A contribution to set a legal framework for biofertilisers

The work has been supported by a grant to E.M. from the EU Regional Development Fund through the Polish Innovation Economy Operational Program, contract N. UDA-POIG.01.03.01-10-109/08-00.The extensive research, production and use of microorganisms to improve plant nutrition have resulted in an inconsistent definition of the term “biofertiliser” which, in some cases, is due to the different microbial mechanisms involved. The rationale for adopting the term biofertiliser is that it derives from “biological fertiliser”, that, in turn, implies the use of living microorganisms. Here, we propose a definition for this kind of products which is distinguishing them from biostimulants or other inorganic and organic fertilisers. Special emphasis is given to microorganism(s) with multifunctional properties and biofertilisers containing more than one microorganism. This definition could be included in legal provisions regulating registration and marketing requirements. A set of rules is also proposed which could guarantee the quality of biofertilisers present on the market and thus foster their use by farmers.EU Regional Development Fund through the Polish Innovation Economy Operational Program UDA-POIG.01.03.01-10-109/08-0

Technologies for Beneficial Microorganisms Inocula Used as Biofertilizers

The increasing need for environmentaly friendly agricultural practices is driving the use of fertilizers based on beneficial microorganisms. The latter belong to a wide array of genera, classes, and phyla, ranging from bacteria to yeasts and fungi, which can support plant nutrition with different mechanisms. Moreover, studies on the interactions between plant, soil, and the different microorganisms are shedding light on their interrelationships thus providing new possible ways to exploit them for agricultural purposes. However, even though the inoculation of plants with these microorganisms is a well-known practice, the formulation of inocula with a reliable and consistent effect under field conditions is still a bottleneck for their wider use. The choice of the technology for inocula production and of the carrier for the formulation is key to their successful application. This paper focuses on how inoculation issues can be approached to improve the performance of beneficial microorganisms used as a tool for enhancing plant growth and yield

Zawartość DDT w polskich glebach - stan obecny i próba jego bioremediacji

Soil and some plant products are still found to be contaminated by DDT residues or metabolites 30 years after its total ban. In order to ensure high quality of organic products and their compliance with the EU rules, following a monitoring carried out to assess DDT and its metabolites residues level in different soils, we started a research program to test some methods of soil remediation, using fungal and bacteria consortia in association with Cucurbita pepo L. var. Zucchini - giromontiina plants. Results of the monitoring program showed that about 80% of the soil samples collected from eight Voivodeships contained DDT residues. The consortia utilized in the bioremediation trials showed to favor DDT uptake by the plants and its translocation to above ground organs. Rhizoremediation strategy seems thus to better sustain the uptake and accumulation of DDT residues by plants.Gleba i niektóre produkty roślinne nadal mogą być zanieczyszczone pozostałościami lub metabolitami DDT po upływie 30 lat od całkowitego zakazu jego stosowania. Aby zapewnić wysoką jakość produktów ekologicznych i ich zgodność z przepisami UE, po przeprowadzeniu monitoringu w celu oceny zawartości pozostałości DDT i jej metabolitów w różnych glebach, rozpoczęliśmy program badawczy w celu przetestowania niektórych metod ich ekstrakcji z gleby przy zastosowaniu konsorcjów mikroorganizmów (bakterie i grzyby mikoryzowe) w połączeniu z uprawą roślin cukinii odm. Soraya. Wyniki monitoringu wykazały, że około 80% próbek gleby pobranych na terenie ośmiu województw zawierało pozostałości DDT. Konsorcja mikroorganizmów wykorzystywane w próbach bioremediacyjnych wykazały korzystny wpływ na pobieranie DDT przez rośliny i ich przemieszczanie się do części nadziemnych. Strategia rizomediacji wydaje się wspomagać pobieranie i akumulację pozostałości DDT przez rośliny

Wykorzystanie metod niechemicznych (mechanicznej i fizycznej) do zwalczania szkodników żyjących w glebie w truskawce uprawianej systemem ekologicznym

Pests living in the soil cause great damage to horticultural crops every year, particularly those managed by organic farming methods. The most damaging pests are larvae of the genera Melolontha. The purpose of the research was to develop and evaluate the efficacy of a variety of non-chemical methods to reduce the damage caused by the grubs on organic strawberry plantations. The used mechanical methods included soil ploughing and tilling, and hand picking grubs from damaged plants during inspection or manual weed control. The used physical methods were: soil and plants mulching with white agro-textile to limit egg laying and light traps to attract and collect adults. The results indicate even though each method alone is not sufficient to effectively protect organic strawberry crops against Melolontha spp grubs, their integrated use could drastically reduce the population pressure of the insect on the crop and thus increase also the efficacy of other methods, e.g. based on biocontrol mechanisms.Szkodniki żyjące w glebie, co roku powodują duże szkody w uprawach różnych roślin, także na truskawce, szczególnie prowadzonej systemem ekologicznym. Największe szkody powodują: pędraki chrabąszcza majowego Melolontha melolontha. Celem prowadzonych badań było opracowanie i ocena różnych niechemicznych metod między innymi mechanicznej: stosowanie orki i wszelkiego rodzaju zabiegów uprawowych maszynami z ostrymi elementami oraz wybieranie pędraków spod uszkodzonych roślin podczas lustracji lub ręcznego odchwaszczania plantacji. Z metod fizycznych zastosowano: agrowłókninę do przykrycia roślin i gleby (rodzaj bariery) by ograniczyć składania jaj do gleby przez samice chrabąszczy oraz pułapki świetlne do wabienia i odławiania chrabąszczy w celu redukcji liczby pędraków. Wyniki wskazują, że chociaż każda z tych metod nie wystarcza do skutecznego zabezpieczenia ekologicznych upraw truskawek przed uszkodzeniami powodowanymi przez larwy chrabąszcza majowego, to ich zintegrowane użycie mogłoby drastycznie zmniejszyć populację owadów w uprawach, a tym samym zwiększyć skuteczność innych metod, np. metody biologicznej, czyli stosowanie grzybów i nicieni entomopatogenicznych