The production of reduced-alcohol wines using Gluzyme Mono® 10.000 BG-treated grape juice

High alcohol wines have become a major challenge in the international wine trade. Several physical processes areused to produce wines with reduced-alcohol content, all of which involve the selective extraction of ethanol basedon volatility or diffusion. In this study, the possibility of Gluzyme Mono® 10.000 BG (Gluzyme) (Novozymes, SouthAfrica) to reduce the glucose content of synthetic grape juice before fermentation was investigated in order to producewine with reduced-alcohol content. Gluzyme is a glucose oxidase preparation from Aspergillus oryzae, currently usedin the baking industry. Glucose oxidase catalyses the oxidation of glucose to gluconic acid and hydrogen peroxide(H2O2) in the presence of molecular oxygen. Gluzyme was initially used in synthetic grape juice, where differentenzyme concentrations and factors influencing its efficiency were investigated under winemaking conditions. Theresults showed up to 0.5% v/v less alcohol at an enzyme concentration of 20 kU compared to the control samples.This reduction in alcohol was increased to 1 and 1.3% v/v alcohol at pH 3.5 and pH 5.5 respectively in aerated (8mg/L O2) synthetic grape juice using 30 kU enzyme. Secondly, Gluzyme was used to treat Pinotage grape mustbefore fermentation. Gluzyme-treated wines at 30 kU enzyme concentration after fermentation contained 0.68%v/v less alcohol than the control wines. A decrease in acetic acid concentration of the treated compared to controlwines was also observed

Stereospecific formation of an E-propenylphosphonium salt and its conversion to an 1,2-oxaphosph(v)olen

[No abstract available]Articl

New general syntheses for symmetrical and unsymmetrical organic sulphides

[No abstract available]Articl

A stereospecific phosphonium ylide-salt coupling reaction

The stereospecific formation of a phosphonium ylide-salt via the stereospecific coupling of an allylic phosphonium ylide with the corresponding phosphonium salt is described. © 1980.Articl

Expression of the Aspergillus niger glucose oxidase gene in Saccharomyces cerevisiae and its potential applications in wine production

There is a growing consumer demand for wines containing lower levels of alcohol and chemical preservatives. The objectives of this study were to express the Aspergillus niger gene encoding a glucose oxidase (GOX; β-D-glucose:oxygen oxidoreductase, EC 1.1.3.4) in Saccharomyces cerevisiae and to evaluate the transformants for lower alcohol production and inhibition of wine spoilage organisms, such as acetic acid bacteria and lactic acid bacteria, during fermentation. The A. niger structural glucose oxidase (gox) gene was cloned into an integration vector (YIp5) containing the yeast mating pheromone α-factor secretion signal (MFα1S) and the phosphoglycerate-kinase-1 gene promoter (PGK1P) and terminator (PGK1T). The PGK1P-MFα1S-gox-PGK1T cassette (designated GOX1) was introduced into a laboratory strain (∑1278) of S. cerevisiae. Yeast transformants were analysed for the production of biologically active glucose oxidase on selective agar plates and in liquid assays. The results indicated that the recombinant glucose oxidase was active and was produced beginning early in the exponential growth phase, leading to a stable level in the stationary phase. The yeast transformants also displayed antimicrobial activity in a plate assay against lactic acid bacteria and acetic acid bacteria. This might be explained by the fact that a final product of the GOX enzymatic reaction is hydrogen peroxide, a known antimicrobial agent. Microvinification with the laboratory yeast transformants resulted in wines containing 1.8-2.0% less alcohol. This was probably due to the production of D-glucono-δ-lactone and gluconic acid from glucose by GOX. These results pave the way for the development of wine yeast starter culture strains for the production of wine with reduced levels of chemical preservatives and alcohol.Articl

Traumatic abdominal wall hernia - Four cases and a review of the literature

Objective. To review blunt traumatic abdominal wall hernias (TAWHs) in our institution. Method. Retrospective review of blunt abdominal trauma cases over a 6-month period. Results. Four patients with TAWH were identified. The mean age was 36 years. Three had been involved in vehicular collisions, and 1 had been assaulted with a large stone. All were diagnosed on presentation, 3 by computed tomography scan and 1 clinically. Two were repaired as emergencies, and 1 was repaired after 4 months. The 4th patient refused surgery. Conclusion. This uncommon injury requires a high index of suspicion and a low threshold for intervention. CT scan offers the best imaging potential.Revie

Afrikaanse Woordelys en Spelreëls - 1960

Hierdie druk van die Akademie se Woordelys en Spelreëls verskil aansienlik van die vorige uitgawes, hoewel die spellingbeleid en grondbeginsels feitlik ongewysig gebly het. So ’n bewering eis al dadelik ’n verduideliking. Ons behandel die verskille kortliks puntsgewyse. (a) Geskrap. ’n Groot aantal woorde en/of woordvorme uit die vorige Woordelys is geskrap, omdat hulle geen spellingmoeilikhede oplewer of behoort op te lewer nie. Ons noem slegs die volgende soorte gevalle: (1) Eenvoudige, onsamegestelde woorde soos: baan, bane; beer, bere; boer, boere; boom, bome; buur, bure. Die spelling van sulke woorde kan bowendien meestal uit samestellinge wat opgeneem is, afgelei word. (2) Samestellinge en afleidinge wat geen spellingmoeilikhede oplewer nie. As bantamgewig en bantamhoender bv. aangegee word, is dit stellig oorbodig om bantamhaantjie en bantamhennetjie ook te vermeld. Samestellinge met en sonder verbindingsklanke (veral e en s) eis egter vanweë die vormverskille wel enkele toeligtende voorbeelde soos: boerbeskuit naas boerebeskuit, handdoek teenoor handearbeid, loonraad teenoor loonsverhoging, verjaardag naas verjaarsdag. (3) ’n Aantal vreemde, veral Franse, woorde is weggelaat, omdat daar in Afrikaans haas geen behoefte daaraan bestaan nie en die skrywer wat hulle moontlik af en toe nodig kry, tog maar die vreemde skryfwyse moet volg. Geleerde benamings (bv. in suiwer Latyn), soos Equus caballus, hoort ewemin in hierdie lys tuis; Ekwide daarenteë wel. (4) By byvoeglike naamwoorde word die trappe van vergelyking wat geen vorm- en/of spellingmoeilikhede oplewer nie, meestal weggelaat en net die verboë vorme aangegee, of anders word aangedui dat die betrokke word ook onverboë of alleen onverboë gebruik word. In die meeste gevalle is dit ’n saak van grammatika eerder as van spelling. (5) Wisselvorme is, waar moontlik, verminder en dit sal stellig deur die publiek verwelkom word. Twintig jaar gelede het ons daaromtrent gekonstateer: ,,Die alternatief is om tussen twee of meer vorme te kies, en dit kan alleen min of meer willekeurig geskied” (bl. VIII). Dit was destyds volkome juis, maar voortdurende waarneming van die gesproke sowel as die geskrewe word het ons oortuig dat sommige vorme minder gebruiklik as ander is en dat ons die onnodige weelde van ’n te groot vormverskeidenheid in baie gevalle goed kan ontbeer. Die hiperdeftige boter kan, om slegs ’n enkele voorbeeld te noem, nou sonder nadeel vir botter wyk. Twintig jaar gelede het ons ook die volgende aanbeveling gedoen: „Waar daar in die geval van vreemde woorde tussen die vreemde en ’n verafrikaanste spelling gekies kan word, daar word in ooreenstemming met die spellingpraktyk van die oorgroot meerderheid van die skrywende publiek die voorkeur aan die verafrikaanste spelvorm gegee” (bl. XV, Opm. 1). Hierdie wenk het soveel byval gevind dat ons tans by talle van woorde die vreemde spelvorme met vrymoedigheid kan weglaat (kyk bv. maar net in die ou lys by woorde wat met au of c begin en vergelyk die paragraaf oor Vreemde Woorde hier onder)

Afrikaanse Woordelys en Spelreëls - 1964

Dat daar in minder as tien jaar byna tien oplaes van die Afrikaanse Woordelys en Spelreëls die lig gesien het, is wel ’n bewys dat daar in dié tydperk ’n groot vraag na hierdie publikasie was en dat dit in ’n belangrike behoefte voorsien het. Dit getuig ook van toenemende belangstelling in en bestudering van ons taal en lê andersyds ’n verphgting op die Taalkommissie om na vermoë die nodige leiding op die gebied van die spelling en skryfwyse te probeer gee. „Hierdie druk van die Akademie se Woordelys en Spelreëls verskil aansienlik van die vorige uitgawes, hoewel die spellingbeleid en grondbeginsels feitlik ongewysig gebly het”. So het dit tien jaar gelede in die Voorwoord by die vorige (sesde) uitgawe gelui. Dit geld ook van hierdie druk, want die beskaafde Afrikaanse uitspraak, die beginsel van gelykvormigheid en aansluiting by die Nederlandse skryf- en spellingtradisie bly nog steeds as grondbeginsels gehandhaaf, en aan die strekking van die spelreëls self is niks wesenliks verander nie. Maar die taal het self, soos elke jong, lewendige taal, ontwikkel en verander en daardeur nuwe eise aan sy beoefenaars gestel. Daarmee moes die Taalkommissie uiteraard rekening hou — vandaar enkele nuwighede in die stof en die behandelingswyse daarvan in hierdie uitgawe. Daarvan word kortliks hieronder rekenskap gegee