Rola mikrocząsteczek w patogenezie reumatoidalnego zapalenia stawów

  Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest przewlekłą układową chorobą zapalną, którą charakteryzuje zapalenie błony maziowej oraz destrukcja stawów. Patogeneza RZS nie jest znana, ale za podłoże choroby uważa się zaburzenia immunologiczne. Mikrocząsteczki (MPs) są grupą sferycznych struktur błonowych, wydzielanych z błon komórkowych większości komórek eukariotycznych, podczas aktywacji komórek lub apoptozy. Te bardzo małe struktury błonowe o rozmiarach 0,1–1,0 μm posiadające antygeny powierzchniowe charakterystyczne dla komórek, z których powstały. Skład i komórkowe pochodzenie MPs, mechanizmy stymulujące ich uwalnianie oraz miejsce ich wytwarzania, określają ich biologiczne właściwości, które mogą ujawniać się w patogenezie chorób autoimmunologicznych. Pochodzenie komórkowe mikrocząsteczek można określić przy wykorzystaniu metody cytometrii przepływowej z pomocą znaczników dla antygenów komórek macierzystych, prezentowanych na powierzchni błonowej MPs. W RZS MPs mogą stymulować zapalenie błony maziowej za pomocą cytokin, chemokin, dopełniacza i czynników pobudzających angiogenezę. Mimo że MPs posiadają cechy sugerujące ich kluczową rolę w patogenezie reumatoidalnego zapalenia stawów, to dowody na takie właściwości pochodzą głównie z badań in vitro. Wiedza o złożoności biologii MPs pozostaje nadal niekompletna i wymaga dalszych pogłębionych badań w celu wyjaśnienia sposobu, w jaki prowadzą one do rozwoju przewlekłego zapalenia. Mikrocząsteczki mogą stanowić w przyszłości także nowoczesny wskaźnik, który może być używany do oceny aktywności choroby oraz odpowiedzi na leczenie.

Kacheksja reumatoidalna

Wyniszczenie jest wynikiem długotrwałego złożonego procesu patologicznego, w którym dochodzi do utraty tkanki mięśniowej, tłuszczowej i kostnej. Konsekwencją ubytku masy mięśniowej jest osłabienie siły mięśniowej i sprawności fizycznej, prowadząc do wzrostu ryzyka upadków co przy ubytku tkanki kostnej prowadzi do wzrostu ryzyka złamań i ich powikłań. Obecnie nie jest znany mechanizm prowadzący do wyniszczenia, ale zwraca się dodatkowo uwagę na wzrost spoczynkowego wydatku energetycznego, wzmożony katabolizm białkowy oraz nadprodukcję cytokin prozapalnych. Kacheksja w reumatoidalnym zapaleniu stawów uważana jest za czynnik pogarszający rokowanie zarówno co do przebiegu choroby, jak i przeżycia. Nie ma dotychczas opracowanych standardów postępowania leczniczego w kacheksji reumatoidalnej. Ćwiczenia wytrzymałościowe i siłowe, dostosowane do aktualnego stanu chorych, wydają się najbardziej skuteczną metodą zapobiegania utracie masy mięśniowej, natomiast wyniszczenie w przebiegu reumatologicznego zapalenia stawów wydaje się być oporne na terapię żywieniową i rozwija się nawet wobec prawidłowo zbilansowanej diety

Ocena występowania sarkopenii u kobiet chorych na łuszczycowe zapalenie stawów w wieku 50–75 lat

Łuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) jest przewlekłą chorobą zapalną charakteryzującą się uwarunkowanym przez ból zmniejszeniem aktywności fizycznej, prowadzącym do niesprawności wskutek zaniku i osłabienia mięśni. Celem pracy była ocena częstości występowania sarkopenii u kobiet w wieku pomenopauzalnym chorych na łuszczycowe zapalenie stawów w porównaniu z kobietami z chorobą zwyrodnieniową stawów oraz bez dolegliwości stawowych. Pomiaru masy mięśniowej oraz beztłuszczowej masy ciała dokonano przy użyciu metody bioimpedancji elektrycznej, oceniając wskaźniki ALMI i SMI. Przy ich wykorzystaniu sarkopenię rozpoznano odpowiednio u 12,9% i 44,4% kobiet z łuszczycowym zapaleniem stawów, u 9,7% i 19,5% kobiet z chorobą zwyrodnieniową stawów oraz u 8% i 18% kobiet zdrowych. Nie stwierdzono zależności między ubytkiem masy mięśniowej a aktywnością ŁZS

Comparison of the prevalence of fibromyalgia in pre-clinical and clinical years among medical students of the Collegium Medicum of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn

Fibromialgia to przewlekła choroba reumatyczna tkanek miękkich o nieznanej etiologii charakteryzująca się przewlekłym, wielomiejscowym bólem utrzymującym się przez co najmniej 3 miesiące oraz współwystępującym uczuciem zmęczenia. Patogeneza wciąż nie została dokładnie poznana; podejrzewa się zaburzenia procesów biochemicznych, metabolicznych, a także immunologicznych, niezaprzeczalny jest również wpływ przewlekłego stresu. Celem badania było porównanie występowania fibromialgii wśród studentów poszczególnych roczników kierunku lekarskiego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.Introduction: Fibromyalgia is a chronic soft tissue rheumatic disease of unknown aetiology and marked by chronic, multi-sited pain persisting for at least three months and concomitant fatigue. The pathogenesis is still not precisely understood; disturbances of biochemical, metabolic, and immunological processes are suspected, and the impact of chronic stress is also undeniable. This study aims to compare the prevalence of fibromyalgia among students of different years of medical course at the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. Material and methods: The Fibromyalgia Survey Questionnaire (FSQ) incorporating the 2011 and 2016 diagnostic criteria for fibromyalgia was used for the survey. Questionnaires were distributed in hard copy during lectures (1–2 years of study) or credits (3–6 years of study). Results: A total of 451 students representing all years were surveyed, sequentially from the first (n = 125), second (n = 96), third (n = 80), fourth (n = 62), fifth (n = 68) and sixth years (n = 20). Seventeen respondents (3.77%) met the diagnostic criteria for fibromyalgia according to the ACR 2016. In the pre-clinical years, fibromyalgia was slightly more frequent, however, the difference was not statistically significant (p = 0.1867). In contrast, in the pre-clinical years there was a statistically significantly higher prevalence of symptoms such as headaches, fatigue, trouble thinking or memory problems, waking up feeling tired, and pain in various parts of the spine. Also, students in their pre-clinical years were significantly more likely to meet fibromyalgia criteria such as symptom severity scale, widespread pain index and duration of symptoms of more than 3 months. Conclusions: Although this study did not reveal an increased incidence rate of fibromyalgia among medical students compared to the general population, nor was there a statistically significant difference in terms of the prevalence of fibromyalgia between the first two years of study and the remaining years of study, it clearly highlighted the reduced quality of life in this population group

Porównanie gęstości mineralnej kości u mężczyzn chorych na łuszczycowe zapalenie stawów i seronegatywne reumatoidalne zapalenie stawów

Wstęp: Miejscowy i uogólniony proces zapalny w przebiegu przewlekłych zapaleń stawów może wpływać na metabolizm tkanki kostnej, prowadząc do wystąpienia zaburzeń mineralizacji oraz wzrosturyzyka złamań.Celem badania przekrojowego była ocena gęstości mineralnej kości (BMD) u mężczyzn chorych nałuszczycowe zapalenie stawów (ŁZS) w porównaniu z chorymi na seronegatywne reumatoidalne zapalenie stawów (RZS).Materiał i metody: Badanie objęło 39 chorych na postać obwodową łuszczycowego zapalenia stawów, 34 chorych na seronegatywne reumatoidalne zapalenie stawów oraz 28 mężczyzn bez zapalnej choroby stawów. Wiek badanych wahał się od 20 do 75 lat. Pomiaru BMD dokonano metodą absorpcjometrii promieniowania rentgenowskiego o podwójnej energii w obrębie lewej szyjki kości udowej oraz odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Aktywność choroby stawów oceniano za pomocą wskaźnika aktywności choroby DAS 28. Wskaźniki stanu zapalnego mierzono dwoma standardowymi parametrami laboratoryjnymi: OB oraz CRP.Wyniki: W badaniu zaburzenia mineralizacji u chorych na ŁZS i RZS obecne były odpowiednio u 54% i 62% badanych (p = 0,09). Gęstość mineralna kości mierzona w odcinku lędźwiowym kręgosłupa u chorych na ŁZS była istotnie wyższa niż u chorych na RZS (1,004 ± 0,139 g/cm2 vs. 0,898 ± 0,162 g/cm2), natomiast nie stwierdzono w obu grupach różnic BMD w zakresie szyjki kości udowej. Czas trwania choroby związany był z obniżeniem gęstości kości w obrębie szyjki kości udowej zarówno u chorych na ŁZS i RZS, jak i z obniżeniem BMD w zakresieL2–L4 kręgosłupa u chorych na RZS.Wnioski: Zaburzenia mineralizacji kości mierzone w obrębie szyjki kości udowej u chorych na łuszczycowe zapalenie stawów i seronegatywne reumatoidalne zapalenie stawów były podobne i związane z czasem trwania zapalnej choroby stawów. Gęstość mineralna kości mierzona w zakresie L2–L4 była znacząco wyższa u chorych na łuszczycowe zapalenie stawów w porównaniu z chorymi na seronegatywne reumatoidalne zapalenie stawów.Forum Reumatol. 2018, tom 4, nr 1: 10–1

Usefulness of Ultrasound Examination in the Assessment of the Nail Apparatus in Psoriasis

The assessment of psoriatic nail changes in everyday practice is based exclusively on clinical symptoms that do not reflect the entire disease process in the nail apparatus. The use of imaging methods, especially widely available and inexpensive ultrasonography, creates the possibility of additional revealing and assessing grayscale of morphological changes of the ventral nail plate, nail bed, and matrix, as well as the attachment of the finger extensor tendon to the distal phalanx. What is more, it enables the assessment of inflammation severity in the power Doppler technique. A qualitative classification of nail plate morphological changes corresponding to the severity of psoriatic nail changes has been developed so far and attempts are being made to develop a quantitative method to assess not only the presence of changes but also the severity of inflammation. Nail ultrasonography is not commonly performed, although published studies indicate the possible use of this technique in the assessment of psoriatic changes in nail structures. It can be particularly useful in subclinical changes imaging, preceding clinical manifestation of psoriatic nail changes, enthesopathy: subclinical and in the course of psoriatic arthritis, as well as in the assessment of treatment efficacy. This review article aims to summaries the research on ultrasonography of the nail apparatus which has been carried out so far, taking into account its applicability in clinical practice

Ocular lesions in Behçet’s disease

Behçet’s disease is a rare systemic vasculitis that involves both arteries and veins of various sizes. The main symptoms of the condition are aphthous mouth ulcers and genital ulcers, skin and ocular lesions, neurological disorders, arthritis and gastrointestinal (GI) complications. Ocular manifestations have the greatest impact on the deterioration of patients’ quality of life, as they may cause vision loss. The most typical ocular lesion is posterior uveitis. Often ocular involvement may initially be asymptomatic and difficult to diagnose on standard ophthalmic examination. All patients diagnosed with Behçet’s disease should have regular check-ups using the latest diagnostic methods. The treatment of patients with Behçet’s disease and ocular manifestations requires the cooperation of a rheumatologist and an ophthalmologist to achieve the best results

Zmiany oczne w chorobie Behçeta

Choroba Behçeta jest rzadko występującym w Polsce układowym zapaleniem naczyń, które obejmuje zarówno tętnice, jak i żyły różnej wielkości. Głównymi objawami schorzenia są aftowe owrzodzenia jamy ustnej i narządów płciowych, zmiany skórne i oczne, zaburzenia neurologiczne, zapalenie stawów i powikłania ze strony przewodu pokarmowego. Manifestacja oczna wpływa najbardziej na pogorszenie jakości życia pacjentów, gdyż może powodować utratę wzroku. Najbardziej charakterystyczną zmianą w oczach jest zapalenie tylnego odcinka błony naczyniowej. Często zajęcie oka może początkowo przebiegać bezobjawowo i być trudne do zdiagnozowania w standardowym badaniu okulistycznym. Każdy pacjent ze zdiagnozowaną chorobą Behçeta powinien mieć regularne kontrole okulistyczne przy użyciu najnowszych metod diagnostycznych. Leczenie pacjentów z chorobą Behçeta i manifestacją oczną wymaga współpracy reumatologa i okulisty w celu uzyskania najlepszych rezultatów

Fatigue – an underestimated symptom in psoriatic arthritis

The nature of fatigue is very complex and involves physiological, psychological and social phenomena at the same time, and the mechanisms leading to occurrence and severity of fatigue are still poorly understood. The condition of chronic inflammation associated with psoriatic arthritis can be regarded as a potential factor affecting development of fatigue. Only a few studies so far have focused on the occurrence of fatigue in psoriatic arthritis. The problem of chronic fatigue is underestimated in everyday clinical practice. Identification and analysis of subjective fatigue components in each patient can provide an objective basis for optimal fatigue treatment in daily practice. This review presents a definition of chronic fatigue and describes mechanisms that may be associated with development of fatigue, highlighting the role of chronic inflammation, selected fatigue measurement methods and relations of fatigue occurrence with clinical aspects of psoriatic arthritis