i przetwarzane są jedynie te dane, które są potrzebne do wykonania pracy przez wskazaną osobę lub które mogą mieć wpływ na poprawę jakości życia monitorowanego pacjenta (np. aktywność pacjenta stanowiąca dobry wskaźnik jego samopoczucia). Selekcja ta pozwoliła na zmniejszenie obciążenia lekarzy, przekierowanie większości czynności na liczniejszy personel pielęgniarski oraz skupienie się na najpilniejszych przypadkach. Uzyskano zwiększenie produktywności oraz zbudowano podstawy pod zapewnienie jak najlepszych relacji z pacjentem, niezależnie od historii wszczepień stymulatorów, kardiowerterów– defibrylatorów czy urządzeń resynchronizujących. Kardiologia jest jedną z nielicznych dziedzin ochrony zdrowia, gdzie personel medyczny może rozpocząć interwencję medyczną u chorego, który może nie być świadom zagrożenia. Skupienie się przede wszystkim na naprawdę istotnych informacjach jest niezwykle ważne, w sytuacji gdy dane medyczne zaczynają powoli spełniać definicję wielkich zbiorów danych czyli big data

Comparison of early and late efficacy of percutaneous transluminal renal angioplasty with or without subsequent brachytherapy: The effect on blood pressure in patients with renovascular hypertension

Background: Scarce data exist concerning the long-term effect of percutaneous transluminal renal angioplasty (PTRA) enhanced with intravascular gamma brachytherapy (IVBT) in patients with renovascular hypertension. Methods: Seventy one patients aged 52 ± 8 years with refractory renovascular hypertension were randomized to Group I (PTRA + IVBT) or Group II (PTRA). For the IVBT procedure, the PARIS catheter and Microselectron HDR (Nucletron) system was employed. Both baseline and 9-month follow-up quantitative computerized angiography (QCA) and ambulatory blood pressure monitoring analysis was performed to assess luminal parameters of restenosis and the effect of treatment on blood pressure. Results: Thirty three patients from Group I and 29 patients from Group II underwent successful procedure. During nine months of follow-up, three patients died; including two patients in Group I (cardiac causes) and one patient in Group II (stroke). The follow-up lumen diameter stenosis was 30.6 ± 13.7% and 40.4 ± 11% in Groups I and II, respectively (p = 0.004). Late lumen loss in quantitative computerized angiography was 1.2 ± 0.7 mm and 1.7 ± 0.7 mm in Groups I and II, respectively (p = 0.004)

Porównanie wczesnej i odległej skuteczności przezskórnej śródnaczyniowej angioplastyki tętnic nerkowych z następową brachyterapią lub bez niej u chorych z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym

Wstęp: Istnieje niewiele danych dotyczących odległych efektów przezskórnej śródnaczyniowej angioplastyki tętnic nerkowych (PTRA) z następową brachyterapią śródnaczyniową promieniami gamma (IVBT) u chorych z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym. bMetody: Do grupy I (PTRA + IVBT) lub grupy II (PTRA) losowo przydzielono 71 chorych w wieku 52 ± 8 lat z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym opornym na farmakoterapię. Procedurę IVBT przeprowadzono z użyciem cewnika PARIS i systemu Microselectron HDR (Nucletron). Wyjściowo i po 9 miesiącach obserwacji dokonano analizy angiografii ilościowej (QCA) i zapisu ambulatoryjnego pomiaru ciśnienia tętniczego, aby ocenić parametry restenozy i wartości ciśnienia tętniczego krwi. Wyniki: U 33 chorych z grupy I i 29 z grupy II wykonano skuteczny zabieg PTRA. W ciągu 9-miesięcznej obserwacji zmarło 3 chorych; 2 osoby z grupy I (śmierć sercowa) i 1 osoba z grupy II (udar mózgu). Redukcja średnicy naczynia w obserwacji odległej wynosiła 30,6 ± 13,7% i 40,4 ± 11%, odpowiednio w grupie I i II (p = 0,004). Utrata światła naczynia w obserwacji odległej w QCA wynosiła 1,2 ± 0,7 mm i 1,7 ± 0,7 mm, odpowiednio w grupie I i II (p = 0,004). Wnioski: Śródnaczyniowa brachyterapia promieniami gamma, stosowna jako uzupełnienie angioplastyki balonowej z użyciem cewnika samocentrującego, jest bezpieczną i skuteczną metodą zapobiegania restenozie po zabiegu angioplastyki balonowej u chorych z nadciśnieniem naczyniowo-nerkowym. Folia Cardiologica Exerpta 2010; 5, 1: 31-3

Statins Impair Antitumor Effects of Rituximab by Inducing Conformational Changes of CD20

Jakub Golab and colleagues found that statins significantly decrease rituximab-mediated complement-dependent cytotoxicity and antibody-dependent cellular cytotoxicity against B cell lymphoma cells

Problemy i niepowodzenia związane ze stosowaniem stymulacji dwukomorowej u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca

Wstęp: Stymulacja dwukomorowa (BiV) prowadzi do istotnej poprawy stanu klinicznego u chorych z zaawansowaną niewydolnością serca (CHF), jednak może wiązać się z powikłaniami związanymi z implantacją elektrody do stymulacji lewej komory (LV) z dostępu poprzez zatokę wieńcową (CS). Celem pracy była ocena problemów i niepowodzeń w stosowaniu stymulacji BiV w dwóch ośrodkach w naszym kraju. Materiał i metody: Do stymulacji BiV kwalifikowano pacjentów z kardiomiopatią rozstrzeniową (DCM), upośledzoną funkcją skurczową LV, zaburzeniami przewodzenia śródkomorowego i ciężką niewydolnością serca (III–IV klasa wg NYHA) lub chorych z mniej nasiloną CHF (NYHA II lub II/III), u których w badaniu echokardiograficznym stwierdzono cechy mechanicznej asynchronii skurczu komór. Zabiegowi poddano 92 osoby, w tym 22 zakwalifikowano do wszczepienia dwukomorowego kardiowertera-defibrylatora serca. Wyniki: Podczas zabiegu u 17 pacjentów wystąpiły trudności w implantacji elektrody LV: u 12 nie znaleziono ujścia CS, u 4 wystąpiły trudności w fiksacji elektrody LV, a u 1 — wysoki próg stymulacji LV i stymulacja przepony. Z tego powodu u 6 chorych przeprowadzono kolejny zabieg, który u 5 zakończono z powodzeniem,w tym u 1 zastosowano endokawitarną stymulację LV z dostępu poprzez punkcję przegrody międzyprzedsionkowej. U 2 pacjentów doszło do tamponady serca, a u 4 stwierdzono bezobjawową dyssekcję CS. Zabieg przeprowadzono z powodzeniem u 80 spośród 92 chorych (87%). W okresie 30 dni po zabiegu u 21 pacjentów (27%) odnotowano 22 powikłania, w tym u 14 osób (18%) były one związane z implantacją elektrody w CS (dyslokacja — u 12 pacjentów, stymulacja nerwu przeponowego — u 1, wpływ proarytmiczny — u 1). U 14 osób konieczna była reoperacja, w tym u 9 z dyslokacją elektrody LV, co umożliwiło wyeliminowanie powikłań u 13 z nich. W dalszej obserwacji u 4 pacjentów stwierdzono nieskuteczną stymulację BiV z powodu dyslokacji elektrody LV, średnio 11 ± ± 6,3 miesiąca po zabiegu. U 1 chorego przeprowadzono skutecznie repozycję elektrody LV. Ostatecznie w czasie średnio 14,5 ± 10-miesięcznej obserwacji (1–49 miesięcy) stymulację BiV utrzymano u 74 osób (94%). Wnioski: Najczęstszą przyczyną niepowodzeń w stosowaniu stymulacji BiV jest dyslokacja elektrody LV. Powikłania występują najczęściej we wczesnym okresie pooperacyjnym. Stymulacja BiV wiąże się ze znacznym odsetkiem powikłań i koniecznych reoperacji, jednak u ponad 90% chorych jest możliwe utrzymanie jej w czasie długoterminowej obserwacji. (Folia Cardiol. 2005; 12: 343–353